ΤΑ ΚΛΕΙΣΤΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Το κράτος αν ήταν κράτος, το οποίο υπερασπίζει τα συμφέροντα των φτωχότερων πολιτών, δεν θα έδινε προνόμια σε ορισμένες κλειστές κάστες επαγγελματιών, να κρατούν κλειστό το επάγγελμα τους , ούτως ώστε να στρεβλώνεται η ελεύθερη αγορά και ο ανταγωνισμός. Γιατί π.χ να μη μπορεί ένας επαγγελματίας οδηγός , να γίνει ελεύθερος επαγγελματίας ,ταξιτζής ή ιδιοκτήτης φορτηγού Δ.Χ; Αμ δε?. Το κράτος κρατάει κλειστό το επάγγελμα, και αυτοί οι οποίοι είχαν το κρατικό προνόμιο να πάρουν τις πρώτες άδειες τις μοσχοπουλούν στην ελεύθερη αγορά σε τιμή αντίστοιχη με την αξία ενός καινούργιου διαμερίσματος. Οι δικηγόροι πληρώνονται ,διότι το κράτος θέλησε να τους κάνει ένα δωράκι, σε κάθε αγοραπωλησία ακινήτου, αλλά έχει ορίσει και κατώτατη αμοιβή σε κάθε παράσταση. Οι φαρμακοποιοί , οι πολιτικοί μηχανικοί ,οι συμβολαιογράφοι, όλοι αυτοί είναι προνομιούχες επαγγελματικές ομάδες, και λειτουργούν σε βάρος του ανταγωνισμού και της ανοιχτής οικονομίας της αγοράς. Σε τελική ανάλυση σε βάρος των φτωχότερων κοινωνικών στρωμάτων. Αν στρέψουμε το βλέμμα μας , και την υπόλοιπη αγορά, θα δούμε πολυεθνικές και καρτέλ , να πνίγουν τον καταναλωτή, κρατώντας τις τιμές στα ύψη. Οι πιο ανίσχυροι είναι οι μισθωτοί, που δεν διαθέτουν τίποτα άλλο, παρά μόνο την εργατική τους δύναμη, τα μικρομάγαζα, και οι φτωχοαγρότες, οι οποίοι είναι ανοργάνωτοι, και πουλούν τον κόπο τους, φθηνά στους μεσάζοντες.
Το κράτος κάτω από την πίεση της τρόικα,ανοίγει τα κλειστά επαγγέλματα. Δεν τολμάει όμως να κτυπήσει, και τα πανίσχυρα καρτέλ τα οποία , εκμεταλλεύονται άγρια το καταναλωτικό κοινό.

ΕΛΛΗΝΕΣ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ

Έλληνες και Ελληνίδες την
πατρίδα, όλοι αγαπάμε.
Ας πολεμήσουμε ενωμένοι μαζί ,
έστω κι αν χρειαστεί να φάμε
πικρό ψωμί.

Μονιασμένοι, να αγωνιστούμε στον πόλεμο
αυτό , για της πατρίδας το μεγαλείο.
Αδέρφια πιαστείτε χέρι, χέρι
και ειρηνικά στρωθείτε στη δουλειά.

Ας σεβαστούμε την ιστορία των Ελλήνων
ανά τους αιώνες, στον τόπο αυτό , τον
Ελληνικό τον μέγα κτίστηκαν ,Παρθενώνες.
Εμπρός να φανούμε αντάξιοι .
Με τους δικούς μας αγώνες.


ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΘΝΟΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Το έθνος είναι σχετικά νέο ιστορικό υποκείμενο, στην τρισχιλιετή ιστορία της ανθρωπότητας. Σχηματίστηκε εξαιτίας των αναγκών της αστικής τάξης βιομηχανικής βιοτεχνικής εμπορικής, για ενιαίο χώρο διανομής των προϊόντων, της εμπορευματικής παραγωγής της, και είναι καρπός του διαφωτισμού, και της Γαλλικής επανάστασης.
Εμείς εδώ εν συντομία θα αναφερθούμε στην δημιουργία του νεοελληνικού έθνους. «Δεν χρειάζεται καν βαθύτερη μελέτη της Ελληνικής ιστορίας γράφει ο ιστορικός Νίκος Σβορώνος για να διαπιστωθεί ότι ο ελληνισμός από την πρώτη του ιστορική εμφάνιση και σε όλη την ιστορία του, αποτέλεσε πάντα αυτοτελή κοινότητα και ξεχώριζε με σαφήνεια τον εαυτόν του από τα σύνολα που τον περιέβαλλαν».
«Το πρώτο συνδετικό στοιχείο που προέβαλλε η ίδια η αρχαία Ελληνική κοινότητα ήταν η κοινή καταγωγή, ο φυλετικός σύνδεσμος ,το «όμαιμον» του Ηροδότου». Τους λείπει ακόμη η έννοια των κοινών συμφερόντων υλικών πνευματικών ,η κοινή καταγωγή, η εθνική αλληλεγγύη. Αργότερα μετά την Μακεδονική επικράτηση και την ένωση των πόλεων κρατών, υπό τον Φίλιππο και τον Αλέξανδρο¨ «Μια καινούργια ιδέα γεννιέται και δίνεται περιεχόμενο στην καινούργια φάση του Ελληνισμού, ιδέα που εκφράζεται με πληρότητα στην περίφημη φράση του Ισοκράτη¨ «Και το των Ελλήνων όνομα πεποίηκε μηκέτι του γένους ,αλλά της διανοίας δοκείν είναι, και μάλλον Έλληνας καλείσθαι τους τη παιδεύσεως της ημετέρας ή τους της κοινής φύσεως μετέχοντας.»
Η κατάκτηση ολόκληρου του Ελληνιστικού κόσμου από τους Ρωμαίους ,και η ένταξη του στην Ρωμαϊκή αυτοκρατορία ,επιταχύνει την πορεία προς την ενότητα, που γίνεται ,στην περίοδο αυτή ακόμη πιο βαθιά. Αργότερα ανάμεσα στους λαούς που απάρτισαν την Ανατολική Ρωμαϊκή {Βυζαντινή} αυτοκρατορία ο Ελληνισμός αποτελεί το δυναμικότερο, αν όχι το πολυπληθέστερο στοιχείο της ήδη, από την πρώτη εμφάνιση. Η εθνολογική σύσταση του λαού αυτού ,που εγκατεστημένος στην ηπειρωτική Ελλάδα , στην Μακεδονία και την Θράκη, τα νησιά του Ιονίου και του Αιγαίου και στην Κεντρική και Δυτική Μικρά Ασία ακτινοβολεί προς όλες τις κατευθύνσεις διεσπαρμένος σε νησίδες, κυρίως αστικών κέντρων περιβαλλόμενους από ξένους πληθυσμούς δεν θα διαταραχθεί σοβαρά ως τον 6ον αιώνα. Μετά για περίπου πέντε αιώνες ο Χριστιανισμός εμπόδισε την συνέχιση της Ελληνικής ιδέας δεδομένου ότι ο Έλληνας ήταν ταυτισμένος με τον ειδωλολάτρη. «Η αμεσότερη επαφή με την αρχαία Ελληνική δημιουργία που παρατηρείται τον 10ο και τον 11ο αιώνα, ύστερα από την «αναγέννηση» του 9ου αιώνα, αποτέλεσμα της πνευματικής αναταραχής που προκάλεσε η εικονομαχία, αρχίζει βέβαια να ξανασυνδέει την συνείδηση μερικών από τους σημαντικότερους αντιπροσώπους της κίνησης αυτής το πολιτιστικό παρόν με την Ελληνική παράδοση». «Η έννοια Έλλην –Ελληνικό χωρίς να πάψει να σημαίνει τον ειδωλολάτρη , αρχίζει να ξαναποχτά για μερικούς το πολιτιστικό της περιεχόμενο». Η νέα πορεία του Ελληνισμού αρχίζει να διαγράφεται καθαρά από το τέλος του 11ου αιώνα ,και τις αρχές του 12ου αιώνα, για να διαρκέσει περνώντας από διάφορα στάδια, ως τις αρχές του 19ου αιώνα. Στις αρχές του 15ου αιώνα ο λόγιος Ιωάννης Αργυρόπουλος ταυτίζει το Βυζάντιο με την αρχαία Ελλάδα ο δε φιλόσοφος Γεώργιος Πλήθων- Γεμιστός απευθυνόμενος προς τον Μανουήλ Παλαιολόγο κηρύσσει ¨» Εσμέν γαρ νυν ω ηγείσθε τε και βασιλεύετε, Έλληνες το γένος ,ως ή τε φωνή και η πάτριος παιδεία μαρτυρεί». «Βρισκόμαστε στο τέλος του 18ου αιώνα, στην περίοδο που η οργάνωση για τον εθνικό αγώνα έχει ήδη προχωρήσει , και ο φιλελεύθερος αν όχι καθαρά επαναστατικός ,πολιτικός του χαρακτήρας είναι φανερός. Η κίνηση του Ρήγα { 1757 περίπου -1798} συνδέεται άμεσα με την Γαλλική επανάσταση και καλεί σε εξέγερση όχι μόνο τους Έλληνες αλλά και τους άλλους βαλκανικούς λαούς ακόμη και τον καταπιεζόμενο από τους τιμαριώτες τουρκικό λαό, με σκοπό την δημιουργία μιας μεγάλης βαλκανικής δημοκρατίας, με ηγεσία Ελληνική της οποίας ο Ρήγας ,συντάσσει το Σύνταγμα με υπόδειγμα το Γαλλικό επαναστατικό Σύνταγμα του 1793.
ΠΗΓΗ ΝΙΚΟΣ ΣΒΟΡΩΝΟΣ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΘΝΟΣ –ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ{ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΟΛΙΣ}

ΘΕΛΟΥΝ ΤΟΝ ΛΑΟ ΗΤΤΗΜΕΝΟ , ΤΑΠΕΙΝΩΜΕΝΟ ΚΑΙ ΕΝΔΕΗ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
ΜΕΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΓΕΜΙΖΕΙ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ ΜΕ ΛΑΜΨΗ ΓΛΥΚΙΑ ΚΙ ΟΙ ΝΎΧΤΕΣ ΤΟΥ, ΣΟΥ ΛΗΣΤΕΥΟΥΝΕ ΤΟΝ ΥΠΝΟ. ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ
Όταν η Ελλάδα ανέλαβε τους Ολυμπιακούς αγώνες, υπήρξε σιγή ιχθύος, από τα κόμματα εξουσίας. Τα μόνα που αντέδρασαν ήταν τα κόμματα της αριστεράς. Βολεμένοι και η πνευματική ηγεσία , σε ηγετικές θέσεις κι ως επί το πλείστον μπουκωμένοι με Ευρωπαϊκά προγράμματα, διόλου δεν εξέφρασε γνώμη, αλλά απολάμβανε τα προνόμια της ,δίδοντας σιωπηρώς την συναίνεση της δια της αποχής της. Το πόσο επιβάρυνε αυτή η ανάθεση, στο δημόσιο χρέος , κανείς δεν γνωρίζει. Γιατί να υπάρξει διαφάνεια, σε ένα τόσο δαπανηρό έργο ; Τάχα μου είναι αναγκαίο να δίνουν λογαριασμό εξόδων ,σε μία κοινωνία, που δεν συμμετέχει στα κοινά , παρά μόνο τυπικά δια της γενικής ψηφοφορίας κάθε τετραετία;
Η πολιτική και οικονομική ελίτ, διοίκησε το Ελληνικό κράτος, όπως οι τσιφλικάδες διοικούσαν τα τσιφλίκια τους, στον μεσαίωνα, ή οι βασιλιάδες πριν την Γαλλική επανάσταση, ελέω Θεού. Η κοινωνία πολιτών έτοιμη να ζητήσει λόγο για κάθε κρατική δαπάνη ήταν ανύπαρκτη. Το Ελληνικό κράτος δεν έφθασε τυχαία σε αυτή την κατάσταση . Όποιος μπόρεσε να το αρμέξει, το άρμεξε με το πιο χυδαίο τρόπο. Πρώτοι απ`όλους οι κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες, που αποτελούν την μεταπρατική κι ελάχιστα βιομηχανική αστική τάξη, πλουτίζοντας από τις κρατικές προμήθειες. Οι κάθε είδους μεταπράτες οπλικών συστημάτων, αεριτζήδες και μεσάζοντες. Οι πολιτικές ελίτ, οι οποίες χρησιμοποίησαν το κράτος ως λάφυρο, είτε διορίζοντας πελατειακά ,και αναξιοκρατικά είτε παίρνοντας προμήθειες, από τις διάφορες αναθέσεις. Επί πλέον ενώ διόγκωναν τις κρατικές δαπάνες, δεν κατάφεραν ούτε αποτελεσματικό κράτος να δημιουργήσουν, για να προσφέρει υπηρεσίες στον πολίτη, ούτε τους αναγκαίους φόρους που χρειαζόταν για να το συντηρήσουν. Η ένταξη μας στην Ο.Ν.Ε ανέδειξε το πρόβλημα και το διόγκωσε. Το κράτος δεν μπορούσε πια να λειτουργεί όπως ήταν πριν, διότι δεν είχε εργαλεία οικονομικής πολιτικής . Είχαν εκχωρηθεί στην Ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα και, δεν είχε δυνατότητα να κάνει υποτιμήσεις του Εθνικού νομίσματος ,ούτε να τυπώσει στο νομισματοκοπείο του Χολαργού εθνικό χαρτονόμισμα. Το γνώριζε πολύ καλά η πολιτική ηγεσία , αλλά παραδομένη στην υπερεθνική ευρωπαϊκή μονοπωλιακή ελίτ , άφησε την Ελλάδα να γίνει ένα μεγάλο ευρωπαϊκό φέουδο, χρεώνοντας την, στις μεγάλες Ευρωπαϊκές τράπεζες. Δεν φτάσαμε τυχαία ως εδώ. Το Δ.Ν.Τ και η τρόικα, ήρθε να πάρει ότι απόμεινε από την Εθνική μας αξιοπρέπεια.. Εφαρμόζεται τώρα, η γνωστή νεοφιλελεύθερη συνταγή επίθεσης στα εργασιακά δικαιώματα , και στα προνόμια της μεσαίας τάξης. Η αγορά εργασίας μετατρέπεται σε ζούγκλα , με έτοιμες τις μεγάλες εταιρίες να πιουν το αίμα και τον ιδρώτα των εργαζομένων. Τα περισσότερα μεγάλα μέσα ενημέρωσης των Αθηνών , με την καθημερινή προπαγάνδα τους, δημιουργούν την κατάλληλη ψυχολογία στην κοινή γνώμη. Ψυχολογία κατάθλιψης ταπείνωσης και ήττας . Μόνο έτσι μπορούν να ρυμουλκήσουν την κοινή γνώμη στα δικά τους συμφέροντα, και τα συμφέροντα της υπερεθνικής οικονομικής ελίτ. Γιατί οι ιδιοκτήτες των Μ.Μ.Ε είναι μέλη της ντόπιας οικονομικής ελίτ, και μεγαλομέτοχοι μεγάλων Ελληνικών και Πολυεθνικών ομίλων.
ΕΦΥΓΕ ΣΕ ΗΛΙΚΙΑ 77 ΕΤΩΝ Ο ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΣΚΟΥΛΑΣ
Τη Παρασκευή έφυγε σε ηλικία εβδομήντα εφτά ετών, και το Σάββατο ανήμερα των Χριστουγέννων, τελέσθηκε η εξόδιος ακολουθία , κι έγινε η ταφή του Σταμάτη Σκουλά, στο νεκροταφείο Μαρμαρά Βαρυπέτρου. Ο Σταμάτης Σκουλάς , υπήρξε από τα ιδρυτικά μέλη του ΠΑΣΟΚ Χανίων, και μέλος της Ν.Ε. Εξελέγη δύο φορές Δημοτικός σύμβουλος Χανίων. Ασχολήθηκε ενεργά με το αγροτικό συνδικαλιστικό κίνημα, και εξελέγη στην διοίκηση της ΚΥΔΕΠ.
Πριν μερικά χρόνια ο Σταμάτης Σκουλάς είχε την ατυχία να χάσει έπειτα από ασθένεια, την μονάκριβη κόρη του την οποία υπεραγαπούσε. Στην κηδεία παρέστησαν πλήθος φίλων, συγγενείς, και συναγωνιστές του. Επικηδείους εκφώνησαν οι Γιάννης Κλωνιζάκης, πρώην Δήμαρχος Χανίων , ο Δήμαρχος Κανδάνου Ευτύχης Δασκαλάκης ,καθώς και ο Δήμαρχος Κολυμβαρίου Πολυχρόνης Πολυχρονίδης.

ΛΙΓΕΣ ΣΤΑΓΟΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
ΔΙΑΝΟΜΗ ΕΔΑΦΩΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟ 1918
Η ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
«Τέτοιο πόνο μάνα μου άλλο να μη μου στείλεις, να βλέπω μες τα μάτια μου να πέφτουν νεκροί οι φίλοι». Μ.Δ
Κατά την τετραετή διάρκεια του Α? παγκοσμίου πολέμου ,διαλύθηκαν αυτοκρατορίες και βγήκαν και οι Η.Π.Α, από τον παραδοσιακό απομονωτισμό τους, όπου έλαβαν μέρος με την πλευρά της Αγγλικής αυτοκρατορίας , και την συμμαχία της ΑΝΤΑΤ, κι όπου η συμμαχία αυτή έγειρε ,με το μέρος της την τελική έκβαση του πολέμου.
Το τεράστιο μακελειό, το σφαγείο του πολέμου, και τα εκατομμύρια των νεκρών όχι μόνο δεν αποσόβησαν τις δυνάμεις για συνεννόηση, και για ειρηνική επίλυση των διαφορών στον Ευρωπαϊκό χώρο ,αλλά εξέθρεψαν περαιτέρω εθνικισμούς και φασιστικά κινήματα στην διάρκεια του μεσοπολέμου, ειδικότερα στην πανίσχυρη κραταιά Γερμανία , και την Ιταλία, αλλά και στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες μηδέν εξαιρουμένης και της οικονομικά καθυστερημένης Ελλάδας. Η Γερμανία βγήκε από τον πόλεμο εδαφικά ακρωτηριασμένη , και ταπεινωμένη από τους συμμάχους αλλά και εξαθλιωμένη ,από τις πολεμικές αποζημιώσεις. Αιτία αυτής της ταπείνωσης και της οικονομικής εξαθλίωσης στο εσωτερικό της , ήταν η ανάδειξη του ναζισμού, όπου κυριάρχησε ένας φανατικός Αυστριακός υποδεκανέας του Α/ παγκοσμίου πολέμου ο Αδόλφος Χίτλερ, ο οποίος διψούσε για την ρεβάνς, και για την Ευρωπαϊκή κυριαρχία, και αιματοκύλησε για δεύτερη φορά την ανθρωπότητα στον εικοστό αιώνα. Κατά την διάρκεια του α/ παγκοσμίου πολέμου διαλύθηκε και η Οθωμανική αυτοκρατορία ,η οποία ήταν εξασθενημένη «ο μεγάλος ασθενής» όπως ονομαζόταν, και είχε επικρατήσει στο εσωτερικό της το κίνημα των νεότουρκων.
«Στα τέλη Οκτωβρίου ο Άλενμπι εξαπέλυσε επίθεση , έδιωξε τους τούρκους από την Γάζα και συνέχισε για την Ιερουσαλήμ , θέλοντας να προσφέρει στον Βρετανικό λαό, όπως του είχε ζητήσει ο Λόυντ Τζορτζ «ένα Χριστουγεννιάτικο δώρο» -ένα δώρο που θα ήταν πιο ευπρόσδεκτο μετά την τετράμηνη νίκη της Φλάνδρας. Τον επόμενο Σεπτέμβριο του 1918- ο Άλενμπι ολοκλήρωσε την κατάκτηση της Παλαιστίνης με την σαρωτική νίκη στο Μεγιδώ - μια μάχη όπου για τελευταία φορά στη δυτική στρατιωτική ιστορία οι έφιππες δυνάμεις έπαιξαν κυρίαρχο ρόλο. πιέζοντας προς τα βόρεια, τα στρατεύματα του Άλενμπι κατάφεραν τον Οκτώβριο να καταλάβουν την Συρία με ταχεία προέλαση , και τότε οι Τούρκοι ζήτησαν ανακωχή. Οι νίκες του Άλενμπι εδραίωσαν μια σύντομη Βρετανική ηγεμονία στην Μέση Ανατολή . Μεταξύ άλλων έκαναν εφικτή την πραγματοποίηση της υπόσχεσης που είχε δώσει τον Οκτώβριο του 1917 ο Βρετανός υπουργός εξωτερικών , Άρθουρ Μπάλφουρ, ότι ¨»οι εβραίοι θα αποκτήσουν πατρίδα στην Παλαιστίνη». Δυστυχώς ο Μπάλφουρ, έδωσε την υπόσχεση χωρίς να έχει πρώτα συμβουλευτεί ,τον εντόπιο πληθυσμό, ή κάποιους από τους Άραβες ηγέτες στους οποίους επίσης είχε δοθεί η υπόσχεση, ότι αυτά τα εδάφη θα γινόταν δικά τους, σε αντάλλαγμα για την στρατιωτική τους υποστήριξη. Ούτε τους ενημέρωσε κανείς για την συνεννόηση που έγινε το 1916 μεταξύ του Βρετανικού και του Γαλλικού υπουργείου εξωτερικών [το σύμφωνο Σάικς- Πικό} να χωρίσουν την περιοχή σε δυο σφαίρες επιρροής». Τελικά οι Εβραίοι εγκαταστάθηκαν στην Παλαιστίνη μετά το ολοκαύτωμα τους στα ναζιστικά στρατόπεδα. του β/ παγκοσμίου πολέμου. Από τότε όμως δημιουργήθηκαν και τα προβλήματα με τους Παλαιστίνιους, εξαιτίας της δόλιας συμπεριφοράς των Άγγλων αποικιοκρατών.
ΠΗΓΗ MICHAEL HOWARD -Ο ΠΡΩΤΟΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ- {Εκδόσεις Θύραθεν}.

«ΣΠΙΘΑ» ΤΟ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΤΟΥ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
«Σ` εκείνους που μέσα σε θυελλώδεις νύχτες εξεγέρσεων ψάχνουν για ένα φεγγάρι παιδικό» Τάσος Λειβαδίτης Την Τρίτη 21-12-2010 στις οχτώ το βράδυ, στο τεχνικό επιμελητήριο Χανίων , πραγματοποιήθηκε εκδήλωση {όπου παρακολούθησε πολύ κόσμος, και η αίθουσα ήταν κατάμεστη}, από την ομάδα πρωτοβουλίας Χανιωτών, η οποία πρότεινε πέρυσι τον Φεβρουάριο να ηγηθεί ο δημοφιλής συνθέτης Μίκης Θεοδωράκης για την δημιουργία ενός πατριωτικού μετώπου. Από το προσωρινό προεδρείο παρουσιάστηκε η διακήρυξη του δημοφιλούς συνθέτη, η οποία έχει δημοσιευτεί σε ένθετο στην «Ελευθεροτυπία», και τυπωθεί σε μικρό βιβλίο από τις εκδόσεις Λιβάνη. Διαβάστηκε ουσιαστικό μέρος της διακήρυξης, και κατόπιν πήραν τον λόγο όσοι θέλησαν να εκφράσουν την γνώμη τους, από τους συμμετέχοντες στην εκδήλωση. Είναι γεγονός, ότι σήμερα η πατρίδα μας περνάει πολύ δύσκολες ημέρες. Είναι υπερχρεωμένη, με χρέη δυσβάστακτα που της φόρτωσε η άρχουσα πολιτικοοικονομική ελίτ, και την οδήγησε στο επαχθές μνημόνιο, όπου δίδεται γη και ύδωρ στο αμερικάνο- ευρωπαϊκό χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο. Με την υπογραφή του μνημονίου χάσαμε την εθνική μας κυριαρχία.,. Δοθείσης της ευκαιρίας υποβάλλουν τον υπερήφανο λαό μας σε θεραπεία σοκ και σε πλήρη απορύθμιση των εργασιακών σχέσεων, σε μαζικές απολύσεις , σε μακροχρόνια ύφεση. Δεν φτάνει αυτό ,αλλά η άρχουσα τάξη με τα μέσα ενημέρωσης που διαθέτει και ορισμένα καλοπληρωμένα τσιράκια της {βλέπε το σύνθημα στους τοίχους¨ {«αλήτες ρουφιάνοι δημοσιογράφοι»} , και τον βομβαρδισμό με κακές οικονομικές ειδήσεις σπρώχνει τον λαό μας σε μαζική κατάθλιψη. Τον θέλει ηττημένο παρατημένο διασπασμένο, για να μπορέσει, να περάσει τα μέτρα εξάρτησης και εξαθλίωσης. Ο Μίκης Θεοδωράκης , είναι ένας πνευματικός άνθρωπος, ο οποίος πάντα βρισκόταν σε δύσκολες στιγμές κοντά στον λαό μας . Στα νιάτα του οργανώθηκε στο Ε.Α.Μ στην Γερμανική κατοχή.
Στην ταραγμένη δεκαετία του 1960, ήταν παρόν με την μεγαλειώδη μουσική του, και τους αγώνες του , ως πρόεδρος του Κ.Σ της «Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη». Κατά την διάρκεια τη δικτατορίας, δημιούργησε το πατριωτικό μέτωπο Π.Α.Μ όπου υπήρξε πρόεδρος του, και αγωνίστηκε μαζί με τους Έλληνες του εξωτερικού, στο εξωτερικό όπου κατέφυγε, μετά την απελευθέρωση του από την δικτατορία λόγω της διεθνούς κατακραυγής. Έχει κάνει κι αυτός τα λάθη του, και ιδιαίτερα τότε που έγινε υπουργός του Μητσοτάκη στην κυβέρνηση της Ν.Δ το 90-93.
Σήμερα ο Μίκης, βρίσκεται σε προχωρημένη ηλικία , και με επιβαρυμένη την υγεία του. Όμως δεν παύει να λειτουργεί με το βάρος της ευθύνης του πνευματικού ανθρώπου , να ανησυχεί για την πατρίδα, που σε δύσκολους καιρούς τον πλήγωσε τόσο πολύ, αλλά και τον αγάπησε και τον τίμησε πολύ. Σήμερα όλος ο λαός μας ανεξαρτήτως κομματικής προέλευσης τραγουδάει τα τραγούδια του και τον τιμά. Με την διακήρυξη του καλεί όλους εμάς ,να σκεφθούμε το παρόν και το μέλλον της χώρας . Μας καλεί σε εγρήγορση και αγώνα. Κάνει προτάσεις διεξόδου. Είτε συμφωνεί κανείς μαζί του είτε όχι αξίζει να αναζητήσει το μικρό βιβλιαράκι με τις προτάσεις του, και να τις διαβάσει προσεκτικά. Να σκεφθεί πάνω σ` αυτές να κρίνει και να επικρίνει, ή να συμφωνήσει και να επαινέσει. Σήμερα όσο ποτέ η Ελλάδα χρειάζεται ενεργούς πολίτες.
«Είμαστε δυο είμαστε τρις είμαστε χίλιοι δεκατρείς.

ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΑΝ ΙΣΤΟΡΙΑ- ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΕΞΟΡΙΣΤΟΙ ΤΗΣ ΤΑΣΚΕΝΔΗΣ
ΝΙΚΟΣ ΚΑΙ ΑΡΓΥΡΩ ΚΟΚΟΒΛΗ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Την Παρασκευή 17-12 -2010 η ομάδα νέων φιλολόγων, η οποία πραγματοποιεί τον τελευταίο καιρό τακτικά φιλολογικές βραδιές , παρουσίασε στο τεχνικό επιμελητήριο ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΑΝ ΙΣΤΟΡΙΑ το νέο βιβλίο της Έλενας Χουζούρη «Πατρίδα από Βαμβάκι», το οποίο έχει βραβευθεί με το βραβείο αναγνωστών. Το βιβλίο είναι ένα μυθιστόρημα , και αναφέρεται στους πολιτικούς πρόσφυγες του εμφυλίου πολέμου, 1946-49 οι οποίοι κατέφυγαν στην Τασκένδη , του σημερινού Ουζμπεκιστάν, το οποίο τότε ήταν τμήμα της Σοβιετικής Ενώσεως και βρίσκεται ,στην μέση Ασία.. Πηγές που να γράφουν για την πραγματική ζωή, των 12.000 Ελλήνων προσφύγων η οποία ήταν σκληρή ζωή, και όχι παραμυθίες της λογοτεχνίας , { και το γράφω χωρίς να θέλω να μειώσω τον ρόλο της λογοτεχνίας και του μυθιστορήματος, διότι το κάθε είδος έχει το ρόλο του,}δεν υπάρχουν . Η λογοτέχνης παιδικής λογοτεχνίας , Άλκης Ζέη η οποία υπήρξε πολιτικός πρόσφυγας στην Τασκένδη έγραψε κι αυτή μυθιστόρημα .
Είναι φανερό ότι οι πληγές των ανθρώπων που έζησαν εκεί, όσων είναι ακόμη στην ζωή ,είναι ανοιχτές και πυορροούσες. Πονάνε όταν φέρνουν στο νου τους, και ανασκαλεύουν εκείνα τα γεγονότα, όχι μόνο της παραμονής τους σε ξένο τόπο, της διάσπασης του κόμματος ,στο οποίο αφιέρωσαν το είναι τους , και την διάψευση των ονείρων τους από την πραγματικότητα, αλλά και της βίαιης φυγής τους, του ξεριζωμού τους, από την πατρίδα.. Οι νεότερες γενιές όμως επιστημόνων, όπως οι φιλόλογοι διψούν για πληροφόρηση, αλλά και γενικότερα οι νεότεροι Έλληνες, οι οποίοι δεν έχουν {ευτυχώς} ζήσει την τραγικότητα, της εποχής του εμφυλίου πολέμου¨ «Έλληνες να ντουφεκάνε Έλληνες», όπως λέει ο γηραιός ηθοποιός , Θανάσης Βέγγος ως θείος αντάρτη, του ΕΛΛΑΣ στην ευαίσθητη ταινία του Παντελή Βούλγαρη «Ψυχή Βαθειά». Οι μοναδικοί πολιτικοί πρόσφυγες της Τασκένδης, οι οποίοι τόλμησαν να βάλουν βαθιά το χέρι «επί των τύπων των ήλων» γράφοντας για την πραγματικότητα της Τασκένδης, όπως την βίωσαν είναι το ζεύγος Αργυρώ και Νίκου Κοκοβλή, όπου έζησαν στην περιοχή αυτή 14 χρόνια μέχρι να επιστρέψουν στην Ελλάδα, διψασμένοι από νοσταλγία για τον τόπο της καταγωγής τους. Γενναίοι άνθρωποι , δεν μπορεί κανείς παρά να τους βγάλει το καπέλο με σεβασμό , και να υποκλιθεί μπροστά στον ηρωισμό , και την ανιδιοτέλεια τους , να αγωνιστούν για ένα καλύτερο κόσμο, όπου δεν θα υπάρχει εκμετάλλευση «ανθρώπου από άνθρωπο» και να αντέξουν κρυπτόμενοι στα βουνά και στα σπήλαια της Κρήτης, επί περίπου 16 χρόνια μέχρι να πάρουν εντολή, από το κόμμα τους το Κ.Κ.Ε, να φύγουν για την Σοβιετική Ένωση. Στην Τασκένδη τους βρήκε και η διάσπαση του Κ.Κ.Ε μετά την προσπάθεια αποσταλινοποίησης επί Χρουτσώφ, αλλά και η μετεξέλιξη του γραφείου εσωτερικού, μετά το 12ο συνέδριο το 1968, το οποίο μετονομάστηκε σε Κ.ΚΕ Ε.Σ και τις εσωκομματικές αντιπαλότητες, οι οποίες τους δυσκόλεψαν ακόμη περισσότερο την ζωή. Το βιβλίο που άφησαν ως πνευματική παρακαταθήκη, για τις νεότερες γενιές, ο Νίκος και η Αργυρώ Κοκοβλή, και αφορά την ζωή τους στην Τασκένδη , εκδόθηκε το 1986 από τις « εκδόσεις Μνήμες», και τιτλοφορείται «Ε.Σ.Σ.Δ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ». Εδώ παρουσιάζουμε ένα ελάχιστο ,απόσπασμα του βιβλίου τους, το οποίο έχει και μεγάλη λογοτεχνική αξία , από την αναχώρηση τους, κρυφά και με πλαστές ταυτότητες , σαν εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου, από το λιμάνι της Σούδας. «Μέρα και να είσαι στο δρόμο ? Κάτι για σένα ασυνήθιστο. Κάτι που τόσο το φοβάσαι. Οι ανταύγειες του ήλιου, που χαμηλώνει χωρίς να βιάζεται προς τις δυτικές βουνοκορφές ,αντιφεγγίζουν στα γαληνεμένα νερά. Το γκρι ταξί πλησιάζει στο λιμάνι της Σούδας. Κολλημένο στην άκρη της προβλήτας, ένα καράβι παλιό , με άσπρα φθαρμένα γράμματα, στην πρύμνη γνωστοποιεί το όνομα του» «Αγγέλικα». Είναι το πιο γνωστό καράβι , που χρόνια κάνει τη γραμμή Κρήτη –Πειραιά. Παρακαλούμε τον ταξιτζή να πάει όσο γίνεται πιο κοντά. Θέλουμε να μπούμε στο πλοίο γρήγορα.. Να μας δούνε όσο γίνεται λιγότερα μάτια. Με μία κίνηση του κεφαλιού δείχνει ότι είναι πρόθυμος να εκπληρώσει την επιθυμία μας. Που να ξέρει την ταυτότητα των ανθρώπων που κουβαλά?»

ΚΛΑΙΩ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΕΛΛΑΔΑ
Βγήκα στα βουνά. και πολέμησα τους Γερμανούς
κατακτητές ως αντάρτης. Ξυπόλητος και πένης,
έδωσα τους αγώνες μου, με τους συντρόφου μου
για την ελευθερία της πατρίδας μου.
Με κόπο θυσίες και αίμα ελευθερώθηκε η Ελλάδα .
Τα παιδιά στους δρόμους άρχισαν να χαίρονται αμέριμνα την φύση.
Δεν με άφησαν να χαρώ την νίκη της ελευθερίας
εναντίον της ναζιστικής και φασιστικής τυραννίας.
Μαυραγορίτες , και συνεργάτες του κατακτητή συνεργάστηκαν
με την εξουσία.
Οι Άγγλοι έστειλαν στρατό και κανόνια , τους ελεύθερους πολεμιστές
να πολεμήσουν.
Την Ελλάδα στην συμμαχία τους με σιδηρά πυγμή να κρατήσουν.
Ξαναβγήκα στα βουνά διωγμένος , κυνηγημένος ,
και ταπεινωμένος.
Νίκησαν στον εμφύλιο πόλεμο ο μισοί Έλληνες
και «συμμορίτες» αποκάλεσαν τους νικημένους.
Η Ελλάδα πάλι χώρισε στα δύο.
Όπως τότε το 1922.
Τότε που χάθηκε η Μικρά Ασία, ξεριζώθηκε
ο Ελληνισμός, και φούντωσε ο εθνικός διχασμός.
Κλαίω για σένα Ελλάδα , όταν δεν μπορείς να ενωθείς
και με τα αδέλφια σου να αγαπηθείς.
Αφήνεις τους ξένους, να σε διαφεντεύουν ,
τον πλούτο, το κουράγιο σου να κλέβουν.

ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

ΠΩΣ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΤΑΛΑΙΠΩΡΕΙ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Σε πολλούς κατόχους αυτοκινήτων ι.χ. δεν έχουν έλθει ακόμη τα σημειώματα της εφορίας ,για την πληρωμή των τελών κυκλοφορίας, για το 20011. Ο χρόνος κοντεύει να τελειώσει , και αν δεν πληρωθούν εγκαίρως , ο κόσμος που δεν έλαβε τα σημειώματα, θα τα πληρώσει με πρόστιμο. Προσωπικά βρέθηκα στην θυρίδα του ισογείου της β? Δ.Ο.Υ Χανίων στις 16-12-2010 , για την πληρωμή των τελών κυκλοφορίας. Ήμουν από τους άτυχους , διότι το κράτος δεν μου έστειλε εγκαίρως την ειδοποίηση. Το κράτος το οποίο ουσιαστικά έχει πτωχεύσει ,και έχει ανάγκη από έσοδα., δεν είναι ικανό ούτε να στείλει εγκαίρως σημειώματα για τα τέλη κυκλοφορίας. Πλήρη διάλυση αντί εκσυγχρονισμού. Έφθασα στην εφορία στις ένδεκα παρά δέκα. Περίμενα υπομονετικά στην ουρά, πάνω από μία ώρα.. Ήρθε η σειρά μου πήρα την απόδειξη- ένταλμα, αλλά δεν μου έδωσαν το σήμα, ούτε κράτησαν τα χρήματα.. Με έστειλαν στον δεύτερο όροφο. . Τζίφος ,άλλη θυρίδα με ατελείωτη ουρά κι εκεί . Έπρεπε να περιμένω ακόμη μία ώρα.. Περίμενα υπομονετικά Ε, εσύ χονδρέ μη με σπρώχνεις θα με ζουλίσεις .Πλήρωσα αλλά ούτε εκεί μου έδωσαν το σήμα. Με έστειλαν σε τρίτη θυρίδα, και σε τρίτη ατελείωτη ουρά.. Άρχισε να με λούζει κρύος ιδρώτας. Βλαστήμησα την μάνα που με γέννησε για να ταλαιπωρούμε στις θυρίδες ενός άθλιου Ελληνικού δημοσίου. Τι φταίει όμως κι αυτή η καημένη. Άλλωστε έχει φύγει εδώ και καιρό από το μάταιο τούτο κόσμο, και δεν βλέπει, τίποτα ούτε καταλαβαίνει τα πάθη τα μίση, και τις ταλαιπωρίες των ζωντανών ανθρώπων. Μήπως η μάνα μου έχει οργανώσει αυτό το άθλιο κράτος τριτοκοσμικού τύπου, ή η άρχουσα τάξη και οι πολιτικοί υπηρέτες της; Επί τέλους. πήρα το σήμα των τελών κυκλοφορίας για το 2011 και ανάπνευσα με ανακούφιση. Κοίταξα το ρολόϊ μου. Είχε πάει μια και μισή το μεσημέρι.. Δύο και μισή ώρες, ταλαιπωρία στα ταμεία του δημοσίου για να πληρώσω τα τέλη κυκλοφορίας στο έτος 2010 σε υποτίθεται Ευρωπαϊκή χώρα.. Τα ακούς ΠΑΣΟΚ g.r ηλεκτρονική διακυβέρνηση; Μήπως όμως όταν ζητώ ραντεβού στο Ι.Κ.Α δεν περιμένω τουλάχιστον ένα μήνα; Μήπως στο νοσοκομείο για ραντεβού δεν περιμένω επίσης ένα μήνα; Υπάρχει κάποια υπηρεσία του δημοσίου που να δουλεύει σωστά και γρήγορα; «Όπου κι αν σταθώ η Ελλάδα με πληγώνει» είπε ο ποιητής. Εμένα όμως με πληγώνουν και οι άνθρωποι που ζουν στην Ελλάδα και δεν απαιτούν από τις κυβερνήσεις , ένα σύγχρονο κράτος παρά όταν κάνουν την δουλειά τους βολεύονται στην μιζέρια.

ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ Η ΟΜΟΣΠΟΝΔΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Οι λαοί είχαν την ελπίδα ότι η Ευρώπη των Μονοπωλίων ,με τους αγώνες τους θα μετασχηματιζόταν σε Ευρώπη των λαών. Αντίθετα όμως, και παρά τις ελπίδες των εργαζομένων , μετά την πτώση των κρατών του υπαρκτού σοσιαλισμού , η Ευρώπη χωρίς αντίπαλο δέος, προσπαθεί σιγά σιγά και τα καταφέρνει, να ξεθεμελιώσει ,όλες τις κατακτήσεις του μεταπολεμικού κράτους πρόνοιας. Δημιουργείται πλέον μία κοινωνία η οποία δεν θα διαφέρει από την ζούγκλα, όπου θα επικρατεί ο νόμος του ισχυρότερου, ενώ ο άνθρωπος θα χάνει την ανθρωπιά του, και την διάθεση αλληλεγγύης και θα μεταλλάσσεται για τον άνθρωπο λύκος, {HOMO HOMINY`S LUPUS, όπως λέει για την κοινωνία της εποχής του, ο Άγγλος φιλόσοφος Τόμμας Χόμπς. Θα επιβιώνει αυτός που θα είναι προσαρμοστικότερος στην υπάρχουσα κατάσταση της αγοράς
Σύμφωνα και με την θεωρία, του μεγάλου φυσιοδίφη Κάρολου Δαρβίνου «Περί εξελίξεως των Ειδών» στην φύση επιβιώνουν τα ζώα και τα φυτά, που είναι ισχυρότερα και μπορούν να προσαρμοσθούν στις αλλαγές. Στην κοινωνία μεταφερόμενη η παραπάνω θεωρία ονομάζεται «κοινωνικός Δαρβινισμός».
Η αριστερά ηττημένη και χίλια κομμάτια με το κάθε κομμάτι της, να κατέχει το παπικό αλάθητο, αδυνατεί να αρθρώσει σύγχρονο αντιπολιτευτικό λόγο , προς αντιμετώπιση της αντεπίθεσης του κεφαλαίου. Μένει προσκολλημένη σε ένα παρωχημένο καταγγελτικό λόγο. Η σοσιαλδημοκρατία έχει υιοθετήσει τον νεοφιλευθερισμό, αδυνατώντας να διαφοροποιηθεί στην νεοφιλελεύθερη λαίλαπα.
Προ το παρόν όσο κι αν δεν μας αρέσει, κι όσο δεν θα διαμορφωθεί λύση στον ορίζοντα, επιβεβαιώνεται ο καθηγητής Φράνσις Φουκουγιάμα που είχε τιτλοφορήσει το βιβλίο του «ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ,» εννοώντας την οριστική επικράτηση του νεοφιλελευθερισμού. Μόνη λύση η ύπαρξη και ισχυροποίηση των κοινωνικών κινημάτων, ως αντίπαλο δέος, του αδυσώπητου καπιταλισμού. Η προοδευτική αριστερά μαζί με τα κινήματα θα πρέπει να συνδιαμορφώνει τις δικές ης λύσεις, για την κοινωνική οργάνωση με βάση τις αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες .
ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΡΕΟΣ
Το βάρος του χρέους είναι δυσβάστακτο, και η κυβέρνηση ίσως κι από τα λάθη της έπεσε στην μέγγενη του διεθνούς νομισματικού ταμείου Δ.Ν.Τ της Ε.Ε και της Ε.Κ.Τ όπου της επιβάλλουν ένα σκληρό αντιλαϊκό πρόγραμμα λιτότητας και επίθεσης στα εργατικά δικαιώματα.
Το κράτος χρειαζόταν δημοσιονομική εξυγίανση, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία όχι όμως να πέσουν όλα τα βάρη στους εργαζόμενους ,και να στοχοποιηθεί ο δημόσιος τομέας. Και αυτοί που κατέχουν τον πλούτο, να βγάζουν τα χρήματα τους στην Ελβετία.
Πάντως είναι ρεαλιστικές και εφαρμόσιμες οι προτάσεις περί πυλώνα κρατικών τραπεζών για τα ευρωομόλογα και για επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής, καθώς και για {hair cut} δηλαδή όπως λένε οι οικονομολόγοι για κούρεμα του χρέους.

TO NΕΟΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
«Ροδίζει ο πίνακας όπως το φως έρχεται, μένει της ουτοπίας το παράθυρο ανοιχτό». Αντώνης Λιοδάκης
Το Ελληνικό κρατίδιο που σχηματίστηκε μετά την εθνική παλιγγενεσία του 1821 δεν εκπροσωπούσε τα συμφέροντα των εμπόρων των βιοτεχνών κα των εφοπλιστών, οι οποίοι οι μεν εφοπλιστές κινούνταν ανά τους Ωκεανούς ,οι δε έμποροι και βιοτέχνες σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Οθωμανικής αυτοκρατορίας κι όχι μόνο. «Το νεοελληνικό κράτος έφερε πάνω του την σφραγίδα των κομματαρχών της «παλιάς Ελλάδας». Τη σφραγίδα της μεταπρατικής ελληνικής αστικής τάξης. Του ελέγχου του ξένου παράγοντα. Μετά τον εμφύλιο πόλεμο τα πράγματα έγιναν ακόμη χειρότερα. Δημιουργήθηκε ένα κράτος διχαστικό σχεδόν ολοκληρωτικό, με την αριστερά ηττημένη τους αριστερούς καθώς και τους κεντροαριστερούς διωγμένους, το Κ.Κ.Ε εκτός νόμου, τους κομμουνιστές εξορία στα ξερονήσια ,ή φυγόδικους στην ανατολική Ευρώπη. «Πάνω στο κράτος επικάθησαν και το διοικούσαν οι νικητές του εμφυλίου, Έλληνες και ξένοι. Όπως π.χ η "ΤΖΑΣΜΑΚ" η Αμερικάνικη οικονομική αποστολή και η αμερικάνικη πρεσβεία.. Ήμασταν ένα προτεκτοράτο των Η.Π.Α προσδεμένοι στο άρμα των Η.Π.Α ,στα πλαίσια του ψυχρού πολέμου, μεταξύ των υπερδυνάμεων Η.ΠΑ και Σοβιετικής Ενώσεως.
«Σαυτούς συμπεριλαμβάνονταν, επίσης , οι μαυραγορίτες και συνεργάτες των Γερμανών, οι λαθρέμποροι , εκείνοι που έκλεψαν την περιουσία των διωχθέντων,είτε στην διάρκεια του πολέμου {των εβραίων και των αντιστασιακών} είτε στην διάρκεια του εμφυλίου, και των μετέπειτα χρόνων{ιδιαίτερα των αριστερών δημοκρατικών πολιτών}. Το κράτος αυτό έθρεψε αυταρχικές και βαθιές συντηρητικές δοξασίες, μηχανισμούς λειτουργίες. «Γέννησε και παρήγαγε τους πραξικοπηματίες σε ελλάδα και κύπρο». «Το κράτος εχθρός του λαϊκού στοιχείου, όπως μετακατοχικά διαμορφώθηκε». Ένα κράτος πελατειακών σχέσεων και αναξιοκρατίας.
Σήμερα ζούμε έναν ανελέητο πόλεμο εναντίον του κράτους. Το φαινομενικά παράδοξο είναι, ότι οι καπιταλιστές τα βάζουν με το κράτος που δημιούργησαν. Το αστικό κράτος είναι ένα κράτος καταπιεστικό, όργανο της εκμεταλλεύτριας αστικής τάξης, η οποία κατέχει τα μέσα παραγωγής και διανομής σύμφωνα με την μαρξιστική θεωρία. Οι κυρίαρχες τάξεις σήμερα ,προ του αδιεξόδου του ελληνικού καπιταλισμού τον οποίο αυτές δημιούργησαν, χτυπούν το κράτος που είναι «δικό τους παιδί». Οι «πυροβολισμοί» εναντίον του κράτους έχουν δύο στόχους. Να ξεπουληθούν οι δημόσιες επιχειρήσεις εις όφελος του μεγάλου κεφαλαίου. Να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη και να αποσείσουν τις δικές τους ευθύνες , αλλά και να χτυπήσουν το εργατικό κίνημα , να καταργήσουν σιγά σιγά το μεταπολεμικό κράτος πρόνοιας, όπου υπήρξε κοινωνική κατάκτηση της Ευρώπης των εργαζομένων.
Στο ελληνικό κράτος έχουν επικαθήσει και το έχουν απομυζήσει «κρατοφαγοπότες" επιχειρηματίες» . Άνομα αεριτζίδικα συμφέροντα, και αφού έκαναν πάρτι πάνω στο σώμα του κράτους, αφού το οδήγησαν σε λεηλασίες που έκαναν {χάρη σε μια συγκεκριμένη πολιτική προμηθειών, δημοσίων δαπανών ,επιδοτήσεων απάτης και φοροκλοπής που επέβαλε το πολιτικό σύστημα} τώρα ανακαλύπτουν ότι για όλα φταίνε οι δημόσιοι υπάλληλοι συλλήβδην. Προκειμένου δε να πείσουν επικαλούνται τους υπαλλήλους που οι ίδιοι λάδωσαν ,όλους όσους έκαναν συνενόχους στο σύστημα που έστησαν. Το κράτος χρειάζεται ασφαλώς δημοκρατικό προοδευτικό εκσυγχρονισμό, όπου θα υπηρετείτε ο πολίτης ,και να λειτουργεί με αξιοκρατικά κριτήρια. Δεν είναι όμως υπεύθυνοι οι δημόσιοι υπάλληλοι, για την στρεβλωμένη λειτουργία του , αλλά η άρχουσα τάξη. «Πρώτη φορά στην ιστορία τα αφεντικά καταγγέλλουν τους διεκπεραιωτές των υποθέσεων τους».ι
Άρθρο του καθηγητή Νίκου Κοτζιά στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία».

ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΣΥΜΠΟΣΙΟ ΣΤΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ{Βασιλική Αγίου Μάρκου} ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΚΡΗΤΙΚΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗ- ΒΟΥΛΕΥΤΗ –ΙΑΤΡΟ- ΙΩΑΝΝΗ ΣΦΑΚΙΑΝΑΚΗ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Την Παρασκευή και το Σάββατο 10 και 11 Δεκεμβρίου πραγματοποιήθηκε Συμπόσιο, που συνδιοργανώθηκε από το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών και Μελετών «Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος» και την Εταιρία Κρητικών Ιστορικών Μελετών, και στόχευσε στην ανάδειξη της σημαντικής, πλην όμως ελάχιστα γνωστής, προσφοράς του Ι. Σφακιανάκη στην ταραγμένη για την Κρήτη μετάβασή της από τον 19ο στον 20ο αιώνα.
Η καταγωγή των προγόνων του Ιωάννη Σφακιανάκη ξεκινάει από τα Σφακιά., όπου ο πρόγονος του είχε λάβει μέρος στην επανάσταση του Δασκαλογιάννη το 1770, και ονομαζόταν Μιχελιδόπαπας.. Ο Μιχελιδόπαπας είχε παντρευτεί την αδελφή του επαναστάτη των Σφακίων Γιάννη Βλάχου -Δασκαλογιάννη. Μετά το τραγικό τέλος της Σφακιανής επανάστασης ο Μιχελιδόπαπας κατέφυγε στην Σητεία. Τότε όλοι τον φώναζαν Σφακιανό και έτσι του έμεινε το επίθετο Σφακιανάκης.
Ο Ιωάννης Σφακιανάκης γεννήθηκε το 1848 στο Βραχάσι Μεραμπέλλου. Σπούδασε ιατρική στην Αθήνα και τη Βιέννη και διετέλεσε για χρόνια δημοτικός ιατρός στο Ηράκλειο. Ακολουθώντας το παράδειγμα του πατέρα του Κωνσταντίνου, ο οποίος υπήρξε πρωταγωνιστική μορφή των επαναστατικών κινημάτων του 1866 και 1878, ο Ιωάννης αναμείχθηκε από νεαρή ηλικία στα κοινά.
Η κορύφωση της πολιτικής του δράσης ήρθε στα κρίσιμα τελευταία χρόνια του 19ου αιώνα:
Ο Ιωάννης Σφακιανάκης διετέλεσε πρόεδρος της Επαναστατικής Συνέλευσης των Κρητών το 1897, πρόεδρος του Εκτελεστικού της Συνέλευσης το 1898, πρόεδρος της Α΄ Βουλής της Κρητικής Πολιτείας το 1899. Ως το τέλος της ζωής του δεν έπαψε να υπηρετεί από διάφορες θέσεις την Κρήτη με μετριοπάθεια, σύνεση και ανιδιοτέλεια.
ΠΗΓΗ Τα στοιχεία καταγωγής του Σφακιανάκη προέρχονται από την ομιλία της απογόνου του, Μαρίας Σφακιανάκη στην Βασιλική του Αγίου Μάρκου την πρώτη ημέρα του συμποσίου όπου είχα την τιμή να είμαι παρόν.

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΧΑΙΡΙΔΗΣ –ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΠΑΝΤΟΥΡΑΚΗ- ΜΠΟΛΕΤΗ
«Η φλόγα της αγάπης και οι αλησμόνητες πατρίδες της Ανατολής».
Γράφει ο Μανούσος Γ. Δασκαλάκης
Πέρασαν 88 χρόνια από την καταστροφή του Ελληνισμού, στην γη της Ιωνίας, της αρχαίας Ελληνικής πατρίδας, των Ιώνων φιλοσόφων, και μίας περιοχής συνιστώσας του αρχαίου Ελληνικού έθνους. Ακόμη και οι Τούρκοι αναγνωρίζουν την ιστορικότητα της περιοχής, και μας αποκαλούν Γιουνάν {Ίωνες} και την Ελλάδα {Γιουνανιστάν} Ιωνία.. Το 1922 ηττήθηκε η Ελλάδα στην Μικρά Ασία, και αναγκάστηκαν να ξεριζωθούν ενάμιση εκατομμύριο ίσως και περισσότεροι , Έλληνες από τις πατρογονικές τους εστίες . Ορισμένοι ιστορικοί όπως ο Πόντιος Βλάσης Αγτζίδης ισχυρίζονται, ότι η ήττα αυτή , ήταν δυσμενέστερη ακόμη και από την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως το 1453. Βεβαίως κατά την γνώμη μου η άποψη αυτή, περιέχει το στοιχείο της υπερβολής, διότι το 1922 έμεινε τουλάχιστον ελεύθερο το μεγαλύτερο μέρος τα Ελληνικής πατρίδας. Σήμερα ελεύθεροι εμείς οι Νεοέλληνες μακριά από τον Οθωμανικό ζυγό γράφουμε την δική μας ιστορία
Παρά τα χρόνια που πέρασαν , και οι περισσότεροι Μικρασιάτες πρόσφυγες , έχουν αποδημήσει, ωστόσο οι μνήμες των προγόνων στοιχειώνουν τους απογόνους, κι ένα παραπονεμένο ερωτηματικό γιατί, τους βασανίζει. Θέλουν να μάθουν την ιστορία τους απροκατάληπτα, βάσει ερευνών στα ντοκουμέντα και στις πηγές , μακριά από τα πάθη και τον πόνο των προγόνων τους. Το νέο βιβλίο του Μαχαιρίδη και της Μπολέτη είναι ένα διάλογος μεταξύ μιας εκπροσώπου της πρώτης προσφυγικής γενιάς, κι ενός πρόσφυγα τρίτης προσφυγικής γενιάς, και διεξήχθη μέσα από τις σελίδες των «Χανιώτικων νέων» , όπως πολλοί συμπολίτες- συμπολίτισσες μας Χανιώτες- Χανιώτισσες, θα έχουν ασφαλώς διαβάσει. Τον διάλογο τον διαπερνά ένα αν. Αν ο Βενιζέλος κ,λ.π. Η ιστορία όμως δεν γράφεται με τις εκ των υστέρων σκέψεις, και συμπεράσματα. Γράφεται την ώρα της δράσης, και ερμηνεύεται σωστότερα όταν λείψουν τα πάθη . Η Μικρασιατική καταστροφή δεν παύει να είναι ένα πελώριο τραυματικό γεγονός για τους πρόσφυγες , της πρώτης γενιάς γιατί από την μία στιγμή στην άλλη έχασαν τα πάντα. Πατρίδα περιουσία συγγενείς. Για την Ελληνική ιστορία είναι το μεγαλύτερο ιστορικό γεγονός του εικοστού αιώνα.
Γράφει ο ιστορικός Βλάσης Αγτζίδης στον πρόλογο του βιβλίου μεταξύ άλλων, και τα εξής¨«Το βαθύτερο συμπέρασμα από αυτούς τους διαλόγους Μαχαιρίδη –Μπαντουράκη –Μπολέτη, είναι ότι η Μικρασιατική καταστροφή για καιρό ακόμη θα στοιχειώνει τις συζητήσεις, και τους προβληματισμούς για την πορεία του νεότερου Ελληνισμού. Καθώς και η απορία για την στάση του Ελληνικού πολιτικού συστήματος απέναντι στην μεγάλη αυτή τραγωδία και στο ανθρώπινο δράμα, που ελάχιστα φαίνεται να συγκίνησε,το σύστημα και τους υπηρέτες του. Οι διάλογοι αντανακλούν επί πλέον και μια ευρύτερη κίνηση αναζήτησης και προβληματισμού, που υπάρχει και συνεχώς αυξάνεται τις τελευταίες δύο δεκαετίες κυρίως, στους κόλπους της τρίτης γενιάς των προσφύγων,αλλά και της κοινωνίας γενικότερα».

ΠΩΣ ΑΠΩΛΕΣΑΜΕ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ
Τώρα πληρώνουμε την ανοργανωσιά μας
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
«Η ζωή η γνώση, η γνώση της ζωής νάναι τροφή ονείρου απαλού, η μήπως παραλήρημα;» Νίκος Εγγονόπουλος
Ένα κράτος που δεν παράγει αρκετά ,τουλάχιστον αγροτοκτηνοτροφικά προϊόντα, , για να μπορέσει να θρέψει τον πληθυσμό του ,παρά δαπανά τεράστια ποσά στις εισαγωγές τους, και για να ανταπεξέλθει παίρνει δάνεια από το εξωτερικό, και τις ντόπιες τράπεζες, δεν έχει υποθηκεύσει την εθνική του κυριαρχία.; Δεν είναι έρμαιο των πιστωτών του; Ένα κράτος που εισάγει καταναλωτικά αγαθά -σχεδόν τα πάντα , και εξάγει ελάχιστα, ενώ δεν παράγει, τα προϊόντα τα οποία καταναλώνει. Δεν έχει υποθηκευμένη την εθνική του κυριαρχία παίρνοντας συνεχώς δάνεια για να διατηρήσει το επίπεδο ζωής των πολιτών του; Για τον έντονα καταναλωτικό τρόπο ζωής, δεν ευθυνόμαστε όλοι μας, ο καθένας ανάλογα με την θέση του στην κοινωνία;
Παρακαλώ ,σας θέτω το ρητορικό ερώτημα.. Τα προϊόντα που καταναλώνουμε τα παράγουμε ή δημιουργείτε δημόσιο χρέος, και θέσεις εργασίας στο εξωτερικό;
Είμαστε ένα κράτος που δεν έχει οργανώσει, την εσωτερική του αγορά, και οι πολίτες του, δεν συνεργάζονται για να δημιουργήσουν μεγάλες επιχειρήσεις είτε σε μορφή Α.Ε ή σε μορφή συνεταιριστικών επιχειρήσεων, για να ανταγωνιστούν τους Ευρωπαίους οργανωμένους εταίρους, παρά λειτουργούμε εγωιστικά και ατομικά . Έτσι ανεπαισθήτως, μας πήραν και την εσωτερική αγορά της λιανικής, οι ξένοι στον εμπορικό τομέα διακίνησης αγαθών. Δεν έχουμε ευθύνες για την απρονοησία μας, και την ανικανότητα μας να συνεργαστούμε μεταξύ μας με πνεύμα συναδελφικότητας και αλληλεγγύης, αλλά παραμένουμε σε απαρχαιωμένες δομές παραγωγής και διανομής; Αφήσαμε ελεύθερο το έδαφος, και έχουν εισέλθει ξένες μονοπωλιακές αλυσίδες, όπου κυριαρχούν στη αγορά. Δεν είναι απώλεια στην ουσία Εθνική κυριαρχίας;
Ένα κράτος που ενώ έχει το θείο δώρο του ήλιου, και του αέρα για να παράγει ενέργεια , και να μην είναι εξαρτώμενο από τις εισαγωγές υδρογοναθράκων {πετρέλαιο} και φυσικού αερίου, και δεν το έχει αξιοποιήσει παρά δαπανά τεράστια ποσά για τις εισαγωγές {με δανεικό χρήμα} δεν υποθηκεύει την εθνική μας κυριαρχία; Ένα κράτος που δεν οργανώνει σε σύγχρονες βάσεις με αξιοκρατικά κριτήρια την δημόσια διοίκηση, να λειτουργεί απρόσκοπτα, και να σέβεται τον πολίτη, δεν υποθηκεύει το μέλλον των επερχομένων γενεών; Ένα κράτος που δεν τιμωρεί με την δικαστική του εξουσία {την οποία προσπαθεί να ελέγχει για κομματικό όφελος} αυτούς που διασπαθίζουν το δημόσιο χρήμα , αλλά μένουν στο απυρόβλητο τι μηνύματα δίνει στις νέες γενιές; Ένα ατελείωτο καταναλωτικό πάρτη άρχισε από τότε που εισήλθαμε στην Ο.Ν.Ε και στο ευρώ. Η Κεντρική ευρωπαϊκή τράπεζα άρχισε να δανείζει με φθηνό χρήμα τις εμπορικές τράπεζες και αυτές με την σειρά τους άρχισαν να κυνηγούν κατά πόδας τους Έλληνες καταναλωτές ,και να τους μπουκώνουν στην κυριολεξία καταναλωτικά δάνεια . Για να πληρωθούν αυτά τα δάνεια έπαιρνε το κράτος νέα δάνεια από το εξωτερικό, κι έτσι δημιουργούντο θέσεις εργασίας στην Γερμανία στην Γαλλία στην Κίνα και αλλού. Δεν είναι αυτή η τακτική υποθήκευση της εθνικής μας κυριαρχίας; Γιατί μονίμως μας φταίνε οι ξένοι για τα σφάλματα και την συμπεριφορά κυβερνητών και λαού; Γιατί να μην έχουμε εμείς μια εύρωστη οικονομία ,και να στηρίζουμε άλλους λαούς, παρά να γινόμαστε ζήτουλες συνεχώς, με το χέρι απλωμένο για δάνεια , και να πληρώνουμε υπέρογκα τοκοχρεολύσια; Ήρθε η ώρα όπου οι διεθνείς και Έλληνες τραπεζίτες που δεν είναι φιλανθρωπικά ιδρύματα, αλλά αποσκοπούν στο κέρδος, κι όπου οριοθετούνται στην δημοσιογραφική και την γλώσσα των οικονομολόγων, ως «αγορές», μας πήραν χαμπάρι πως δεν είμαστε σοβαροί χώρα- ο λαός και οι κυβερνήτες του -τώρα που στένεψε η κυκλοφορία του χρήματος, και ο τούρμπο καπιταλισμός περνάει μεγάλη κρίση, και μας ανέβασαν τα επιτόκια του χρήματος. Έτσι αναπόφευκτα σπρωχτήκαμε προς το μνημόνιο . Με το μνημόνιο παραιτηθήκαμε από την εθνική μας κυριαρχία σε περίπτωση που δεν ξεπληρώσουμε τα χρωστούμενα.. Αυτό όμως δεν είναι η ουσία.
Είναι το αποτέλεσμα ενός κράτους κι ενός λαού, που ζούσε πέρα από το επίπεδο των δυνατοτήτων του με δανεικά.. Σε μία ταξική κοινωνία βεβαίως με πολλές κοινωνικές οικονομικές διαστρωματώσεις όπου δεν ζούσαν ούτε κατανάλωναν όλοι το ίδιο.
Γιατί και μνημόνιο να μην υπογράφαμε, οι τράπεζες ήθελαν τα λεφτά τους. Μπορούσαμε βέβαια και να χρεοκοπήσουμε ως χώρα. . Να μην έχει το κράτος να πληρώνει τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων, να αυξηθεί ο πληθωρισμός κατακόρυφα, να μην έχουμε συνάλλαγμα για εισαγόμενα προϊόντα, να χαθούν οι καταθέσεις από τις τράπεζες. Μπορούσαμε άραγε να πορευόμαστε ω κράτος και ως λαός με την ίδια ανευθυνότητα και αμεριμνησία;

ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΜΕΡΕΣ

Δύσκολες ημέρες για τους
φτωχούς. Τους παίρνουν την μπουκιά από
το στόμα οι διεθνείς τραπεζίτες, παρέα με τους Έλληνες,
τραπεζίτες.
Οι φτωχοί στιγματίζονται, περιμένοντας στην ουρά
των συσσιτίων του Δήμου και της εκκλησίας.
Μας δίνουν δάνεια να αγοράσουμε τα όπλα τους
και τα αυτοκίνητα τους.
Να πλουτίσουμε τα μονοπώλια των Γερμανών και
Γάλλων «φίλων μας».
Μας θέλουν επαίτες κι ανέστιους , να εκλιπαρούμε
συνεχώς για δανεική ρευστότητα.
Εμείς όμως δεν θα αγοράζουμε, τα προϊόντα τους πλέον.
Θα ζήσουμε με λιτότητα, μέχρι να παράγουμε ρευστότητα.
Θαρθεί εκείνη η μέρα που θα σηκώσουμε
το περήφανο ανάστημα μας.
Καιρός να πούμε στους αφέντες πως είμαστε ελεύθεροι.

ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

Ο ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΣ ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Στην πόλη μας στον «τόπο αυτό τον μικρό τον μέγα» οι συνδικαλιστές που είναι ταγμένοι να υπερασπίζονται τα συμφέροντα των εργαζομένων, δεν καταλαμβάνουν υπουργεία και υφυπουργεία, όπως στην Αθήνα.. Οι υπουργικοί θώκοι προορίζονται μονάχα για τους τριτοβάθμιους συνδικαλιστές, την «συνδικαλιστική αριστοκρατία των βορείων προαστίων», των ανωτάτων συνδικαλιστικών οργάνων. Στα Χανιά των δευτεροκλασάτων συνδικαλιστικών στελεχών , οι συνδικαλιστές , τουλάχιστον πολλοί από αυτούς, για να μην γενικεύομαι, θέτουν υποψηφιότητα και ενίοτε εκλέγονται Δήμαρχοι σε μικρούς Δήμους, ή δημοτικοί σύμβουλοι. Πως συμβιβάζεται όμως να είσαι εξουσία και ταυτόχρονα να διεκδικείς από την εξουσία.; Αν τους ρωτήσεις όμως θα σου απαντήσουν ότι εμένα με εκλέγει ο λαός. Ποιος όμως τους είπε ότι ο λαός έχει πάντα δίκιο. Ο λαός έχει εκλέξει και τον Χίτλερ στην εξουσία. Η τον μεγιστάνα Μπερλουσκόνι, στην Ιταλία. Ο λαός τις περισσότερες φορές είναι απληροφόρητος , δεν διαβάζει ημερήσιο τύπο, είναι εξαπατημένος, και χειραγωγημένος καταλλήλως προς την μία ή άλλη κατεύθυνση.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ ΠΙΚΡΙΑΣ ΜΙΧΑΛΗ
«Η συμμετοχή μου όμως στην περιφέρεια δεν ήταν δική μου επιλογή».Αυτά γράφει μεταξύ άλλων , ο Μιχάλης Γαβριλάκης, ιατρός ορθοπεδικός, σε ευχαριστήριο του προς τους ψηφοφόρους του , νυν δημοτικός σύμβουλος και υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος, και μη εκλεγείς, με τον αντιπεριφερειάρχη Απόστολο Βουλγαράκη . Κατανοώ την πίκρα του φίλου Μιχάλη, επειδή δεν εξελέγη περιφερειακός σύμβουλος, και εξελέγησαν άλλοι πολύ νεότεροι του. Όμως δεν πιστεύω ότι εισήλθε με την απειλή περιστρόφου, στο ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ. Ενήλικος είναι και μπορούσε να αρνηθεί όπως π. χ αρνήθηκε η πρώην υπουργός Γεωργίας Κατερίνα Μπατζελή , να κατέβει υποψήφια περιφερειάρχης Στερεάς Ελλάδας, και έχασε το υπουργείο της. Συνεπώς άλλα λόγια να αγαπιόμαστε κύριε Γαβριλάκη.

ΧΡΥΣΟΠΛΗΡΩΜΕΝΟΙ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΕΣ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Η διαδήλωση στο Σύνταγμα βρισκόταν εν πορεία. Μπροστά κρατώντας την σημαία του αγώνα η Σοφία. Δικαιώματα διεκδικώντας. Για μια καλύτερη ζωή, δουλειά παιδεία προκοπή. ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Είδα όπως και πολλοί άλλοι συνέλληνες, την εκπομπή «ΚΙΤΡΙΝΟΣ ΤΎΠΟΣ» του ΜΑΚΗ Τριανταφυλόπουλου της Δευτέρας 6-12 2010. Ανέφερε τον πρόεδρο της Γ.Σ.Ε.Ε Γιάννη Παναγόπουλο, ότι ενθυλακώνει ως μηνιαίο μισθό 24.ΟΟΟ τον μήνα.. Επειδή συμμετέχει στο Δ.Σ της Δ.Ε.Η και άλλων οργανισμών. Είναι ποτέ δυνατόν ένα τέτοιος συνδικαλιστής με 300.000 απολαβές περίπου τον χρόνο, να κατανοήσει και να αγωνιστεί πραγματικά και όχι για τα μάτια του κόσμου για τα προβλήματα του μισθωτού των 700 ευρώ, του χαμηλόμισθου, του άνεργου; Κι όμως αυτό τον πουλημένο συνδικαλισμό, τον χρησιμοποιούν ως μαξιλάρι, και τα δυο κόμματα εξουσίας, για να περάσουν τις αντιλαϊκές θέσεις τους. Από την Ν.Δ. έχω υπ`όψιν μου μονάχα τον γνωστό τηλεμαϊντανό Γιάννη Μανώλη, από την διοίκηση της Γ.ΣΕ.Ε, να καταλαμβάνει βουλευτική έδρα. Το «σοσιαλιστικό» ΠΑΣΟΚ όμως χρησιμοποιεί κατά κόρον τους συνδικαλιστές, που πρόσκειται στην ΠΑΣΚ για να ποδηγετήσει το συνδικαλιστικό κίνημα . Ας απαριθμήσουμε εδώ ανώτατα συνδικαλιστικά στελέχη όπου έχουν καταλάβει θέσεις εξουσίας . Ο γιατρός Φραγκλίνος Παπαδέλλης παλιός πρόεδρος της ΕΙΝΑΠ { υφυπουργός υγείας}, Λάμπρος Κανελλόπουλος {Υφυπουργείο} Ροβέρτος Σπυρόπουλος, {Γενικός Διευθυντής ΠΑΣΟΚ, Γ.Γ -υπουργείου εργασίας, και σήμερα διοικητής του πολύπαθου Ι.Κ.Α.} Ο σημερινός βουλευτής Χανιώτικης καταγωγής Δημήτρης Πρωτόπαπας υπήρξε πρόεδρος της Ο.Τ.Ο.Ε {Αργότερα επί Σημίτη ανέλαβε υφυπουργός και υπουργός}.Μη μου πείτε ότι αυτός ο τρόπος δεν είναι ένας τρόπος εξαγοράς και διαφθοράς του συνδικαλιστικού κινήματος από την εξουσία; Για τούτο μόλις η κυβέρνηση υπέγραψε το μνημόνιο κι άρχισε να πετσοκόβει ,μισθούς και συντάξεις ο πάντοτε κυνικός αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Θ. Πάγκαλος δήλωσε ανερυθρίαστα, ότι το ΠΑΣΟΚ ελέγχει το συνδικαλιστικό κίνημα και δεν θα αντιδράσει δυναμικά.. Ποιός ποιητής είπε «όταν ακούς για εξουσία ανθρώπινο κρέας μυρίζει»

ΚΟΚΚΙΝΗ ΣΗΜΑΙΑ

Γύρω από την πλατεία κόσμος τριγυρνάει
Θέατρα καφετέριες βιτρίνες που αστράφτουν.
Εγώ αδιάφορος κοιτάζω πέρα δώθε, με βλέμμα απλανές
γεμάτος μελαγχολία ,πλήξη και ανία.
Σκέφτομαι την Σοφία που αγαπούσα να με κοιτάζει
και να χαμογελά.. Σένα παγκάκι κάτω από τα αστέρια
είχαμε ανταλλάξει βέρες. Όμως η τύχη δεν το θέλησε.
Αιμόφυρτη μια ημέρα έπεσε στον αγώνα
από ανθρωποκτόνο σφαίρα.
Η διαδήλωση στο Σύνταγμα βρισκόταν εν πορεία .
Μπροστά κρατώντας, την σημαία του αγώνα η Σοφία.
Δικαιώματα διεκδικώντας.
Για μία καλύτερη ζωή, δουλειά παιδεία προκοπή.
Παλμός υπήρχε στην πορεία , πάθος και αγωνία.
Η σφαίρα σαν κεραυνός εν αιθρία, έριξε κάτω
την σύντροφο Σοφία κι έγινε σύμβολο
αγώνα , και παντιέρα βαμμένη με αίμα.

ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

ΕΝΑΣ ΓΕΡΟΣ

Ένας γέρος μια φορά , σε καιρούς χαλεπούς
τότε που η φτώχεια έδερνε, τους σκληρούς καιρούς.
Αγαπούσε μια γριά.
Κι έζησαν μαζί εξήντα χρόνια .
Ώσπου απόκτησαν παιδιά και εγγόνια..
Μεγάλωσαν τα εγγόνια
κι έκαναν κι αυτά παιδιά..
Ο γέρος δυνατός όπως ο έρως,
ακόμη αγαπούσε τη γριά,
και στο στόμα τη φιλούσε.
Δόξαζε το Θεό που περνούσε ,
ήρεμα, και δεν είχε μοναξιά.
Ορκιζόταν στην καλή του.
Ότι μαζί θα φύγουν ,
Για ταξίδια μακρινά .
Στο τόπο των μακάρων,
Στο πουθενά του τίποτα
δεν θα υπάρχει χάρος.
Στον κήπο εκείνο της Εδέμ
θα ζούσαν για πάντα ενωμένη.
Χαρούμενοι κι ευτυχισμένοι.
Πέρασε ο καιρός με τόσα ωραία
παραμύθια ,μέχρι που ήρθε η
αλήθεια. Ήταν τόσο αληθινή .
Ωσάν της αγάπης το πρώτο
σκαλί. Ένα πρωί βρέθηκαν
στο κρεβάτι αγκαλιασμένοι ,
και για πάντα ενωμένοι.

ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

ΚΟΡΙΤΣΑΚI ΜΟΥ

Koρίτσι μου γυναίκα έγινες,
πόσο μεγάλωσες και πόσο άλλαξες.


Εγώ σε θυμάμαι μικρό κουκλάκι
με ξέπλεκα μαλλιά.
σκανδαλιές να κάνεις στην αυλή
κάτω από την τριανταφυλλιά..
Κορίτσι μου στάσου για λίγο
το δάκρυ σκούπισε.

Έλα στο ώμο μου κι ακούμπησε.
Μην απελπίζεσαι, πάρε το μαντήλι σου
σκούπισε το δάκρυ που`πεσε στα χείλη σου.
Πίκρες θα γνωρίσεις τόσες, όσες
κι απογοητεύσεις.
Της ζωής είναι αυτά γυρίσματα
και πρέπει να τα αντέξεις.

Όταν πάψει όμως να βροντά
ένα ουράνιο τόξο, το άπειρο κεντά.
Κι αν ο ουρανός τους κρουνούς
ανοίξει τη γη με βλάστηση, θα καρπίσει..


Κορίτσι μου ένα δώρο είναι η ζωή
Δώσε της εσύ νόημα. στη πορεία..
Χάραξε σένα βότσαλο την δική σου ιστορία.
Να τη θυμάσαι όταν γιαγιά πια θάσε.

ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

ΑΦΑΙΡΕΣΤΕ ΤΟ ΧΑΡΤΙ

Χαρτάκι μου πόσο σε αγαπούσα.
Ακόμη χαρτάκι μου σε νοσταλγώ.
Σε χαρτί με στυλό διαρκείας κάποτε
κεντούσα τα όνειρα μου.
Τώρα κάθομαι σκεπτικός ,στην λευκή
οθόνη του υπολογιστή μου.
Πόσο σε έχω απατήσει λευκή μου κόλα..
Αλλάξαμε όλοι χαρτάκι μου.
Μας άλλαξε η εποχή μας.
Στην εποχή του τεχνικού πολιτισμού
μέσα από τα χέρια μας, γλίστρησε η ζωή μας.
Ανεπαισθήτως απομονωθήκαμε από
τους εαυτούς μας χαθήκαμε,
Από τους φίλους μας ,απομακρυνθήκαμε.
Μπροστά σε μια οθόνη είναι δύσκολο
να ρεμβάσουμε.
Μακριά από τη φύση μοιραία
την ομορφιά της άνοιξης θα χάσουμε.

ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

ΝΕΟΙ ΜAΡΑΘΩΝΕΣ

Βουβάθηκε το πλήθος άδειασαν οι δρόμοι
τους μουσικούς περιμένει να σαλπίσουν
αγώνα. .
Νέφη βαριά σκέπασαν τους ουρανούς κι
αυτόν τον αιώνα..
Εμπρός πατριώτες υψώστε σημαίες
χτυπήστε ταμπούρλα, αφυπνίστε συνειδήσεις.
Όλοι μαζί αγκαλιασμένοι, μπορούμε, στον ουρανό
να ανεβούμε. Με το ντουφέκι και
τη λύρα να πολεμήσουμε.
Τους κατακτητές μας να κατακτήσουμε
Πόλεμος είναι η ζωή κι όχι ειρήνη.
Ας προτάξουμε τα στήθη μας,
στης ζωής το καμίνι.
Η νέα κατοχή επιτάσσει νέους αγώνες,
να διεκδικήσουμε την δόξα
της Ελλάδας μας σε νέους Μαραθώνες.

ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

ΑΝΑΣΑ ΖΩΗΣ

Αίμα ποτάμι ρέει, στις φλέβες σου
η ψυχή σου πάλλεται, ολόγιομο
ανοιξιάτικο φεγγάρι.
Κι εγώ ,από τα χείλη σου
περιμένω, λίγες σταγόνες
ποίησης.
Για να ανασάνει κι η ψυχή η δική μου
αγαπημένε μου ποιητή.

ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

24 ΧΑΝΙΏΤΕΣ ΠΟΙΗΤΕΣ ΣΕ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ ΚΩΣΤΑ ΝΤΑΝΤΙΝΑΚΗ
Ο Χανιώτης σκηνοθέτης Κώστας Νταντινάκης είναι γνωστός από τα δύο θαυμάσια ντοκυμαντέρ τα οποία έχει σκηνοθετήσει για την Ε.Ρ.Τ, και αφορούν δύο καταξιωμένους ποιητές των Χανίων, την Βικτωρία Θεοδώρου, και τον Γιώργη Μανουσάκη . Τα ντοκυμαντέρ αυτά προβλήθηκαν στο πνευματικό κέντρο Χανίων.
Πολυπράγμων ο Κώστας Νταντινάκης ασχολείται και με εκδόσεις. Εκτός εμπορίου κυκλοφόρησε από τον εκδοτικό του οίκο, με την ονομασία «ΚΕΔΡΙΣΟΣ» ένα ημερολόγιο του 2011, με ποιήματα 24 Χανιωτών ποιητών. Ο ίδιος πραγματοποίησε και την παρουσίαση των ποιημάτων, στο βιβλιοπωλείο «Το βιβλίο» που ευρίσκεται στην πλατεία Κολοκοτρώνη, με βοηθό στην απαγγελία, την εκπαιδευτικό και ηθοποιό Δέσποινα Τζιάκη. Στην παρουσίαση παρευρέθησαν αρκετοί Χανιώτες και Χανιώτισσες μεταξύ αυτών και οι ποιητές. Ο Κώστας Νταντινάκης δεν κατοικούσε τα τελευταία χρόνια στα Χανιά, κι έτσι δεν είχε γνώση όλως των εκδοθέντων ποιητικών συλλογών, και ως εκ τούτου δεν παρουσίασε όλους του Χανιώτες ποιητές.
Αντιθέτως παρουσίασε ως ποιητές ανθρώπους που έχουν δημοσιεύσει ένα ποίημα όπως κάποιας κυρίας ,που όπως είπε διάβασε ένα ποίημα της σε τοπικό περιοδικό.
Αυτή η επιλεκτικότητα δεν ήταν δυνατόν ,να μην πικράνει κάποιους διότι ως γνωστόν οι ποιητές ως ευαίσθητοι καλλιτέχνης που είναι, αλλά και εγωκεντρικοί έχουν ανάγκη την αναγνώριση. Έτσι λοιπόν ένας πικραμένος Χανιώτης ποιητής έστειλε μια ποιητική συλλογή του, στον Κώστα Νταντινάκη όπου του τα έψελνε δεόντως.
Σοκαρισμένος ο σκηνοθέτης αναγκάστηκε να διαβάσει καθώς άρχιζε την απαγγελία πρώτο ένα ποίημα του διαμαρτυρομένου ,όπου ομολογουμένως ήταν έξοχο.
Θα σημειώσω μερικούς
Χανιώτες ποιητές που δεν παρουσίασε ο Κώστας Νταντινάκης και ζητώ συγνώμη αν ξέχασα κάποιον. Χαρχαλάκης Αντώνης ,Λιοδάκης Αντώνης, Καστρινάκη Ρούλα, Δασκαλάκης Μανούσος , Φαλελάκης Γιώργος., Δασκαλάκη Ζωή.

Ο ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΣΕΡ ΒΑΣΙΛΗ ΜΑΡΚΕΖΙΝΗ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Ο δημοσιογράφος Γ. Σαββίδης, στην εκπομπή του «ανιχνεύσεις» της Τετάρτης 1-12-2010 στην «ΕΤ3», παρουσίασε τον καθηγητή Βασίλη Μαρκεζίνη, ο οποίος βρισκόταν στην Θεσσαλονίκη, για την παρουσίαση του νέου βιβλίου του. Ο καθηγητής σερ Βασίλειος Μαρκεζίνης, παρουσιάζετε τον τελευταίο καιρό, με έντονο δημόσιο και κριτικό λόγο. Με τα βιβλία του και με τις συνεντεύξεις του. Ομολογώ ότι δεν παρακολούθησα όλη την συνέντευξη διότι , μοίρασα τον χρόνο μου μεταξύ των εκπομπών «ρεπορτάζ χωρίς σύνορα» και «ανιχνεύσεις» οι οποίες τώρα που άρχισε ξανά η εκπομπή του Κούλογλου στην «ΝΕΤ» την τοποθέτησαν οι φωστήρες του προγράμματος της «Ε.Ρ.Τ» ,την ίδια ώρα και ημέρα , με την εκπομπή του Σαββίδη στην «Ε.Τ.3». Οι οποίες εκπομπές, κατά την γνώμη μου, είναι μακράν οι ποιοτικότερες, της Ελληνικής δημόσιας τηλεόρασης. Αναφέρθηκε λοιπόν ο κ. Βασίλης Μαρκεζίνης , στην εξωτερική πολιτική. Είπε ότι οι Ελληνικές κυβερνήσεις ασκούν εξωτερική πολιτική του 1950 ,μονόπλευρα συνδεδεμένη με τα Αμερικάνικα συμφέροντα ,ενώ θα έπρεπε λόγω των παγκόσμιων αλλαγών και συσχετισμών, να τηρείται μια αδέσμευτη εξωτερική πολιτική, με καλές σχέσεις με όλες τις μεγάλες δυνάμεις .
Ανέφερε ότι έγινε μία θετική κίνηση από τον Καραμανλή, να κάνει συμφωνία με τους Ρώσους για τον αγωγό Μπουργκάς- Αλεξανδρούπολης, και κατόπιν πιέσεων ατόνησε η συμφωνία και επί Καραμανλή και επί Παπανδρέου.
Είπε επίσης ότι το κόμματα που βούτηξαν στην οικονομική κρίση την χώρα μας, δεν είναι ικανά να συλλάβουν τα μηνύματα των καιρών, και να την βγάλουν από την κρίση κι ότι πρέπει να αναδειχτούν νέα και άφθαρτα πρόσωπα ,χωρίς κομματικές αγκυλώσεις και δεσμεύσεις.. Σε ερώτηση του δημοσιογράφου απάντησε ότι υπάρχουν πολλά κατεστημένα ,που εμποδίζουν τις εξελίξεις ,γιατί θίγονται τα συμφέροντα τους. Όταν τον ρώτησε, εάν η «Δημοκρατική συμμαχία» της Ντόρας Μπακογιάννη είναι νέο κόμμα, απάντησε¨ ότι ο Μητσοτάκης που βρίσκεται πίσω από την Ντόρα μαχητικός και θαρραλέος είναι στην πολιτική ζωή μετά την Γερμανική κατοχή. Και ότι η Μπακογιάννη ήταν βασικό στέλεχος των κυβερνήσεων Καραμανλή. Άρα δεν μπορεί όπως είπε ο κ. Μαρκεζίνης, να επικαλεστεί το νέο. Μίλησε επίσης και για τα τζάκια τα πολιτικής, και ότι ενώ διώξαμε τον βασιλιά ψηφίζουμε τους απογόνους των πολιτικών οικογενειών. Σ.Σ. Και ο ίδιος ο κ. Μαρκεζίνης είναι απόγονος του πολιτικού και δοτού πρωθυπουργού Σπύρου Μαρκεζίνη της χούντας του Παπαδόπουλου μόνο πως δεν διεκδικεί την ψήφο του λαού.
Τον ρώτησε ο δημοσιογράφος αν διεκδικεί για τον εαυτόν του πολιτικό ρόλο και απάντησε ότι δεν διεκδικεί πολιτικό ρόλο ,αλλά θα μπορούσε να ήταν σύμβουλος.
Είπε επίσης ότι ασχολείται με την πολιτική διότι με τα βιβλία του και με τις συνεντεύξεις του έχει πολιτικό λόγο.

ΛΙΓΕΣ ΣΤΑΓΟΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
ΟΙ ΚΕΡΔΙΣΜΕΝΟΙ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ
Βιομηχανική ολιγαρχία -μαυραγορίτες και Σία.
Στην Γερμανική κατοχή υπήρξε σθεναρή αντίσταση , των Ελλήνων ενάντια στο Ναζισμό. Το Ε.Α.Μ ήταν η μεγαλύτερη αντιστασιακή οργάνωση, ακολούθησε ο ΕΔΕΣ, με τον Ναπολέοντα Ζέρβα, το Σύνταγμα 5/42 του Συνταγματάρχη Δ. Ψαρού και άλλες περισσότερες, από 300 μικρές οργανώσεις όπως αυτή του αξιωματικού της αεροπορίας Κ. Περίκου ο οποίος έβαλε μία βόμβα και κατέστρεψε τα γραφεία μιας Ελληνικής προδοτικής «εθνικοσοσιαλιστικής» οργάνωσης, και τραυμάτισε θανάσιμα τον ιδρυτή της, Βεβαίως μετά εκτελέστηκε κι ο Περίκος από τους Γερμανούς. Υπήρξε όμως και μία μερίδα Ελλήνων, όπου, όταν οι άνθρωποι, κατά χιλιάδες πέθαιναν τον χειμώνα του 1942, στην Αθήνα από την πείνα, οι ίδιοι πλούτιζαν είτε συνεργαζόμενοι με τους κατακτητές , είτε κάνοντας απλώς την δουλειά τους αδιαφορώντας για τα τεκταινόμενα.. Το νόμισμα πάντα έχει δύο όψεις. Έχει τον Λεωνίδα στην μία όψη και τον Εφιάλτη στην άλλη.
« Όσοι χρωστούσαν μπόρεσαν νε ξεπληρώσουν με κατοχικές πληθωριστκές δραχμές τα χρέη τους, κι αυτό αφορά βέβαια εκτός από τα φυσικά πρόσωπα και τα νομικά δηλαδή τις επιχειρήσεις .Ας μη ξεχνάμε ότι κάποιες βιομηχανίες είχαν δανειστεί τεράστια ποσά από τις τράπεζες και είδαν τις υποχρεώσεις τους να μηδενίζονται
Ίσως εδώ να βρίσκεται η νέα αστική τάξη , νέα όχι από ην άποψη των προσώπων ή των επιχειρήσεων, αλλά της μεταφοράς προς αυτή σημαντικών κεφαλαίων που επέτρεψαν την αναγέννηση της μετά τον πόλεμο. Όπως σημειώνεται σε άρθρο του «Ριζοσπάστη» στις 5-9-1945, με τίτλο¨ «Οι 2.5000 που καταληστεύουν τον τόπο». «Στην κατοχή οι βιομήχανοι εξόφλησαν τα χρέη τους στην Εθνική {…} κι έτσι ανεξαρτητοποιήθηκαν από τις τράπεζες. Σήμερα ο σύνδεσμος βιομηχάνων είναι το άλλο σκέλος της βιομηχανικής πλουτοκρατίας το πιο δυναμικό αυτή τη στιγμή». Οι γεωργοί και οι κτηνοτρόφοι ,είδαν τις τιμές των προϊόντων τους να εκτινάσσονται στα ύψη, μπόρεσαν να επωφεληθούν μόνο εφόσον είχαν πρόσβαση σε κάποια κοντινή πόλη, εάν συμμετείχαν στα παράνομα δίχτυα διακίνησης τροφίμων, και τέλος, εάν ο ερυθρός σταυρός δεν δρούσε στην περιοχή τους όπου διέμεινε τρόφιμα. Όμως οι μαυραγορίτες και όσοι συνεργάστηκαν οικονομικά με τους κατακτητές ήταν αναμφισβήτητα οι μεγάλοι κερδισμένοι.. Τον Ιανουάριο του 1944 ,σε ένα έγγραφο από την Αθήνα που απευθύνεται προς τον πρωθυπουργό Εμ. Τσουδερό αναφέρεται ότι από το σύνολο των μηχανικών , οι 1500 είναι δημόσιοι υπάλληλοι, οι 500 υπάλληλοι ιδιωτικών τεχνικών εταιριών, και οι 1.500 ελεύθεροι επαγγελματίες. Από τους τελευταίους οι 400 εργάζονται για λογαριασμό των αρχών κατοχής και έχουν δημιουργήσει περιουσίες. Σημειώνεται επίσης ότι οι καταχτητές δεν τους εξανάγκασαν να συνεργαστούν μαζί τους
όπως ψευδώς διαδίδουν οι ίδιοι. Τα κέρδη τους οι παραπάνω ομάδες τα μετέτρεπαν σε λίρες ή κατοικίες παίρνοντας αντίστοιχο ρίσκο. ¨Στην πρώτη περίπτωση ήταν αδύνατον να υπολογιστεί η τιμή της λίρας ,μετά την απελευθέρωση. Στην δεύτερη ήταν αμφίβολο αν οποιαδήποτε Ελληνική κυβέρνηση θα νομιμοποιούσε τις αγορές τους, που πραγματοποιήθηκαν χάρις στις ακραίες συνθήκες της περιόδου . Τα πάντα ήταν ανοιχτά όταν σις12 Οκτωβρίου οι Γερμανοί εγκατέλειψαν την Αθήνα». Εξαιτίας του εμφυλίου πολέμου το 46-49 και την επικράτηση της δεξιάς και των αντικομουνιστών φιλελευθέρων δυνάμεων αμαυρώθηκε και παραγκωνίσθηκε , η πολυπληθής μαζική εθνική ΕΑΜική αντίσταση, και επικράτησαν ως νικητές, οι συνεργάτες των Γερμανών, ταγματασφαλίτες και οι μαυραγορίτες και γενικά όσοι είχαν φιλικές σχέσεις με τους Γερμανούς, και με την δωσίλογη Ελληνική κυβέρνηση. Η ΕΑΜική Εθνική αντίσταση παραγκωνίστηκε και οι αντιστασιακοί γνώρισαν τις διώξεις και τις εξορίες. Η Ελλάδα μέχρι την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία λειτουργούσε διχαστικά με τους «εθνικόφρονες», τα κομμουνιστικά «μιάσματα» ,και τους συμπαθούντες αυτών. Η αντίσταση αναγνωρίστηκε μονάχα το 1982, μετά την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, όπου επήλθε η εθνική συμφιλίωση και έγινε προσπάθεια για την επούλωση των τραυμάτων της κατοχής και του εμφυλίου.
ΠΗΓΗ ¨{Κατοχή Αντίσταση 1941-44 Άρθρο Ευγενίας Μπουρνόβα -Γιώργου Προγουλάκη -Έκδοση «ΤΑ ΝΕΑ 2010»}