ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΣΧΟΛΙΑ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
ΟΙ ΚΕΡΑΥΝΟΙ ΤΟΥ ΜΑΡΚΟΥ ΒΕΚΡΗ
«Πάντα στον νου σου νάχεις την Ιθάκη. Το φθάσιμον εκεί ειν` ο προορισμός σου». Κ.Π. Καβάφης.
Ο δημοτικός σύμβουλος Μάρκος Βεκρής παλαιό και έμπειρο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ έστρεψε τα πυρά του εναντίον του νομάρχη Χανίων Γρηγόρη Αρχοντάκη, και «φαρμακοποιού της γωνίας» αποκαλούμενου», στην ένταση της προηγούμενης προεκλογικής περιόδου. Είπε ο κ Βεκρής ότι εύκολα ο κ Αρχοντάκης γράφτηκε και ξεγράφτηκε στην ΝΔ. και τώρα το παίζει «ανεξάρτητος» προσβλέποντας να στηριχθεί από το ΠΑΣΟΚ. Στο παρελθόν είχε συμβεί αυτό με επιτυχία είπε ο κ Βεκρής αλλά μιλάμε για ανόμοια μεγέθη. Εννοούσε ο κ. Βεκρής για όσους δεν κατάλαβαν, την διαφορά διανοητικών μεγεθών μεταξύ Γ.Κατσανεβάκη και Γρηγόρη Αρχοντάκη. Ασφαλώς κ Βεκρή οι δύο «ανεξάρτητοι» είναι ανόμοια μεγέθη. Ο Γ.Κατσανεβάκης είναι πανύψηλος ίσαμε δύο μέτρα, φέρνει στο μπόι του ψηλού Κ. Μητσοτάκη, ενώ ο Γρηγόρης έχει το ύψος του Μαρκογιαννάκη. Δεν υπερβαίνει το ένα και εξήντα πέντε. Με την ευκαιρία θα σας διηγηθώ ένα σχετικό ανέκδοτο. Στην εποχή του ,ο Βασιλέας Όθωνας με την συνοδεία του επισκέφθηκε ένα Δήμο της Πελοποννήσου. Κατά την διάρκεια του γεύματος ο Δήμαρχος που σημειωτέον ήταν αγράμματος έλεγε διάφορες βλακείες. Ο Όθωνας κάποια στιγμή θύμωσε και του λέει αγανακτισμένος . «Είστε πολύ χονδρός κε Δήμαρχε». Αυτός δεν κατάλαβε τον υπαινιγμό
και απάντησε. «Και που να δείτε τον αδελφό μου μεγαλειότατε είναι πολύ πιο χονδρός από εμένα».
Ο ΠΛΑΣΙΕ ΚΑΙ Ο ΕΜΠΟΡΟΣ
Ο επαγγελματίας πλασιέ Γιάννης Γιαννάκης τακτικά περνούσε από το μαγαζί του πελάτη του Γιώργου Γεωργίου, πουλώντας του διάφορα εμπορεύματα κι ο οποίος πάντα πλήρωνε με γραμμάτια και μεταχρονολογημένες επιταγές. Κάποια εποχή οι δουλειές του Γεωργίου είχαν κάμψη και δυσκολευόταν να εκπληρώσει τις οικονομικές του υποχρεώσεις , προς τον πλασιέ. Ανήσυχος δεν μπορούσε να τον πάρει ο ύπνος.
Αποφάσισε να πάρει τηλέφωνο τον πλασιέ για να του πει το πρόβλημα του. «Έχω αναδουλειές του λέει και δεν μπορώ να σε πληρώσω». Από τότε έχασε τον ύπνο του ο πλασιέ.
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ
Λένε ότι όταν χρωστάτε στην τράπεζα χίλια ευρώ εσείς έχετε το πρόβλημα. Όταν όμως χρωστάτε ένα εκατομμύριο ευρώ τότε η τράπεζα έχει το πρόβλημα. Λέτε να το κατάλαβαν η Μέρκελ και ο Σαρκοζύ ότι οι τράπεζες τους έχουν το πρόβλημα και έδωσαν το πράσινο φως για τα δάνεια;
Ο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΔΕΙΑ ΚΤΙΡΙΑ
Με την δημιουργία του «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ κάποιοι Δημαρχίσκοι θα χάσουν τις καρέκλες τους και αντιδρούν με δριμύτητα.
Μία απορία έχω και δεν γνωρίζω αν θα μου απαντήσει κανείς από τις σημερινές «σατραπείες» Πόσα δημαρχεία κτίστηκαν για να στεγασθούν οι προσωρινοί «σατράπες» των Ελληνικών «σατραπειών»; 400-500; Και πόσα χρήματα ξοδεύτηκαν; Τώρα τι θα απογίνουν τα απαστράπτοντα αυτά κτίρια; Αυτόματα μου έρχονται στο νου οι στίχοι του μεγάλου Αλεξανδρινού ποιητή Κ.Π.Καβάφη. «Τι κούφια λόγια ήσανε αυτές οι βασιλείες».
«Έλεγα να`φευγα ταξίδι μακρινό, ξένους λαούς και ξένους τόπους να γνωρίσω για να μη βλέπω όσα με κάνουν να πονώ, μα τι να φύγω, που πονώ και θα γυρίσω» {ΑΝΤΩΝΗΣ ΛΙΟΔΑΚΗΣ Από τη συλλογή «ΑΚΡΟΘΙΓΩΣ}.
5.500 ΓΙΑ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ
Τώρα που η χώρα βρίσκεται σε δεινή θέση, την χειρότερη μετά την Γερμανική κατοχή και οι ξένοι στους οποίους είμαστε υποτελείς, δούλοι και υπόλογοι, αποφασίζουν να περικόψουν δώρα και μισθούς στους εργαζόμενους. Τώρα η βουλή, ο πρόεδρος της απεφάσισε να δώσει «δώρο» 5.500 ευρώ σε κάθε βουλευτή, για τεχνολογικό εξοπλισμό. Δεύτερο σκάνδαλο μετά τον διορισμό από τον πρώην πρόεδρο της βουλής Δημήτρη Σιούφα των 160 διορισμένων στην βουλή συγγενών των βουλευτών. Κατά τα άλλα ο πρόεδρος της βουλής Φίλιππος Πετσάλνικος εισήγαγε ειδικό τραπεζικό λογαριασμό στους πανέλληνες για την εθελοντική συνδρομή στο δημόσιο χρέος. Αυτοί η πολιτική τάξη θέλει μπουγέλωμα, και δημόσιο διασυρμό από την πλατεία ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ.
Έγινε τέτοια κατάχρηση από τους πολιτικούς ο αγώνας των Ελλήνων για την απόκτηση δικαιωμάτων και Συντάγματος την 3η Σεπτέμβρη το 1843, επί βασιλείας Όθωνος όπου το Σύνταγμα κοντεύει να μείνει ένα κενό γράμμα.
Η κομματοκρατία και η παντοδυναμία των πολιτικών, μαζί με την αλλαζονεία της εξουσίας μας έφεραν σε αυτό το χάλι. Εδώ ταιριάζει η παροιμία. «Άλλος γαμ.. κι άλλος πληρώνει».

Ο ΕΥΡΩΠΑΙΟΣ ΝΤΑΝΙΕΛ ΚΟΝ ΜΠΕΝΤΙΤ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Ο διάσημος επαναστάτης του Μάη του 68 στο Παρίσι Ντανιέλ Κον Μπεντίτ ο επονομαζόμενος παλιά και «κόκκινος Ντάνυ», είναι σήμερα Ευρωβουλευτής των Γάλλων Πρασίνων, και παίρνει στις τοποθετήσεις του στο Ευρωκοινοβούλιο θέσεις υπέρ της Ελλάδος και εναντίον της κυριαρχίας των αγορών.
Τον απόλαυσαν οι θεατές του «ΜΕΓΚΑ» την Πέμπτη στην εκπομπή των Δημ. Καμπουράκη και Γ. Οικονομέα. Παρά την ηλικία του ο Ντανιέλ Κον Μπεντίτ σας δίνει την εντύπωση ενός ενθουσιώδη και οραματιστή έφηβου. Όπως τότε το 1968 που αγωνιζόταν με το φοιτητικό κίνημα της Γαλλίας, εναντίον του συντηρητισμού και υπέρ του να ανέβει¨ «Η φαντασία στην εξουσία». Από την ενδιαφέρουσα συνέντευξη του σημειώσαμε τα κυριότερα .Είπε για την σχέση μας με την Τουρκία ότι δεν κινδυνεύουμε διότι μας προστατεύει η συνθήκη της Λισσαβόνας. Προφανώς εννοεί ότι τα σύνορα μας πλέον θεωρούνται σύνορα τη Ευρώπης. Και όταν πήγε ο δημοσιογράφος να του φέρει αντίρρηση είπε ότι¨ «ζείτε σε άλλη εποχή» «Δεν χρειάζεται είπε ο «ΝΚΜ» να σας φορτώνει η Ευρώπη με τόσα δισεκατομμύρια αμυντικές δαπάνες. Σ.Σ Τα λέει για την πεθερά για να τα ακούει η νύφη. Δηλαδή η Γερμανία και η Γαλλία με τις τεράστιες πολεμικές τους βιομηχανίες. Αναφέρθηκε επίσης στο δώρο που έχει η Ελλάδα αυτό του ήλιου και της θάλασσας, και ότι μας συμφέρει να αναπτύξουμε τις ΑΠΕ {ανανεώσιμες πηγές ενέργειας } για να μη δαπανούμε πολλά δισεκατομμύρια για την ενέργεια, και την λειτουργία της ΔΕΗ με πετρέλαιο. Είπε επίσης ότι κοινά προβλήματα έχουμε όλοι οι Ευρωπαίοι πολίτες όπως το πρόβλημα της ανισοκατανομής του πλούτου, της φοροδιαφυγής, και της διαφθοράς της διοίκησης. Τελειώνοντας την συνέντευξη του διακήρυξε την πίστη του στο δίκαιο του αγώνα των μαζών, για την αλλαγή των κοινωνικών συνθηκών.

ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ
Xριστέ μου εσύ τον καιρό εκείνο σταυρώθηκες για να σώσεις το ανθρώπινο γένος.
Με το μεγαλείο ενός υπερανθρώπου είσαι εσύ που αποφάσισες να σταυρωθείς και να σε τρυπήσουν με καρφιά,
για να πάρεις επάνω σου όλα τα σφάλματα { τις αμαρτίες του κόσμου}.
Ο κόσμος από τότε έδωσε μάχες άλλοι οι λίγοι τις κέρδισαν, και οι πολλοί τις έχασαν.
Ως φιλεύσπλαχνος Θεός που είσαι όλους τους συγχωρείς, όταν αυτοί νοιώσουν το σφάλμα τους μετανοήσουν κι έρθουν κοντά σου.
Σήμερα 2010 χρόνια μετά τν έλευση σου επί της γης ο κόσμος είναι και πάλι χαμένος σε ένα δρόμο εγωισμού υλισμού και ανταγωνισμού. Απεγνωσμένα σε ψάχνει για να στηριχτεί πάνω σου, να τον οδηγήσεις στα φωτεινά μονοπάτια της αγάπης της καλοσύνης και της θυσίας για τον συνάνθρωπο.
Οι Φαρισαίοι κυριαρχούν στις ημέρες μας, και οι υποκριτές μας διοικούν.
Τον κρατούν δέσμιο τον λαό σου τον τυφλώνουν με την σαγήνη της ύλης, και του παρουσιάζουν το σκοτάδι για φως.
Δείξε μας τον δρόμο Χριστέ μου να λυτρωθούμε από τα δεσμά της απληστίας του εγωισμού της φιλαυτίας Φώτισε μας να καταλάβουμε ότι τα έχουμε όλα επειδή δεν έχουμε ανάγκες εκτός την αγάπη και την ελπίδα. Ακόμη μία φορά περιπάτα ταπεινός και ξυπόλυτος να μας διδάξεις ταπεινότητα . Λάμψε το φως σου στο κεφάλι μας ,να κατανοήσουμε το παράδειγμα του σταυρικού σου θανάτου.

ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Η ΑΣΥΔΟΣΙΑ ΤΩΝ ΑΓΟΡΩΝ ΚΑΙ Η ΕΥΡΩΠΗ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
«Εκεί που τελειώνουν τα όνειρα , εκεί αρχίζει η ζωή μας κι α πόσο ανυποψίαστα ζήσαμε…» Τάσος Λειβαδίτης
Βλέποντας την συμπεριφορά της κραταιάς Γερμανίας που εκπροσωπείτε από την συντηρητική σιδηρά καγκελάριο κα Αγκέλα Μέρκελ. Δεν μπορώ παρά να αναφωνήσω, το παλιό σύνθημα τη ανανεωτικής αριστεράς. «’Όχι στην Ευρώπη των Μονοπωλίων, ναι στην Ευρώπη των λαών» . Εσύ φωτισμένε σύντροφε Λεωνίδα Κύρκο που συνάρπαζες με την ρητορική σου δεινότητα τα πλήθη έφυγες νωρίς.{Όχι βέβαια με την έννοια της φυσικής σου απουσίας}.
Η Αγκέλα Μέρκελ με τους ακραιφνείς φιλελεύθερους συνεταίρους της, πιέζει για ακόμα μεγαλύτερη λιτότητα την Ελληνική κυβέρνηση. Να ξεζουμιστεί εντελώς ο μισθωτός και ο συνταξιούχος ,να μειωθεί ο δημόσιος τομέας που ούτως ή άλλως και συκοφαντημένος είναι, και κακομεταχειρισμένος από το πολιτικό σύστημα , να μειωθούν οι δαπάνες για την υγεία , και την παιδεία για να εισπράξουν οι Γερμανικές και Γαλλικές τράπεζες τα 120 δισεκατομμύρια ευρώ από το Ελληνικό δημόσιο χρέος.
Ακόμη και έντιμοι Χριστιανοδημοκράτες βουλευτές δηλώνουν συναισθανόμενοι την Ελληνική δυσχέρεια ότι πρέπει η Ελλάδα να αναδιαπραγματευτεί το χρέος της και να δώσει 70%ι- 80% του χρέους, ανάλογα με την συμφωνία δεδομένου ότι οι Γερμανογαλλικές τράπεζες κέρδισαν πολλά χρήματα από την Ελλάδα. Η Ελλάδα όμως αρνείται διότι φοβάται μήπως δυσαρεστήσει τις αγορές. Δηλαδή τις τράπεζες και το διεθνές κεφάλαιο. «Έρχεται η στιγμή να αποφασίσεις με ποιούς θα πάς και ποιούς θα αφήσεις» τραγουδούσε τα χρόνια της νιότης του ο Έλληνας τροβαδούρος Διονύσης Σαββόπουλος .Δυστυχώς η Ελλάδα αποφάσισε να φερθεί με υποτέλεια στις αγορές, οι οποίες δεν ορρωδούν προ ουδενός .Ο αμείλικτος πόλεμος των αγορών και η κερδοσκοπία εναντίον της χώρας μας συνεχίζεται. Η Στάνταρτ και Πουρ υποβαθμίζει έτι περισσότερο την χώρα μας. Τα ασφάλιστρα πτώχευσης τα περιβόητα «σι ντι ες» βρίσκονται στα ύψη. Ο πόλεμος του δολαρίου εναντίον του ευρώ αποβαίνει σε κατς για γερούς πυγμάχους. Οι διεθνής κερδοσκόποι Σόρος και Πόλσον με τα γιγαντιαία «χέντζ φάντς» επιτίθενται εναντίον των κρατικών οικονομιών Σκόπευσαν παλιότερα στην στερλίνα. Τώρα μέσω της Ελλάδας πυροβολούν στο ευρώ. Αύριο σειρά έχει η Πορτογαλία και η Ισπανία. Ο πρόεδρος Ομπάμα προσπαθεί να βάλει φρένο στην κερδοσκοπία και τον μπλοκάρει το κογκρέσο. Ο Ελληνικός λαός μαζί με τους Ευρωπαίους παρακολουθεί εμβρόντητος την «Ελληνική τραγωδία» και τα παιγνίδια της διεθνούς κερδοσκοπίας. Μη γνωρίζοντας τα πολύπλοκα παίγνια των αγορών οι Έλληνες και Ελληνίδες πανικόβλητοι προβαίνουν σε αναλήψεις από τις τράπεζες και τα χώνει σε κασέλες και ντουλάπια. Ο ασύδοτος καπιταλισμός των αγορών που κυριαρχεί το χρηματοπιστωτικό σύστημα περνάει την μεγαλύτερη κρίση της νεότερης ιστορίας του. ΄Εμμεινε χωρίς αντίπαλο μετά την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού και για να επιβιώσει προσπαθεί να φάει τις σάρκες πρώτα, έπειτα τα κόκαλα των λαών. Η αριστερά διεθνώς ζαλισμένη από την ήττα αδυνατεί να αρθρώσει εναλλακτικές λύσεις χωρίς να καταλυθεί η δημοκρατία και η ατομική ελευθερία. Το Ιταλικό κομμουνιστικό κόμμα, που ευαγγελιζόταν ένα φιλελεύθερο σοσιαλισμό με «ανθρώπινο πρόσωπο» δεν υφίσταται πλέον σαν παράταξη. Στην Ιταλία κυριαρχεί ο μεγιστάνας της βιομηχανίας και των μίντια Μπερλουσκόνι με την ακροδεξιά . Τα κοινωνικά κινήματα τα οποία κυνηγούσαν κατά πόδας τους «G7» και είχαν κι ένα νεκρό στην Γένοβα δείχνουν να έχουν ατονήσει.. Και ενώ ο δυτικός κόσμος βρίσκεται σε αδυναμία και κρίση ο γίγαντας που λέγεται Κίνα περνάει φρενίτιδα ανάπτυξης. Κι από κοντά και η Ινδία ,Ρωσία ,Βραζιλία. Το μέλλον για τους λαούς είναι άδηλο και οι νύχτες είναι γκαστρωμένες. Ελπίζουμε να μη κυοφορήσουν φρίκη πολέμους και καταστροφές. Γιατί σε τέτοιες δύσκολες ώρες οι ηγέτες φέρονται με μεγάλη παράνοια.

Η ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟ ΕΦΙΑΛΤΗΣ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
«Άξιον εστί το φως και η πρώτη χαραγμένη στην πέτρα ευχή του ανθρώπου»…Οδυσσέας Ελύτης.
Δεν είναι μόνο ο τραπεζικός τομέας και ο χρηματοπιστωτικός τομέας που δημιούργησε το δομημένα ομόλογα, τα τοξικά προϊόντα και τις μετοχές φούσκες
Δεν είναι μόνο ο τομέας της βιομηχανίας οπλικών συστημάτων, που διψά για αίμα και πολέμους. Σε κάθε τομέα της παγκόσμιας οικονομίας όπου κυριαρχείται από τις γιγαντιαίες πολυεθνικές επιχειρήσεις, που ο τζίρος τους ξεπερνά τα έσοδα πολλών ανεπτυγμένων κρατών, υπάρχει η επιθετικότητα και η διάθεση μοναδικής κυριαρχίας και εκμετάλλευσης κάθε ευκαιρίας για υπερκέρδη. Βλέπετε τις πολυεθνικές επιχειρήσεις να έχουν μεταφερθεί οι περισσότερες στις πιο φτωχές Ασιατικές χώρες όπως το Μπαγκλαντές, το Πακιστάν, το Βιετνάμ, και τις Ινδίες και να αναθέτουν υπεργολαβίες για την παραγωγή προϊόντων. Οι υπεργολάβοι εκμεταλλεύονται άγρια τους φτωχούς κατοίκους των υποανάπτυκτων χωρών όπου κυριαρχεί η παιδική εργασία η ανασφάλιστη εργασία, η φρικτή και πάμφθηνη εργασία. Υπάρχουν μονοπωλιακές εταιρίες στον χώρο της σποροπαραγωγής όπως η ΜΟΣΑΝΤ {ο αξιόλογος δημοσιογράφος Στέλιος Κούλογλου έχει αναφερθεί και φωτίσει τον ρόλο της «στο ρεπορτάζ χωρίς σύνορα» στην «ΕΡΤ», όπου η εν λόγω εταιρεία έχει μονοπωλήσει την σποροπαραγωγή και εκμεταλλεύεται άγρια τους αγρότες, κυρίως των υπανάπτυκτων κρατών. Το τελευταίο διάστημα μας προέκυψε και η γρίπη των χοίρων που όπως αποδείχτηκε ήταν ένα καλοστημένο παιχνίδι προπαγάνδας και πλουτισμού των μεγάλων πολυεθνικών φαρμακευτικών εταιρειών. Συνεργοί σε αυτό το στήσιμο ήταν ,άνθρωποι και φορείς υπεράνω υποψίας όπως η ΠΟΥ {παγκόσμια οργάνωση υγείας}
πολιτικοί, επιστήμονες, κυβερνήσεις και μέσα ενημέρωσης. Όλο το σύστημα νοσεί γιατί είναι βουτηγμένο στο βούρκο και την θεοποίηση του κέρδους. Πολλές φορές οι κυβερνήσεις πέφτουν θύματα της προπαγάνδας των πολυεθνικών και όσων μέσων ενημέρωσης δεν κάνουν σωστά την δουλειά τους. Γιατί πήτε μου ποια κυβέρνηση μπορούσε να αρνηθεί να ξοδέψει τεράστια ποσά για εμβόλια του γενικού πληθυσμού και δεν θα ήταν κατηγορούμενη από τα ΜΜΕ; Διάβασα για την προσπάθεια των φαρμακευτικών εταιρειών στις ΗΠΑ σε ρεπορτάζ της Χριστίνας Πάντζου στην «Κυρ. ελευθεροτυπία» να «ποτίσουν» ψυχοφάρμακα τα μικρά παιδιά και να τα «βαφτίσουν» διαταραγμένα και τραβούσα αγαπητοί μου αναγνώστες όσες τρίχες μου έχουν απομείνει στο κεφάλι. Τι συμβαίνει σε αυτή την χώρα και την τελευταία 25ετία
αυξήθηκε κατά35 φορές ο αριθμός των παιδιών με διαγνώσεις σοβαρών ψυχιατρικών διαταραχών και τα τελευταία οχτώ χρόνια διπλασιάστηκε ο αριθμό των παιδιών 2-5 ετών που παίρνουν αντιψυχωτικά διεγερτικά ή αντικαταθλιπτικά ; Το πρόβλημα δεν είναι αν η κοινωνία αλλά αν οι φαρμακοβιομηχανίες βλάπτουν την ψυχική υγεία των παιδιών, λέει στην αποκαλυπτική έρευνα της Έβελιν Πρίγκλ στο ‘skoopo¨ο Κρίστοφερ Λέιν συγγραφέας του «ντροπαλότητỨ πως μια φυσιολογική συμπεριφορά μεταμορφώθηκε σε αρώστεια». Με συνεργασία ειδημόνων με φαρμακοβιομηχανίες. «Όμορφος κόσμος ηθικός αγγελικά πλασμένος ή «σε τι κόσμο μπαμπά με έχεις φέρει να ζήσω όπως λέει και το σοφό λαϊκό ασμάτιο;

ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΡΕΟΣ ΜΕΓΑΛΗ Η ΑΓΩΝΙΑ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Άχ όσο πιο πρωί σηκώνεται ο φτωχός τόσο πιο πολύ κερδίζει ο πλούσιος Μ.ΜΠΡΕΧΤ
Ο δημόσιος τομέας για να λειτουργήσει με επάρκεια και να προσφέρει υπηρεσίες στους πολίτες όπως τα σύγχρονα ευρωπαϊκά κράτη που έχουν περάσει αναγέννηση διαφωτισμό και βιομηχανική επανάσταση χρειάζεται χριστή διοίκηση επαγγελματικό μάνατζμεντ οργανωτική υποδομή και στελέχη με εξειδίκευση και εμπειρία.
Ασφαλώς είναι καίριο το ερώτημα για ποιόν εργάζεται το κράτος .Για τις τράπεζες και τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, ή για την μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία
που είναι οι εργαζόμενοι και οι μεσαίες τάξεις. Στο κράτος και στο καπιταλιστικό σύστημα την κύρια δύναμη την έχει το κεφάλαιο, όπου και επιβάλλει με την δύναμη που διαθέτει
και τα μέσα ενημέρωσης που επηρεάζει την κυριαρχία του. Εκ των πραγμάτων όμως όπως είπε κι ο σερ Οουίνστον Τσώρτσιλ¨ «Η δημοκρατία είναι το χειρότερο πολίτευμα αλλά θα πορευτούμε με αυτή γιατί δεν έχουμε, με τι άλλο να την αντικαταστήσουμε». Δυστυχώς τα κομμουνιστικά καθεστώτα δεν προόδευσαν όπως δομήθηκαν και κατέρρευσαν. Σήμερα ,τώρα, υπάρχει ένα κενό όπου πρέπει σε σύντομο ιστορικό χρόνο να καλυφθεί από νέες διεργασίες για αλλαγή πορείας προς δικαιότερες κοινωνίες. Γιαυτό στην αστική δημοκρατία υπάρχουν οι ασφαλιστικές δικλείδες για ρύθμιση των εργασιακών σχέσεων μεταξύ των κοινωνικών εταίρων, μέσω της διαπάλης των τάξεων της ελεύθερης διακίνηση των ιδεών, και του συνδικαλισμού για να μην λειτουργεί το κεφάλαιο με ασυδοσία. Διότι έτσι καταδολιεύεται το κοινωνικό συμβόλαιο. Και με την καταπάτηση των εργασιακών δικαιωμάτων διαρρηγνύεται ο κοινωνικός ιστός. Στο Ελληνικό κράτος ποτέ δεν αναπτύχθηκε ένας υγιής κεφαλαιοκρατικός τομέας λόγω του μικρού εύρους της αγοράς και της Ελληνικής εξάρτησης από τα ισχυρά Ευρωπαϊκά κράτη. Ο ιδιωτικός τομέας υπήρξε στο παρελθόν δασμοβίωτος γιαυτό δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί στον ανταγωνισμό του διεθνούς κεφαλαίου πλην του τραπεζικού τομέα των κατασκευών και της εμπορικής ναυτιλίας.
Το κράτος ήρθε να αποκαταστήσει την ανεπάρκεια του δημόσιου τομέα με διορισμούς στο δημόσιο. Βεβαίως οι διορισμοί έγιναν με ρουσφετολογικά κριτήρια πολιτικής πατρωνίας και το κράτος διογκώθηκε υπέρμετρα.. Όπως επίσης τα κόμματα που κυβέρνησαν δεν σεβάστηκαν ποτέ το δημόσιο χρήμα δεν νοικοκύρεψαν το δημόσιο τομέα, κι έτσι φθάσαμε στα σημερινά χάλια και αδιέξοδα. Σήμερα καλείται ο εργαζόμενος, ο συνταξιούχος ο ελεύθερος επαγγελματίας και ο μικροεπιχειρηματίας να βάλει βαθειά το χέρι στην τσέπη ενώ το τραπεζικό κεφάλαιο
που ευθύνεται για την κρίση διεθνώς μένει όχι μόνο άθικτο, αλλά και πριμοδοτούμενο από το κράτος. Για την παρούσα κατάσταση του δανεισμού από την Ευρωπαϊκή ένωση ο επαναστάτης του Μάη του 68, και βουλευτής των πρασίνων της Γαλλίας λέει στην "ελευθεροτυπία" ότι¨ "η παρούσα κατάσταση είναι παράλογη. Η Γερμανία δανείζται με 1,5% τόκο για να προσφέρει τα χρήματα στην Ελλάδα με 5%. Βρισκόμαστε λοιπόν σε μία απόλυτη σύγχιση». Και ύστερα συνέχισε ο Ντανιέλ Κον Μπεντίτ¨ «Σήμερα η ΕΕ επιτρέπει έναν οικονομικό δεσποτισμό κι ένα εθνικό εγωισμό που μπλοκάρει την πρόοδο της».

ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΩ
Περιμένω τον άνεμο να φυσήξει
αγέρωχος για να διώξει τα πάθη και τα μίση.
Την άνοιξη για να ανοίξουν οι μίσχοι των λουλουδιών
και να με πλημμυρίσουν με το άρωμα τους.
Τον ήλιο που ανατέλλει από την Ανατολή,
για να δώσει ελπίδα στους απέλπισμένους.
Το χώμα να καρπίσει τα πλούσια ελέη
της μάνας γης.
Περιμένω να δώσω αγάπη γιατί γεννήθηκα για
αγαπώ και να συγχωρώ.

ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Σύμφωνα με πληροφορίες ισχυροί τοπικοί εξωθεσμικοί παράγοντες υποστηρίζουν την υποψηφιότητα του νυν νομάρχη Γρηγόρη Αρχοντάκη για τη θέση του δήθεν «ανεξάρτητου» υποψηφίου δημάρχου Χανίων . Ως γνωστόν ο νέος δήμαρχος Χανίων θα είναι ο ισχυρότερος άρχων της πόλης αν όχι του νομού. Επειδή ο δήμος Χανίων θα συμπεριλαμβάνει το σύνολο των περιαστικών δήμων με την συνένωση των δήμων και την εφαρμογή του προγράμματος «Καλλικράτης». Μαθαίνοντας για τους εξωθεσμικούς παράγοντες ότι υποστηρίζουν τον φίλτατο μου Γρηγόρη, μου ήρθαν στο νου τα λόγια του σπουδαίου φιλοσόφου Κορνήλιου Καστοριάδη ο οποίος είπε για το ρόλο τους.¨ «Τι επιρροή μπορεί να έχει ένας οδοκαθαριστής του Παρισιού ο οποίος το πολύ πολύ να επηρεάσει ένα φίλο του σε κάποιο μπαράκι κάποιας συνοικίας του Παρισιού, και πόση επιρροή εκ της ισχύος του έχει ο όμιλος Σερζ Ντασσώ με τους εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους ή ο τραπεζικός όμιλος Ρότσιλδ που κατέχει και μέσα ενημέρωσης;»
Πάντως το τοπικό ΠΑΣΟΚ εξ όσων γνωρίζω, δια του γραμματέα της Ν.Ε. Γιάννη Χριστουλάκη είχε κατακεραυνώσει τον Γρηγόρη Αρχοντάκη όταν έκανε δήλωση ότι αποχωρεί από την Ν.Δ. Αν θυμάμαι καλά είχε δηλώσει ότι το ΠΑΣΟΚ έχει αξιόλογα στελέχη και δεν έχει ανάγκη από «ανεξάρτητους». Καλό θα είναι για το ΠΑΣΟΚ αλλά και για όλα τα κόμματα για το καλό της δημοκρατίας, να γίνουν προκριματικές εκλογές για τους υποψήφιους όχι μόνο δημάρχους αλλά και συμβούλους, αλλά και να αντληθούν νέα αξιόλογα στελέχη από την κοινωνία. Ο κόσμος κουράστηκε και αγανάκτησε από τους κομματικούς παράγοντες τα λεγόμενα και «κομματόσκυλα» τα οποία έφεραν την κοινωνία μας σε αυτό το χάλι. Άλλωστε οι πρόεδροι των μεγαλύτερων κομμάτων έδωσαν το παράδειγμα για προσφυγή και επικύρωση από τον λαό των υποψηφιοτήτων τους. Όχι ότι αυτό σημαίνει συμμετοχική δημοκρατία είναι όμως ένα πρώτο βήμα.

«ΤΟ ΜΠΟΡΝΤΕΛΛΟ»
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Ο τίτλος του σχολίου δεν ανήκει την γνωστή ταινία του Νίκου Κούνδουρου αλλά στην αξιότιμη κυρία που ονομάζεται Ελλάς. Πως σε κατάντησε κυρά μου η άρχουσα πολιτική και οικονομική ελίτ της Χώρας; Το περίμενες εσύ από κληρονόμος ενός πολιτισμού που φώτισε την οικουμένη να καταντήσεις ,χλεύη των ηττημένων;
Σχεδόν διακόσια χρόνια ελευθερίας ενώ θα μπορούσες να γίνεις , η Δανία ή η Ολλανδία του νότου, τώρα βγήκες καταχρεωμένη σαν επαίτης και ψωροκώσταινα , για να πάρεις χρήματα, και σηκώνεις με μεγάλη ευκολία τα.. ποδαράκια σου, σε αυτούς που έχουν το χρήμα να σε δανείσουν {να σε π}..μπίπ
Αυτοί θα σου αναδιοργανώσουν ένα κράτος μπάχαλο –μπορντέλλο αυτοί θα σου καθορίσουν τώρα τους όρους του παιχνιδιού. Ως ισχυροί θα προστατέψουν τους Έλληνες ισχυρούς τα ίδιας συντεχνίας, και θα στείλουν στον Καιάδα τους μικρούς και αδύνατους. Καλό κουράγιο συνέλληνες. Θα σας συναντήσω στους αγώνες για μια δικαιότερη κοινωνία. Στο πεζοδρόμιο κερδίζονται οι μάχες.
«Γιατί αυτό το χώμα είναι δικό τους και δικό μας κανείς δεν μπορεί να μας το πάρει».

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Ο Μανούσος Γ. Δασκαλάκης γεννήθηκε το 1948 στα Σφακιά Χανίων –Κρήτης.
Οι γονείς του μετανάστευσαν στην πόλη των Χανίων όταν ήταν 7 ετών.
Βιοπαλαιστής από τα παιδικά του χρόνια εργάσθηκε από τότε που τέλειωσε το δημοτικό ως το στρατιωτικό του ως πλανόδιος μικροπωλητής.
Από πολύ νωρίς συνειδητοποίησε ότι τα παιδιά των πολύ φτωχών οικογενειών, της εποχής του δεν είχαν την δυνατότητα να σπουδάσουν αν και ο ίδιος ήταν ένας άριστος μαθητής. Είναι αυτοδίδακτος. Αγάπησε το διάβασμα με πάθος και από μικρή ηλικία άρχισε να διαβάζει ασταμάτητα. Διάβασε συστηματικά ιστορία, πολιτική οικονομία, ψυχολογία,
λογοτεχνία {πεζογραφία ποίηση}φιλοσοφία {αρχαία και νεώτερη}
Γνωρίζει αγγλικά με επάρκεια. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια, στο ινστιτούτο Κρητικού δικαίου με έδρα τα Χανιά. Παρακολουθεί το «ανοιχτό λαϊκό πανεπιστήμιο» του Δήμου Χανίων όταν ενεργοποιούνται κύκλοι σπουδών.
Παρακολουθεί ανελλιπώς τις σημαντικότερες διαλέξεις στην Κρήτη ασπαζόμενος το ρητό «γηράσκω αεί διδασκόμενος» Είναι νυμφευμένος με την Στέλλα Τσουρή και έχει τρις κόρες, όπου ασκούν το επάγγελμα του εκπαιδευτικού.
Επαγγελματικά, μετά το στρατιωτικό του ασχολήθηκε με το εμπόριο και την βιοτεχνική παραγωγή, και σήμερα είναι συνταξιούχος του ΟΑΕΕ.
Τα έργα του είναι τα εξής¨» «ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΨΥΧΗΣ»- ΠΟΙΗΣΗ 1994 «ΠΟΙΗΤΙΚΕΣ ΠΙΝΕΛΙΕΣ» ΠΟΙΗΣΗ 1999 «ΤΟ ΝΗΣΙ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ» ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ -2006 ΜΕΤΑΜΦΙΕΣΗ ΠΟΙΉΜΑΤΑ-2009.
Έχει δημοσιεύσει πλήθος διηγημάτων και ποιημάτων στο Χανιώτικο τύπο.
Συνεργάζεται επίσης σχεδόν τριάντα χρόνια με τοπικές εφημερίδες γράφοντας άρθρα και σχόλια
Έχει διατελέσει μέλος του Δ.Σ της «ένωσης πνευματικών δημιουργών Χανίων» επί δύο θητείες.

« Η ΚΡΙΣΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ»
Η κατάθλιψη στον πλανήτη μας
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
«Σήμερα πέθανα και με κρέμασαν σε ένα στύλο στην απέραντη έρημο του κόσμο για να τρώνε τη ψυχή μου τα κοράκια. Ωσπου να με καταξεσκίσουν να μου τραβήξουν λουρίδες το κουφάρι, να μου ρουφήξουν το μεδούλι μες από τα κόκαλα να μην μείνει τίποτα από την ύπαρξη μου. Αύριο όμως θα αναστηθώ γιατί έτσι είμαι συνηθισμένος να πεθαίνω και να ανασταίνομε πολλές φορές να δίνω τις μάχες μου κα οι άλλοτε να τις κερδίζω κι άλλοτε να τις χάνω γιατί παρά τους ατελείωτους θανάτους μου αγαπώ τη ζωή. ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΛΛΟΓΗ- ΠΟΙΗΤΙΚΕΣ ΠΙΝΕΛΙΕΣ
Πολλοί άνθρωποι από το χώρο της πολιτικής της δημοσιογραφίας της επιστήμης και της διανόησης οι έχοντες δημόσιο λόγο, αναφέρουν ότι η κρίση είναι και μια ευκαιρία ή ότι η κρίση μπορεί να μας δώσει και νέες ευκαιρίες.
Άλλωστε και η λέξη κρίση αυτό υπονοεί. Ότι είναι μια εποχή που οι κοινωνίες κρίνονται.
Είναι καιρός λοιπόν να κοιταχτούμε ενώπιος ενωπίω ηγεσία και λαός. Αλλά και να κοιτάξουμε και εντός μας ενθυμούμενοι και τον γνωστό στίχο του Γεωργίου Βιζυηνού ¨ «Άλλαξε εντός μου ο ρυθμός του κόσμου» Στον Βιζυηνό βέβαια είχε αλλάξει εντός του ο ρυθμός του κόσμου, επειδή η σοβαρή ψυχολογική αρώστεια από την οποία έπασχε του είχε διαβρώσει το προσωπικό σύμπαν και τον τρόπο τον οποίο έβλεπε τον κόσμο. Μήπως όμως και στην σύγχρονη καπιταλιστική καταναλωτική κοινωνία διαβιώνουμε έχοντας κατά νου την διδαχή των αρχαίων Ελλήνων για την ποιότητα ζωής και το «ευ ζην»; Οι ψυχίατροι και οι ψυχολόγοι με τις έρευνες τους έχουν καταλήξει, ότι ο τρόπος κοινωνικής οργάνωσης με το έντονο και ταχύτατο ρυθμό της ζωής μας και το διαρκές στρες,
ευθύνονται για τα ψυχολογικά προβλήματα της εποχής μας. Σύμφωνα με το παγκόσμιο οργανισμό υγείας {ΠΟΥ}το 2020 θα πάσχει από κατάθλιψη το 30% του πληθυσμού του πλανήτη. Αλλά και σύμφωνα με ερευνητική ομάδα ψυχολόγων στο χώρο των εφήβων στην Ελλάδα, που είναι οι πιο σκληρά εργαζόμενοι, η κατάθλιψη έχει αυξηθεί ραγδαία και φθάνει στο 25% αν είναι δυνατόν. Κι όμως παρά την επανάσταση των νέων φοιτητών το 1968 στην Γαλλία με συνθήματα ¨»η φαντασία στην εξουσία» και «απαγορεύεται το απαγορεύεται» ή «πως μπορείς να συλλογάσαι ελεύθερα δίπλα σε μια εκκλησία;» η κοινωνία έκανε ένα βήμα εμπρός και δύο πίσω, στο θέμα της κοινωνικής οργάνωσης. Δεν είναι τυχαίο πως η πίεση από την διοίκηση της τηλεφωνικής εταιρείας «ΦΡΑΝΣ ΤΕΛΕΚΟΜ» έσπρωξε 35 εργαζόμενους στην αυτοκτονία και πλήθος άλλων στην λήψη ψυχοφαρμάκων. Δεν είναι τυχαίο επίσης ότι και στην ιδιαίτερη πατρίδα μας την Κρήτη, είχαμε τον τελευταίο χρόνο 4-5 αυτοκτονίες μικροεπιχειρηματιών λόγω χρεών αλλά και ότι στον δυτικό κόσμο πρώτα στην κατανάλωση στα φαρμακεία είναι τα ψυχοφάρμακα..
Με τους έντονους ρυθμούς της ζωής μας την έλλειψη ανθρώπινης και ουσιαστικής επαφής, την αλλοτρίωση, την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, τον εγωισμό την ζηλοφθονία, τον απάνθρωπο και σκληρό ανταγωνισμό, η κοινωνία παρουσιάζεται στα μάτια μας σαν μια ανθρώπινη ζούγκλα. Και επικρατεί «ο κοινωνικός Δαρβινισμός» όπου επιβιώνει «ό προσαρμοστικότερος» αλλά και όπου ¨»ο άνθρωπος είναι για τον άνθρωπο λύκος» όπως γράφει στον «Λεβιάθαν»ο Άγγλος φιλόσοφος Τόμας Χομπς. Οι δε υπόλοιποι συνάνθρωποι μας πετιούνται στην άκρη σαν «ανθρώπινα απορρίμματα « κατά τον γνωστό Πολωνό κοινωνιολόγο Ζ .Μπάουμαν;
«Το οικονομικό μας σύστημα ενώ πλούτισε υλικά τον άνθρωπο, τον φτώχυνε στο επίπεδο της ανθρωπιάς του. Παρόλη την προπαγάνδα και τα σλόγκαν γύρω από την πίστη του δυτικού κόσμου στον Θεό, τον ιδεαλισμό του, τα πνευματικά του ενδιαφέροντα, το σύστημα μας δημιούργησε μια υλιστική κουλτούρα κι έναν υλιστικό άνθρωπο. Στο διάστημα που εργάζεται το άτομο διοικείται σαν μέρος μιας παραγωγικής ομάδας. Στον ελεύθερο χρόνο του κατευθύνεται και χειραγωγείται, έτσι που να είναι ό τέλειος καταναλωτής που προτιμάει αυτό που του λένε να προτιμάει με την ψευδαίσθηση πως ακολουθεί τα ίδια του γούστα. Όλη την ημέρα τον ακολουθούν από παντού τα σλόγκαν , οι υποβολείς οι φωνές μιας πλαστής πραγματικότητας που τον στερούν από το τελευταίο ίχνος ρεαλισμού που μπορεί να του έχει μείνει. Από τα παιδικά του χρόνια κιόλας οι γνήσιες πεποιθήσεις αποθαρρύνονται. {Εριχ Φρομ «Πειθαρχεία και ελευθερία»- δοκίμια}
«Η κριτική σκέψη είναι ελάχιστη το ίδιο και το πραγματικό συναίσθημα κι επομένως μόνο η ομοιομορφία μπορεί να σώσει το άτομο από το αφόρητο αίσθημα της μοναξιάς και της ερημιάς.
Ο άνθρωπος έχει αποξενωθεί από τον αυτόν του και προσκυνάει τα προϊόντα των χεριών του».
Έχει αποξενωθεί από την ουσία του και το αρχαίο Ελληνικό «άνω θρώσκω» {κοιτάζω ψηλά} Είναι καιρός να ανθρωπέψει ο άνθρωπος να γίνει κυρίαρχος του εαυτού, και να αυτοκαθορίσει Την ύπαρξη του χωρίς προστάτες και ιδιοτελείς χειραγωγούς. Μέσα από διαρκές και επίπονοκοινωνικό γίγνεσθαι. Μέσα από νέες συλλογικότητες, με τον διάλογο και την διαπάλη των ιδεών να δημιουργήσει τον νέο κόσμο του αύριο, των οραμάτων της αγάπης της συναλληλίας και της ειρήνης.

« Η ΚΡΙΣΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ»
Η κατάθλιψη στον πλανήτη μας
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
«Σήμερα πέθανα και με κρέμασαν σε ένα στύλο στην απέραντη έρημο του κόσμο για να τρώνε τη ψυχή μου τα κοράκια. Ωσπου να με καταξεσκίσουν να μου τραβήξουν λουρίδες το κουφάρι, να μου ρουφήξουν το μεδούλι μες από τα κόκαλα να μην μείνει τίποτα από την ύπαρξη μου. Αύριο όμως θα αναστηθώ γιατί έτσι είμαι συνηθισμένος να πεθαίνω και να ανασταίνομε πολλές φορές να δίνω τις μάχες μου κα οι άλλοτε να τις κερδίζω κι άλλοτε να τις χάνω γιατί παρά τους ατελείωτους θανάτους μου αγαπώ τη ζωή. ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΛΛΟΓΗ- ΠΟΙΗΤΙΚΕΣ ΠΙΝΕΛΙΕΣ
Πολλοί άνθρωποι από το χώρο της πολιτικής της δημοσιογραφίας της επιστήμης και της διανόησης οι έχοντες δημόσιο λόγο, αναφέρουν ότι η κρίση είναι και μια ευκαιρία ή ότι η κρίση μπορεί να μας δώσει και νέες ευκαιρίες.
Άλλωστε και η λέξη κρίση αυτό υπονοεί. Ότι είναι μια εποχή που οι κοινωνίες κρίνονται.
Είναι καιρός λοιπόν να κοιταχτούμε ενώπιος ενωπίω ηγεσία και λαός. Αλλά και να κοιτάξουμε και εντός μας ενθυμούμενοι και τον γνωστό στίχο του Γεωργίου Βιζυηνού ¨ «Άλλαξε εντός μου ο ρυθμός του κόσμου» Στον Βιζυηνό βέβαια είχε αλλάξει εντός του ο ρυθμός του κόσμου, επειδή η σοβαρή ψυχολογική αρώστεια από την οποία έπασχε του είχε διαβρώσει το προσωπικό σύμπαν και τον τρόπο τον οποίο έβλεπε τον κόσμο. Μήπως όμως και στην σύγχρονη καπιταλιστική καταναλωτική κοινωνία διαβιώνουμε έχοντας κατά νου την διδαχή των αρχαίων Ελλήνων για την ποιότητα ζωής και το «ευ ζην»; Οι ψυχίατροι και οι ψυχολόγοι με τις έρευνες τους έχουν καταλήξει, ότι ο τρόπος κοινωνικής οργάνωσης με το έντονο και ταχύτατο ρυθμό της ζωής μας και το διαρκές στρες,
ευθύνονται για τα ψυχολογικά προβλήματα της εποχής μας. Σύμφωνα με το παγκόσμιο οργανισμό υγείας {ΠΟΥ}το 2020 θα πάσχει από κατάθλιψη το 30% του πληθυσμού του πλανήτη. Αλλά και σύμφωνα με ερευνητική ομάδα ψυχολόγων στο χώρο των εφήβων στην Ελλάδα, που είναι οι πιο σκληρά εργαζόμενοι, η κατάθλιψη έχει αυξηθεί ραγδαία και φθάνει στο 25% αν είναι δυνατόν. Κι όμως παρά την επανάσταση των νέων φοιτητών το 1968 στην Γαλλία με συνθήματα ¨»η φαντασία στην εξουσία» και «απαγορεύεται το απαγορεύεται» ή «πως μπορείς να συλλογάσαι ελεύθερα δίπλα σε μια εκκλησία;» η κοινωνία έκανε ένα βήμα εμπρός και δύο πίσω, στο θέμα της κοινωνικής οργάνωσης. Δεν είναι τυχαίο πως η πίεση από την διοίκηση της τηλεφωνικής εταιρείας «ΦΡΑΝΣ ΤΕΛΕΚΟΜ» έσπρωξε 35 εργαζόμενους στην αυτοκτονία και πλήθος άλλων στην λήψη ψυχοφαρμάκων. Δεν είναι τυχαίο επίσης ότι και στην ιδιαίτερη πατρίδα μας την Κρήτη, είχαμε τον τελευταίο χρόνο 4-5 αυτοκτονίες μικροεπιχειρηματιών λόγω χρεών αλλά και ότι στον δυτικό κόσμο πρώτα στην κατανάλωση στα φαρμακεία είναι τα ψυχοφάρμακα..
Με τους έντονους ρυθμούς της ζωής μας την έλλειψη ανθρώπινης και ουσιαστικής επαφής, την αλλοτρίωση, την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, τον εγωισμό την ζηλοφθονία, τον απάνθρωπο και σκληρό ανταγωνισμό, η κοινωνία παρουσιάζεται στα μάτια μας σαν μια ανθρώπινη ζούγκλα. Και επικρατεί «ο κοινωνικός Δαρβινισμός» όπου επιβιώνει «ό προσαρμοστικότερος» αλλά και όπου ¨»ο άνθρωπος είναι για τον άνθρωπο λύκος» όπως γράφει στον «Λεβιάθαν»ο Άγγλος φιλόσοφος Τόμας Χομπς. Οι δε υπόλοιποι συνάνθρωποι μας πετιούνται στην άκρη σαν «ανθρώπινα απορρίμματα « κατά τον γνωστό Πολωνό κοινωνιολόγο Ζ .Μπάουμαν;
«Το οικονομικό μας σύστημα ενώ πλούτισε υλικά τον άνθρωπο, τον φτώχυνε στο επίπεδο της ανθρωπιάς του. Παρόλη την προπαγάνδα και τα σλόγκαν γύρω από την πίστη του δυτικού κόσμου στον Θεό, τον ιδεαλισμό του, τα πνευματικά του ενδιαφέροντα, το σύστημα μας δημιούργησε μια υλιστική κουλτούρα κι έναν υλιστικό άνθρωπο. Στο διάστημα που εργάζεται το άτομο διοικείται σαν μέρος μιας παραγωγικής ομάδας. Στον ελεύθερο χρόνο του κατευθύνεται και χειραγωγείται, έτσι που να είναι ό τέλειος καταναλωτής που προτιμάει αυτό που του λένε να προτιμάει με την ψευδαίσθηση πως ακολουθεί τα ίδια του γούστα. Όλη την ημέρα τον ακολουθούν από παντού τα σλόγκαν , οι υποβολείς οι φωνές μιας πλαστής πραγματικότητας που τον στερούν από το τελευταίο ίχνος ρεαλισμού που μπορεί να του έχει μείνει. Από τα παιδικά του χρόνια κιόλας οι γνήσιες πεποιθήσεις αποθαρρύνονται. {Εριχ Φρομ «Πειθαρχεία και ελευθερία»- δοκίμια}
«Η κριτική σκέψη είναι ελάχιστη το ίδιο και το πραγματικό συναίσθημα κι επομένως μόνο η ομοιομορφία μπορεί να σώσει το άτομο από το αφόρητο αίσθημα της μοναξιάς και της ερημιάς.
Ο άνθρωπος έχει αποξενωθεί από τον αυτόν του και προσκυνάει τα προϊόντα των χεριών του».
Έχει αποξενωθεί από την ουσία του και το αρχαίο Ελληνικό «άνω θρώσκω» {κοιτάζω ψηλά} Είναι καιρός να ανθρωπέψει ο άνθρωπος να γίνει κυρίαρχος του εαυτού, και να αυτοκαθορίσει Την ύπαρξη του χωρίς προστάτες και ιδιοτελείς χειραγωγούς. Μέσα από διαρκές και επίπονοκοινωνικό γίγνεσθαι. Μέσα από νέες συλλογικότητες, με τον διάλογο και την διαπάλη των ιδεών να δημιουργήσει τον νέο κόσμο του αύριο, των οραμάτων της αγάπης της συναλληλίας και της ειρήνης.

« Η ΚΡΙΣΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ»
Η κατάθλιψη στον πλανήτη μας
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
«Σήμερα πέθανα και με κρέμασαν σε ένα στύλο στην απέραντη έρημο του κόσμο για να τρώνε τη ψυχή μου τα κοράκια. Ωσπου να με καταξεσκίσουν να μου τραβήξουν λουρίδες το κουφάρι, να μου ρουφήξουν το μεδούλι μες από τα κόκαλα να μην μείνει τίποτα από την ύπαρξη μου. Αύριο όμως θα αναστηθώ γιατί έτσι είμαι συνηθισμένος να πεθαίνω και να ανασταίνομε πολλές φορές να δίνω τις μάχες μου κα οι άλλοτε να τις κερδίζω κι άλλοτε να τις χάνω γιατί παρά τους ατελείωτους θανάτους μου αγαπώ τη ζωή. ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΛΛΟΓΗ- ΠΟΙΗΤΙΚΕΣ ΠΙΝΕΛΙΕΣ
Πολλοί άνθρωποι από το χώρο της πολιτικής της δημοσιογραφίας της επιστήμης και της διανόησης οι έχοντες δημόσιο λόγο, αναφέρουν ότι η κρίση είναι και μια ευκαιρία ή ότι η κρίση μπορεί να μας δώσει και νέες ευκαιρίες.
Άλλωστε και η λέξη κρίση αυτό υπονοεί. Ότι είναι μια εποχή που οι κοινωνίες κρίνονται.
Είναι καιρός λοιπόν να κοιταχτούμε ενώπιος ενωπίω ηγεσία και λαός. Αλλά και να κοιτάξουμε και εντός μας ενθυμούμενοι και τον γνωστό στίχο του Γεωργίου Βιζυηνού ¨ «Άλλαξε εντός μου ο ρυθμός του κόσμου» Στον Βιζυηνό βέβαια είχε αλλάξει εντός του ο ρυθμός του κόσμου, επειδή η σοβαρή ψυχολογική αρώστεια από την οποία έπασχε του είχε διαβρώσει το προσωπικό σύμπαν και τον τρόπο τον οποίο έβλεπε τον κόσμο. Μήπως όμως και στην σύγχρονη καπιταλιστική καταναλωτική κοινωνία διαβιώνουμε έχοντας κατά νου την διδαχή των αρχαίων Ελλήνων για την ποιότητα ζωής και το «ευ ζην»; Οι ψυχίατροι και οι ψυχολόγοι με τις έρευνες τους έχουν καταλήξει, ότι ο τρόπος κοινωνικής οργάνωσης με το έντονο και ταχύτατο ρυθμό της ζωής μας και το διαρκές στρες,
ευθύνονται για τα ψυχολογικά προβλήματα της εποχής μας. Σύμφωνα με το παγκόσμιο οργανισμό υγείας {ΠΟΥ}το 2020 θα πάσχει από κατάθλιψη το 30% του πληθυσμού του πλανήτη. Αλλά και σύμφωνα με ερευνητική ομάδα ψυχολόγων στο χώρο των εφήβων στην Ελλάδα, που είναι οι πιο σκληρά εργαζόμενοι, η κατάθλιψη έχει αυξηθεί ραγδαία και φθάνει στο 25% αν είναι δυνατόν. Κι όμως παρά την επανάσταση των νέων φοιτητών το 1968 στην Γαλλία με συνθήματα ¨»η φαντασία στην εξουσία» και «απαγορεύεται το απαγορεύεται» ή «πως μπορείς να συλλογάσαι ελεύθερα δίπλα σε μια εκκλησία;» η κοινωνία έκανε ένα βήμα εμπρός και δύο πίσω, στο θέμα της κοινωνικής οργάνωσης. Δεν είναι τυχαίο πως η πίεση από την διοίκηση της τηλεφωνικής εταιρείας «ΦΡΑΝΣ ΤΕΛΕΚΟΜ» έσπρωξε 35 εργαζόμενους στην αυτοκτονία και πλήθος άλλων στην λήψη ψυχοφαρμάκων. Δεν είναι τυχαίο επίσης ότι και στην ιδιαίτερη πατρίδα μας την Κρήτη, είχαμε τον τελευταίο χρόνο 4-5 αυτοκτονίες μικροεπιχειρηματιών λόγω χρεών αλλά και ότι στον δυτικό κόσμο πρώτα στην κατανάλωση στα φαρμακεία είναι τα ψυχοφάρμακα..
Με τους έντονους ρυθμούς της ζωής μας την έλλειψη ανθρώπινης και ουσιαστικής επαφής, την αλλοτρίωση, την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, τον εγωισμό την ζηλοφθονία, τον απάνθρωπο και σκληρό ανταγωνισμό, η κοινωνία παρουσιάζεται στα μάτια μας σαν μια ανθρώπινη ζούγκλα. Και επικρατεί «ο κοινωνικός Δαρβινισμός» όπου επιβιώνει «ό προσαρμοστικότερος» αλλά και όπου ¨»ο άνθρωπος είναι για τον άνθρωπο λύκος» όπως γράφει στον «Λεβιάθαν»ο Άγγλος φιλόσοφος Τόμας Χομπς. Οι δε υπόλοιποι συνάνθρωποι μας πετιούνται στην άκρη σαν «ανθρώπινα απορρίμματα « κατά τον γνωστό Πολωνό κοινωνιολόγο Ζ .Μπάουμαν;
«Το οικονομικό μας σύστημα ενώ πλούτισε υλικά τον άνθρωπο, τον φτώχυνε στο επίπεδο της ανθρωπιάς του. Παρόλη την προπαγάνδα και τα σλόγκαν γύρω από την πίστη του δυτικού κόσμου στον Θεό, τον ιδεαλισμό του, τα πνευματικά του ενδιαφέροντα, το σύστημα μας δημιούργησε μια υλιστική κουλτούρα κι έναν υλιστικό άνθρωπο. Στο διάστημα που εργάζεται το άτομο διοικείται σαν μέρος μιας παραγωγικής ομάδας. Στον ελεύθερο χρόνο του κατευθύνεται και χειραγωγείται, έτσι που να είναι ό τέλειος καταναλωτής που προτιμάει αυτό που του λένε να προτιμάει με την ψευδαίσθηση πως ακολουθεί τα ίδια του γούστα. Όλη την ημέρα τον ακολουθούν από παντού τα σλόγκαν , οι υποβολείς οι φωνές μιας πλαστής πραγματικότητας που τον στερούν από το τελευταίο ίχνος ρεαλισμού που μπορεί να του έχει μείνει. Από τα παιδικά του χρόνια κιόλας οι γνήσιες πεποιθήσεις αποθαρρύνονται. {Εριχ Φρομ «Πειθαρχεία και ελευθερία»- δοκίμια}
«Η κριτική σκέψη είναι ελάχιστη το ίδιο και το πραγματικό συναίσθημα κι επομένως μόνο η ομοιομορφία μπορεί να σώσει το άτομο από το αφόρητο αίσθημα της μοναξιάς και της ερημιάς.
Ο άνθρωπος έχει αποξενωθεί από τον αυτόν του και προσκυνάει τα προϊόντα των χεριών του».
Έχει αποξενωθεί από την ουσία του και το αρχαίο Ελληνικό «άνω θρώσκω» {κοιτάζω ψηλά} Είναι καιρός να ανθρωπέψει ο άνθρωπος να γίνει κυρίαρχος του εαυτού, και να αυτοκαθορίσει Την ύπαρξη του χωρίς προστάτες και ιδιοτελείς χειραγωγούς. Μέσα από διαρκές και επίπονοκοινωνικό γίγνεσθαι. Μέσα από νέες συλλογικότητες, με τον διάλογο και την διαπάλη των ιδεών να δημιουργήσει τον νέο κόσμο του αύριο, των οραμάτων της αγάπης της συναλληλίας και της ειρήνης.

ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Η ΛΑΒΑ ΜΑΣ ΛΑΒΩΣΕ
«Κουρασμένα χτίρια. Αυτοκίνητα πλέουν πάνω στο ποτάμι. Καθώς η γέφυρα στο ίδιο μυστήριο .Έχει χαθεί μες στο νερό. Αυτή η πόλη έχει υγρή μνήμη».Γιάννη Φίλη «Από τη συλλογή ο Ζαρατούστρα και οι Πέντε Εσπερινοί».
Είδα και άκουσα στην τηλεόραση τον πρόεδρο των τουριστικών πρακτόρων Ηρακλείου -Κρήτης
ο οποίος είπε ότι χάνονται από την τουριστική αγορά, την ημέρα 500.0000 ευρώ από την ματαίωση των τσάρτερ πτήσεων, λόγω της λάβας από την έκρηξη του ηφαιστείου της Ισλανδίας.
Ο τουρισμός στον οποίο δυστυχώς η Κρήτη μας μονόπλευρα σχεδόν υποκλίνεται υπόκεινται σε αστάθμητους παράγοντες. «Λιμούς, λοιμούς ,και καταποντισμούς».
Μήπως είναι μια ευκαιρία η λάβα του ηφαιστείου της Ισλανδίας να φωτίσει τα κεφάλια των κάθε είδους εχόντων την εξουσία ,αλλά και του λαού όχι ως αμέτοχου παρατηρητή αλλά ως ενεργού πολίτη, να σκεφθεί ότι εξαιτίας και της οικονομικής κρίσης είναι μια ευκαιρία για μια ήπια αλλά ισόρροπη ανάπτυξη της Κρήτης. Κι όχι μονόπλευρη όπως είναι μέχρι τώρα .όπου δεν έχει στέρεες βάσεις αλλά θα τραμπαλίζεται σαν φτερό στον άνεμο;
Η ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΔΗΜΩΝ
Ομολογώ ότι δεν έχω κάνει διδακτορικό στην σκουπιδολογία ,και στην διαχείριση του θέματος της αποκομιδής των απορριμμάτων. Θα σας μιλήσω ως ένας απλός πολίτης ο οποίος πληρώνει δημοτικά τέλη όπως εσείς, και υφίσταται τις υπηρεσίες του δήμου ακριβώς όπως εσείς. Διαβάζω στον τύπο ότι ο υπουργός των εσωτερικών απαγόρευσε στους δήμους να χρησιμοποιούν εργολάβους στην καθαριότητα. Πολύ καλά έκανε και μπράβο του. Ξέρετε ποιός ωφελείτε από τα συνεργεία των εργολάβων; Μπράβο που το καταλάβατε. Μα οι εργολάβοι ωφελούνται αγαπητοί μου οι οποίοι χρησιμοποιούν αλλοδαπούς εργαζομένους, ανασφάλιστους αντί πινακίου φακής και θησαυρίζουν σε βάρος τους.
Όπως οι εργολάβοι των συνεργείων καθαρισμού που δημιουργούν θύματα σαν την συνδικαλίστρια Κωνσταντίνα Κούνεβα, όπου κάποιοι μπράβοι της έριξαν βιτριόλι. Το θυμάστε; Είμαι σίγουρος πως το ξεχάσατε γιατί τα επίκαιρα γεγονότα τρέχουν με μεγάλη ταχύτητα, και δεν μπορούν να απορροφηθούν όλες οι πληροφορίες , στον ανθρώπινο εγκέφαλο.
Κατά την ταπεινή μου γνώμη το σωστό και δίκαιο είναι να προσλάβει ο δήμος όσους εργάτες καθαριότητας χρειάζονται σε μόνιμη βάση. Να πληρώνονται κανονικά σύμφωνα με τις κλαδικές τους συμβάσεις. Επειδή όμως υπάρχουν σφιξίματα οικονομικά και απαγορεύονται οι προσλήψεις, ας προσλάβουν εργαζόμενους με συμβάσεις έργου. Δεν είναι ότι καλύτερο αλλά το μη χείρον βέλτιστων.
Θυμάμαι ότι το χαιρέτησε ως μέγα γεγονός από το «Βήμα» ο δεξιόστροφος δημοσιογράφος Γιάννης Μαρίνος, πριν αρκετά χρόνια όταν «πρωτοπόρησε» ο σοσιαλιστής τότε δήμαρχος Γιώργος Τζανακάκης στην ανάθεση της καθαριότητας στους εργολάβους καθαριότητας. Όταν σε παινεύει λένε ο αντίπαλος σου να φυλάγεσαι.
Η σοσιαλιστές και δεξιοί ανακατεύτηκαν και δεν γνωρίζουν ποιος είναι ποιός;
Μήπως γνωρίζεται πως ονομάζει ο σπουδαίος Πολωνός κοινωνιολόγος ΖΥΓΚΜΟΥΝΤ ΜΠΑΟΥΜΑΝ τους μετανάστες που χρησιμοποιούν οι εργολάβοι καθαριότητας αντί πινακίου φακής; «Ανθρώπινα απορρίμματα» του καπιταλιστικού συστήματος.
Ας σκεφθούμε όλοι μας εάν θέλουμε να ζούμε σε τέτοια κοινωνία..

ΜΟΝΟΠΛΕΥΡΗ ΛΙΤΟΤΗΤΑ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΚΗΣ
«Ένα παράξενο βιβλίο κυκλοφόρησε, με λόγια μέσα του περίεργα γραμμένα; Παρά το τρέξιμο ελάχιστα προχώρησε, μα δεν πουλήθηκε αντίτυπο κανένα». Αντώνης Λιοδάκης από την συλλογή «Ακροθιγώς».
«Τα δικά μου δικά μου και τα δικά σου δικά μου» είναι μία από τις προσφυείς ατάκες
του καραγκιόζη στο θέατρο σκιών όπου πρωταγωνιστεί. Τα λόγια του καραγκιόζη μου θύμισαν οι δημοσιογραφικές «πληροφορίες» εντός ή εκτός εισαγωγικών ότι το περιβόητο ΔΝΤ. θα απαιτήσει μείωση του κόστους παραγωγής , με μειώσεις μισθών και στο ιδιωτικό τομέα. Με πρόσχημα την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας το διεθνές κεφάλαιο με τον εκπρόσωπο του επί της γης που ονομάζεται Δ.Ν.Τ. συμπιέζει τους μισθούς και απορυθμίζει τις εργασιακές σχέσεις. «Είναι καλό πράγμα το ΔΝΤ γιατί διαθέτει τεχνογνωσία» μας λένε κάποιοι μεγαλοχρηματιστές από τα τηλεοπτικά κανάλια των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Τέτοια τεχνογνωσία η οποία θα υπηρετεί μονόπλευρα το τραπεζικό κεφάλαιο, και τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους είναι μεγάλη συμφορά την οποία υπόκεινται οι εργαζόμενοι .Με σκληρά αντεργατικά μέτρα επιβαλλόμενα άνωθεν, διαρρηγνύεται η όποια συναίνεση και ο διάλογος μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων. Μάλιστα κυρίες και κύριοι. Εκεί κατάντησε τους Έλληνες εργαζόμενους το δικομματικό σύστημα της μεταπολίτευσης.
Με τα περισσότερα λάθη,{ κακή διαχείριση κλοπές ρουσφέτια και λαμογιές} την τελευταία περίοδο του Κωστάκη Καραμανλή. Μπορεί ο «θείος « έστω και καθ`υπερβολήν από τους δεξιούς φίλους του, να χαρακτηρίζεται «Εθνάρχης» ο ανιψιός όμως νομίζω ότι θα πάρει ακόμη και από την παράταξη του το προσωνύμιον « Κωστάκης ο β/ο μικρός» κατά το «Ναπολέων ο Γ? ο μικρός» στην μετά τον μεγάλο Ναπολέοντα εποχή στην Γαλλία. Ο διάδοχος του Καραμανλή στην παράταξη της δεξιάς, ο Αντώνης Σαμαράς με μεγάλη υποκρισία καμώνεται πως υποστηρίζει τα συμφέροντα των εργαζομένων, και αποστρέφεται μετά βδελυγμίας το ΔΝΤ με το επιχείρημα άκουσον, άκουσον ότι ο πρόεδρος του, ο Ντομινίκ Στρος Καν είναι «σοσιαλιστής» όπως και της Ε.Κ.Τ. ο Ζαν Κλωντ Τρισέ. Στην ουσία βέβαια στηρίζει την πολιτική του ΠΑΣΟΚ το οποίο εφαρμόζει βεβαίως, βεβαίως και «γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε» νεοφιλελεύθερη πολιτική. Είναι τέτοιο το πολιτικό θράσος της Ν.Δ. ώστε να διαλαλεί δημοσίως με δηλώσεις του Ο ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΌΠΟΥΛΟΣ κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Ν.Δ. ότι στο ΠΑΣΟΚ είναι οι «νεοφιλελεύθεροι σοσιαλιστές»
Μπράβο «κόκκινε» Πάνο λαϊκιστή που ασκείς «αριστερή αντιπολίτευση».
Καλό θα ήταν οι κύριοι εκπρόσωποι τη δεξιάς να έλεγαν στους γνωστούς και φίλους τους, τους οποίους εκπροσωπούν ,να φέρουν τα δέκα δισεκατομμύρια τις καταθέσεις οι οποίες βγήκαν στην Κύπρο κυρίως, επειδή οι «πατριώτες» φοβούμενοι ότι θα χαθούν τα «τίμια λεφτουδάκια τους» που τα απέκτησαν με τον «ιδρώτα του προσώπου τους, άλλαξαν πατρίδα».{Διότι όπως είναι γνωστό το κεφάλαιο πηγαίνει όπου υπάρχει το κέρδος και δεν έχει πατρίδα.}Να κάνουν και καμία επένδυση να προκόψει ο τόπος .Ή μήπως προτιμούν να βγάζουν εύκολα κέρδη από τις μετοχές φούσκες; Εάν γίνει μείωση μισθών στο ιδιωτικό τομέα θα ωφεληθούν μερικοί μεγάλοι όμιλοι που απασχολούν πολύ προσωπικό. Η οικονομία δεν θα ανακάμψει έτσι, αλλά θα μπει σε βαθύτερη ύφεση. Με μισθούς Κίνας και με τιμές Ευρώπης πως θα ανακάμψει η οικονομία; Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε.

ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΖΩΗ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Ο 190ς αιώνας διακήρυξε δια στόματος του φιλοσόφου Φρήντριχ Νίτσε ότ騻 Ο Θεός είναι νεκρός». Ο εικοστός αιώνας προσπάθησε με ζήλο να μετουσιώσει σε πράξη την «προφητεία « του μεγάλου φιλοσόφου και προξένησε δύο παγκόσμιους πολέμους ,και πλήθος τοπικών πολέμων, με δεκάδες εκατομμυρίων νεκρών και υλικών καταστροφών. Ο εικοστός αιώνας είναι ο αιώνας που κυριάρχησε ο δυτικός πολιτισμός. Ο πολιτισμός της δύσης κληρονόμος του αρχαίου Ελληνικού πνευματικού ορθολογισμού, του Ρωμαϊκού δικαίου, και του Χριστιανισμού, χαρακτηρίστηκε από τον Γάλλο φιλόσοφο Εντγκάρ Μορέν ως πολιτισμός ο οποίος φέρει εντός του στοιχεία ανάμικτα «πολιτισμού και βαρβαρότητας». Ο μεταπολεμικός κόσμος προσπάθησε να συμφιλιώσει τους Ευρωπαϊκούς λαούς, σε μια ενωμένη Ευρώπη για να μη συνεχίσει να σπαράσσεται από τους Ενδοευρωπαϊκούς εμφύλιους πολέμους. Ο Θεός εξακολουθεί να είναι νεκρός, ίσως όμως να μη τόλμησε ο σύγχρονος πολιτισμός να τον θάψει επισήμως, και τον κρατάει ως άταφο νεκρό κι ένα παρωχημένο σύμβολο. Στην θέση του θεού έχει αντικαταστήσει την ύλη, το χρήμα και το κέρδος. Η επουράνια ζωή είναι πολύ μακριά από τις ανθρώπινες υλικές ανάγκες τις οποίες της προωθεί με αριστοτεχνικό τρόπο το σύγχρονο μάρκετιγκ, ούτως ώστε, ο άνθρωπος να μην έχει χρόνο να σκεφθεί, και διάθεση να σώσει τη ψυχή του όπου έχει διαβρωθεί από τον Μαμωνά της ενχρήματης οικονομίας.
Ας διαβάσουμε τι γράφει ο ομότιμος καθηγητής του LSE Νίκος Μουζέλης σε άρθρο του στο «ΒΗΜΑ» της 18-4-2010 για την θρησκευτικότητα σήμερα.




Θρησκευτικός συγκρητισμός
“Στον ενδοεκκλησιαστικό χώρο βλέπουμε μια τάση (κυρίως μεταξύ των απλών πιστών) συνδυασμού της χριστιανικής πίστης με στοιχεία παρμένα από άλλες θρησκείες ή πνευματικές πρακτικές. Σε αυτόν τον χώρο, στις ΗΠΑ αλλά και σε άλλες δυτικές κοινωνίες, το τυπικό παράδειγμα είναι το άτομο που από τη μια μεριά εκκλησιάζεται κανονικά ενώ από την άλλη ασχολείται με πρακτικές παρμένες από τον ινδουισμό, τον ταοϊσμό, τον σουφισμό, τον βουδιστικό διαλογισμό κτλ. Αυτού του είδους η υβριδική/συγκρητική θρησκευτικότητα μπορεί μεν να θεωρηθεί επιφανειακή αλλά συνάδει προς έναν μεταμοντέρνο λόγο και τρόπο ζωής όπου οι παραδοσιακοί κώδικες ατροφούν, ενώ στοιχεία από διάφορους πολιτισμούς συνυπάρχουν σε διάφορους συνδυασμούς προσφέροντας στο άτομο μια μεγάλη γκάμα επιλογών.

Μέσα στο πλαίσιο της ραγδαίας παγκοσμιοποίησης τα διάφορα θρησκευτικά πιστεύω έρχονται πιο κοντά το ένα στο άλλο. Με αυτόν τον τρόπο σχετικοποιούνται. Η ιδέα πως μια εκκλησία, μια θρησκευτική παράδοση, κατέχει το μονοπώλιο της αλήθειας παύει να είναι πιστευτή. Το άτομο έχει τη δυνατότητα να επιλέξει στοιχεία από διάφορες θρησκευτικές πρακτικές και δοξασίες. Και σε αυτή την περίπτωση βέβαια ο τρόπος ενοποίησης αυτών των στοιχείων, όταν επιτυγχάνεται, έχει κάτι το ιδιαίτερο/μοναδικό. Εχουμε, με άλλα λόγια, την «ιδιωτικοποίηση» (privatization) του θρησκευτικού. Μια κατάσταση όπου το υποκείμενο κατασκευάζει τη δική του θρησκευτικότητα και αυτό όχι μόνο με την έννοια πως σε ένα συγκεκριμένο θρησκευτικό/εκκλησιαστικό πλαίσιο η προσέγγιση κάθε πιστού προς το θείο έχει πάντα κάτι το μοναδικό. Αλλά και με την έννοια πως το άτομο καλείται να κατασκευάσει αυτό καθαυτό το θρησκευτικό πλαίσιο μέσα στο οποίο κινείται.

ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ
Μάδησα την μαργαρίτα για να
δω αν με αγαπάει.
Με αγαπά; Δεν με αγαπά
αχ τι συμφορά.

Κι αν με αγαπά α τι χαρά.
Δεν μπορώ να ζήσω
μέσα στην αμφιβολία.
Ήρθε η ώρα να εξηγηθούμε
την άκρη να βρούμε.
Κι αν μου πει αντίο,
θα μπαρκάρω μέσα σένα πλοίο
και ναυτικός θα γίνω.

να ταξιδέψω στα πέρατα
της γης , να πιω νερό της λησμονιάς
για μια γυναίκα ψεύτρα εγωίστρια
και πλανεύτρα. Τον κόσμο να γυρίσω
τον πλανήτη να γνωρίσω.
Στα πέρατα της οικουμένης
εμπειρίες νέες θα ζήσω,
ανανεωμένος και σοφότερος
την ζωή μου θα αντικρύσω.


ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

ΔΙΑΣΚΕΛΙΣΕ ΤΗ ΘΛΙΨΗ
Αστέρι μου τρανό πάνω στον ουρανό,
άναψε τον πυρσό, και φώτισε του ανθρώπου, τα σκοτάδια.
Πάρε του λίγο το θυμό, με κάθε ανασασμό
μετέτρεψε την οργή του σε αγάπης οδηγό.
Δεν αξίζει ο άνθρωπος να σπαταλιέται,
και με το μίσος να φθείρεται να οδύρεται, και να χαλιέται.

Σκληρό το παρελθόν πόνο βαρύ κι αν φέρει
το παίρνουμε στο χέρι και
σβήνουμε το χάσμα το παλιό,
που αίμα και δάκρυα φέρει.

Προχώρα άνθρωπε εμπρός
διασκέλισε τη θλίψη δες τον κόσμο
με άλλη ματιά.

Πάνω στα σύννεφα κρεμασμένο, θα αντικρίσεις ένα περιβόλι
ανθισμένο, με τριαντάφυλλα μαργαρίτες και μυρωμένα
γιασεμιά.

Απόψε φίλε μου μη αργείς απόψε, άπλωσε το χέρι σου και
ένα λουλούδι κόψε , με έρωτα κερδίζετε η ζωή με γλέντια και
χαρές ως το πρωί.

Έλα μη χάνεις ευκαιρία δεν θα ξαναβρείς,
τόσο δοτική κυρία ωριόθωρη με τόσα κάλλη,
να σε τραβά από τη μασχάλη,
να τραγουδήσετε παρέα,
με το άρωμα της να μοσχοβολά τόσο ωραία.

ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

ΕΝΑ ΠΛΟΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΑΖΑ ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΌ ΚΈΝΤΡΟ ΧΑΝΊΩΝ
Στο πνευματικό κέντρο Χανίων την Πέμπτη 15-4-2010 στις 7,30 μμ. πραγματοποιήθηκε εκδήλωση όπου πήραν μέρος και μίλησαν δύο αγωνιστές , για την περιπέτεια τους το 2008 όπου κατάφεραν 47 ακτιβιστές από όλο το κόσμο να σπάσουν τον αποκλεισμό της Γαζας. Ομιλητές ήταν ο ακτιβιστής δημοσιογράφος Πέτρος Γιωτόπουλος και η Παλαιστίνια διανοουμένη της διασποράς Σάνα Κάσεμ. Αναφέρθηκαν και για την νέα αποστολή ακτιβιστών αριστερών , με 8{ οκτώ}επιιβατηγά και φορτηγά πλοία αυτή τη φορά φορτωμένα με φάρμακα και τρόφιμα στη αποκλεισμένη από το Ισραηλινό κράτος Λωρίδα της Γάζας. Προβλήθηκε επίσης το βραβευμένο ντοκιμαντέρ του δημοσιογράφου Γιώργου Αυγερόπουλου για το πρώτο πλοίο {Ελληνικό} με Έλληνες και ξένους ακτιβιστές το 2008 όπου έσπασε τον αποκλεισμό της Γάζας μετά από 60 χρόνια . Πριν είχαν προηγηθεί απόπειρες οι οποίες είχαν αποτύχει λόγω των δυναμικών αντιδράσεων του Ισραήλ.. Επειδή πολλοί δεν γνωρίζουν την ιστορία ίδρυσης του Ισραήλ αντλήσανμε στοχεία από την βικιπαίδεια τα οποία δημοσιεύουμε για την ανεξάρτητη και πλήρη ενημέρωση των αναγνωστών του «Αγώνα» Το Κράτος του Ισραήλ (Εβραϊκά: מדינת ישראל Μεντινάτ Γισραέλ, Αραβικά: دولة اسرائيل Ντάουλατ Ισραΐλ) είναι ένα μικρό, ανεπτυγμένο, κράτος της Μέσης Ανατολής, (σε έδαφος είναι περίπου σαν την Πελοπόννησο). Ιδρύθηκε μόλις το 1948 με σκοπό να μετατραπεί σε εθνική εστία όσων απανταχού Εβραίων επιθυμούν να πολιτογραφηθούν πολίτες του απ΄όπου και αν προέρχονται. Παρ'όλα αυτά το σύγχρονο κράτος του Ισραήλ διεκδικεί ιστορική συνέχεια με τα αρχαία βιβλικά κράτη του Ισραήλ και της Ιουδαίας, το έπος των οποίων έχει κεντρική θέση στην Ιουδαϊκή θρησκεία και μνήμη. Η πλειονότητα των κατοίκων του κράτους είναι Εβραίοι ενώ η μεγαλύτερη μειονότη τα είναι Άραβες (20%).
Εβραίοι ζούν εδώ και χιλιάδες χρόνια στην περιοχή του σύγχρονου Ισραήλ και στην αρχαιότητα ήταν πλειονότητα μέχρις ότου εκδιώχθηκαν από τους Ρωμαίους και κατοίκησαν σε δάφορα μέρη του κόσμου. Οι Ρωμαίοι μετονόμασαν την χώρα από Ιουδαία σε Παλαιστίνη κατά την "Παλαιστίνη Συρία" του Ηροδότου. Η περιοχή κατακτήθηκε μεταγενέστερα από Βυζαντινούς (330-640 μ.χ.), κατόπιν Άραβες (7ο αιώνα μ.χ.), Σελτζούκους Τούρκους (1071 μ.χ.), Σταυροφόρους Ευρωπαίους (1099 - 1187μ.χ.), Μαμελούκους Αιγύπτιους (περί το 1250 - 1516 μ.χ.), Οθωμανούς (1516-1831), Αιγύπτιους (1831-1841) και πάλι Οθωμανούς/Τούρκους (1841 - 1917) ενώ διετέλεσε Βρετανικό προτεκτοράτο μεταξύ 1920 - 1948. Δηλαδή η περιοχή της Παλαιστίνης παρέμεινε επιτοπλείστον Μουσουλμανική κατά πλειονότητα των κατοίκων της από το 1270 μ.χ. έως και τον 20ο αιώνα. Ο πρώτος μαζικός επαναπατρισμός Εβραίων συνέβη κατά τον 14ο αιώνα κυρίως από την Ισπανία προς την Ιερουσαλήμ. Από τον 19ο αιώνα το σιωνιστικό κίνημα (που είχε ιδρυθεί το 1897 με σκοπό την ίδρυση του Ισραήλ), απαίτησε την δημιουργία ενός ανεξάρτητου εβραϊκού κράτους, ενώ ανέλαβε την παράνομη μετανάστευση εκατοντάδων χιλιάδων Εβραίων στην Παλαιστίνη, την οποία προσπάθησαν αρχικά να σταματήσουν οι Βρετανοί οι οποίοι είχαν μετατρέψει την περιοχή σε προτεκτοράτο. Το 1917 όμως η Βρετανία άλλαξε στάση και ο υπουργός εξωτερικών Άρθουρ Τζέιμς Μπάλφουρ δήλωσε πως υποστηρίζει την μελλοντική ίδρυση Εβραικού κράτους στην Παλαιστίνη "στο βαθμό που δεν επηρεάζονται οι Άραβες κάτοικοι". Η Εβραική παράνομη μετανάστευση συνεχίστηκε και αυξήθηκε σημαντικά στα επόμενα χρόνια και πολλές καθαρά Εβραικές νέες πόλεις και ιδρύματα χτίστηκαν. Την περίοδο 1936 -1939 οι Άραβες ξεσηκώθηκαν ένοπλα εναντίον των Βρετανών και σε μικρότερο βαθμό πραγματοποίησαν επιθέσεις σε Εβραϊκούς οικισμούς. Με την έναρξη του δεύτερου παγκόσμιου πόλεμου και καθ'όλη τη διάρκεια του Ολοκαυτώματος οι Βρετανοί απαγόρευσαν την είσοδο Εβραίων στην χώρα.
Μετά τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου μια εβραϊκή μυστική στρατιωτική οργάνωση, η Χαγκανά ('Αμυνα), που σχηματίστηκε στα χρόνια μετά το Ολοκαύτωμα, άρχισε να μάχεται τους Βρετανούς και τους Άραβες, επιχειρήσεις που η ισραηλινή ιστορία καταγράφει ως την αρχή του ισραηλινού "πόλεμου της ανεξαρτησίας". Το 1947, ο ΟΗΕ ανέλαβε τον έλεγχο της Παλαιστίνης, και στις 29 Νοεμβρίου η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ υιοθέτησε την απόφαση Αρ. 181 για την διαίρεση της Παλαιστίνης σε ένα ισραηλινό και ένα αραβικό κράτος, και την μετατροπή της Ιερουσαλήμ σε διεθνή πόλη εκτός συνόρων. Σύμφωνα με αυτήν την απόφαση η παλιά πόλη της Ιερουσαλήμ, καθώς και η δυτική όχθη του Ιορδάνη, τέθηκε υπό τον έλεγχο της Ιορδανίας, ενώ η νέα πόλη ελέγχθηκε από τους Ισραηλινούς. Οι Άραβες άρχισαν βίαιες διαμαρτυρίες κατά των Εβραίων, την στιγμή που στην περιοχή κατοικούσαν 590.000 Εβραίοι και 1.320.000 Άραβες.
Στις 14 Μαΐου 1948, μία ημέρα πριν λήξει η βρεταννική Εντολή στην περιοχή, το ανώτατο εβραϊκό συμβούλιο ανακήρυξε την δημιουργία του Ισραήλ και όρκισε πρόεδρο τον Χάιμ Βάιζμαν και πρωθυπουργό τον σιωνιστή ηγέτη, Δαβίδ Μπεν Γκουριόν. Παράλληλα, η Χαγκανά εξοπλισμένη με όπλα τελευταίας τεχνολογίας προερχόμενα από Αγγλία και ΗΠΑ, παρουσιάζεται πλέον ως ο τακτικός στρατός του κράτους του νεοσύστατου Ισραήλ που έκτοτε ονομάζεται 'Αμυντική Ισραηλινή Δύναμη' (Israel Defense Force/IDF, Εβραικά: Τσβά Χαγκανά Λε-Γισραέλ) γνωστότερος στους Ισραηλινούς, από τα αρχικά, του ως 'Τσαχάλ'. Την επόμενη ημέρα ξέσπασε ο Αραβοϊσραηλινός πόλεμος του 1948, όταν πέντε αραβικές χώρες (Αίγυπτος, Ιορδανία, Συρία, Λίβανος και Ιράκ) εισέβαλαν στρατιωτικά, με την αρωγή και άλλων στρατευμάτων από την Υεμένη και την Σαουδική Αραβία. Η Αίγυπτος και η Ιορδανία προσάρτησαν τότε το Σινά και την Γάζα η πρώτη και την Δυτική Όχθη η δεύτερη. Μετά από ένα χρόνο εχθροπραξιών υπεγράφη ανακωχή.
Έκτοτε ακολούθησαν πολλές ακόμα συγκρούσεις που συνεχίζονται μέχρι και τις μέρες μας. Κύριες στιγμές της Αραβοϊσραηλινής σύγκρουσης ήταν ο πόλεμος των Έξι Ημερών του 1967, όταν το Ισραήλ όχι μόνο απώθησε τις από κοινού επιτιθέμενες δυνάμεις της Αιγύπτου, της Ιορδανίας και της Συρίας αλλά προέλασε στο έδαφος τους καταλαμβάνοντας την χερσόνησο του Σινά, την Λωρίδα της Γάζας, την Δυτική Όχθη και τα Υψώματα του Γκολάν, και ο πόλεμος του Γιομ Κιππούρ του 1973 όταν και πάλι οι Αγυπτιο-Συριακές δυνάμεις επιτέθηκαν αιφνιδιαστικά την ημέρα της ιερότερης θρησκευτικής γιορτής των Εβραίων, αυτή τη φορά με επιτυχία (το Ισραήλ σώθηκε με αμερικανική παρέμβαση). Ταυτόγχρονα, από τα τέλη της δεκαετίας του 1960 έως τις μέρες μας, ένας μυστικός τρομοκρατικός πόλεμος με εκατέρωθεν δολοφονίες τόσο στο Ισραήλ και τη Δυτική Όχθη όσο και σε τρίτες χώρες εξελίσσεται ανάμεσα σε διάφορες αραβικές οργανώσεις και την ισραηλινή μυστική υπηρεσία "Μοσάντ".
Από τις 19 Νοεμβρίου του 1977, ο πρωθυπουργός της Αιγύπτου Ανουάρ αλ-Σαντάτ, ξεκινά ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις μαζί με το Ισραήλ στην Ιερουσαλήμ, με αποτέλεσμα στις 26 Μαρτίου του 1979, να υπογραφεί στο Καμπ Ντέιβιντ συμφωνία σύμφωνα με την οποία η Αίγυπτος αναγνώρισε το κράτος του Ισραήλ ενώ το Ισραήλ αποσύρθηκε από το Σινά. Η Ισραηλινή πλευρά υποσχέθηκε επιπλέον να αρχίσει συνομιλίες με τους Παλαιστίνιους. Αντί του τελευταίου όμως ο τότε ισραηλινός πρωθυπουργός Μεναχέμ Μπέγκιν άρχισε να επιχορηγεί τους, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο παράνομους, Εβραϊκούς εποκισμούς στην Δυτική Όχθη προκαλώντας την οργή των Παλαιστινίων, πολιτική που συνεχίζεται έως τις μέρες μας.
Εν συνεχεία ακολούθησαν ο πόλεμος του Λιβάνου το 1982 καθώς και η Ιντιφάντα, συνεχιζόμενη ένοπλη εξέγερση των Παλαιστινίων του Ισραήλ που ξεκίνησε το 1987. Μετά την Αίγυπτο, το 1994 η Ιορδανία έγινε η δεύτερη αραβική χώρα που αναγνώρισε το Ισραήλ. Οι διαφορές Αράβων και Ισραηλινών φάνηκαν να διευθετούνται προσωρινά με τις Συνθήκες του Όσλο του 1994, που προέβλεπαν τη δημιουργία της Παλαιστινιακής Αρχής, ξεχωριστού κράτους των Παλαιστινίων, χωρίς ωστόσο οι συγκρούσεις να σταματήσουν. Το Ισραήλ αποχώρησε μονομερώς από την Γάζα τον Αύγουστο του 2005, υπό πρωθυπουργίας του Αριέλ Σαρόν, μετά από βίαιη απομάκρυνση Εβραίων εποίκων από τον Ισραηλινό στρατό.
Τον Ιούνιο του 2006 μαχητές της Σιιτικής οργάνωσης του Λιβάνου Χεζμπολά πρώτα σκότωσαν πέντε και απήγαγαν δύο Ισραηλινούς στρατιώτες στα σύνορα και στη συνέχεια εξαπέλησαν καταιγισμό οβίδων αλλά και πυραύλων Ιρανικής προέλευσης που έπληξαν μεγάλες Ισραηλινές πόλεις στο βορρά όπως η Χάιφα σκοτώνοντας 43 Ισραηλινούς πολίτες, προξενώντας υλικές ζημιές και μεγάλο πανικό στον 'αμαχο πληθυσμό. Περίπου 200.000-500.000 Ισραηλινοί χρειάστηκε να εγκαταλείψουν προσωρινά τα σπίτια τους. Το Ισραήλ απάντησε με ένα σκληρότατο βομβαρδισμό εκτεταμένων στρατιωτικών αλλά και πολιτικών στόχων στο Λίβανο από ξηρά, αέρα και θάλασσα που προξένησε πολύ μεγάλες απώλειες αμάχων και τεράστιες υλικές ζημιες Νεότερες εξελίξεις
Τον Ιούνιο του 2007 ξέσπασε Παλαιστινιακός εμφύλιος πόλεμος. Έκτοτε οι Παλαιστίνιοι της Δυτικής Όχθης ακολουθούν την Παλαιστινιακή Αρχή αναγνωρισμένη από την διεθνή κοινότητα και το Ισραήλ αλλά αυτοί της Γάζας διοικούνται από την οργάνωση Χαμάς που έχει ως στόχο της την καταστροφή του Ισραήλ και την ανακήρυξη Ισλαμικού Παλαιστινιακού κράτους.
Στις 19 Δεκεμβρίου του 2008 η Χαμάς ανακοίνωσε μονομερώς τον τερματισμό της εκεχειρίας που είχε κηρυχθεί με το Ισραήλ και ταυτόγχρονα δεκάδες αυτοσχέδιες οβίδες από την Γάζα άρχισαν να πέφτουν καθημερινά μέσα και γύρω από την γειτονική Ισραηλινή πόλη Σντερότ στέλνοντας τον πανικόβλητο κόσμο στα καταφύγια αλλά προξενώντας μόνον ένα θάνατο και ελάχιστες υλικές ζημιές.[5]Μια εβδομάδα σχεδόν μετά τη λήξη της εξάμηνης εκεχειρίας, η ισραηλινή αεροπορία εξαπέλυσε 30 πυραύλους εναντίον στόχων στη Λωρίδα της Γάζας. Οι νεκροί ξεπέρασαν τους 1.400, ενώ τουλάχιστον 5.100 άνθρωποι τραυματίστηκαν.[6] Το Ισραήλ κατηγορήθηκε για προφανή χρήση του απαγορευμένου λευκού φωσφόρου στις επιθέσεις του κατά της Γάζας και έγιναν παγκόσμιες διαδηλώσεις οργής κατά των επιθέσεων στη Γάζα ακόμη και από Εβραίους εκτός του Ισραήλ [7] Μεταξύ των νεκρών ήταν και ο επικεφαλής της Αστυνομίας στην πόλη, μέλος της Χαμάς και πολλοί άμαχοι πολίτες και παιδιά. Η περιοχή της Γάζας δεν έχει ανοικοδομηθεί έκτοτε και παραμένει σε αποκλεισμό, αντιμετωπίζοντας προβλήματα σίτησης, ύδρευσης & υγιεινής.
ΠΗΓΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

ΟΣΟ ΤΑ ΣΠΡΕΝΤΣ ΑΝΕΒΑΙΝΟΥΝ Η ΑΓΩΝΙΑ ΚΟΡΥΦΩΝΕΤΑΙ
Ο νεοφιλελευθερισμός επιτίθεται
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
«Και συ λαέ βασανισμένε μην ξεχνάς τον φασισμό». ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ
Όσο τα σπρεντς ανεβαίνουν η αγωνία κορυφώνεται . Θα προσφύγει η Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό σχέδιο στήριξης όπου εμπλέκεται και το “INTERNASIONAL MONETARY FUND”; Ελληνιστί το Δ..Ν.Τ. όπου θα επιβάλλει απολύσεις εκατό χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων μειώσεις μισθών , κόψιμο του 13ου μισθού και των δώρων; Άλλωστε ο κυβερνήτης μας ο Παπανδρέου το είπε τις προάλλες. «Το πρόγραμμα σταθερότητας που επιβάλλει η κυβέρνηση έχει την συνταγή του ΔΝΤ».
Αμ δε?. Σας γελάσανε φίλοι μου. Το Δ.Ν.Τ. δεν ψηφίζεται από τον Ελληνικό λαό για να υπολογίζει το πολιτικό κόστος. Ούτε του ανακοινώνει προεκλογικά ότι: «Υπάρχουν λεφτά» και μετεκλογικά δια στόματος υπουργού απασχόλησης, ότι¨ «Δεν υπάρχει σάλιο». Και τώρα αυθωρεί και παρά χρήμα μου έρχεται στο νου εκείνη η ρήση που λέει ότι¨ {¨ «Ο πολιτικάντης ενδιαφέρεται για το σήμερα, ενώ ο πολιτικός ενδιαφέρεται για το μέλλον».}Το Δ.Ν.Τ. έρχεται όταν η χώρα έχει φθάσει στο χείλος της αβύσσου και δεν την δανείζει κανείς. Επιβάλλουν οι τεχνοκράτες του ΔΝΤ τα σκληρά οικονομικά μέτρα με ένα και μοναδικό στόχο. Να εισπράξουν οι τράπεζες τα δανεικά που έχουν δώσει στο κράτος όπου κακοδιαχειρίσθηκε τα δημοσιονομικά του και βάρεσε κανόνι. Ο γνωστός αντιρρησίας συνείδησης Αλέκος Αλαβάνος δήλωσε ότι¨ «Η κυβέρνηση πρέπει να παραιτηθεί γιατί δεν είπε την αλήθεια στον Ελληνικό λαό» και πέσανε μερικοί δημοσιογράφοι να τον φάνε. Γιατί αγαπητοί μου συμπολίτες είπε τίποτα πρωτότυπο ο Αλαβάνος;
Μήπως εσείς γνωρίζεται καμιά Ελληνική κυβέρνηση να λέει προεκλογικά αλήθειες, ή να κάνει έργα τις προεκλογικές της υποσχέσεις; Γιατί εγώ ήμουνα νιος και γέρασα και τέτοια κυβέρνηση δεν έχω γνωρίσει στην πολύπαθη Χώρα μας. «Στην πολιτική πολλά γίνονται και δεν λέγονται και πολλά λέγονται και δεν γίνονται» είχε δηλώσει όσο ήταν πρωθυπουργός ο γέρο Κ. Καραμανλής ο και «Εθνάρχης» καλούμενος από τους δεξιούς φίλους του. Πράγματι έτσι φέρονται οι πολιτικοί υποτιμώντας τον λαό αλλά λόγω νομίζω, και της μορφής του αντιπροσωπευτικού πολιτεύματος. Παίρνουν την ψήφο του λαού που ασκεί μονάχα κάθε τέσσερα χρόνια το δημοκρατικό του δικαίωμα και ύστερα κυβερνούν ουσιαστικά εν λευκώ. Για τούτο τον λόγο το καλούμενο δημοκρατικό πολίτευμα ο φιλόσοφος Κορνήλιος Καστοριάδης το ονόμασε «Φιλελεύθερη ολιγαρχία». Βέβαια υπάρχει και η άποψη του Συντηρητικού Πρωθυπουργού του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου του καλούμενου και πατέρα της νίκης Ουίνστον Τσώρτσιλ. ότι ¨ «Η δημοκρατία είναι το χειρότερο πολίτευμα, αλλά θα πορευτούμε με αυτό γιατί δεν έχουμε τίποτα καλύτερο».
Το σύστημα παρήγαγε κι αυτή την κρίση, κερδοσκόπησε σε βάρος του λαού, και επανέρχεται με σοσιαλιστική κυβέρνηση να φορτώσει τα βάρη ξανά στον λαό.
Η κάθε «ΓΚΌΛΝΤΜΑΝ ΣΑΚΣ» βρίσκει τις θύρες ανοικτές από τα πολιτικά κόμματα που εναλλάσσονται στην εξουσία , σε Αμερική και Ευρώπη, τα οποία υπηρετούν τον άγριο καπιταλισμό της ασύδοτης αγοράς, των κερδοσκοπικών κεφαλαίων των μεγαλοτραπεζών και των πολυεθνικών.
Χωρίς αντίσταση βρίσκουν πρόσφορο έδαφος να περάσουν τα αντιλαϊκά σχέδια τους. Ποιό θα είναι το επόμενο βήμα των κεφαλαιοκρατών ; Να επαναφέρουν τον μεσαίωνα στις εργασιακές σχέσεις.; Είχε δίκιο ο Καρλ Μαρξ που έγραφε ότι «από το ένα μάγουλο του καπιταλιστή στάζει πύον και από το άλλο αίμα, από την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης». Σήμερα μπορεί οι λαοί να μη βιώνουν ανοιχτά τον φασισμό . Βιώνουν όμως τον ολοκληρωτισμό του ανάλγητου νεοφιλελευθερισμού.

ΩΡΑ ΓΙΑ ΤΟΠΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
«Ανέκαθεν απλουστεύτηκα σε πολύωρους ύπνους αποφεύγοντας κυρίως την ομιλία
μα όμως δεν είμαι τίποτα άλλο από γλώσσα».ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΟΥΖΟΣ
Στην εκπομπή «Έχει γούστο» της Μπίλιως Τσουκαλά στην «ΝΕΤ» παρουσιάστηκε το Δημοτικό τυροκομείο της νήσου Ίου, ενός μικρού νησιού των Κυκλάδων δίπλα στην Σαντορίνη. Το Δημοτικό αυτό τυροκομείο επεξεργάζεται ενάμιση τόνο γάλα ημερησίως και το προϊόν του έχει βραβευτεί με πλήθος πανελληνίων και διεθνών βραβείων. Προτίθεται δε να αυξήσει την παραγωγή του για να καλύψει την αυξημένη ζήτηση. Ο Δήμαρχος ο οποίος είχε πριν είκοσι χρόνια την ιδέα να βοηθήσει την τοπική οικονομία και να στηρίξει τους ανθρώπους του νησιού για να μείνουν στον τόπο τους σήμερα έχει αναλάβει Γ.Γ. στο υπουργείο Πολιτισμού μετά από 19
χρόνια Δημαρχιακής θητείας. Ο Δήμος κάθε περιοχής εάν έχει ανθρώπους στην τοπική αυτοδιοίκηση με αγάπη για τον τόπο τους και όραμα, μπορούν να συμβάλλουν στην τοπική ανάπτυξη. Η Κρήτη είναι ένα μεγάλο και ευλογημένο νησί. Δυστυχώς έχουν εγκαταλειφθεί σχεδόν τα πάντα προς χάρη του τουρισμού, ο οποίος έχει καταντήσει σχεδόν μονοκαλλιέργεια. Η αγροτική οικονομία εγκαταλείφθηκε και εισάγουμε αγροτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα από το εξωτερικό. Η βιοτεχνία διέλυσε γιατί έρχονται φθηνά Ασιατικά προϊόντα. Ο τουρισμός όμως είναι ένα παρά πολύ ευάλωτο προϊόν και δεν μπορεί να στηριχθεί μονομερώς μια τοπική και περιφερειακή οικονομία. Υπάρχει ανάγκη για ισόρροπη ανάπτυξη. Εκεί όπου δεν επενδύουν οι ιδιώτες μπορούν να μπουν μπροστάρηδες οι Δήμοι να κάνουν την αρχή και ύστερα να πουλήσουν το 70% της Δημοτικής επιχείρησης στο πλατύ κοινό σε μετοχική ή συνεταιρική βάση. Στην Κρήτη έχουμε επιστημονικούς φορείς, ώστε να σχεδιάσουν μια ισόρροπη ανάπτυξη του νησιού. Το Πολυτεχνείο, το Πανεπιστήμιο το ΤΕΙ Κρήτης, το Ινστιτούτο τεχνολογίας έρευνας, το ΜΑΙΧ, τα οικονομικά και τεχνικά επιμελητήρια, το ΓΕΩΤΕ Κρήτης.
Δεν νομίζω ότι έχουμε αξιοποιήσει επαρκώς τις πλουτοπαραγωγικές πηγές του τόπου μας, παρά καταστρέψαμε το περιβάλλον με την άναρχη τουριστική ανάπτυξη, σε βάρος όλων των άλλων δραστηριοτήτων. Φορείς και λαός πρέπει να βάλουν φαιά ουσία αλλά και να γίνει ενδελεχής διάλογος για το μέλλον που θέλουμε για τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας.
Κάθε κρίση είναι και μια ευκαιρία αναστοχασμού και κοιτάγματος προς το μέλλον χωρίς μεμψιμοιρίες και πισώπλατες μαχαιριές κατά ευαυτών και αλλήλων, κατά δικαίων και αδίκων. Ας μη ξεχνούμε και την ρήση του Τζον Κένεντυ « Δεν έχει σημασία τι θα κάνει η πατρίδα για σένα αλλά τι θα κάνεις εσύ για την πατρίδα».

ΙΚΑ ΓΙΑΤΙ ΤΑΛΑΙΠΩΡΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΟΥΣ;
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Για να επισκεφθείτε γιατρό στο πολύπαθο ΙΚΑ Χανίων, ή να κάνετε εργαστηριακές εξετάσεις χρειάζεται να περιμένετε ένα μήνα. Και όχι μόνο . Εκεί που περιμένατε με Ιώβιο υπομονή να έρθει η σειρά σας ,εάν δεν είναι επείγουσα η περίπτωση σας, σας παίρνουν στο τηλέφωνο και σας λένε ότι ο γιατρός θα απουσιάσει και ότι πρέπει να κλείσετε νέο ραντεβού, και να περιμένετε άλλο ένα μήνα. Φτου από την αρχή και ξανά προς την δόξα τραβά. Τι διάλυση συστήματος υγείας, και ΙΚΑ είναι αυτή μεγαλοδύναμε Θεέ μου.
Ή μήπως το κάνουν σκόπιμα και σας στέλνουν προς τα ιδιωτικά κέντρα υγείας, αν έχετε βέβαια να πληρώσετε. Αλλά και στο κρατικό νοσοκομείο να πάτε θα περιμένετε άλλο ένα μήνα ή θα τινάξετε τα…πέταλα. Γιατί ανέχεται το συνδικαλιστικό κίνημα των εργαζομένων και των συνταξιούχων αυτή την κατάντια του ΙΚΑ και του ΕΣΥ γενικότερα, και δεν αντιδρά δυναμικά; Ώστε ο ευτραφής αντιπρόεδρος Θ. Πάγκαλος είχε δίκιο που έλεγε ότι οι περισσότεροι συνδικαλιστές είναι του ΠΑΣΟΚ και δεν θα αντιδράσουν στα αντιλαϊκά μέτρα?. Οι μισοί λοιπόν είναι του ΠΑΣΟΚ, κι οι άλλοι μισοί των άλλων κομμάτων. Με τους εργαζομένους και τα συμφέροντα τους δεν είναι κανείς; Έτσι ρωτάω από περιέργεια χωρίς να περιμένω απάντηση.
Η ΛΑΙΚΗ ΑΓΟΡΑ ΣΤΗ ΜΙΝΩΟΣ;
Να πάει η λαϊκή στη Μίνωας ή να μη πάει; Γιατί βρε φίλοι λαϊκατζήδες να θέλετε να μετακομίσετε από τα μπαλκόνια της εξουσίας στα δικαστήρια, όπου γειτονεύετε με το Νομαρχιακό Μέγαρο, και το Μέγαρο όπου διακονείται η Θέμις, και να οδεύσετε στα κατώγεια ,κάτω στην συνοικία του πληρωμένου έρωτα; Αμάν πια δεν ντρέπεστε λίγο; Εκεί όπου θήτευσε όπως πληροφορήθηκα μέχρι και η περίφημη τραβεστί Τζένη Χειλουδάκη. Την θυμάστε την Τζένη που ερωτεύτηκε τον εισαγγελέα και ενέπνευσε τον συνθέτη Μανώλη Ρασούλη να μελοποιήσει στίχους όπως αυτούς¨«Γεια σου κυρ εισαγγελέα με την Τζένη την ωραία.». Και τώρα να σοβαρευτούμε. Ποιός όμως αντιδρά και καθυστερεί να επανέλθει η λαϊκή στη οδό Μίνωος όπου ομολογουμένως εξυπηρετεί περισσότερο το κοινό; Πιθανόν να αντιδρούν οι έμποροι όπως άκουσα και τον αντιπρόεδρο τους να λέει σε καθημερινή τηλεοπτική εκπομπή ότι «Το Σάββατο χάνονται 600 θέσεις πάρκιν κι ότι και το ξενοδοχείο της περιοχής έχει καταφύγει στα δικαστήρια». Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι οι έμποροι ρουχισμού ψιλικών και υποδημάτων της λαϊκής, που είναι πολυάριθμοι κάνουν ανταγωνιστική ζημία στο στεγασμένο εμπόριο, το οποίο πληρώνει τσουχτερά ενοίκια , και υφίσταται τακτικά τους ελέγχους της εφορίας. Όμως σε μία ανοιχτή οικονομία όλοι πρέπει να έχουν θέση κάτω από τον ήλιο. Πόσο μάλλον οι λιανοπωλητές μικρέμποροι της λαϊκής οι οποίοι είναι φτωχοί άνθρωποι και αδύνατος κρίκος. Δεν παύει όμως όλοι να πρέπει είναι ίσοι κάτω από τον νόμο, κι ο ανταγωνισμός επιβάλλεται να γίνεται κάτω από τους ίδιους όρους.
Δηλαδή να βάλουν και οι μικρέμποροι των λαϊκών αγορών ταμιακές μηχανές, και να φορολογούνται σύμφωνα με το εισόδημα τους όπως και να αποδίδουν τον ΦΠΑ.
Κατά τα άλλα πρέπει να γνωρίζει το στεγασμένο εμπόριο- όχι ότι δεν το γνωρίζει -ότι τον τζίρο τον έχουν χάσει από τα πολυκαταστήματα των Ελληνικών και πολυεθνικών εταιριών. Προς τα εκεί πρέπει να στρέψουν την προσοχή τους κι όχι προ τους πιο αδύνατους συναδέλφους τους.

ΕΚΘΕΣΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ ΚΩΣΤΑ ΚΟΥΝΑΛΗ
ΨΑΡΟΜΗΛΙΓΚΩΝ 8 ΛΟΦΟΣ ΚΑΣΤΕΛΙΟΥ έως 26-4-2010
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ .ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Ο Κώστας Κουνάλης εκθέτει τα έργα του στην αίθουσα τέχνης «Κουνάλης» Ψαρομηλίγκων 8 σε μια περιοχή όπου πάνω της είναι χαραγμένη η ιστορία του τόπου μας..
Τον χώρο της έκθεσης με φροντίδα ίδρυσε και διατηρεί ο πατέρας του γνωστός Χανιώτης ζωγράφος –σκηνογράφος Γιώργος Κουνάλης.
Ο Κώστας Κουνάλης είναι πτυχιούχος της ΑΣΚΤ και μαθήτευσε στο εργαστήρι ζωγραφικής του Χρόνη Μπότσογλου και του Γ. Λαζόγκα με παράλληλο πτυχίο διδακτικής της τέχνης. Έχει λάβει μέρος στις παρακάτω εκθέσεις ¨ 2008 «Εικαστικές αφετηρίες» Μουσείο εικαστικών τεχνών Ηράκλειο-2008 «Πολιτικά τοπία Σύγχρονα τοπία» Βασιλική Αγίου Μάρκου Ηράκλειο 2008 «Περιοδικό υποβρύχιο» καφέ Στάβλος Αθήνα -2009 63ο salon des artistes du hurepoix s. Geneviene des bois Παρίσι
2009 Για τα εκατό χρόνια του Π. Πρεβελάκη Δήμος Χανίων Χανιά 2009 why cinema now? Για τα 50 χρόνια του φεστιβάλ Θεσσαλονίκης Θεσσαλονίκη.
2009 “small is smart” ATROWER Αθήνα -2010 «Η τέχνη και ο τόπος» πινακοθήκη Χανίων. «Δεν ήθελα να καταγράψω ή να περιγράψω κάποια συγκεκριμένα γεγονότα.
Αυτό ούτως ή άλλως μπορεί κανείς να το κάνει πολύ καλύτερα με τα λόγια, ή με κάποια μηχανή καταγραφής εικόνων. Θέλω απλώς να εκφράσω γράφοντας στο μουσαμά συναισθήματα και σκέψεις που κυριαρχούν. Να εκτονώσω την ενέργεια στην ουσία που συσσωρεύεται καθημερινά από τις διάφορες καταστάσεις που συμβαίνουν». Τα λόγια αυτά από καρδιάς, μας λέει ο Κώστας στο φυλλάδιο που καταγράφονται τα έργα του. Έργα ζωγραφικής υψηλών προδιαγραφών και ελπίδας ότι το όνομα του , θα μείνει στην ιστορία της τέχνης για να κάνει την πόλη του υπερήφανη και τους γονείς του να τον καμαρώνουν με αγάπη και υπερηφάνεια.
Με χρώματα ζωηρά δημιουργεί πρόσωπα και συναισθήματα τοπία και στιγμιότυπα συμπλεκόμενων σωμάτων. Σώματα γυναικών γυμνά μπροστά στο Θεό, μια πεταλούδα σε πράσινο φόντο, δύο μπουφάν ζωραφισμένα με απαράμιλλη τεχνική κρεμασμένα σε μια κρεμάστρα, μια ανθοδέσμη μετέωρη σε μαύρο φόντο ο Κρόνος που τρώει τα παιδιά του, και πίνακες με οργιώδη βλάστηση χρωμάτων, είναι η θεματολογία της έκθεσης του. Και πάνω από όλα τα πορτραίτα των γονιών του στην είσοδο της αίθουσας τέχνης, ως απότιση φόρου τιμής και αγάπης στους γεννήτορες του.
Να είσαι καλά Κώστα Κουνάλη για να σηκώσεις ψηλά την πόλη που σε γέννησε.

ΑΝΑΣΑ ΚΑΙ… ΑΙΜΑ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Το πιστόλι τελικά οπλίστηκε είναι πάνω στο τραπέζι κι μας περιμένει. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το προεκλογικό σύνθημα του ΠΑΣΟΚ «ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε»
γίνεται ταχύτατα πραγματικότητα. Αλλά μόνο κατά το δεύτερο σκέλος. Βουλιάζουμε ολοταχώς στον δεύτερο πάτο του πίθου. Αν δεν μας άφησαν να χρεοκοπήσουμε είναι,
ότι είμαστε οι καλύτεροι πελάτες των Γερμανών και των Γάλλων στα οπλικά συστήματα και πρέπει να συνεχίσουμε αδιαλείπτως να είμαστε. Και όχι μόνο. Είμαστε οι καλύτεροι πελάτες των Γερμανικών και Γαλλικών τραπεζών γιατί σε αυτούς οφείλουμε το μισό δημόσιο χρέος. Μας έδωσαν λοιπόν οι εταίροι μας στήριξη με τη λογική «Κράτα με να σε κρατώ να ανεβούμε στο βουνό».
Όταν όμως θα αποπληρώνουμε τις δόσεις και τα χρεολύσια, τότε θα αρχίσουν πάλι τα σφιξίματα. «Bοήθεια πελάτες μου» που έλεγε και ο δημοφιλής ηθοποιός Θανάσης Βέγγος.

ΕΔΩ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ Η ΕΥΡΩΠΗ
« Πολιτισμός και πολιτική» στην αίθουσα του ωδείου .
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Την Κυριακή 11-4-2010 το ΔΗΠΕΘΕΚ οργάνωσε ημερίδα με τίτλο «Πολιτική και πολιτισμός» στην κεντρική αίθουσα του «Βενιζέλειου Ωδείου Χανίων». Ομιλητές ήταν διακεκριμένοι εκπρόσωποι των γραμμάτων και των τεχνών καθώς και εκπρόσωποι των κοινοβουλευτικών κομμάτων. Ο καθηγητής Γιώργος Γραμματικάκης μίλησε με πόνο ψυχής, για την καταστροφή του περιβάλλοντος στην Κρήτη εξαιτίας της άναρχης τουριστικής ανάπτυξης. Είπε επίσης ότι αν διαβάσουμε τους φιλοσόφους της αρχαιότητα γράφουν ότι οι πολιτικοί πάντα είναι κατώτεροι των περιστάσεων. Ο σκηνοθέτης Μανούσος Μανουσάκης μίλησε για την άναρχη τουριστική ανάπτυξη και τον πολιτισμό της καθημερινότητας ο οποίος δεν σέβεται και καταστρέφει το περιβάλλον. Έκανε κριτική επίσης και για τα σκουπίδια» της ιδιωτικής τηλεόρασης και είπε ότι ούτε η δημόσια τηλεόραση παρήγαγε κανένα Ελληνικό έργο το 2009 αλλά γεμίσαμε ξένες παραγωγές. Ο συγγραφέας Πέτρος Τατσόπουλος , είπε ότι μερικοί Έλληνες διαβάζουν ένα βιβλίο το χρόνο κι οι άλλοι κανένα κι ότι δεν σεβόμαστε καθόλου τον δημόσιο χώρο, και εάν μπορούσαμε θα πετάγαμε τα σκουπίδια μας από το μπαλκόνι στο δρόμο. Αντίθετα είμαστε πολύ καθαροί στον ιδιωτικό μας χώρο δηλαδή στο σπίτι μας. Μίλησε κι αυτός για την τηλεόραση ότι βλέπουμε σύμφωνα με έρευνες κατά μέσο όρο έξη ώρες την ημέρα τις περισσότερες στην Ευρώπη, και κριτίκαρε κι αυτός την «τρας» τηλεόραση. Είπε ότι οι υπεύθυνοι των σταθμών λένε ότι οι ποιοτικές εκπομπές δεν έχουν ακροαματικότητα και τις βάζουν μετά τις δώδεκα την νύχτα και έτσι γίνεται αυτοεκπληρούμενη προφητεία διότι την ώρα που της προβάλλουν ο κόσμος κοιμάται. Με έντονη συγκίνηση ο αρχιμουσικός Δημήτρης Μυράτ είπε ότι συναντά στον δρόμο του πολύ αξιόλογους ανθρώπους στην Ελλάδα και δεν θάπρεπε να βρισκόμαστε στην δεινή θέση την οποία είμαστε σήμερα. Στην παρέμβαση του ο σκηνοθέτης Νίκος Κούνδουρος είπε ότι οι ευρωπαίοι αναγνωρίζουν μονάχα τον Καρλομάγνο ως δημιουργό της Ευρώπης και όχι την Ελλάδα η οποία είναι η κοιτίδα του Ευρωπαϊκού πολιτισμού. Στην Ζάκρο της Σητείας τελειώνει ένα Ευρωπαϊκό μονοπάτι. Εκεί με χρηματοδότηση των τεσσάρων αυτοδιοικήσεων της Κρήτης και μερικών πλουσίων Κρητικών θα στηθεί ένα πελώριο άγαλμα, με την τον ταύρο και την αρπαγή της Ευρώπης από τον Δία σύμφωνα με τον μύθο. Λοιπόν κάποια στιγμή στα Ανώγεια τον πλησιάζει ένας όμορφος μαυροντυμένος Ανωγειανός με κατσούνα γένια και στιβάνια και του λέει.
«Κουμπάρε εσύ είσαι ο Κούντουρος. Ναι του απαντώ τι με θέλεις». –«Έμαθα ότι θα κάνετε το άγαλμα σένα βούϊ». «Τι θα γράψετε πάνω στο βούϊ» . «Σε μια πλάκα στην πίσω μεριά θα γράψουμε τα ονόματα των δωρητών. Γράψτε μωρέ και το δικό μου». «Πόσα λεφτά θα μας δώσεις εσύ κουμπάρε; Την φτώχεια μου μωρέ θα σας δώσω την φτώχεια μου του απαντά ο Ανωγεινός».
Ο σκηνοθέτης το ανέφερε για να δείξει ότι ορισμένοι ορεινοί Κρητικοί,έστω κι αν δεν καταλαβαίνουν τον συμβολισμό του αγάλματος θέλουν να είναι εκεί παρόντες.
Εισηγήσεις επίσης έκαναν και ο Μάνος Στεφανίδης ιστορικός τέχνης, καθώς και ο σκηνοθέτης Βασίλης Παπαβασιλείου. Στο δεύτερο μέρος της εκδήλωσης μίλησαν οι εκπρόσωποι των κομμάτων. Τον συντονισμό της εκδήλωσης είχε ο εκδότης της μηνιαίας εφημερίδας «Πυξίδα της πόλης» Μαθιός Φραντζεσκάκης.

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΝΙΚΟ ΚΟΥΝΔΟΥΡΟ ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΠΕΘΕΚ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

Το ΔΗΠΕΘΕΚ με τον άξιο καλλιτεχνικό διευθυντή του Μιχάλη Αεράκη πραγματοποιεί ένα αφιέρωμα , σήμερα Σάββατο 10 Απριλίου σενα από τους σημαντικότερους Έλληνες σκηνοθέτες τον Νίκο Κούνδουρο με μακρινή καταγωγή την παλιά επαρχία Σφακίων και την οικογένεια του πρωτοδίκη του Βάμου Μανούσου Κούνδουρου ο οποίος στον 19ο αιώνα έπαιξε σημαντικό ρόλο στην αυτονομία της Κρήτης κι όπου στην «ΚΡΗΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΊΑ»
ήταν αρχηγός του κόμματος των Συντηρητικών «καραβανάδων» και κυριότερος αντίπαλος του Ελευθερίου Βενιζέλου».
Τώρα πως αυτό το « παιδί» «χάλασε» και βρέθηκε με τους αριστερούς εξορία στην Μακρόνησο είναι για να κάνουμε και λίγο χιούμορ απορίας άξιον . Πάντως θυμάμαι ότι όταν η Νομαρχιακή αυτοδιοίηκηση επί Νομάρχη Γ.Κατσανεβάκη τίμησε το μεγάλο μας Μίκη θεοδωράκη οργάνωσε ένα συνέδριο προς τιμή του. Έγιναν διάφορες ομιλίες από τους σύνεδρους πανεπιστημιακούς καθηγητές για τον μεγάλο μας Μίκη και κάποιος από του συνέδρους μου είπε ¨
«Πως μπορώ να κάνω κριτική στο Μίκη Θεοδωράκη παρουσία του Μίκη Θεοδωράκη»
Θυμάμαι ότι ο Νίκος Κούνδουρος πιστός στις αριστερές αρχές του,ήταν ο μόνος ο οποίος έκανε κριτική στον Μίκη για τις πολιτικές του επιλογές να γίνει υπουργός στην κυβέρνηση της Ν.Δ. υπό τον Κ. Μητσοτάκη και είχε αναφέρει ότι είχε προφυλάξει τον Μίκη θεοδωράκη σε μια ομιλία του στο Πάντειο πανεπιστήμιο, από τους φοιτητές πού προσπαθούσαν να του πετάξουν τομάτες και αυγά.
Γιατί όπως είπε «οι μεγάλοι κάνουν και μεγάλα λάθη». Αυτός είναι ο Σφακιανός Νίκος Κούνδουρος ένας κοινωνικός αγωνιστής, κι ένας σπουδαίος σκηνοθέτης του κινηματογράφου που τιμά την Ελλάδα.





Ο Νίκος Κούνδουρος είναι ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους Έλληνες σκηνοθέτες.Γεννήθηκε στον Άγιο Νικόλαο Κρήτης στις 15 Δεκεμβρίου του 1926. Είναι γιος του δικηγόρου και πολιτικού Ιωσήφ Κούνδουρου. Σπούδασε ζωγραφική και γλυπτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας από την οποία και αποφοίτησε το 1948. Λόγω πολιτικών πεποιθήσεων, εξορίστηκε στην Μακρονήσο Στα 28 του χρόνια αποφάσισε να ασχοληθεί με τον κινηματογράφο. Ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του ως σκηνοθέτης με τη Μαγική Πόλη (1954), όπου συνδύασε τις επιρροές του από τον νεορεαλισμό με την εικαστική του ματιά. Με το σύνθετο και πρωτοποριακό έργο Ο Δράκος (1956), ο Νίκος Κούνδουρος καθιερώνεται. Ακολούθησαν "Οι παράνομοι" (1958), "Το ποτάμι" (1959), "Μικρές Αφροδίτες" (1963), "Το πρόσωπο της Μέδουσας" (1967), "Τα τραγούδια της φωτιάς" (1974) κ.ά.
Ο Ν. Κούνδουρος έχει επίσης αντιπροσωπεύσει τον ελληνικό κινηματογράφο πολλές φορές στο εξωτερικό όπως στο Φεστιβάλ Βενετίας το 1953 και 1956, στο Φεστιβάλ Βερολίνου το 1958, 1963 και 1967. Έχει επίσης τιμηθεί με το Πρώτο Βραβείο σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και Βερολίνου το 1963 για τη ταινία "Μικρές Αφροδίτες" καθώς και για τη ταινία του "Το ποτάμι" στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 1959. Ειδικότερα για τη ταινία "Μικρές Αφροδίτες" τιμήθηκε και με το Βραβείο της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου. Η δε ταινία του "Ο Δράκος" χαρακτηρίστηκε ως η καλλίτερη ελληνική ταινία στη δεκαετία του 1950-1960. Τόσο η ελληνική όσο και η γαλλική και αγγλική τηλεόραση έχουν προβάλει κατ΄ επανάληψη ταινίες του Κούνδουρου. Σημειώνεται επίσης πως αντίγραφα (κόπιες) πολλών ταινιών του βρίσκονται στο Ευρωπαϊκό Μουσείο Κινηματογράφου, στη Γαλλική Ταινιοθήκη καθώς και στο Μητροπολιτικό (Μητροπόλιταν) Μουσείο της Νέας Υόρκης.
Ο Νίκος Κούνδουρος ομιλεί επίσης αγγλικά και είναι μόνιμος κάτοικος Αθηνών.
Σινεμά
• Μαγική πόλη (1954) {ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΙ [1998}
• Ο δράκος (1956) {ΜΠΑΥΡΟΝ-ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΓΙΑΕΝΑ ΔΑΙΜΟΝΑ 1992}
• Οι παράνομοι (1958) « 1922» 1975 {«ΜΠΟΡΝΤΕΛΟ 1984}
• Το ποτάμι (1960) {ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ 1975}
Μικρές Αφροδίτες (1963) { Το πρόσωπο της μέδουσας 1967» -{και τρία ντο

ΑΤΟΜΙΚΗ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΔΙΚΑΙΏΜΑΤΑ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
«Σε τρελαίνει η ζέστη συν η ασφυξία της δικής σου εποχής».ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ
«Η ατομική ιδιοκτησία μας έχει κάνει τόσο ηλίθιους και ανίκανους που τα πράγματα γίνονται δικά μας μόνο αν τα κατέχουμε ,δηλαδή αν υπάρχουν για μας σαν κεφάλαιο.
Αν μπορούμε να τα έχουμε, και να τα φάμε να τα πιούμε, δηλαδή να τα χρησιμοποιήσουμε. Είμαστε φτωχοί παρόλα τα πλούτη μας γιατί έχουμε πολλά μα είμαστε λίγο.» Μέσα στα πλαίσια του άκρατου ανταγωνισμού ενυπάρχει ο κατά Σπένσερ «κοινωνικός Δαρβινισμός» δηλαδή όπως στο βασίλειο των ζώων έτσι και στις ανθρώπινες κοινωνίες επικρατεί «ο προσαρμοστικότερος». Στις{νέο} φιλελεύθερες κοινωνίες, στις κοινωνίες του άκρατου ανταγωνισμού όπου κατά τον Τόμας Ηομπς ο οποίος στον «Λεβιάθαν» του γράφει ότι¨ «ο άνθρωπος γίνεται για τον άνθρωπο λύκος», “homo hominy lupus”και όπου «όλοι είναι εναντίον όλων».Παρόλα αυτά γίνεται πλύση εγκεφάλου από τα μέσα ενημέρωσης του συστήματος, όπου παρουσιάζεται ο νεοφιλελευθερισμός, ως το μοναδικό επιτυχημένο σύστημα. Παρά την μεγάλη οικονομική κρίση των ανεπτυγμένων Δυτικών κρατών, και τα εκατομμύρια των ανέργων ,και των φτωχών, που είναι οι αποσυνάγωγοι {τα ανθρώπινα απορρίμματα}-κατά τον κοινωνιολόγο Ζίγκφριντ Μπάουμαν- του συστήματος. Επίσης επειδή καλλιεργείται έντεχνα ο εγωιστικός και ατομικός τρόπος ζωής και προσωπικής επιτυχίας, οι φτωχότεροι θαυμάζουν τους πλουσιότερους, και τον τρόπο ζωής τους και προσπαθούν να τους μιμηθούν. Βλέπουμε ανθρώπους να καταχρεώνονται στις τράπεζες για να κτίσουν βίλες, με πισίνες ή να αγοράσουν ακριβά αυτοκίνητα. Εννοείται βέβαια ανθρώπους που δεν έχουν την ανάλογη οικονομική επιφάνεια και γίνονται θύματα του εγωιστικού τρόπου ζωής τους, διότι κατά κανόνα βγάζουν οι τράπεζες σε πλειστηριασμό την ιδιοκτησία τους επειδή αδυνατούν να εξοφλήσουν τα χρέη τους.
«Πραγματικά ο Μαρξ είχε δίκιο όταν αναγνώριζε ότ騻 τη θέση όλων των φυσικών και πνευματικών αισθήσεων την έχει πάρει η αυτοαλλοτρίωση όλων αυτών των αισθήσεων, η αίσθηση της κατοχής.»
Το σύστημα του υπαρκτού σοσιαλισμού απέτυχε γιατί κατάντησε μια στυγνή γραφειοκρατική δικτατορία μονολιθικού τύπου. Ο διάσημος καθηγητής του Χάρβαρντ Φράνσις Φουκουγιάμα έκανε προβλέψεις για οριστική επικράτηση του δυτικόφερτου καπιταλισμού και μίλησε για¨ «το τέλος της ιστορίας»
Ο καπιταλισμός όμως χωρίς αντίπαλο πια εκτός των κοινωνικών κινημάτων έγινε
επιθετικότερος. Τόσο που έχασε την ισορροπία του και περνάει μια κρίση αντοχής.
Μετασχηματίζεται και στο διάβα του προσπαθεί να αφαιρέσει τα οικονομικά και κοινωνικά δικαιώματα των εργαζομένων. Τρώγοντας τις σάρκες των εργαζομένων και των μεσαίων στρωμάτων προσπαθεί να αντέξει στις παγκόσμιες αλλαγές.
«Παρόλα τα αντίθετα συνθήματα πλησιάζουμε ολοταχώς προς μια κοινωνία διευθυνόμενη από γραφειοκράτες που κυβερνούν ένα μαζάνθρωπο καλοθρεμμένο και καλοφροντισμένο που έχει χάσει την ανθρωπιά του κ έχει κερδίσει την κατάθλιψη.»
Έχουμε δημιουργήσει ένα εκτεταμένο σύστημα επικοινωνίας μέσα από το ραδιόφωνο
την τηλεόραση, τις εφημερίδες και το διαδίχτυο, κι ωστόσο ,το αποτέλεσμα είναι να είμαστε κακοπληροφορημένοι και καθοδηγούμενοι αντί να πληροφορούμαστε σωστά πάνω στην πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα.»
Παρά του ότι οι δυτικές κοινωνίες βασίζονται στον αρχαίο Ελληνικό και Ρωμαϊκό πολιτισμό ο οποίος δίδαξε το «παν μέτρον άριστον» ή «μέτρον άριστον» και στην τήρηση μια κοινωνίας δικαίου ακόμη αναζητείται το δίκιο και η κοινωνική δικαιοσύνη .
Πηγή {«Εριχ Φρομ Πειθαρχεία και ελευθερία»} {«Ζ. Μπάουμαν Σπαταλημένες ζωές».

ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΜΕΘΕΟΡΤΙΑ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ.Γ.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
«Τα θεμέλια μου στα βουνά και τα βουνά σηκώνουν οι λαοί στον ώμο τους
και πάνω τους η μνήμη καίει άκαυτη βάτος. Οδυσσέας Ελύτης{ το άξιον εστί}
Το Πάσχα τελείωσε μαζί με το τριήμερο των διακοπών.
Θα ξαναγυρίσουμε πάλι στην θλιβερή πραγματικότητα του δημόσιου χρέους, και των γνωστών προβλημάτων που ταλανίζουν τον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα.
Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θόδωρος Πάγκαλος έδωσε συνέντευξη σε Πορτογαλική εφημερίδα και δήλωσε ότι θα έρθει και η σειρά της Πορτογαλίας με την κερδοσκοπία των σπρέντς. Πλαγιοβόλησε την πολιτική της ΓΕΡΜΑΝΊΑΣ και της συντηρητικής καγκελαρίου Αγκέλας Μέρκελ η οποία δεν επιθυμεί οικονομική ένωση της Ευρώπης, και κοινοτική αλληλεγγύη των συνεταιρισμένων κρατών, αλλά κυριαρχία της πιο άγριας μορφής των καπιταλισμού, αυτή των ασύδοτων αγορών.
Σε αυτό το παιγνίδι ισχύος κερδισμένη είναι η ισχυρότερη δύναμη, όπου δεν είναι άλλη από την Γερμανία. Αναβιώνει ο Γερμανικός Εθνικισμός ο οποίος ανέβασε τους ναζί στην εξουσία. Με την σύγχρονη μορφή της δικτατορίας των αγορών.
Δήλωσε επίσης σε συνέντευξη της « η φράου νάϊνε» όπως την αποκαλεί ο διεθνής τύπος ότι σε περίπτωση που δανείσει η Γερμανία την Ελλάδα θα την δανείσει με επιτόκιο 6,5% όσο την δανείζουν και οι αγορές. Πολλές πισώπλατες μαχαιριές δίνει τώρα τελευταία η Μέρκελ στην Ευρωπαϊκή ιδέα. Από την αρχή βέβαια όπου σχεδίασαν οι μεγάλοι {βλέπε Γερμανογαλλικός άξονας}
την αρχιτεκτονική του ενιαίου νομίσματος δηλαδή του «ΕΥΡΩ» έλεγε τότε ο Συνασπισμός της Αριστεράς, και το ΔΗΚΚΙ του Τσοβόλα, ότι αυτό το σχέδιο δεν είναι ΟΝΕ αλλά μονάχα ΝΕ. Τώρα πληρώνουν οι αδύναμες οικονομίες του νότου αυτόν τον σχεδιασμό ο οποίος απέβη εις όφελος των ισχυρών βορείο-Ευρωπαϊκών κρατών.

ΘΑΝΑΤΟΣ
Νέος αγαπούσα την ζωή. Σκεπτόμουν
πως θα την κατακτήσω την παρθένα κόρη.
Στην ωριμότητα ήρθαν κι οι σκέψεις του θανάτου.
Προσπαθώ να συμφιλιωθώ και να αγαπήσω το θάνατο.
όπως αγαπάμε τους εχθρούς μας, και όταν δεν
μπορούμε να τους εξουδετερώσουμε,
τείνουμε σε αυτούς χείρα φιλίας.

Τι είναι ο θάνατος εχθρός ή φίλος είναι;


Όταν έρθει η ώρα εκείνη θα σας στείλω μήνυμα.
από την κόλαση,
και σίγουρα θα πεθάνω για πάντα και όχι θα «φύγω»
φευγαλέα όπως «φευγιό βαφτίζουν οι
άνθρωποι τον θάνατο ξορκίζοντας τον.
Πριν πεθάνω όμως θέλω να έχω προλάβει
να ζήσω και να κατανοήσω τι σημαίνει ζωή.
Χρόνια προσπαθώ να απαντήσω
στο ερώτημα.¨ «Να ζει κανείς ή να μην ζει.»
Ακόμη βασανίζομαι για την απάντηση.
Δεν είχε μόνο ο Σαίξπηρ αυτή τη απορία.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ
Ξεχάστηκα στου ύπνου μου τα όνειρα.
Και πίστεψα πως όλα ήταν αληθινά.
Ένα όνειρο ήταν η ζωή, ένα όνειρο μαγικό.
Όταν έκανα το πρωϊνό ντους
η πραγματικότητα με προσγείωσε.
Κατέβηκα στη γη όπου γρατζουνάει σαν αγριόγατα.
Όνειρα μου αγαπημένα σας παρακαλώ
μην γίνεται οι εφιάλτες μου.

ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

ΟΓΔΟΝΤΑ ΚΑΙ ΔΥΣΚΟΛΑ- διήγημα
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
«Μικραίνουν οι μέρες μικραίνουν για να στενοχωριούνται συντομότερες». Κική Δημουλά .Από τη Συλλογή «ΧΑΙΡΕ ΠΟΤΕ».
Η κυρά Σήφαινα είναι μία πολύ βασανισμένη γυναίκα. Η ηλικία της θάναι γύρω στα ογδόντα χρόνια, αλλά μοιάζει πολύ περισσότερο ίσαμε εκατό, από τις κακουχίες και τον πόνο, τον οποίο βίωσε στο διάβα της ζωής της.
Πάντα φοράει στο σπίτι μια τριμμένη ρόμπα και ένα τσεμπέρι στα μαλλιά. Το όνομα της κυράς Σήφαινας είναι Δήμητρα
μα όλοι στο χωριό το είχαν ξεχάσει, γιατί όταν παντρεύτηκε και έκανε την «μοίρα»
πήρε ευθύς και το όνομα του συζύγου της του Σήφη. Η κυρά Σήφαινα είχε γεννήσει εφτά παιδιά . Άλλα τα μόλαρε στο χωράφι , εύκολα σαν τη γουρούνα, και άλλα στο σπίτι με την κυρά μαμή του χωριού.
Το πρώτο της παιδί ένα ξανθοκάστανο κοριτσάκι, το γέννησε πριν τη Γερμανική κατοχή. Δεν είχε τροφή να φάει εκτός από άφθονα χόρτα, και δεν έβγαζε γάλα να το θηλάσει ,ώστε την έπιαναν τα κλάματα.
Να μη σας πολυλογώ η Σήφαινα που την έλεγαν και Δήμητρα, μεγάλωσε τα παιδιά της
και τα έστειλε εκείνα τα δύσκολα χρόνια, από το χωριό στη πόλη να μάθουνε τέχνες ή να εργαστούν όπου βρουν δουλειά.. Η ίδια δεν ήθελε να τα διώξει από κοντά της ,και έκλαιγε όταν έφευγαν και τα δέντρα μάραινε. Τα δέντρα αποξηραίνονταν από τον καημό τους, και πάλι με τα δάκρυα της τα μάραινε ξανά και ξανά. Παρόλα αυτά τα καημένα τα δέντρα δεν μπορούσαν να καταλάβουν τον πόνο και να μπουν στη ψυχή της Σήφαινας. Λες και θα πήγαιναν τα παιδιά πολύ μακριά, μα δεν ήταν παραπάνω από καμιά εξηνταριά χιλιόμετρα δρόμο. Όμως ό άντρας της επέμενε να πάνε στη χώρα για να ζήσουνε καλύτερες μέρες, και να μην σκλαβωθούνε στα χωράφια να δουλεύουνε από το πρωί μέχρι το βράδυ και χαΐρι και προκοπή να μη βλέπουνε.
Τέλος πάντων. Τα παιδιά της κερά Σήφαινας, όλα παντρευτήκανε και έκαναν οικογένειες με παιδιά, και απόκτησε σιγά σιγά η Σήφαινα εγγόνια και δισσέγονα.
Πάντα όμως ήταν μελαγχολική και τριγύριζε σαν άδικη κατάρα μοναχή μέσα στο σπίτι της. Συνέχεια το μυαλό της σκεφτόταν τα παιδιά της και με το παραμικρό ανησυχούσε . Ευτυχώς που οι γυναίκες σήμερα είναι μορφωμένες, εργαζόμενες και με πολλά ενδιαφέροντα ώστε όταν φύγουν τα παιδιά τους από το σπίτι να μην είναι μόνιμα θλιμμένες. Η ψυχή της ωστόσο, της κυρά Δήμητρας, άνοιγε μόνο όταν τις Κυριακές κατάφθαναν παιδιά και εγγόνια, και με την φασαρία τους έδιναν ζωή στο σπίτι, όπου είχε πιάσει αράχνες από την μοναξιά ,όπως και η ψυχή της κυρά Σήφαινας.
Όταν έφτασε σε ηλικία ογδόντα χρονών το νευρικό της σύστημα κλονίστηκε. Δεν άντεξε να ζει χώρια από παιδιά και εγγόνια. Σαν να έπαθε κάτι η ψυχούλα της. Έγινε επιθετική και τα έβαλε με το γέρο της, όπου είχαν ζήσει πενήντα χρόνια μαζί αγαπημένα χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα. Άρχισε να μιλάει ακατάληπτα.
Ξαφνικά κάποια στιγμή αναπάντεχα φούσκωσε ο θυμός της και πήρε ένα τσεκούρι για να τον χτυπήσει.
Ο άντρας της τρόμαξε και πήρε αμέσως τον μεγάλο του γιό στο τηλέφωνο . Ο γιός τους ο Μανόλης, ήρθε από τη πόλη και την πήρε μαζί του στο αυτοκίνητο. Την επομένη μέρα επισκέφθηκαν μαζί ένα ψυχίατρο, όπου της έδωσε φάρμακα για να ηρεμήσει. Η καημένη η κυρά Σήφαινα. Δεν κατάφερε να ηρεμήσει γιατί το πρωί ο άντρας της την βρήκε ξαπλωμένη στο κρεβάτι και ακίνητη. Είχε πιεί δύο κουτιά χάπια
και κοιμήθηκε τον αίώνιο ύπνο. Αναπαύθηκε η αγωνίστρια και βασανισμένη μάνα της υπαίθρου.
Δεν άντεξε την θλίψη να ζει μόνη της, μακριά από τα εφτά παιδιά της, τα εγγόνια
και δισέγγονα της. Να σκέφτεται ατελείωτα το παρελθόν και να μελαγχολεί.

ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΜΕΤΡΟ
Δεν αγαπώ ιδιαίτερα την ποίηση του μέτρου .
Σέβομαι όμως κι αγαπώ όσους την υπηρετούν.
Η ποίηση για μένα είναι έφοδος στον ουρανό.
Μία έφοδος με φτερά αγγέλου .


Θέλω να πετάξω μαζί της, να συλλογιστώ,
ελεύθερα χωρίς όρους και όρια.
Με γοητεύει η πτήση προς το άπειρο του νου.
Το μέτρημα των λέξεων ,σε κάνει να
παιδεύεσαι ασκόπως και να χάνεις , τον
ειρμό σου για βαθύτερες σκέψεις και νοήματα.
Αν μπορείς βεβαίως να παράξεις ποίηση ,
υψηλών προδιαγραφών.

Ομολογώ ότι εγώ είμαι ένας ελάχιστος
ποιητής. Μου το έχει αναφέρει παρουσία
τρίτων και ένας γνωστός μου φιλόλογος.
Δεν γράφω ποίηση για αναγνώριση,
μα για να καλύψω τα κενά μου, και
να γλυκάνω το χρόνο που περνά.

Λατρεύω τους μεγάλους μας ποιητές,
τον Σεφέρη, και τον Ελύτη
τον Καβάφη, και τον Ρίτσο
τον Λειβαδίτη, τον Καρούζο,

τον Εγγονόπουλο , τον Σαραντάρη.
Γεια σας, είμαι ένα μοναχικό πουλί
που κάποιες στιγμές θέλει να κελαηδήσει.

ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ και ποιητικές πινελιές
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Για να ξεφύγει η στήλη από τα βάσανα και τη θλίψη της πολιτικής και οικονομικής πραγματικότητας, του δημόσιου χρέους , της ανταγωνιστικότητας της Ελληνικής οικονομίας, τις οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες, των σπρέντς {διαφορά επιτοκίου}όπου μπήκαν καταθλιπτικά τον τελευταίο καιρό στο δημόσιο λόγο , θα σας ευχηθεί χρόνια πολλά ,
και πολλές ευχές σε όλους, πιστούς και απίστους, με τον ποιητικό λόγο τον οποίο έχουμε εξοβελίσει από την καθημερινότητα μας. Όταν «σκοτώνουν» τους ποιητές και η καθημερινότητα μας καθημερινώς το κάνει, η ζωή μας γίνεται περισσότερο αδυσώπητη αβάσταχτη, χωρίς περίσκεψη και χωρίς το βασικό ανθρώπινο ερώτημα.
Γιατί ήρθαμε στην ζωή ,γιατί υπάρχουμε , και ποιό το νόημα της, αλλά και που πάμε;
«Γιέ μου σπλάχνο των σπλάχνων μου, καρδούλα της καρδιάς μου, πουλάκι της φτωχειάς αυλής, ανθέ της ερημιάς μου, πως κλείσαν τα ματάκια σου και δε θωρείς που κλαίω και δε σαλεύεις , δε γροικάς τα που πικρά σου λέω;
Γιόκα μου εσύ που γιάτρευες κάθε παράπονο μου, που μάντευες τι πέρναγε κάτου από το τσίνορο μου, τώρα δε με παρηγοράς και δε μου βγάζεις άχνα και δε μαντεύεις τις πληγές που τρώνε μου τα σπλάχνα»; {Γιάννης Ρίτσος- Επιτάφιος}
«Αυτά τα δέντρα δε βολεύονται με λιγότερο ουρανό, αυτές οι πέτρες δε βολεύονται κάτου από τα ξένα βήματα, αυτά τα πρόσωπα δε βολεύονται παρά μόνο στον ήλιο, αυτές οι καρδιές δε βολεύονται παρά μόνο στο δίκιο. Ετούτο το τοπίο είναι σκληρό σαν τη σιωπή, σφίγγει στον κόρφο του τα πυρωμένα λιθάρια, σφίγγει στο φως τις ορφανές ελιές του και τα αμπέλια του, σφίγγει τα δόντια δεν υπάρχει νερό μονάχα φως, ο δρόμος χάνεται στο φως κι ο ίσκιος της μάντρας είναι σίδερο».{Γιάννης Ρίτσος- Ρωμιοσύνη}
«Άγια του ποιήματος σιωπή σαν αργοπορημένη άνθηση του θείου προσέλευση κοντά μας». « Να με πάλι ξαπλωμένος μπροστά στη θάλασσα έτοιμος να προσμίξω την πίκρα μου με την άμμο, το αλάτι με τα παγωμένα δάκρυα, να πραϋνω τον πυρετό μου με τα κύματα». «Το ίχνος του χεριού της ένα κρίνος πάνω στην τοιχογραφία της κάμαρας».
«Όταν διαβάζουμε ποιήματα το στόμα δε μιλεί μόνο τα χείλη μας ανθίζουν όπως οι λυγμοί μέσα στο μνήμα του καθρέπτη» {Τάκης Βαρβιτσιώτης Νήματα της Παρθένου».
«Πάντοτε αγαπούσα με πάθος κάθε εκδήλωση της ζωής όμως δεν μένοιαζε ο θάνατος τώρα που με άφησες να ξαποσταίνω πλάι στο λαμπρό φως των ωραίων ματιών σου τώρα αγαπώ ακόμη περισσότερο τη ζωή και δεν θάθελα να πεθάνω πια ποτέ».
Νίκος Εγγονόπουλος {Στην κοιλάδα με τους Ροδώνες} «Ένα σπίτι για να γεννηθείς ένα δέντρο για να ανασάνεις,ένας στίχος για να κρυφτείς, κι ο κόσμος για να πεθάνεις».{Τάσος Λειβαδίτης Τα χειρόγραφα του φθινοπώρου.}
«Υψώνω το σταυρό του μαρτυρίου μου, αναγκάζομαι να το πιώ κι εγώ το ποτήριο τούτο. Γολγοθάς ο αγώνας της ανθρώπινης ύπαρξης. Και πάνω που προσπαθείς ν`ανέβεις στην κορυφή, ν`ανακαλύψεις το Θεό, οι άνθρωποι σου υψώνουν τείχη ανυπέρβλητα». –«Ο ποιητής δεν μπορεί να αλλάξει τον κόσμο με τους στίχους. Προσπάθεια κάνει για να απαλύνει τον πόνο και να ημερέψει τις ψυχές των ανθρώπων». {Μανούσος Γ. Δασκαλάκης -Ποιητικές Πινελιές}
«Είμαι αχτίνα από του ηλίου το φως. Αστέρι που λάμπει στο ουρανό.

ΤΙ ΕΝΝΟΕΙ Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΚΥΡΙΟΙ ΠΡΩΗΝ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ;
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Γράφουν σε επιστολή τους στον τοπικό τύπο οι πέντε πρώην γραμματείς της Ν.Ε. του ΠΑΣΟΚ Ν. Χανίων , με την σειρά όπως υπέγραψαν¨ «Κυριακογιαννάκης Στέλιος,
Σπανουδάκης Γιώργος, Σταματάκης Μανώλης, Τσαφαράκης Μανούσος, και Χαριτάκης Γιώργος», μεταξύ των άλλων ότι¨ «Σε ότι αφορά το ίδιο το ΠΑΣΟΚ αναμενόμενο ήταν το μεγάλο κρατικοδίαιτο τμήμα του, των κομματικών αξιωματούχων και μια μερίδα των κατ`επάγγελμα εκπροσώπων της λαϊκής κυριαρχίας να «ανησυχεί». Η κυβέρνηση καθυστερούσε να τους διορίσει «αξιοκρατικά» σε πολιτικές θέσεις ώστε να συνεχίσουν την ανακύκλωση τους στην εξουσία «σώζοντας» τον λαό. Η δύναμη τους είναι τόση που κάθε τόσο βλέπουμε φθαρμένα πρόσωπα των παραπάνω κατηγοριών να εμφανίζονται στο προσκήνιο , ακυρώνοντας τις προσπάθειες του πρωθυπουργού, προκαλώντας την χλεύη και την ειρωνεία των κακοπροαίρετων. Ο νομός Χανίων με πλούσιο ανθρώπινο δυναμικό στις ως άνω κατηγορίες ήταν αδύνατο να μην συμμετέχει στην πανήγυρη. Μία έντιμη και ανιδιοτελής φωνή του Γραμματέα της νομαρχιακής επιτροπής, έσπασε την ομερτά επισημαίνοντας τα γεγονότα. Η σιωπή των αμνών που ακολούθησε απέδειξε τις τεράστιες δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο πρωθυπουργός στον αγώνα του να φύγει η χώρα από το τέλμα.» Οι πρώην γραμματείς της Ν.Ε. ΠΑΣΟΚ Ν.Χανίων παρακάτω κριτικάρουν τα μέλη της νομαρχιακής επιτροπής και τους «κατ`επάγγελμα εκπροσώπους της λαϊκής κυριαρχίας» προφανώς εννοούν τους βουλευτές του κινήματος, αλλά και τους ¨»κρατικοδίαιτους κομματικούς αξιωματούχους» ότι δεν στήριξαν «την φωνή του έντιμου τοπικού γραμματέα» αλλά του ασκήθηκαν πιέσεις για να παραιτηθεί επειδή κριτίκαρε τους τοπικούς διορισμούς διοικητών και υποδιοικητών, στο χώρο της υγείας. Δηλαδή όσο μπορούσαν πιο κομψά οι πρώην γραμματείς του κινήματος καταγγέλλουν ότι στα ΧΑΝΙΑ οι διορισμοί δεν έγιναν σύμφωνα με τις εντολές του πρωθυπουργού με βιογραφικό και αξιοκρατικά κριτήρια, αλλά διορίσθηκαν «φθαρμένα πρόσωπα» με κομματικά κριτήρια και ότι στο τοπικό ΠΑΣΟΚ
κι αυτό είναι το πιο ανησυχητικό, επικρατεί «η ομερτά» δηλαδή ο νόμος της σιωπής τον οποίο είναι πρώτη διδάξασα η Σικελική Μαφία.
Είναι παρήγορο επειδή υπάρχουν έντιμες φωνές που ανησυχούν για το μέλλον της τοπικής κοινωνίας και γενικότερα της χώρας, και διαμαρτύρονται δημόσια για τις παλαιοκομματικές πρακτικές. Μην μιλάτε όμως γενικόλογα, θέλουμε και ονόματα κύριοι,κύριοι πρώην γραμματείς. Να πληροφορηθεί η τοπική κοινωνία ποιός ,ή ποιοί
υπονομεύουν το έργο του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης. Αν δεν σπάσετε αυγά δεν γίνεται ομελέτα. Η κοινωνία προχωρεί μπροστά με συγκρούσεις.