Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2011

Γ.Βαρουφάκης: Μια ακόμα μεγαλειώδης τρύπα στο νερό

Ημερομηνία δημοσίευσης: 30/10/2011
του Γιανη Βαρουφακη



Καθώς ο βόμβος της συζήτησης σχετικά με το τι ακριβώς σημαίνει η νέα «συμφωνία» της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την αντιμετώπιση της κρίσης αντηχεί ακόμα στʼ αυτιά μας, έπειτα από μια μακρά νύχτα κατά την οποία παρακολουθούσαμε γεμάτοι ανησυχία τις διαπραγματεύσεις των ηγετών μας, είναι εξαιρετικά εύκολο να χάσουμε από τα μάτια μας τη μοναδική αλήθεια για τη νέα αυτή εξέλιξη στο σήριαλ της κρίσης του ευρώ: δεν υπήρξε καμιά συμφωνία.

Η Ευρώπη είχε δεσμευτεί να δώσει μια μακρόπνοη λύση σε τρία αλληλοσυνδεόμενα προβλήματα: τον τραπεζικό της κλάδο που καταρρέει, το πρόβλημα του ιταλικού και του ισπανικού δημόσιου χρέους (με τις εν δυνάμει καταστροφικές επιπτώσεις του στη βαθμολογία της Γαλλίας με ΑΑΑ), καθώς και τη ρημαγμένη ελληνική οικονομία. Κανένα από τα τρία αυτά προβλήματα δεν αντιμετωπίστηκε, έστω και σε μικρό βαθμό, το βράδυ της Τετάρτης.

Ο τραπεζικός κλάδος θα χρειαζόταν μια επιθετική, υποχρεωτική αύξηση κεφαλαίου, σε κεντρικό ευρωπαϊκό επίπεδο. Κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί. (Όχι μόνο επειδή το ποσό που προορίζεται γιʼ αυτό τον σκοπό είναι ισχνό, αλλά κυρίως επειδή θα δοθούν πάμπολλες ευκαιρίες στους τραπεζίτες να μη χάσουν τον έλεγχο των χρεοκοπημένων τραπεζών τους, με ποικίλα μέσα που θα καταστήσουν την ανακεφαλαιοποίηση νεκρό γράμμα.)

Ο ντοπαρισμένος (διότι έτσι θα καταλήξουν τα ιδιωτικά κεφάλαια, κατόπιν της μόχλευσης) Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθεροποίησης (EFSF) που έχει ανακοινωθεί δεν πρόκειται να ελαφρύνει το φορτίο της Ιταλίας, ούτε να απομακρύνει τα μαύρα σύννεφα που μαζεύονται πάνω από τη Γαλλία.

Τέλος, το ελληνικό «κούρεμα» είναι απλώς το άδειο κέλυφος ενός αριθμού (50% είναι το «στρογγυλό νούμερο» που συμφωνήθηκε τις πρωινές ώρες της Πέμπτης, μόνο και μόνο για να υπάρχει ένα νούμερο), καθώς στηρίζεται σε μια σειρά γελοίες υποθέσεις και συμφωνίες, συμφωνίες με τραπεζίτες που οι πολιτικοί δεν θα καταφέρουν ποτέ να ολοκληρώσουν.

Και έτσι η Κρίση θα συνεχίσει ακάθεκτη τη διαδρομή της: ξεπερνώντας και τα τελευταία αναχώματα της ευρωζώνης, θα βαδίσει προς τη διάλυση της τελευταίας. Με λίγα λόγια, το μόνο που καταφέραμε όσοι ξενυχάγαμε μπροστά στις οθόνες και τους δέκτες μας, με όλες τις κεραίες μας στραμμένες στο Βέλγιο, είναι να χάσουμε τον ύπνο μας.

Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2011

ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Η Ευρώπη μετασχηματίζεται σε μία αυταρχικότερη μορφή διακυβέρνησης. Ήταν που ήταν, διαμορφωμένη σε νεοφιλελεύθερη κατεύθυνση με την γραφειοκρατία των Βρυξελλών να εξυπηρετεί τους λομπίστες των μεγάλων συμφερόντων. Με την ευκαιρία της κρίσης η Γερμανική οικονομικοπολιτική ελίτ προσπαθεί να επιβάλλει την κυριαρχία της στα αδύνατα κράτη και στους Ευρωπαϊκούς λαούς μέσα από τους Ευρωπαϊκούς θεσμούς ,και την αυστηροποίηση τους. Στόχος του μεγάλου κεφαλαίου που κυβερνά ασύδοτο, μέσω των πολιτικών υπηρετών του, είναι η Ασιατοποίηση της Ευρώπης, και η υιοθέτηση του αυταρχικού Κινέζικου μοντέλου της. Πως αλλιώς θα μπορούσε να εφαρμόσει το δόγμα του Σοκ της σχολής του Σικάγου, με αποδόμηση του κράτους πρόνοιας και την καταλήστευση του πλουτοπαραγωγικού δυναμικού των Ευρωπαϊκών χωρών; Το δόγμα του σοκ ξεκίνησε από την Ελλάδα, με όχημα την δουλική νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση του Γ.Α.Π Άρχισε με μπαράζ φορολογικών μέτρων, στους χαμηλόμισθους στους συνταξιούχους , και στην μεσαία τάξη. Ήδη ψηφίστηκαν στη βουλή μέτρα για Κινεζοποίηση των μισθών, και κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων. Θα πουλήσουν ότι απέμεινε από τις δημόσιες επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας. Θα προσπαθήσουν να πουλήσουν τον θαλάσσιο πλούτο της χώρας, και τα ακίνητα φιλέτα. Για να «σώσουν» δήθεν την Ελλάδα προσπαθούν να διαλύσουν την μεσαία τάξη και να εξαθλιώσουν τους Έλληνες. Με πρόσχημα την χρεοκοπία εφαρμόζετε ακαριαία «το δόγμα του σοκ» {βλέπε την τακτική του φόβου και του εκβιασμού, της κυβέρνησης ότι αν δεν πάρουμε την δόση χρεοκοπεί η Ελλάδα}.Παρόλα αυτά τα σκληρά και απάνθρωπα μέτρα και το «κούρεμα» το χρέος θα παραμείνει το 2020 στα επίπεδα του 2009, στο 120%του Α.Ε.Π
Στόχος των κεφαλαιοκρατών είναι να πετύχουν την ίδια πολιτική τουλάχιστον στις χώρες του νότου τα λεγόμενα πιγκς{ Γουρούνια}, μόλις τους δοθεί η ευκαιρία .Ο καθηγητής πανεπιστημίου Νίκος Κοτζιάς γράφει στην «ΚΕ»μεταξύ των άλλων ότι¨
« Στο όνομα της κρίσης προωθείται μια αυταρχική αναθεώρηση των συνθηκών. Σε αυτή δεν προβλέπεται μόνο η δημιουργία ενός συστήματος ευρωπαϊκής οικονομικής διακυβέρνησης, αλλά και ο αυστηρός έλεγχος των κρατών με υψηλά χρέη. Αυτά θα ελέγχονται και θα διευθύνονται από επιτροπάτα ιδιαίτερα ως προς τα δημοσιονομικά. Δηλαδή θα διαμορφωθούν πεδία και σφαίρες δράσης, όπως ήδη παρανόμως συμβαίνει στην Ελλάδα, στα οποία δεν θα λειτουργεί η δημοκρατία για τους πολίτες των χρεωμένων κρατών. Επίσης το κοινοβούλιο θα χάσει τον σκληρό πυρήνα κυριαρχίας του, δηλαδή τον έλεγχο επί του προϋπολογισμού. Με μοχλό τα χρέη , θα διαμορφωθούν διαφορετικές ταχύτητες, θεσμών δικαιωμάτων ,κυριαρχίας. Δηλαδή θα θεσμοθετηθεί μια άτυπη θεσμικά νομιμοποιημένη αυτοκρατορία με τους Έλληνες πολίτες να είναι περιορισμένων δικαιωμάτων».
Η Σχολή του Σικάγου... [Οι οικονομικές θεωρίες της Σχολής του Σικάγου, είναι αυτές όπως ακριβώς σήμερα εφαρμόζονται στην Ελλάδα. ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Αλιεύσαμε από το διαδίκτυο μια ενδιαφέρουσα ανάλυση για την οικονομική θεωρία του γκουρού της Σχολής του Σικάγου Μίλτον Φρίντμαν και το δόγμα της καταστροφής. Για την ίδια θεωρία και τις επιπτώσεις της, στους λαούς, μπορείτε να διαβάσετε "Το δόγμα του Σοκ" της Καναδέζας καθηγήτριας πανεπιστημίου δημοσιογράφου, και συγγραφέως Ναόμι Κλάϊν {Εκδόσεις Λιβάνη}

Γράφει ο Αντώνης Γρυπαίος -Διεθνολόγος



Η Σχολή του Σικάγου είναι μια οικονομική Πανεπιστημιακή σχολή, ενσωματωμένη στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου των ΗΠΑ.



Η σχολή αυτή ιδρύθηκε από τον διεθνούς φήμης καθηγητή οικονομικών και κάτοχο βραβείου Νόμπελ οικονομίας Μίλτον Φρίντμαν, ο οποίος απεβίωσε το 2006 σε ηλικία 94 ετών.



Ο Μίλτον Φρίντμαν ήταν ο μεγάλος γκουρού του ιδεολογικού κινήματος υπέρ του αχαλίνωτου Καπιταλισμού, του Καπιταλισμού της καταστροφής, όπως τον ονόμασαν οι λαοί του πλανήτη.



Ήταν ο δημιουργός οικονομικών μεθόδων του νεοφιλελευθερισμού, και ο άνθρωπος που θαύμαζε η κυρία Θάτσερ, και οι Πρόεδροι Reagan & Μπούς.
Ο δημιουργός της «περίφημης» Σχολής του Σικάγου, ήταν και δημιουργός των δεξιών...


«δεξαμενών σκέψης» (Think Tanks), αυτές που συμβούλευαν και συμβουλεύουν όλους τους Προέδρους των ΗΠΑ, και καταστρέφουν τις ΗΠΑ και την ανθρωπότητα με τις ακραίες επεκτατικές ιμπεριαλιστικές Σιωνιστικές συμβουλές τους.



Οτιδήποτε προοδευτικό και Πατριωτικό για τον Μίλτον Φρίντμαν «βρομούσε Σοσιαλισμό και Κομμουνισμό», άσχετα αν στη μετά Φρίντμαν εποχή, ο Σοσιαλισμός έγινε παιχνιδάκι και πιόνι στα χέρια της Παγκόσμιας Σιωνιστικής Διακυβέρνησης, (βλέπε Ελλάδα του ΠΑΣΟΚ), σε βαθμό τέτοιο που σήμερα μπορούμε να λέμε, ...


«Τι Καπιταλισμός και Σιωνισμός, και τι Σοσιαλισμός».


Ο λαός λέει, «στο ίδιο καζάνι βράζουν».



Οι οικονομικές θεωρίες της Σχολής του Σικάγου, είναι αυτές όπως ακριβώς σήμερα εφαρμόζονται στην Ελλάδα.



Τα στελέχη της τρό'ι'κα και τα αφεντικά τους, είναι μαθητές και οπαδοί των θεωριών της Σχολής του Σικάγου.



Κατά τον Μίλτον Φρίντμαν, μόνο οι Ένοπλες Δυνάμεις, και τα σώματα ασφαλείας, πρέπει να είναι κρατικά, όλα τα άλλα δηλαδή παιδεία, υγεία, ΔΕΚΟ, ορυκτός πλούτος, κ.λ.π. πρέπει να είναι στην ιδιωτική πρωτοβουλία, δηλαδή το κράτος να μην έχει περιουσία, και όλα τα κέρδη να είναι στα χέρια ιδιωτών της παγκόσμιας διακυβέρνησης.




Τη δωρεάν παιδεία και υγεία, τη θεωρεί μια άδικη παρέμβαση στην αγορά. Δηλαδή όποιος δεν έχει χρήμα να θεραπευθεί, πρέπει να πεθάνει, όπως συμβαίνει στις ΗΠΑ.



Οι οικονομικές αυτές θεωρίες της Σχολής του Σικάγου, όπως εφαρμόστηκαν σε πολλές χώρες,(Χιλή, Αργεντινή, Βραζιλία) κατέληξαν στην οικονομική καταστροφή των χωρών αυτών, με αποτέλεσμα σήμερα να χαρακτηρίζουμε τις θεωρίες αυτές ως «Καπιταλισμό της καταστροφής».



Να δείτε ότι τα μέτρα αυτά της Σχολής του Σικάγου, θα έχουν καταστροφικά αποτελέσματα για τη χώρα μας, αφού δεν προβλέπουν ανάπτυξη, είναι μέτρα μόνο εισπρακτικά, είναι μέτρα καταλήστευσης της περιουσίας του Ελληνικού λαού, υπό των διεθνών αρπακτικών.



Γιαυτό τα μέτρα αυτά χαρακτηρίζονται ως «Καπιταλισμός της καταστροφής», αφού τα έσοδα του κράτους, πάνε όλα στην αποπληρωμή τοκοχρεολυσίων δανείων τραπεζών, της παγκόσμιας διακυβέρνησης, και ο πλούτος του κράτους στα χέρια των αρπακτικών.



Τα μέτρα αυτά της Σχολής του Σικάγου, εφαρμόστηκαν από τις Χούντες της Λατινικής Αμερικής, με αποτέλεσμα οι χώρες αυτές να χρεοκοπήσουν, με μόνο αγαθό αποτέλεσμα για τους λαούς, τη πτώση των Στρατιωτικών Δικτατοριών, που ήταν δημιούργημα των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ, και της παγκόσμιας Δικτατορίας.



Σήμερα όταν θέλουμε να ειρωνευθούμε τα οικονομικά μέτρα των κυβερνήσεων, λέμε αυτά είναι μέτρα της Σχολής του Σικάγου, και τους πολιτικούς που τα εισηγούνται, μαθητές της Σχολής του Σικάγου.



Ο ιδρυτής της Σχολής του Σικάγου, Μίλτον Φρίντμαν, εξυμνήθηκε ως ο οικονομολόγος που άσκησε τη μεγαλύτερη επιρροή στο δεύτερο ήμισυ του 20ου αιώνα, στους μαθητές του οποίου συγκαταλέγονται αρκετοί πρόεδροι των ΗΠΑ, πρωθυπουργοί της Αγγλίας, Ρώσοι Καπιταλιστές,


Δικτάτορες σε χώρες του τρίτου κόσμου, υπουργοί οικονομικών, αξιωματούχοι του ΔΝΤ, και οι τραπεζίτες των ΗΠΑ, Allan Greenspan, Ben Bernanke, δηλαδή όλος ο καλός ο κόσμος της Ν.Τ.Π.



Οι οικονομικές θεωρίες του Φρίντμαν συνιστούν το πυρήνα της τακτικής του σημερινού σκληρού καπιταλισμού της καταστροφής.



Θα ερωτήσετε , τότε γιατί τις εφαρμόζουν στους λαούς;; διότι συμφέρουν στο μεγάλο κεφάλαιο της παγκόσμιας οικονομικής διακυβέρνησης. Ο καθηγητής της Σχολής του Σικάγου Μίλτον Φρίντμαν διδάσκει λέγων, όταν ξεσπάει μια κρίση, είναι ζήτημα καθοριστικής σημασίας η ακαριαία δράση, πριν η σοκαρισμένη κοινωνία διολισθήσει και πάλιν στη προηγούμενη κατάσταση.


Δηλαδή τρέξτε να πιάσουμε στον ύπνο το λαό. Αυτό ακριβώς κάνει η τρό'ι'κα και η κυβέρνηση σήμερα εδώ.



Ο Φρίντμαν υπήρξε οικονομικός σύμβουλος στη δεκαετία του 1970 του Χιλιανού δικτάτορα Πινοτσέτ.


Ο Φρίντμαν συμβούλεψε το Πινοτσέτ να προχωρήσει σε ένα καταιγιστικό μετασχηματισμό της οικονομίας από Σοσιαλιστική (του μεγάλου πατριώτη προέδρου Αλλιέντε), σε Καπιταλιστική.



Ζήτησε ελεύθερο εμπόριο, ιδιωτικοποιήσεις όλων των ΔΕΚΟ, ιδιωτικοποίηση του ορυκτού πλούτου της χώρας, άνοιγμα επαγγελμάτων, περιστολή κοινωνικών δαπανών, όχι δωρεάν παιδεία στο λαό, όχι δωρεάν κοινωνική πρόνοια και ασφάλιση, κ.λ.π.


Τελικά οι Χιλιάνοι είδαν ακόμη και τα δημόσια δημοτικά σχολεία τους, να αντικαθίστανται από ιδιωτικά. Ήταν η πιο ακραία και βίαιη καπιταλιστική μεταμόρφωση που επιχειρήθηκε ποτέ, και έγινε γνωστή ως «η επανάσταση της Σχολής του Σικάγου».



Έκαναν τη Χιλή πειραματόζωο, όπως σήμερα την Ελλάδα.


Πολλοί από τους οικονομολόγους του Πινοτσέτ είχαν υπάρξει μαθητές του Φρίντμαν στη Σχολή του Σικάγου.



Εφάρμοζαν το πιο σκληρό και απάνθρωπο καπιταλισμό, του ακραίου και άκρατου νεοφιλελελευθερισμού.



Αποτέλεσμα να καταστραφεί η οικονομία της Χιλής, η χώρα να βυθιστεί στη χρεοκοπία και φτώχεια, και όλος ο χαλκός της Χιλής έκανε φτερά για τις ΗΠΑ, και ο λαός της Χιλής βρέθηκε σε ψυχολογική οικονομική κατάσταση Σόκ και Δέους, με χιλιάδες αυτοκτονίες, όπως σήμερα εδώ. Τα ίδια πάνε να κάνουν και εδώ οι μαθητευόμενοι μάγοι της Σχολής του Σικάγου, αφού όλος ο κρατικός πλούτος της Ελλάδος έχει «πετάξει» στα θησαυροφυλάκια της παγκόσμιας Σιωνιστικής Διακυβέρνησης.



Αμφιβάλλουμε εάν ο χρυσός της Ελλάδος υπάρχει ακόμη στη Τράπεζα της Ελλάδος, ή έκανε φτερά για τις τράπεζες της Παγκοσμιοποίησης.


Για τον ορυκτό πλούτο, μη ρωτάτε.Το δημόσιο ταμείο είναι βαρέλι δίχως πάτο.Τα χρήματα του Ελληνικού λαού πηγαίνουν όλα στις ΜΚΟ, και σαν βοήθεια σε τριτοκοσμικές χώρες...και άλλες σπατάλες.



Τα ίδια έκαναν και στα Αμερικανοποιημένα πλέον Ιράκ & Αφγανιστάν.



Φαίνεται ότι η καταστροφή των δίδυμων πύργων στη Ν.Υ. έδωσε στις ΗΠΑ το πράσινο φώς από τη παγκόσμια διακυβέρνηση, να αρχίσουν να επιβάλλουν με στρατιωτική ισχύ, το δόγμα του Σόκ & Δέους στην οικονομία των αδυνάτων κρατών.



Τα ίδια έκαναν και στην Αργεντινή με τη στρατιωτική Χούντα στη δεκαετία του 1970 όπου επέβαλλαν οικονομικές πολιτικές της Σχολής του Σικάγου. Στη Λατινική Αμερική και στην Αφρική στη δεκαετία του 1980 ήταν η κρίση χρέους που υποχρέωσε τις χώρες να προβούν σε ιδιωτικοποιήσεις, ή να πεθάνουν, όπως απεκάλυψε ένας πρώην αξιωματούχος του ΔΝΤ. Αυτό ακριβώς κάνουν και τώρα εδώ στην Ελλάδα με το κόλπο της κρίσης χρέους. Αυτοί δημιούργησαν το χρέος.



Η Παγκόσμια Σιωνιστική οικονομική Δικτατορία, προκειμένου να αρπάξει τον Εθνικό πλούτο ενός κράτους, δημιουργεί «κρίση Χρέους» στο προγραμματισμένο για χρεοκοπία και διάλυση κράτος.


Οι τοπικές κυβερνήσεις ευρισκόμενες υπό καθεστώς «κρίσης χρέους», αποδέχονται τις «θεραπείες-Σόκ» όπως αυτές που ζητά σήμερα ή τρό'ι'κα εδώ, και σπεύδει να εφαρμόσει η κυβέρνηση του νεοφιλελεύθερου ΠΑΣΟΚ, με την υπόσχεση ότι αυτές οι θεωρίες-μέτρα-Σόκ, θα μας σώσουν από μεγαλύτερες καταστροφές.



Για τρείς δεκαετίες ο Μίλτον Φρίντμαν και οι μαθητές του, της Σχολής του Σικάγου, είχαν μεθοδικά εκμεταλλευτεί συγκλονιστικά γεγονότα, όπως εκείνα της 11ης Σεπτ. 2001 σε άλλες χώρες, όπως στη Χιλή του Πινοτσέτ , στην Αργεντινή, στο Ιράκ, Αφγανιστάν, κ.λ.π.



Προσπάθησαν και στη Ρωσία του Γιέλτσιν, αλλά τους βγήκε ο Πούτιν και έτσι σώθηκε η Ρωσία. Επί Γιέλτσιν είχαν βάλλει χέρι στα πετρέλαια και στο Φυσικό Αέριο της Ρωσίας.


Ο καλός πατριώτης κυβερνήτης Πούτιν τους πέταξε έξω.



Αυτό που συνέβη την 11η Σεπτ. 2001 στη Ν.Υ. ήταν μια ιδεολογία που επωάστηκε στα Αμερικανικά πανεπιστήμια και ισχυροποιήθηκε σε ιδρύματα της Ουάσινγκτον. Εν συνεχεία βρήκαν εκτελεστικά όργανα, και το υλοποίησαν, για να βγάλουν την Αμερική σε πολέμους.


Οι οικονομικές θεωρίες της Σχολής του Σικάγου, βασίζονται στο «Πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» για να έχουν πλήρη εφαρμογή.



Η κυβέρνηση Μπούς εκμεταλλεύθηκε αμέσως το φόβο που προκάλεσαν οι τρομοκρατικές επιθέσεις, όχι μόνο για να κηρύξει πόλεμο κατά της τρομοκρατίας, αλλά και για να επιτύχει ένα απόλυτα κερδοφόρο εγχείρημα που θα έδινε το φιλί της ζωής στην υπό χρεοκοπία οικονομία των ΗΠΑ. Έτσι εφάρμοσαν το σύμπλεγμα του άκρατου καπιταλισμού της καταστροφής, της Σχολής του Σικάγου.



Πρόκειται στην ουσία για ένα παγκόσμιο οικονομικό πόλεμο, που διεξάγεται σε όλα τα επίπεδα από ιδιωτικές εταιρείες, (Goldman Sachs) οι οποίες αμείβονται με δημόσιο χρήμα, εφαρμόζουν τα οικονομικά προγράμματα της Σχολής του Σικάγου, και υποδουλώνουν οικονομικά τα αδύνατα κράτη (Ελλάδα), με κυβερνήσεις πιόνια και μαριονέτες.



Δυστυχώς τις ίδιες θεωρίες εφαρμόζουν σήμερα και οι οικονομολόγοι της Ε.Ε. Αυτά τα «ανθρωπάκια» που βλέπετε να κυκλοφορούν στους δρόμους της Αθήνας, μέσα-έξω στο υπουργείο Οικονομικών στη πλατεία συντάγματος, η λεγόμενη «Τρό'ι'κα», είναι οικονομολόγοι-λογιστές που εφαρμόζουν μεθόδους της Σχολής του Σικάγου, με γραπτές εντολές άνωθεν.


Στην Ελλάδα δεν χρειάστηκε να κάνουν πόλεμο, όπως στο Ιράκ-Αφγανιστάν, Σουδάν(Νταρφούρ) και αλλού, απλώς εγκατέστησαν στην εξουσία πολιτικούς αχυρανθρώπους, οι οποίοι εκτελούν τις εντολές της Ν.Τ.Π. της παγκόσμιας οικονομικής διακυβέρνησης.



Σήμερα η ομοβροντία εισπρακτικών μέτρων εδώ, έχει σκοπό να προκαλέσει Σόκ & Δέος στο λαό, ώστε να μη αντιδράσει στο ξεπούλημα του ορυκτού πλούτου στα μεγάλα αφεντικά της Ν.Τ.Π.


Αυτό το όλο εκρηκτικό οικονομικό μείγμα το οποίο εφάρμοσε η Κυβέρνηση Μπούς, επάνω στους άλλους υποχείριους λαούς, μετά την 11η Σεπτ. 2001 είναι μια θεραπεία -Σόκ, και είναι μια πλήρως διαρθρωμένη νέα οικονομία, η οικονομία της «αρπαχτής».



Σήμερα ο αναπληρωτής υπουργός των Οικονομικών της Ελλάδος, δήλωσε ότι η κυβέρνηση έχει στα ταμεία της ρευστό μέχρι τα μέσα Οκτωβρίου. Ας μας πεί η κυβέρνηση που πάνε όλα αυτά τα λεφτά που εισπράττει από το λαό, συν τα δισεκατομμύρια σε δάνεια.



Μήπως πηγαίνουν στις τράπεζες της παγκόσμιας οικονομικής διακυβέρνησης;;;;


Που πάει ο χρυσός που εξορύσσεται από τα μεταλλεία της Χαλκιδικής;;; Που πηγαίνει το ουράνιο;;; Γιατί ο Ελληνικός λαός δεν έχει καμία πληροφόρηση για τον ορυκτό του πλούτο;;;;


Αυτές τις οικονομικές θεωρίες της Σχολής του Σικάγου, εφήρμοσε προ του Μπούς, ο πρόεδρος Reagan, και ονομάστηκαν Reaganomics.


Στις περισσότερες χώρες του κόσμου ονομάστηκαν «νεοφιλελευθερισμός», ο οποίος είναι η πιστή εφαρμογή της διδασκαλίας της Σχολής του Σικάγου, μέσα στην παγκοσμιοποίηση.



Οι δεξιές «δεξαμενές σκέψεις» της παγκοσμιοποίησης διατηρούν μακροχρόνιες σχέσεις με το Μίλτον Φρίντμαν και τη Σχολή του Σικάγου αφού είναι «βίοι παράλληλοι».


Σε κάθε χώρα όπου εφαρμόστηκαν οι πολιτικές της Σχολής του Σικάγου, η χώρα αυτή οικονομικώς κατεστράφη,(Λατινική Αμερική).



Στη Ρωσία τους δισεκατομμυριούχους επιχειρηματίες που μετέχουν στη συμμαχία της παγκοσμιοποίησης τους αποκαλούν «ολιγάρχες», στη Κίνα «ηγεμονίσκους», στη Χιλή «πιράνχας», στην Ελλάδα «Καρχαρίες», και στις ΗΠΑ η κυβέρνηση Μπούς τους ονόμασε


«Σκαπανείς», τι περιμένατε να τους ονομάσει ο αλήστου μνήμης Μπούς;;; Τα κύρια χαρακτηριστικά γνωρίσματα αυτού του συστήματος είναι η μεταβίβαση του δημόσιου πλούτου σε ιδιωτικά χέρια, η εξαφάνιση της μεσαίας τάξης, η ύπαρξη μόνο πολύ πλουσίων και φτωχών, η εκτόξευση του δημόσιου χρέους, το διαρκώς διευρυνόμενο χάσμα ανάμεσα στους ζάμπλουτους και στους αναλώσιμους φτωχούς,



(GOEIM). Αυτά γίνονται τώρα στην Ελλάδα, με τη «Σοσιαλιστική» κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ. Από τη Χιλή μέχρι το Ιράκ, τα βασανιστήρια και οι δολοφονίες υπήρξαν ο σιωπηλός εταίρος όσων αντιδρούσαν στη παγκόσμια ελεύθερη αγορά. Οι συλλήψεις, φυλακίσεις, βασανιστήρια, δολοφονίες, των πολιτικών αντιπάλων είναι η «λογική του δόγματος του Σόκ». Το «Δόγμα του Σόκ» λειτουργεί ως εξής.



Η αρχική καταστροφή, δηλαδή ένα πραξικόπημα (Χιλή, κλπ.), μια τρομοκρατική επίθεση (Ν.Υ.), κατάρρευση των αγορών, χρεοκοπία (Ελλάδα), πόλεμος,(Ιράκ), μεγάλος σεισμός, τσουνάμι, (Τα'υ'λάνδη-Ινδονησία), τυφώνες (ΗΠΑ), μια καταστροφή πυρηνικών εργοστασίων (Ιαπωνία), ανεμοστρόβιλοι (ΗΠΑ), κ.λ.π. εξωθεί ολόκληρο το πληθυσμό σε μια κατάσταση συλλογικού κλονισμού Σόκ & Δέους.



Οι βόμβες που πέφτουν από τον ουρανό (Λιβύη), τα τρομοκρατικά χτυπήματα, οι πυρκα'ι'ές δασών, οι θυελλώδεις άνεμοι, χρησιμεύουν για να εξασθενήσουν αντιστάσεις ολόκληρων κοινωνιών, για να επικρατήσει η Ν.Τ.Π. των Κοσμοκρατόρων. Έτσι οι κοινωνίες που βρίσκονται σε κατάσταση Σόκ, παραιτούνται των κυριαρχικών δικαιωμάτων, και έρχεται η παντοκρατορία των Επικυρίαρχων & Εξουσιαστών της Γης.



Οι Ιρακινοί αναμενόταν να είναι τόσο τρομοκρατημένοι από το Σοκ & Δέος που τους προκάλεσαν με την εισβολή, και το «κρέμασμα» του Σαντάμ, ώστε να παραδώσουν τον έλεγχο των πετρελα'ι'κών κοιτασμάτων , τις εγκαταστάσεις, τις κρατικές εταιρείες, και την εθνική κυριαρχία τους στον εισβολέα τις ΗΠΑ, και να αποδεχτούν την ύπαρξη στρατιωτικών βάσεων και πράσινων ζωνών στη χώρα τους.



Κάτι παρόμοιο γίνεται τώρα στη χώρα μας με οικονομικό πόλεμο. Παραδώσαμε τα πάντα στον οικονομικό κατακτητή , και τώρα δημιουργούμε πράσινες ζώνες για τη πράσινη ενέργεια των Γερμανών.


Η πράσινη ενέργεια δεν δημιουργεί θέσεις εργασίας.



Ο Τζώρτζ Όργουελ έγραφε, «Θα σας στύψουμε μέχρι να αδειάσετε, και μετά θα σας ξαναγεμίσουμε με τα συμφέροντά μας».


Ακριβώς αυτό εφαρμόζουν τώρα στην Ελλάδα.



Οι υπό κατάληψη και οικονομική εκμετάλλευση χώρες, υφίστανται Σοκ, από πολέμους, χρεοκοπίες, τρομοκρατικές επιθέσεις, πραξικοπήματα, φυσικές καταστροφές, και άλλα δεινά.

Στη συνέχεια υφίστανται ένα ακόμα Σόκ, από διεθνείς εταιρείες (SIEMENS, Goldman Sachs) κλπ, και πολιτικούς πιόνια του κατακτητή-σαν τους δικούς μας σήμερα- οι οποίοι εκμεταλλεύονται το φόβο και τον αποπροσανατολισμό που προκάλεσε το πρώτο Σόκ, για να προωθήσουν μια οικονομική θεραπεία-Σόκ.

Αυτό ακριβώς γίνεται σήμερα στην Ελλάδα. Τη Σχολή του Σικάγου, οι πολιτικοί-πιόνια της παγκόσμιας διακυβέρνησης-δεν τη βλέπουν μόνο σαν πανεπιστημιακή σχολή, αλλά και ως μια σχολή σκέψης, (Think Tank). Ο στόχος δεν είναι απλώς η διδασκαλία των φοιτητών, αλλά η ισχυροποίηση της οικονομικής σχολής του Σικάγου, σαν πνευματικού δημιουργήματος μιας φατρίας και μαφίας συντηρητικών ακαδημα'ι'κών πολιτικών, των οποίων οι ιδέες αποτελούν ένα επαναστατικό προπύργιο εναντίον της κυρίαρχης πατριωτικής εθνικής σκέψης.



Οι απόφοιτοι της Σχολής του Σικάγου, προορίζονται για υπουργοί και πρωθυπουργοί των υπό έλεγχο χωρών. Οι Χιλιανοί απόφοιτοι της Σχολής του Σικάγου, έγιναν υπουργοί οικονομικών και τραπεζίτες του Πινοτσέτ, μέχρι που οδήγησαν τη Χιλή στην οικονομική καταστροφή .



Τά ίδια και οι απόφοιτοι άλλων κρατών της Λατινικής Αμερικής.


Το τμήμα οικονομικών του Πανεπιστημίου του Σικάγου, ήταν δέσμιο ενός φιλόδοξου χαρισματικού άντρα, Εβρα'ι'κής καταγωγής, που είχε σαν αποστολή να φέρει θεμελιώδεις επαναστατικές αλλαγές στη παγκόσμιο οικονομία. Ο άντρας αυτός ήταν ο Μίλτον Φρίντμαν.



Οι μαθητές του έλεγαν, «το να είσαι μαθητής του Μίλτον ήταν κάτι μαγικό». Σήμερα η παγκόσμια οικονομική διακυβέρνηση φροντίζει μέσω των αχυρανθρώπων της πολιτικών, όσες κερδοφόρες επιχειρήσεις είναι σε κρατικά χέρια, (π.χ. ΔΕΗ-ΟΤΕ-ΕΥΔΑΠ-ΟΣΕ-ΕΛΠΕ), να τις καταστρέψει , ώστε να περιέλθουν στα δικά τους χέρια, δηλαδή σε ιδιωτικό έλεγχο, γιαυτό ακούτε τις κυβερνήσεις -πιόνια των προτεκτοράτων να μιλάνε συνεχώς για αποκρατικοποιήσεις και ιδιωτικοποιήσεις.



Αυτά όλα είναι συστήματα της Σχολής του Σικάγου, με σκοπό όλος ο πλούτος των κρατών να περιέλθει στα χέρια ιδιωτών στελεχών της παγκόσμιας οικονομικής διακυβέρνησης.


Ο Φρίντμαν οραματιζόταν να επιβάλλει μια αποδόμηση στις κοινωνίες,


να τις επαναφέρει σε μια κατάσταση γνήσιου καπιταλισμού απαλλαγμένου από κάθε κρατική παρέμβαση, όπως κρατικές ρυθμίσεις, περιορισμούς στο εμπόριο, και περιχαρακωμένα κλειστά συμφέροντα.



Ο Φρίντμαν πίστευε πως όταν η οικονομία μιας χώρας έχει προβλήματα


ο μοναδικός τρόπος για να θεραπευθεί είναι η εσκεμμένη πρόκληση οδυνηρών Σόκ. Τις μεθόδους πρόκλησης των δεινών στην υπό εκμετάλλευση χώρα, διδάσκουν στη Σχολή του Σικάγου, και είναι όλα όσα ζήσαμε από τον Οκτώβρη του 2009 που ανέβηκαν στην εξουσία εδώ στην Ελλάδα οι μαθητές της Σχολής του Σικάγου, μέχρι σήμερα, αφού προηγήθηκαν μέτρα Σόκ, με πυρκα'ι'ές δασών, οχλοκρατικές διαδηλώσεις στην Αθήνα με θύματα, και άλλες τρομοκρατικές ενέργειες, για να ωριμάσει και να πέσει το φρούτο Ελλάς.



Οι κανόνες του Φρίντμαν για μια ελεύθερη αγορά, αλλά και οι ευφυείς στρατηγικές του για την επιβολή τους, είχαν σαν αποτέλεσμα, μερικοί άνθρωποι να γίνουν πολύ πλούσιοι, εξασφαλίζοντας κάτι που προσεγγίζει την απόλυτη ασυδοσία γιαυτούς, δηλαδή να αδιαφορούν για τα εθνικά σύνορα, να αποφεύγουν τη φορολόγηση, και να συσσωρεύουν διαρκώς νέα πλούτη. Αυτό ακριβώς κάνουν τα παιδιά της Σχολής του Σικάγου σήμερα εδώ στην Ελλάδα, αδιαφορούν για τα εθνικά μας σύνορα, σε στεριά και θάλασσα, (βλέπε ΑΟΖ), με αποτέλεσμα η χώρα μας να έχει γίνει ξέφραγο αμπέλι, των Μουσουλμάνων λαθρομεταναστών, και άλλων εχθρών στη στεριά, και των Τούρκων στη θάλασσα, στην Ελληνική Α.Ο.Ζ.



Μαθητές του Μίλτον ήταν και οι σημερινοί μεγαλοτραπεζίτες των ΗΠΑ, Allan Greenspan, Ben Bernanke, Timothy Gaitner, κλπ, οι οποίοι εφήρμοσαν τις οικονομικές θεωρίες της Σχολής του Σικάγου, με αποτέλεσμα τη καταστροφή της οικονομίας των ΗΠΑ, και τελική χρεοκοπία. Το μόνο που σώζει τις ΗΠΑ από τη στάση πληρωμών (χρεοκοπία), είναι η ομοσπονδιακή τράπεζα, η οποία τυπώνει συνεχώς δολάρια για αιμοδότηση και μετάγγιση στην οικονομία, ώστε να δουλεύει η κρατική μηχανή, μέθοδος που δοκιμάστηκε με επιτυχία στην οικονομική κρίση του 1929.



Η Σχολή του Σικάγου εκτός των άλλων, παραδίδει και μαθήματα ανατροπής καθεστώτων, όπως έγινε στη Λατινική Αμερική, Ινδονησία, κ.λ.π. αλλά και μέσω δημοκρατικών διαδικασιών, αφού πρώτα περάσουν τα υπό εκμετάλλευση κράτη, από τις διαδικασίες του δόγματος του Σόκ & Δέους. (Βλέπε τι έκαναν στην Ελλάδα του Κώστα Καραμανλή, τρομοκρατικές ενέργειες, παρακολουθήσεις τηλεφώνων, απειλές για δολοφονίες του Πρωθυπουργού και της οικογένειάς του, κ.λ.π.) με σκοπό να φέρουν το ΓΑΠ.διά τα (γνωστά) περαιτέρω...


Η Σχολή του Σικάγου δουλεύει για την επικράτηση της παγκόσμιας Σιωνιστικής διακυβέρνησης-Δικτατορίας των λαών της Γης.



Ο Μίλτον Φρίντμαν θεωρείται ο γκουρού της Ν.Τ.Π.


Όταν τελικά έγινε το πραξικόπημα του Πινοτσέτ στη Χιλή, συνοδευόταν από πέντε διαφορετικές μορφές Σόκ, ήταν η συνταγή που θα επαναλαμβανόταν σε γειτονικές χώρες της Λατινικής Αμερικής, και θα εμφανιζόταν τρείς δεκαετίες μετά στο Ιράκ με τα πετρέλαια, και στο Αφγανιστάν με τη παπαρούνα και τα ναρκωτικά.



Οι πέντε διαφορετικές μορφές Σόκ, και η συνταγή του Μίλτον ήταν,


Α.- Το Σόκ που προκάλεσε το ίδιο το πραξικόπημα στο Λαό, και η δολοφονία του Προέδρου Αλλιέντε.


Β.- Το Σόκ του λαού που όλος ο ορυκτός πλούτος (Χαλκός) της Χιλής, «πέταξε» για τις ΗΠΑ, και η χρεοκοπία της Χιλής.


Γ.- Το Σόκ που προκαλούσαν τα βασανιστήρια και οι δολοφονίες πολιτικών κρατουμένων.


Δ) Το Σόκ που προκαλούσαν τα ναρκωτικά στο λαό. και


Ε) Το Σόκ της κρίσης χρέους, με την ενδεχόμενη χρεοκοπία.



Ασφαλώς κάτι θα έχετε ακούσει σήμερα για κρίση χρέους, για τη νομιμοποίηση των μαλακών ναρκωτικών εδώ στην Ελλάδα, και που πάνε τα πετρέλαια της Ελλάδος, μαζί με τον υπόλοιπο ορυκτό πλούτο.



Αυτές οι πέντε μορφές Σόκ, έπεσαν επάνω στα σώματα και τα πνεύματα των ΛατινοΑμερικάνων, δημιουργώντας ένα τυφώνα ισοπέδωσης, καταστροφής, και υποταγής των λαών στα κελεύσματα της Ν.Τ.Π. της παγκόσμιας Σιωνιστικής οικονομικής διακυβέρνησης.


Στην Ελλάδα σήμερα με τη δικαιολογία ότι σώζουν τη χώρα, εφαρμόζουν τα εισπρακτικά μέτρα της Σχολής του Σικάγου λίγο-λίγο, με τη κάθε δόση δανείων.


Είναι και αυτό ένα Σόκ για τον Ελληνικό Λαό.



Οι θεωρίες του Μίλτον Φρίντμαν του έδωσαν το βραβείο Νόμπελ, στη Χιλή έδωσαν τον Πινοτσέτ, και στους άλλους Ευρωπα'ι'κούς λαούς έδωσαν τη κρίση Χρέους, με ενδεχόμενη χρεοκοπία.


Το πείραμα στη Χιλή των παιδιών της Σχολής του Σικάγου, απεδείχθη ολέθριο, αλλά και όπου αλλού εφαρμόστηκε.



Ο Μίλτον Φρίντμαν συνήθιζε να λέει, «Οι θεωρίες μου δεν μπορούν να υλοποιηθούν ή να επιβληθούν χωρίς δύο στοιχεία, «Τη Στρατιωτική Δικτατορία, ή τη πολιτική τρομοκρατία με κυβερνήσεις της Ν.Τ.Π.»


Τα συμπεράσματα δικά σας.

Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2011

ΕΡΧΕΤΑΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΗΣ ΜΕΣΑΙΑΣ ΤΑΞΗΣ;

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

Η οικονομική κρίση , τα Μονοπώλια τα καρτέλ, και τα ολιγοπώλια, φέρνουν τον θάνατο της μεσαίας τάξης , που τροφοδοτεί την ζήτηση, και προσδίδει σταθερότητα στην οικονομία. Η μεσαία τάξη ψυχορραγεί , και η εργατική τάξη βιώνει ανεργία, φτώχεια ,ανασφάλεια , περιθωριοποίηση. Η μονόπλευρη λιτότητα, και το συνεχές μπαράζ νέων μέτρων έχουν οδηγήσει , στα τάρταρα την οικονομία της χώρας.

Που βαδίζει η Ευρώπη χωρίς πυξίδα; Σε κοινωνικές εκρήξεις και σε μια κατάσταση όπως του μεσοπολέμου, που έφερε εξαθλίωση στις μάζες και της οδήγησε να δώσουν την εξουσία σένα λαϊκιστή φασίστα όπως τον Αδόλφο Χίτλερ; Σήμερα βέβαια η Γερμανία είναι η ισχυρή δύναμη της Ευρώπης, και πιέζει την Ελλάδα μέχρι εξαθλιώσεως για να της αρπάξει όλο τον δημόσιο πλούτο. Η Γερμανία όμως μας χρωστάει κατοχικά δάνεια και πολεμικές αποζημιώσεις. Αυτά τα κάνει γαργάρα, εξαιτίας εθελόδουλων ηγεσιών, που δεν τα διεκδίκησαν στην ώρα τους. Ποτέ όμως δεν είναι αργά. Που είναι η Ευρώπη της συναδέλφωσης των λαών ,και της αλληλεγγύης; Που είναι το όραμα της αλληλέγγυας και ομοσπονδιακής Ευρώπης; Αρκεί μια κρίση για να εμφανιστούν νέοι εθνικισμοί, και επιβολή όρων από τους ισχυρούς στους αδύναμους λαούς;

ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΜΕΣΑΙΑ ΤΑΞΗ

Όσο πιο πολυάριθμη είναι η μεσαία τάξη, τόσο πιο σταθερό είναι και το πολίτευμα. Η μεσαία τάξη πειθαρχεί πιο εύκολα στη λογική. Οι υπερβολικά όμορφοι, οι υπερβολικά ισχυροί, αυτοί που κατάγονται από τα πολύ μεγάλα «τζάκια», αυτοί που είναι πάμπλουτοι, αλλά και αυτοί που είναι στην άλλη πλευρά, οι πάμπτωχοι, οι αδύναμοι, αυτοί που έχουν πολύ ταπεινή καταγωγή, δύσκολα πείθονται στη λογική. Οι μεν γίνονται αλαζόνες και «μεγαλοπονηροί», οι δε κακοποιοί και μικροαπατεώνες, έγραφε ο Αριστοτέλης [«Πολιτικά», 1295b 22].
Η σύλληψη της έννοιας της μεσαίας (της «αστικής») τάξης δεν είναι της περιόδου του Καρόλου Μαρξ. Είναι καθαρά αρχαιοελληνική. Κατά τον Αριστοτέλη κάθε πόλη απαρτίζεται από τρία μέρη: τους πολύ πλούσιους, τους πολύ φτωχούς και μια τρίτη, μεσαία τάξη, ανάμεσα στους δύο αυτούς. Επειδή όλοι συμφωνούν πως η μεσότητα (η μη υπερβολή και η μη έλλειψη) είναι η πιο άριστη κατάσταση, τότε και επι το να έχεις μια μέση περιουσία είναι η καλύτερη κατάσταση.

Για να ευημερήσει μια πόλη χρειάζεται συνοχή και κοινωνική αλληλεγγύη. Ο Αριστοτέλης θεωρούσε πως όσο πιο πολυάριθμη και ισχυρή είναι η παρουσία της μεσαίας τάξης (ανθρώπων που δεν έχουν ούτε τεράστια περιουσία ούτε είναι φτωχοί) τόσο πιο άριστη (και σταθερή) θα είναι και η πολιτεία. Αυτοί που έχουν μεσαία εισοδήματα δεν φθονούν και δεν επιβουλεύονται τους πλούσιους (όπως οι φτωχοί) ούτε αποτελούν πρόκληση για τους πτωχούς. Ούτε και οι πλούσιοι «λιμπίζονται» τις μεσαίες περιουσίες.

Έτσι υπάρχει μια σταθερότητα όταν η πόλη απαρτίζεται κυρίως από άτομα που είναι ίσα και όμοια και με μεσαία εισοδήματα. Γι' αυτό υποστήριζε πως κάθε πολιτεία πρέπει να μεριμνά ώστε κανενός μέρους η δύναμη να μην αυξάνει δυσανάλογα και να ενισχύει τη μεσαία τάξη, διότι έτσι αποφεύγονται οι εξεγέρσεις που έχουν ως αίτιο τις μεγάλες διαφορές στον πλούτo [1308b 11 & 29-30].»

Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2011

ΑΣΙΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ;
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Ακόμη μια φορά οι αποφάσεις για την Ελλάδα πάρθηκαν από τους Γερμανούς, και Γάλλους για εμάς χωρίς εμάς. Οι Μέρκελ και Σαρκοζί συσκέφθηκαν και μεταξύ τυρού και αχλαδίου ετοίμασαν ντιρεκτίβες, τις οποίες επέβαλλαν στα πειθήνια κράτη που ασφαλώς ασπάζονται τον μονεταρισμό, στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Γερμανική νεοφιλελεύθερη κοινωνικά άδικη και απάνθρωπη Ευρώπη, κτίζεται από τα συντηρητικά και τα σοσιαλφιλελεύθερα κόμματα της Ευρώπης. Η Ελλάδα είναι υπό δημοσιονομική κατοχή. Η πολιτική ελίτ της μεταπολίτευσης σκλάβωσε τους Έλληνες- με αλλαγή στην δομή του ψυχισμού τους μέσω ενός νέου υπερκαταναλωτικού ανθρωπολογικού τύπου- στα δεσμά ενός ψυχοφθόρου και αγχωτικού μοντέλου. Το Ελληνικό πελατειακό σύστημα έφερε την Ελλάδα, στο χείλος του γκρεμού. Η βιτρίνα της κατανάλωσης έκτισε τα τείχη στους πληβείους, για να μη δουν ότι ένα άλλος κόσμος είναι εφικτός . Ο κόσμος της ανθρωπιάς της συναλληλίας της αλληλεγγύης , της αυτογνωσίας, της λιτότητας αγαθών, αλλά γεμάτης ψυχής από συναισθήματα, κι όχι από επιθυμίες φουσκώματος του εγώ με υλικά αγαθά.
Έγραψε ο μεγάλος Αλεξανδρινός ποιητής Κ.Π.Καβάφης πριν εκατό περίπου χρόνια τους καταπληκτικούς στίχους «¨Χωρίς περίσκεψιν χωρίς λύπην χωρίς αιδώ μεγάλα και υψηλά τριγύρω μου, έκτισαν τείχη . Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ. Άλλο δεν σκέπτομαι τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη.» Τα τείχη αυτά είναι τη σύγχρονης κεφαλαιοκρατίας που οδηγεί σε νέα δουλοπαροικία τους ανθρώπους.

Γράφει ο ανταποκριτής της «Έλευθεροτυπίας» στην Ουάσιγκτον Δ. Δήμας μεταξύ άλλων¨¨ «Η υπερβάλλουσα προσοχή στο ελεγχόμενο πλέον ελληνικό ζήτημα θα μπορούσε να εκτροχιάσει το γερμανικό Master Plan, το οποίο αποβλέπει στη δημιουργία ενός ασιατικού μοντέλου, κυρίως στην περιφέρεια της ευρωζώνης, στο οποίο πρωτίστως εντάσσονται οι χώρες με δημοσιονομικά προβλήματα, οι γνωστές και ως PIIGS -Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ιταλία, Ελλάδα και Ισπανία- στις οποίες τώρα έχει προστεθεί και το Βέλγιο, μετά τις μεθοδεύσεις-αλχημείες που έγιναν στην υπόθεση της χρεοκοπήσασας τράπεζας DEXIA, η οποία θα μπορούσε να χαμηλώσει και την τραπεζική πιστοληπτική ικανότητα της Γαλλίας. Σε αυτό ακριβώς το σκεπτικό εντάσσεται και αυτό που η «Ε» έχει εγκαίρως επισημάνει, περί επιδιωκόμενης «Ρουμανοποίησης» της Ελλάδας από τη Γερμανία, κατά το σκεπτικό Σόιμπλε, του Γερμανού υπουργού Οικονομικών.
Η Γερμανία, που έχει μελετήσει επισταμένως την Ασία και τη βλέπει ως ένα επιτυχημένο παράδειγμα, θέλει να την αντιγράψει στον τομέα της ανταγωνιστικότητας και θέλει να δημιουργήσει ένα ανάλογο μοντέλο»

Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2011

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΑΓΓΛΙΚΩΝ ΑΝΕΥ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥ ΣΤΟ ΚΑΜ {Μεγάλο Αρσενάλι}
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Η πολιτιστική οργάνωση του Δήμου μας {ΔΗΠΕΧ -ΚΑΜ} δίδαξε στο πολυπληθές κοινό που συνέρευσε στο "Αρσενάλι" την Τετάρτη στις 8 το βράδυ, την Αγγλική γλώσσα άνευ διδασκάλου, και προπάντων στην δύσκολη εποχή που ζούμε χωρίς δίδακτρα. Πως έγινε αυτό; Πρόβαλλε ένα ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους για την Βενετία την ιστορική πόλη του Ιταλικού Βορά, με Αγγλικούς υποτίτλους. Το γνωρίζαμε ότι ο Γιωργάκης μας πήγε στο Δ.Ν.Τ και γίναμε αποικία των Αγγλοσαξόνων, των Αμερικανών, και των Γερμανών. Γιαυτό το επισφράγισε και η ΔΗΠΕΧ-ΚΑΜ προβάλλοντας το Ιταλικό ντοκιμαντέρ με Αγγλικούς υποτίτλους. Συγχαρητήρια παιδιά. Να μας μάθετε αύριο και Κινέζικα.
ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Η οικονομική κρίση άρχισε από την Αμερική με τα τοξικά ομόλογα. Μεταφέρθηκε σύντομα στην Ευρώπη, λόγω αλληλεξάρτησης των οικονομιών. Η τωρινή κρίση είναι δυνατή σαν σεισμός με πολλά Ρίχτερ. Από τον σεισμό πρώτα γκρεμίζονται τα σπίτια των φτωχών, μαζί με τα όνειρα τους. Μειώνονται και οι επιδιώξεις των μεσαίων για ακόμη μεγαλύτερη χλιδή επίδειξη και άνοδο, και πλήθος από αυτούς ακολουθούν τους φτωχούς στην άβυσσο. Το υπερκαταναλωτικό μοντέλο ανάπτυξης, που λάτρεψε ο δυτικός μεταπολεμικός άνθρωπος- το οποίο παρά τις αντιφάσεις του και τις ανισότητες ,του προσέφερε ευημερία- σαν μεταφυσική Θεότητα ψυχορραγεί πεσμένο στο έδαφος. Η Αμερική είναι υπερχρεωμένη. Ζει καταναλώνοντας με δανεικά. Στην Κίνα πληρώνει 50 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως για τόκους. Η Ευρωπαϊκή ένωση είναι καταχρεωμένη. Οι Ευρωπαίοι ζουν και καταναλώνουν, κι αυτοί με δανεικά. Ασχέτως ότι βρήκαν την Ελλάδα ως αποδιοπομπαίο τράγο για να κρύψουν τις δικές τους πομπές. Ο νεοφιλελευθερισμός των τελευταίων τριάντα χρόνων, είναι ένα αποτυχημένο μοντέλο συγκεντρώσεως πλούτου, σε μια μικρή ολιγαρχία , και φτώχεια ανεργία και περιθωριοποίηση σε μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Ο καπιταλισμός μετεξελίχθηκε σε καπιταλισμό ελεεινής μορφής. . Δεν είναι ο κλασικός καπιταλισμός όπου ο βιομήχανος με το κεφάλαιο του, αποσπούσε υπεραξία από την εργασία των μισθωτών του εργοστασίου του. Ο καπιταλισμός μεταμορφώθηκε σε καζινοκαπιταλισμό. Κερδίζει φουσκώνοντας τα διεθνή χρηματιστήρια αδειάζει το χαρτοφυλάκιο του, πουλώντας μετοχές φούσκες, και φεύγει ανενόχλητος.
Με την τελευταία μεγάλη οικονομική κρίση επιχειρείται στην Ευρώπη με μοντέλο την Ελλάδα ,ο καπιταλισμός της καταστροφής εφαρμόζοντας το δόγμα του σοκ.
Θέλουν οι καπιταλιστές να διαλύσουν την Ελλάδα να ξεπουλήσουν αντί πινακίου φακής τον δημόσιο πλούτο της ,για να τον αγοράσουν με λίγες χιλιάδες εβρώ.
Να εκμεταλλευτούν τον υποθαλάσσιο πλούτο της χώρας μας για ίδιο όφελος , με τον λαό ηττημένο και αμέτοχο. Θα καθήσει ο λαός αμέτοχος χωρίς να αντιδράσει;
Ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός με κέντρο τον άνθρωπο και τις ανάγκες του.

Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011

Η ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΚΗ ΗΘΙΚΗ ΤΗΣ ΚΑΓΚΕΛΑΡΙΟΥ Α. ΜΕΡΚΕΛ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Η Καγκελάριος της Γερμανίας κ. Άγκελα Μέρκελ επιθυμεί την τιμωρία των απείθαρχων κρατών με πολύχρονη λιτότητα. Όπως λένε ορισμένοι αναλυτές η προσήλωση της αυτή, έχει σχέση με την προτεσταντική ηθική των Γερμανών, και των άλλων Σκανδιναβικών βορείων κρατών, όπου σύμφωνα με τον μεγάλο Γερμανό κοινωνιολόγο Μαξ Βέμπερ όπου γράφει στο βιβλίο του «Η προτεσταντική ηθική και η ανάπτυξη του καπιταλισμού»,ότι οι προτεστάντες υιοθέτησαν τον Θεό τιμωρό των Εβραίων, κι όχι τον Θεό που συγχωρεί όπως τον Θεό των Ορθοδόξων και των Καθολικών. Άλλωστε αφορμή για το σχίσμα, από την Καθολική εκκλησία, την εξέγερση του Μαρτίνου Λούθηρου στην Γερμανία, και την υιοθέτηση της προτεσταντικής ηθικής από τον Ζβίγκλιο Καλβίνο στην Ελβετία, ήταν τα συγχωροχάρτια που πουλούσε τότε ο Πάπας για την συγχώρεση των αμαρτιών των πιστών. Μια πιο πολιτική ανάλυση όμως εξάγει το συμπέρασμα, ότι η Γερμανίδα Καγκελάριος και τα συμφέροντα που εκπροσωπεί της μεγάλης Γερμανικής χρηματοπιστωτικής και οικονομικής ολιγαρχίας, θέλουν μέσω των οδηγιών και των πιέσεων προς τα νότια και πιο αδύναμα κράτη να κυριαρχήσουν στην Ευρώπη. Η Ευρωπαϊκή οικονομική και νομισματική ένωση δεν ολοκληρώθηκε ποτέ με μια πολιτική ένωση, και την «Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Ευρώπης» με κοινό πρόεδρο και υπουργούς της ομοσπονδίας, όπως οι Η.Π.Α. Με την Ε.Κ.Τ ελεύθερη να κόβει νέο νόμισμα όπως το νομισματοκοπείο των ΗΠΑ. Τα πλεονάσματα της Γερμανίας σήμερα είναι ελλείμματα των νοτίων φτωχότερων χωρών. Σε μια Ομοσπονδιακή Ευρώπη θα εμεταφέροντο πόροι στις ελλειμματικές περιοχές όπως στις Η.Π.Α. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έμεινε ανολοκλήρωτη, και τώρα με την οικονομική κρίση αναβιώνουν οι εθνικισμοί και κυριαρχούν τα στενά συμφέροντα των κρατών.
Η Ελλάδα βεβαίως όπως ομολογούν τώρα, οι πολιτικές ελίτ, εισήλθε με πολιτική απόφαση στην ΟΝΕ , χωρίς να τηρεί της προϋποθέσεις και με την «Γκόλντμαν Σακς» συνεργό, όπου της μετέθεσε το υπερβάλλον δημόσιο χρέος με διάφορα τρυκ για το 2020.Αντι η πολιτική τάξη να προετοιμάσει την Ελληνική οικονομία προς εξωστρεφή κατεύθυνση και εσωτερική αυτάρκεια, έδωσε επιδοτήσεις σε επιχειρήσεις για να επενδύσουν στις γειτονικές Βαλκανικές χώρες. "Άβουλοι και μοιραίοι αντάμα" φοροποκλέπτοντας όσοι μπορούσαν- και υπερκαταναλώνοντας εισαγόμενα προϊόντα, αφεθήκαμε σαν απροστάτευτα νήπια από τις κυβερνήσεις μας να μας παρασύρει ο χείμαρρος της μεγαλύτερης καπιταλιστικής κρίσης που βίωσε ο ανεπτυγμένος κόσμος μετά το 1929-33. Τώρα οι πιστωτές αναγκάζουν την σημερινή εθελόδουλη κυβέρνηση να εφαρμόσει «θεραπεία σοκ» καταστρέφοντας την Ελληνική οικονομία και βάζοντας στη φτώχεια και στο περιθώριο τους μισούς Έλληνες. Η αξιωματική αντιπολίτευση ουσιαστικά συμφωνεί διαφωνώντας περιμένοντας να πάρει την εντολή για διακυβέρνηση από τα ερείπια που παρέδωσε ως κυβέρνηση , στην επόμενη κυβέρνηση που επέτεινε τον κατήφορο. Μόνο ο λαός αν παραμερίσει προσωρινά τις διαφορές του τις ανωριμότητες του και τον εγωιστικό ναρκισσισμό του , με ένα νέο πατριωτικό μέτωπο, θα μπορέσει να πάρει στα χέρια του την κυβέρνηση για να κάνει ανάταξη της οικονομίας. Οι καιροί ου μενετοί.

Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2011

ΧΩΡΙΣ ΝΕΡΟ



Ο ποιητής μας συμβούλευσε κάποτε¨

«Να αποθηκεύσουμε το νερό,

διότι το μέλλον θα έχει πολύ ξηρασία».

Το μέλλον που εννοούσε είναι σήμερα παρόν.

Εμείς με τις τεχνοκρατικές γνώσεις, που

περιφρονούμε τους ποιητές και διαβάζουμε

μονάχα βιβλία προώθησης πωλήσεων

και οικονομικές θεωρίες, είμαστε τώρα

έκπληκτοι και με αποξηραμένο το στόμα.

Ανοίγουμε αιφνιδιασμένοι νέες γεωτρήσεις για νερό.

Που εμείς άφθονο σπαταλήσαμε, χωρίς να σκεφθούμε

ότι η ζωή δεν είναι μόνο το δικό μας παρόν.

Βρισκόμαστε δίκαια, στο εδώλιο από τους τωρινούς

και αύριο από, τους ερχόμενους.

Μας δικάζουν γιατί τους κλαδέψαμε

Τους δικούς τους κλώνους και ,

Χωρίς περίσκεψη αφήσαμε

τη φύση χωρίς δέντρα, με

ανεξέλεγκτους τους χειμάρρους

Να καταπίνουν τη ζωή.



ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
"ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ" "ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ"
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Την Κυριακή 23 τρέχοντος μηνός, ο πρώην υπουργός, και καθηγητής στο οικονομικό πανεπιστήμιο κ. Νίκος Χριστοδουλάκης παρουσίασε στο ΜΑΙΧ το βιβλίο τουυ "Σώζεται ο Τιτανικός;" Είπε για εκείνους που λένε ότι¨ "δεν πληρώνω το χρέος "υπάρχει και το "δεν ξεχνώ". Ανέτρεξε στην Ρωσική επανάσταση όπου ο Λένιν αρνήθηκε το χρέος το 1917, αλλά μετά την πτώση του Σταλινικού μοντέλου, οι πιστωτές άρχισαν ξανά να διαπραγματεύονται για τα παλιά χρέη.Συμφωνώ βεβαίως με τον κ. Χριστοδουλάκη ότι μια κυβέρνηση εντός του συστήματος του δυτικού καπιταλισμού, δεν έχει την δυνατότητα να αρνηθεί το χρέος της ,παρά μόνο να το διαπραγματευτεί όπως γίνεται σήμερα από τους ανίκανους γραφεικράτες νυν, και πρώην που μας κυβέρνησαν.Ο κ. Χριστοδουλάκης άσκησε επίσης κριτική στην φορομπηχτική πολιτική της κυβέρνησης ,και την αδικία των μέτρων που οδηγούν στην ύφεση, και στην μείωση των εσόδων.Πρότεινε επενδύσεις και ανάπτυξη για να βγούμε από την κρίση.Βεβαίως όταν οι πολιτικοί είναι εκτός πολιτικής λένε αλήθειες , που δεν μπορούν να της πουν εντός της πολιτικής για να μη χάσουν τους υπουργικούς τους θώκους.Αλήθεια βγήκε τότε που ήταν υπουργός του Σημίτη, να καταγγείλει την μεγάλη διαφθορά, το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου,αλλά και την κυβέρνηση του,όπως καιτην Ν.Δ,καθώς και ορισμένα μίντια μεγαλοεργολαβικών συμφερόντων, που ήταν ταγμένοι υπέρ των Ολυμπιακών αγώνων οι οποίοι κόστισαν γύρω στα 60 δισεκατομμύρια και αύξησαν το δημόσιο χρέος; Όταν είσαι εντός πολιτικής , έχει σημασία τι λες και τι πράττεις ,όπως ό έντιμος υπουργός Μανώλης Δρετάκης των πρώτων κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, που δυσαρεστημένος για τις παλινωδίες του Ανδρέα Παπανδρέου, έθεσε τον εαυτόν του,γρήγορα εκτός ΠΑΣΟΚ -μόλις ο Ανδρέας αρνήθηκε τον φόρο που εισηγήθηκε ο Δρετάκης {μεγάλης ακίνητης περιουσίας"- όπου θα εξυγίαινε τα δημόσια οικονομικά της χώρας.

Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2011

ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΣ Η ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΠΑΡΕΜΒΑΤΙΣΜΟΣ;

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ «Δεν με ενδιαφέρει αν είναι άσπρη γάτα ή μαύρη γάτα. Εφόσον πιάνει ποντίκια είναι καλή γάτα.» ΝΤΕΝΓΚ ΧΣΙΑΟΠΙΓΚ . {Συνδιάσκεψη του ΚΚ Κίνας στην Καντόνα το 1961} Με τα λόγια αυτά ο Κινέζος ηγέτης, εννοούσε την πεποίθηση του, για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας του, ανεξαρτήτως ιδεολογικών δογμάτων και κολλημάτων. «Ο άκρατος καπιταλισμός έχει αφήσει ερείπια και συντρίμμια στο βάθος της 200 σαχρονης και πλέον , ιστορίας του.

{Υπερπληθωρισμός της δημοκρατίας της Βαϊμάρης}, το κραχ του 1929 στη Γουόλ στριτ, και την επακόλουθη μεγάλη ύφεση, καθώς επίσης για τις φούσκες και την κατάρρευση τους που ανάγονται ακόμη και 300 χρόνια στο παρελθόν , με την μανία για τις Ολλανδικές τουλίπες του 17ου αιώνα, και τη φούσκα των μετοχών της νότιας θάλασσας στις αρχές του 18ου αιώνα , καθώς και τις αλλεπάλληλες κρίσεις πανικού, που σημάδεψαν την εξέλιξη των Ναπολεόντειων πολέμων». Στην Ευρώπη των δύο παγκοσμίων πολέμων, οι σημερινοί ηγέτες της, δεν δείχνουν να έχουν πάρει τα αναγκαία διδάγματα τη ιστορίας. Εφαρμόζουν χρόνο με το χρόνο άκρατο καπιταλισμό ανατρέποντας όλες τις κατακτήσεις του μεταπολεμικού σοσιαλδημοκρατικού κράτους πρόνοιας. Η Ελλάδα με την άφρονα πολιτική της, των τελευταίων τριάντα χρόνων του δυσθεώρητου δημοσίου χρέους προσφέρθηκε οικειοθελώς, από τους κρετίνους ηγέτες της στην αγκαλιά της τρόικα, για να εφαρμόσει «το δόγμα του σοκ».

διαλύοντας τον κοινωνικό ιστό και εξαθλιώνοντας σημαντικό μέρος της Ελληνικής κοινωνίας. Όταν ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα δημιούργησε κρατικό σύστημα κοινωνικής ασφάλισης για τα {50} πενήντα εκατομμύρια ανασφάλιστους Αμερικανούς , στην Ελλάδα προσπαθούν, και μειώνουν τις δαπάνες για την υγεία και την παιδεία. Ο Άλλαν Γκρίσπαν ο κεντρικός τραπεζίτης των Η.Π.Α στα 19 χρόνια της θητείας του, εφάρμοσε μια ακροφιλελεύθερη οικονομική πολιτική με ελάχιστες ρυθμίσεις. « Αυτό που κατέστη οδυνηρά σαφές το 2008 ήταν ότι η αυτοσυγκράτηση ήταν το μοναδικό πράγμα για το οποίο δεν μπορούσε κανείς να έχει εμπιστοσύνη στην αγορά. «Το κράτος ως θεατής και νυχτοφύλακας της οικονομίας είχε τραγικά αποτύχει. «Τίποτα επίσης δεν θα μπορούσε να ενισχύσει περισσότερο την άποψη των αναδυομένων χωρών, σχετικά με την ανάγκη και την αποτελεσματικότητα του κρατικά διευθυνόμενου καπιταλισμού από όσο η χρηματοπιστωτική κρίση του 2008.»

«Οι αναδυόμενες αγορές όπως η Κίνα, η Φιλιππίνες, η Μαλαισία , η Ρωσία «φαίνεται να είχαν απόλυτη συναίσθηση των ορίων της ελεύθερης αγοράς, και του ρόλου που οφείλει να διαδραματίσει το κράτος σένα παράλογο κόσμο». «Ότι όχι μόνο λόγω της αδυναμίας των οικονομικών μοντέλων , αλλά ενδεχομένως εξαιτίας μιας ολόκληρης σειράς μακροοικονομικών αιτίων, η κυβέρνηση έπρεπε να έχει κεντρικό πρωταγωνιστικό ρόλο» . Το μοντέλο της σοσιαλδημοκρατίας το οποίο εφαρμόστηκε μεταπολεμικά στην Ηπειρωτική Ευρώπη όπως η Σκανδιναβία ,η Γαλλία, και η Γερμανία, εξηγεί γιατί η φορολογία εισοδήματος είναι υψηλότερη απότι στις Ηνωμένες Πολιτείες. Από αυτή την φορολογική βάση λαμβάνουν κρατική χρηματοδότηση τα πάντα, από τους σιδηροδρόμους μέχρι τα συνταξιοδοτικά προγράμματα». Το καθεστώς της διευθυνόμενης οικονομίας που είναι αυταρχικού τύπου έχει υιοθετήσει η Κίνα και οι άλλες αναδυόμενες οικονομίες. «Πολύ συχνά η ισορροπία επιτυγχάνεται μέσα από ένα συνδυασμό, αυστηρών κανόνων και πλαισίων με την ενορχήστρωση μιας λεπτής ισορροπίας μακροοικονομικών πολιτικών.»



ΠΗΓΗ. « ΠΩΣ ΧΑΘΗΚΕ Η ΔΥΣΗ»- NTAMPISA MOYO- «Εκδόσεις Λιβάνη»
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ -ΧΑΝΙΩΤΙΚΗ ΑΥΡΑ- E:MAIL manousosdaskalakis@hotmail.com Έμπορος-Βιοτέχνης-Συνταξιούχος Ο.Α.Ε.Ε Συγγραφέας {Λογοτέχνης- Ποιητής-Αρθρογράφος στον Χανιώτικο τύπο} . Είναι παντρεμένος και έχει τριά κορίτσια. Η πρώτη είναι καθηγήτρια Αγλικών, και οι άλλες δύο είναι Δασκάλες.
Γεννήθηκε το 1948 στα Σφακιά, Χανίων, Κρήτης. Οι γονείς του μετανάστευσαν στην πόλη των Χανίων το 1955, όταν ό ίδιος ήταν μόλις εφτά ετών.Κατάγεται από πολυμελή οικογένεια ,και λόγω φτώχειας άρχισε να εργάζεται μόλις τέλειωσε το δημοτικό σχολείο από 12 ετών.Ήταν πολύ καλός- άριστος μαθητής. Επειδή οι γονείς είχαν ανάγκη να εισέρχεται χρήμα στο σπίτι,λόγω άνεργου και φιλάσθενου πατέρα,εργάστηκε ως πλανόδιος μικροπωλητής.Πούλησε και τι δεν πούλησε. Κουλούρια, παγωτά ,και γλυκά,μένα τρίκυκλο καροτσάκι με ρόδες ποδηλάτου.
Αργότερα εργάστηκε ως πλανόδιος σουβλατζής με τρίροδο καρότσι, όταν στα Χανιά δεν υπήρχαν ακόμη ψητοπωλεία {σουβλατζίδικα} περίπου την χρονολογία 1963-67. Πούλησε και βραστά καλαμπόκια, μένα πλεκτό καλαμένιο πανιέρι τοποθετημένο σε σκάρα ποδηλάτου,καθώς και ψιλικά.
Θέλησε το 1966, να μάθει μια ξένη γλώσσα, και πήγε στο φροντιστήριο Αγγλικών {Δουβίτσα} νυχτερινός , για μόλις δύο χρόνια. Πήρε επαίνους και βραβεία, αλλά δεν πρόλαβε να τελειώσει γιατί κλήθηκε να υπηρετήσει την στρατιωτική του θητεία. Το 1968 στο φουλ της δικτατορίας, υπηρέτησε στον στρατό για 27 μήνες. Απολύθηκε με διαγωγή μετρία ,διότι έτσι τότε στιγματιζόταν οι αριστεροί. Σε εφηβική ηλικία,εισέπραξε όλη την φτώχεια και την καταφρόνια μια γεννιάς που γεννήθηκε στην κατεστραμένη Ελλάδα της κατοχής και του εμφυλίου. Όταν απολύθηκε από τον στρατό άνοιξε ένα κατάστημα παιδικών παιχνιδιών, στη Δημοτική αγορά Χανίων, για 7 χρόνια.Περιπλανήθηκε και σε άλλες μικρές επιχειρήσεις, ώσπου κατέληξε για 25 χρόνια ως παραγωγός Δερματίνων πορτοφολιών τσαντών, ζωνών, τα οποία έκανε διανομή χονδρικώς σε τουριστικα μαγαζιά σε Κρήτη και νησιά. Με το αγώνα του, και με την συμπαράσταση της συζύγου του Στέλλας δημιούργησε σεβαστή περιουσία. Από το 2008 βγήκε στην σύνταξη από το ΤΕΒΕ. Δεν διαθέτει πτυχία . Είναι αυτοδίδακτος. Έχει παρακολουθήσει το "ελεύθερο ανοιχτό πανεπιστήμιο" του Δήμου Χανίων και νομικά σεμινάρια στο "Ινστιτούτο Κρητικού Δικαίου." Δεν έλειψε επίσης από καμιά επιστημονική και καλλιτεχνική εκδήλωση τα τελευταία τριάντα χρόνια. Πάντα του άρεσε το διάβασμα και το γράψιμο.Έχει διαβάσει ιστορία,πολιτική οικονομία,ψυχολογία, αρχαία Ελληνική γραμματεία,σύχρονους φιλοσόφους, λογοτέχνες-ποιητές.Έχει εκλεγεί δύο φορές μέλος του Δ.Σ του Συλλόγου Πνευματικών δημιουργών Χανίων. Γράφει επί 35 και πλέον χρόνια άρθρα και σχόλια στον Χανιώτικο τύπο. Έχει εκδόσει με δικά του έξοδα τα εξής¨ {ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΨΥΧΗΣ-1994-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-{ΠΟΙΗΤΙΚΕΣ ΠΙΝΕΛΙΕΣ 1999, ΠΟΙΗΜΑΤΑ-{ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΣΤΟ ΚΟΣΜΟ 2002 {ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΔΑΚΤΥΛΟΓΡΑΦΗΜΕΝΑ] -{ΤΟ ΝΗΣΙ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ 2006-ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ-ΠΟΙΗΜΑΤΑ. "Η ΑΠΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΑΧΙΛΕΑ-2009-ΝΟΥΒΕΛΑ- {ΦΩΤΕΙΝΟ ΑΣΤΈΡΙ -ΠΟΙΗΜΑΤΑ 2010} ΤΟ ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΚΟ ΒΛΈΜΜΑ Συλλογή διηγημάτων 2011. Δημοσιεύει επίσης τακτικά άρθρα και διηγήματα, στον τοπικό Χανιώτικο τύπο.

Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2011

ΚΙΝΑ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ ΣΤΑ ΦΘΗΝΑ ΗΜΕΡΟΜΙΣΘΙΑ

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

Η Κίνα του Μάο Τσε Τουγκ της «μεγάλης πορείας», που ήταν ίνδαλμα μιας μερίδας κομμουνιστών, έχει παραχωρήσει την θέση της, σένα κατ` επίφαση κομμουνιστικό κόμμα, που κυβερνά με στυγνότητα , κι όπου έχει παραχωρήσει την χώρα στην αχαλίνωτη και χωρίς φραγμούς οικονομία της αγοράς. Η ανάπτυξη της Κίνας στηρίζεται , στην ανηλεή εκμετάλλευση του πολυπληθούς ανθρώπινου δυναμικού της, που θυμίζει την στυγνότητα του δυτικού κόσμου που εκμεταλλευόταν σκληρά την μισθωτή εργασία, χωρίς ασφάλιση, ακόμη και την εργασία των παιδιών, στις βιομηχανίες, στον 19ο αιώνα, στην εποχή της πρωταρχικής συσσώρευσης του κεφαλαίου. « Η Κίνα θεωρείται ότι έχει τελειοποιήσει επίσης την ικανότητα της, να εφαρμόζει πολιτικές οι οποίες περιγράφονται με τον όρο ¨ «κούρσα μέχρι τέλους». Εδώ η κυβέρνηση επιδιώκει να κυριαρχήσει οικονομικά, υποσκάπτοντας διαρκώς τους ανταγωνιστές της. Για παράδειγμα στο πλαίσιο του ανταγωνισμού για χαμηλό εργατικό κόστος, σε μεγάλο μέρος της Ασίας,{1} και γενικά σε ολόκληρο τον αναπτυσσόμενο κόσμο, η Κίνα διαρκώς ρίχνει το κόστος των εργατικών της κάτω από εκείνο των ανταγωνιστών της, σε σημείο που κανείς από αυτούς δεν μπορεί να ρίξει τις τιμές παρακάτω, οπότε οι ανταγωνιστές βγαίνουν από το παιχνίδι. Στην πλέον ακραία μορφή αυτού του παιχνιδιού , ο νικητής , έχοντας εκμηδενίσει ουσιαστικά κάθε ανταγωνισμό, μετατρέπεται ουσιαστικά σε μονοπώλιο, οπότε μπορεί πλέον να αυξήσει τις τιμές των αγαθών του. Για την ώρα το συγκριτικό κόστος της Κίνας απέναντι στις άλλες Ασιατικές χώρες τα λέει όλα. Σύμφωνα με τους αναπτυξιακούς δείκτες της Παγκόσμιας Τράπεζας, το 2006, οι αμοιβές των εργαζομένων ως ποσοστό επί του συνόλου του κόστους ήταν¨ 28% στη Σρι Λάνκα, 11% στη Νότια Κορέα, 31% στις Φιλιππίνες, και μόλις 5% στην Κίνα». Τις μεθόδους αυτές που δεν είναι πρωτότυπες η Κίνα της έχει αντιγράψει από τους καπιταλιστές της Δύσης, τις οποίες χρησιμοποιεί με μεγάλη ευελιξία και σκληρότητα διότι έχει δικτατορικό καθεστώς, και δεν δέχεται διαμαρτυρίες. Παρόλα αυτά ,που και που γράφει ο δυτικός τύπος, ότι ξεσηκώνονται οι εξαθλιωμένοι Κινέζοι εργαζόμενοι, και απαιτούν αυξήσεις, και καλυτέρευση των συνθηκών διαβίωσης, από τη εργοδοσία.

Στο πλαίσιο του ανταγωνισμού της Κίνας με τους Δυτικούς, η Δύση προσπαθεί να χαμηλώσει το εργατικό κόστος στην Ευρώπη, και να καταργήσει εν καιρώ την κοινωνική ασφάλιση. Η Ελλάδα είναι ένα πειραματόζωο εξαιτίας της κρίσης του

ευρώ και της ατελούς δόμησης της Ευρωζώνης. Γενικώτερα, μετά την πτώση του Σοβιετικού μπλοκ, υπάρχει ένας πόλεμος της διεθνούς κεφαλαιοκρατίας που λειτουργεί με προμετωπίδα τον καπιταλισμό του τζόγου, γνωστό και ως καζινοκαπιταλισμό εναντίον του κόσμου της εργασίας και των μεσαίων τάξεων όπου επιτίθεται με δριμύτητα στις κατακτήσεις και τα δικαιώματα τους. ΠΗΓΗ {1} «ΠΩΣ ΧΑΘΗΚΕ Η ΔΥΣΗ» DAMBISA MOYO {ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΛΙΒΑΝΗ.}
ENAΣ ΑΡΧΑΙΟΣ ΤΥΡΑΝΟΣ ΛΑΪΚΟΣ ΕΥΕΡΓΈΤΗΣ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ"Από την βικηπαίδεια την ελεύθερη ανοιχτή εγκυκοπαίδεια. "Η τρίτη τυραννίδα" "Αν και εξόριστος και χωρίς περιουσία, ο Πεισίστρατος δεν έμεινε άπραγος. Κατόρθωσε χάρη στην επινοητικότητά του να αποκτήσει τον έλεγχο ορυχείων αργύρου και χρυσού στη Μακεδονία και τη Θράκη, και να πλουτίσει. Έτσι, με μισθοφόρους από το Άργος και στρατό που του εξασφάλισε ο φίλος του Λύγδαμης από το νησί της Νάξου, και αριστοκράτες φίλοι του από τη Θήβα, τη Θεσσαλία και την Ερέτρια, ο Πεισίστρατος έπλευσε από την Ερέτρια στον Μαραθώνα. Από εκεί εξεστράτευσε κατά της Αθήνας και νικώντας τις δυνάμεις του Λυκούργου και Μεγακλή που τον περίμεναν στην Παλλήνη, έγινε κυρίαρχος των Αθηνών για τρίτη φορά, το 545 π.Χ., και μέχρι το τέλος της ζωής του. Οι αντίπαλοι του αναγκάσθηκαν να αυτοεξορισθούν, ενώ ο Σόλωνας προσπάθησε να απευθυνθεί στον λαό και πάλι για να τον προτρέψει να αντισταθεί στην τυραννία, χωρίς επιτυχία. Δύο χρόνια αργότερα ο ηλικιωμένος Σόλωνας πέθανε από φυσικά αίτια.

Κατά την τυραννία του ο Πεισίστρατος δεν κατέλυσε τους θεσμούς. Αντίθετα σεβάστηκε τους νόμους του Σόλωνα, διατήρησε τον υπάρχοντα διοικητικό μηχανισμό της Αθήνας, αλλά φρόντισε να τοποθετήσει σε όλες τις θέσεις-κλειδιά ανθρώπους της απόλυτης εμπιστοσύνης του. Επίσης κατάφερε με ειρηνικά μέσα να αφοπλίσει τους Αθηναίους πείθοντάς τους ότι θα τους προστάτευε με στρατό που θα τον πλήρωνε από προσωπικά και δημόσια έσοδα, και έστρεψε τα ενδιαφέροντά τους στην καλλιέργεια της γης και στην τόνωση του εμπορίου. Για να διασφαλίσει το καθεστώς του από τους αντιφρονούντες ο Πεισίστρατος πήρε ομήρους μερικούς νέους από αριστοκρατικές οικογένειες και τους έστειλε στη Νάξο, στον Λύγδαμη, και εξόρισε όσους αρνήθηκαν να συμβιβαστούν, όπως τους Αλκμεωνίδες.

Ο Πεισίστρατος έκανε αναδασμό της γης που δήμευσε -δηλαδή όχι όλης της γαιοκτησίας των πλουσίων, αλλά εκείνων που είχαν εξοριστεί- και την διένειμε στους ακτήμονες. Φρόντισε επίσης για τους αγρότες δίνοντάς τους χαμηλότοκα δάνεια. Θέσπισε κινητά δικαστήρια στην ύπαιθρο για την επίλυση των διαφορών. Με τον τρόπο αυτό περιόρισε την αστυφιλία και αύξησε την αγροτική παραγωγή.

Ο Πεισίστρατος ενθάρρυνε και τη βιοτεχνία και το εμπόριο, και καλυτέρευσε κατά πολύ την οικονομία της Αθήνας με τη φορολογία της δεκάτης (10% επί του εισοδήματος). Με τα χρήματα που εισέπραττε από τους φόρους κατασκεύασε δρόμους και πολλά άλλα δημόσια έργα, μνημεία και ναούς που ομόρφηναν την Αττική αλλά ταυτόχρονα πρόσφεραν δουλειά στον αστικό πληθυσμό. Αυτά τα χρόνια, πολλά Αττικά προϊόντα εξήχθησαν στην Ετρουρία και Αίγυπτο, Μικρά Ασία και πόλεις της Μαύρης Θάλασσας, κυρίως κρασί, λάδι και αρώματα.

Μερικά από τα διασημότερα έργα της εποχής του Πεισίστρατου ήταν το υδραγωγείο, η Εννεάκρουνος ή Καλλιρρόη, το Εκατόμπεδον στην Ακρόπολη προς τιμήν της Αθηνάς, εκεί όπου αργότερα χτίστηκε ο Παρθενώνας, και ο ναός του Ολυμπίου Διός, ο οποίος τελικά ολοκληρώθηκε αιώνες αργότερα από τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Αδριανό.

Πάντως για κάποια από αυτά τα έργα, οι ιστορικοί αποδίδουν στον Πεισίστρατο και πολιτική σκοπιμότητα, ότι δηλαδή επεδίωκε για παράδειγμα με μεγαλεπήβολα σχέδια όπως με το ναό του Ολυμπίου Διός να κρατά το λαό ικανοποιημένο και συνάμα αρκετά απασχολημένο, ώστε να μην εντρυφεί στην πολιτική και να είναι ο ίδιος ανενόχλητος στην τυραννίδα του[8] Σε πολιτική υστεροβουλία, πιθανόν σε συνδυασμό και με το θετικό κίνητρο να διευκολύνει το λαό, αποδίδουν και το μέτρο του για περιοδεύοντες δικαστές. Αυτοί ναι μεν έλυναν επιτόπου πολλές διαφορές πολιτών στην Αττική και τους γλίτωναν από αδικίες και ταλαιπωρίες σε μετακινήσεις προς το άστυ,[9], αλλά παράλληλα κρατούσαν και τους πολίτες στους δήμους τους, μακριά από το δήμο της Αθήνας όπου θα μπορούσαν ίσως να δημιουργήσουν προβλήματα στον Πεισίστρατο.

Στην εποχή του Πεισίστρατου καταγράφηκαν για πρώτη φορά και τα Ομηρικά Επη ενώ στην βιβλιοθήκη του, τη μεγαλύτερη σε όλες τις ελληνικές πόλεις, είχαν πρόσβαση όλοι οι πολίτες. H αττική αγγειοπλαστική επί των ημερών του γνώρισε μεγάλη άνθηση.

Στο πλαίσιο της φιλολαϊκής πολιτικής του ο Πεισίστρατος αναδιοργάνωσε και αναβάθμισε τις κυριότερες γιορτές της Αθήνας, όπως τα Διονύσια και τα Παναθήναια. Περιέλαβε στους εορτασμούς της πόλης και αθλητικούς, μουσικούς και ποιητικούς αγώνες. Λέγεται μάλιστα ότι ο Θέσπις, ο προπάτορας του αρχαίου ελληνικού θεάτρου, αναδείχτηκε νικητής στον ποιητικό αγώνα των Μεγάλων Διονυσίων επί Πεισιστράτου, το 535 ή το 533 π.Χ.

Στα 20 σχεδόν χρόνια της τρίτης τυραννίδας του Πεισίστρατου η Αττική δεν ενεπλάκη σε κανέναν πόλεμο. Οι σχέσεις του Πεισίστρατου με τους γείτονες, και κυρίως την επικίνδυνη Μεγαρίδα, υπήρξαν άριστες. Το ίδιο και με τις περισσότερες ελληνικές πόλεις. Οι φιλικές σχέσεις του με το λιμάνι της Δήλου (το θρησκευτικό κέντρο των Ιώνων), είχε ως αποτέλεσμα η Αθήνα να γίνει ο ηγέτης της Ιωνικής φυλής. Σύμφωνα με τις ιστορικές μαρτυρίες η τυραννίδα του Πεισίστρατου ήταν μάλλον ήπια, σχεδόν «δημοκρατική».

Μετά τον θάνατο του Πεισίστρατου τον διαδέχθηκαν οι γιοι του Ιππίας και Ίππαρχος, οι οποίοι και υπήρξαν οι τελευταίοι τύραννοι της Αθήνας. Το τυραννικό πολίτευμα της Αθήνας καταλύθηκε το 510 π.Χ.

Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2011

"Ξέρω ότι δεν είναι αρεστό σε πολλούς να ανατρέχει ο συνομιλητής τους στην ιστορία αλλά και χωρίς αυτό πώς μπορεί να γίνει κάποιου είδους ανάλυση;
Ζητάμε ποιότητα, να ξέρουμε τι ζητάμε λοιπόν. Τι ψάχνουμε; Έναν Σόλωνα μήπως; Να φέρει την τάξη; Ναι γιατί όχι. Μόνο που η βαρετή πραγματικότητα είναι ότι ο Σόλωνας δεν ήταν παρά συσχετιζόμενο μέλος της οικογένειας των Αλκμαιονιδών και ό,τι έκανε το έκανε μεν για το καλό της πόλης αλλά πάνω από όλα για τη διατήρηση της θέσης της οικογένειας. Ψάχνουμε μήπως έναν Κλεισθένη, που σφράγισε τη δημοκρατία; Μα μέλος των Αλκμαιονιδών ήταν και αυτός - τη δημοκρατία την επέβαλε με... Σπαρτιατικό στρατό (να φέρουμε τους Τούρκους να μας επιβάλουν πολίτευμα;). Μήπως θέλουμε την ποιότητα του Περικλή; Αλκμαιονίδης ήταν και αυτός του οποίου η πολιτική οδήγησε στον Πελοπονησιακό πόλεμο. Τόσοι πασίγνωστοι πολιτικοί άνδρες της δημοκρατικής Αθήνας όλοι Αλκμαιονίδες! Έναν μόνο να ξεχωρίσω, τον Θεμιστοκλή, μόνος γόνος μεσοαστικής οικογένειας τον οποίον χρησιμοποιήσαν εν καιρώ πολέμου για να τρέξει το λαό και μετά τον πετάξαν...

Ποιοι ήταν οι Αλκμαιονίδες; Η παλαιά βασιλική οικογένεια των Αθηνών ρε μάγκες. Ε ναι... εσείς τι λέτε; Να σας τα έλεγαν αυτά στο σχολείο; Τι να σας πουν; Ότι η άνοδος της μεσαίας τάξης ήταν έργο του Πεισίστρατου και ό,τι η δημοκρατία ήταν προτζεκτ των Αλκμαιονιδών για επανάκτηση της εξουσίας - οδηγώντας σε λιγότερο από 100 χρόνια στην τελική υποδούλωση της πόλης; Και τι να νοιαζε τους Αλκμαιονίδες... και 600 χρόνια αργότερα ακόμα οι ίδιοι ήταν στην εξουσία όχι μόνο της πόλης αλλά και πλέον της αυτοκρατορίας (Ηρώδης ο Αττικός - ο 2ος πιο πλούσιος Ρωμαίος πολίτης και ίσως στον κόσμο...). Βρέξει χιονίσει... παντός καιρού.

Και ποιος ήταν αυτός που έχτισε την Αθήνα της μεσαίας τάξης; Ναι ρε μάγκες, ο Πεισίστρατος. Ναι αυτός ο κακός ο τύρανος - αυτός ήταν που έλεγξε τους Αλκμαιονίδες και μεγάλο μέρος της παλαιάς ολιγαρχίας και κατάφερε να ανεβάσει τη μεσαία τάξη βάση της οποίας η Αθήνα έγινε ναυτική, εμπορική, πολιτική, στρατιωτική και πάνω από όλα πολιτιστική δύναμη. Πριν τον Πεισίστρατο η Αθήνα ήταν πόλη της συμφοράς που ζούσε με την ανάμνηση από περασμένα μεγαλεία.

Δεν ψάχνω τον ποιοτικό. Περισσότερο από μεμονωμένα πρόσωπα θα προτιμούσα ένα νέο σύστημα - κάποια κοινωνική ομάδα (δε πα να ναι βρώμικη...) με τα συμφέροντά της άρρηκτα δεμένα με τον τόπο (όπως όλοι αυτοί οι έμποροι και οι βιοτέχνες που σκάγαν εκατομμύρια από την τσέπη τους για τις επαναστάσεις...) - οι οποίοι να ανεβάσουν τα δικά τους πρόσωπα (βλέπε περίπτωση Πεισίστρατου) για να καθαρίσουν το τοπίο. Πολύ περισσότερο από τον καθησυχαστικό σοφο-Σόλωνα, ο κακός Πεισίστρατος είναι αυτός που θα έπρεπε να ψάχνουμε.

Σχολίασε ο/ Νίκος- {Πάνω σε άρθρο του Χρ.Γιανναρά που ζητούσε 10 φωστήρες να κυβερνήσουν τον τόπο.}| 18:14:28, Οκτώβριος 18th, 2011 "Καθημερινή"
ΔIEΘNHΣ AΓOPA
Tο μετέωρο «κούρεμα» της Αθήνας...
ZEZA ZHKOY -"ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Ας μην ξεχνάμε ότι το μέλλον είναι μεγαλύτερο από το παρόν και ότι η αποπληρωμή των χρεών έχει βαρύτατο κόστος. Πρέπει να κερδηθεί μέσω σκληρών δημοσιονομικών και εργασιακών πολιτικών, από τις οποίες υποφέρουν πρωτίστως τα αδύναμα νοικοκυριά. Η ελληνική κοινωνία έχει ήδη πικρά αντιληφθεί ότι δεν αρκεί η λογική των θυσιών για την αντιμετώπιση της κρίσης. H δυσαρέσκεια που εκτρέφεται από τη δομική απορρύθμιση της ελληνική οικονομίας, που υπαγορεύει η τρόικα, είναι τεράστια.

Ας υποθέσουμε, όμως, ότι θα γλιτώσουμε. Οτι η Ευρωπαϊκή Ενωση και το ΔΝΤ έβαλαν ξανά το χέρι στην τσέπη και μας έσωσαν από τη χρεοκοπία με τη νέα βοήθεια, ότι όλοι οι υπόλοιποι μειώσαμε για πολλοστή φορά τις αμοιβές, χάσαμε τα επιδόματα, πληρώσαμε πενταπλά αυξημένους φόρους και το έλλειμμα άρχισε να μειώνεται ως ποσοστό του ΑΕΠ. Και λοιπόν, τι σημαίνει αυτό; Οτι σώθηκε η ελληνική οικονομία; Ασφαλώς και όχι. Μια χώρα που έχει 350 δισ. ευρώ χρέος, ελλειμματικό προϋπολογισμό και κυρίως τεράστιο έλλειμμα εξωτερικών συναλλαγών δεν σώζεται ούτε με μεγαλύτερο «κούρεμα».

Για να σωθεί πρέπει να μειώσει το έλλειμμα εξωτερικών συναλλαγών και να περάσει σε πλεόνασμα. Τα πράγματα είναι απλά μαθηματικά. Ή μάλλον απλά ελληνικά. Οταν έχεις έλλειμμα, δεν μπορείς να μειώσεις το χρέος. Αντίθετα, καλύπτεις το έλλειμμα με νέο χρέος. Για να κερδίσεις πρέπει να βγάλεις πλεόνασμα. Από πού; Από τις συναλλαγές σου με το εξωτερικό. Και για να βγάλεις πλεόνασμα πρέπει να πουλάς προϊόντα και υπηρεσίες στους ξένους και να σου δίνουν χρήμα. Στην Ελλάδα συμβαίνει το αντίθετο. Αγοράζουμε προϊόντα και υπηρεσίες και δίνουμε στους ξένους χρήμα. Αρα θα είμαστε διαρκώς χαμένοι.

Από το 1980 ώς το 2010 –τα τελευταία 30 χρόνια, δηλαδή– η Ελλάδα εισέπραξε 50 δισ. ευρώ με τις επιδοτήσεις. Αυτή είναι η μια πηγή του πλούτου μας. Η άλλη είναι το χρέος. Το 1980, το δημόσιο χρέος ήταν χαμηλότερο από τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες. Στα 30 χρόνια, όμως, που ακολούθησαν, δανειστήκαμε συνολικά περί τα 300 δισ. ευρώ! Αν προσθέσουμε, λοιπόν, τα 50 δισ. ευρώ επιδοτήσεις και τα 300 δισ. ευρώ χρέος βρίσκουμε ότι εισέρρευσε χρήμα 350 δισ. ευρώ. Αυτό το χρήμα είναι που δημιούργησε τον υψηλό ρυθμό ανάπτυξης. Αυτό είναι το χρήμα που είδαμε στα μπουζούκια, στις βίλες, στα πούρα, στα κότερα. Και εφ’ όσον το είδαμε εκεί, σημαίνει ότι δεν επενδύθηκε σε εργοστάσια, σε επιχειρήσεις, σε ανάπτυξη.

Αυτά τα 350 δισ. ευρώ είναι το μέγεθος της πλαστής ευημερίας της ελληνικής οικονομίας.

Μετά τριάντα χρόνια υπερχρέωσης, λοιπόν, φθάσαμε στη στιγμή της αλήθειας, στην ώρα τού «όλα εδώ πληρώνονται». Για τα ληστρικά μέτρα που μας ανάγκασαν οι πιστωτές μας να πάρουμε, θα πλακωνόμαστε στη Βουλή, στα καφενεία και στα τηλεπαράθυρα για το αν φταίει το ΠΑΣΟΚ ή η Ν.Δ., για το ποιον θα στείλουμε ή δεν θα στείλουμε στη φυλακή και θα τρώμε τις σάρκες μας διότι δεν θα υπάρχουν χρήματα για να φάμε τίποτε άλλο. Μέχρις ότου εξαιτίας της έλλειψης χρήματος, εργασίας και προοπτικής (και αφού φύγουν οι ξένοι μετανάστες που δεν θα βρίσκουν δουλειές και οι μισοί δικοί μας ως μετανάστες για να βρουν δουλειές στο εξωτερικό) γίνουμε επιτέλους πιο ανταγωνιστικοί και αρχίσουμε να πουλάμε στους ξένους υπηρεσίες και προϊόντα για να εισπράξουμε χρήμα, που θα πρέπει να δίνουμε πίσω στους ξένους για να μειώσουμε το χρέος. Και φανταστείτε ότι αυτό είναι το καλό σενάριο!

Ομως, ο φόβος ενός έθνους μήπως χρεοκοπήσει, μολονότι βρίσκεται εντός της Ε.Ε., αποδείχθηκε δικαιολογημένος. Ναι, όσον αφορά στην Ελλάδα... Στη Φραγκφούρτη θεωρείται δεδομένο ότι η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει. Το μεγάλο «κούρεμα» των «τοξικών» ομολόγων μας ισοδυναμεί με επίσημη πτώχευση.

Η συμφωνία της 21ης Ιουλίου είναι η μοναδική «ελεγχόμενη χρεοκοπία», αφού ο εθελοντικός χαρακτήρας «επιτρέπει» τις απώλειες χωρίς να ενεργοποιεί τα ασφάλιστρα κινδύνου και χωρίς τα ελληνικά ομόλογα να καθίστανται ακατάλληλα ως ενέχυρα που καταθέτουν οι τράπεζες στην ΕΚΤ για την ανακύκλωση της ρευστότητας. Μεγαλύτερη περικοπή του δημοσίου χρέους ακυρώνει τον εθελοντικό χαρακτήρα, ισοδυναμεί με μη ελεγχόμενη χρεοκοπία και καταδικάζει σε χρεοκοπία το τραπεζικό και ασφαλιστικό σύστημα της χώρας μας...
ΜΗ ΜΟΝΑΝ ΟΨΙΝ
ΠΕΖΟΓΡΑΦΗΜΑ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Ήταν κάποτε ο Ηλίας. Μαζί παίζαμε στις αλάνες ξυλίκι καμάκι, όταν ήμασταν παιδιά προς τα τέλη της δεκαετίας του 50. Οι δρόμοι ήταν χωματόδρομοι, και γεμάτοι χαλίκια. Εμείς τα παιδιά όμως, αντέχαμε διότι είχαμε μάθει να περπατάμε, και να παίζουμε ξυπόλητα. Τα πόδια μας είχαν σκληρύνει, στα πέλματα και στις πατούσες , και τρέχαμε σαν άλογα χλιμιντρίζοντας, στα χωράφια όπου παίζαμε τα παιχνίδια μας, ή κλωτσούσαμε την μπάλα με άνεση. Κάποια ημέρα μου έβαλε η μητέρα μου, τα ναυτικά μου ρούχα, και κατεβήκαμε στην πόλη των Χανίων. Αμέ, εγώ είχα τότε ένα καινούργιο κοστουμάκι με ναυτικά ρουχαλάκια. Αν δεν με πιστεύετε φυλάω και φωτογραφία να σας την δείξω. Μη μου πείτε. Όμορφο παιδί δεν ήμουν? Από τότε φαινόταν ότι θα γινόμουν ωραίο παλικάρι. Απορώ , με αυτή την φτώχεια που μας έδερνε, εκείνη την εποχή, που βρήκε τα χρήματα η μακαρίτισσα η μητέρα, να μου αγοράσει εκείνο το ναυτικό κοστουμάκι. Όμως η κυρά Ευαγγελία, ήταν γερός καπετάνιος στο σπίτι κι έκανε σωστά το κολάι. Ήθελε τα παιδιά της να εμφανίζονται στο δημόσιο χώρο καθαρά, και καλοντυμένα. Μία ημέρα είχα κατέβει στην πόλη με τον φίλο μου τον Ηλία. Παρατηρήσαμε ένα παρκαρισμένο αυτοκίνητο, έξω από το ταχυδρομείο. Τότε τα αυτοκίνητα ήταν ελάχιστα και το χαζεύαμε με περιέργεια. Μέσα στο αυτοκίνητο, ήταν ένα τεράστιο μπουλντόγκ. Κοιτάξαμε προς το μέρος του, και μας ανταπέδωσε το βλέμμα γαυγίζοντας. Δίπλα στο μπουλντόγκ στη θέση του οδηγού, καθόταν ένας ηλικιωμένος ευτραφής κύριος. Μάθαμε ότι ήταν ένας πλούσιος Χανιώτης κτηματίας, όπου ονομαζόταν Πιστολάκης. Εκείνη την εποχή υπήρχε η ευτράπελη στιχομυθία
από τους Χανιώτες. Για αυτόν ο οποίος, χρωστούσε και δεν είχε να τα δώσει, όπου έλεγε στον άλλον ¨ «Φίλε δεν έχω χρήματα.» «Πήγαινε να τα πάρεις από του Πιστολάκη το γραφείο.» Εννοούσε βέβαια αυτός που το έλεγε, ότι¨ «εγώ είμαι φτωχός σου χρωστάω και δεν έχω , πήγαινε στον πλούσιο που έχει να τα πάρεις.»
Στην παρέα των παιδιών της γειτονιάς ήταν και ο Χρίστος. Σε όλα τα παιδιά πουλούσε τσαμπουκά. Ήθελε να επιβληθεί σε όλους , να μας έχει να καθόμαστε προσοχή μπροστά του. Δεν μπορούσα να ανεχτώ την συμπεριφορά του, και κάποια μέρα πάνω σένα καυγά του έδωσα μια γερή γροθιά και του έσπασα ένα δόντι. Μου αντεπιτέθηκε μου έδωσε δυο δυνατές στο στομάχι, και μου έσκισε και το πουκάμισο.
Περιττό να σας εξομολογηθώ, ότι φάγαμε ξύλο διότι είχαμε έναν άγριο καυγά στο σπίτι, από τους γονείς μας. Παρά λίγο, εξαιτίας μας να μαλώσουν και να γίνουν μαλλιά κουβάρια, και οι πατέρες μας. Μετά από αυτό το επεισόδιο ο Χρίστος άλλαξε γειτονιά, και δεν τον ξανασυναντήσαμε. Άλλαξε και σχολείο . Αργότερα μάθαμε ότι η οικογένεια του έφυγε για την Αθήνα. Ήταν Νοέμβριος. Στης 8 του μηνός ήταν η εορτή του Μιχαήλ του Αρχαγγέλου. Γιόρταζε το χωριό της μητέρας μου. Ο Μιχαήλ Αρχάγγελος ήταν η κεντρική εκκλησία του χωριού και βρισκόταν σε περίοπτη θέση. Με πήρε από το χέρι η μητέρα μου, και μπήκαμε στο μεσημεριανό λεωφορείο, για να είμαστε από βραδύς στην πανήγυρη του χωριού. Δεν θα ξεχάσω τον φόβο μου, όταν μπήκε στο λεωφορείο ένας άνθρωπος με μακριά γενειάδα κρατώντας ένα ταμπλά, με κουλούρια. Στο ένα του χέρι φορούσε ένα γάντζο. Στο άλλο χέρι είχε μόνο δύο δάχτυλα το μικρό και το μεγάλο. Η μητέρα μου, του ζήτησε δύο κουλούρια. Εγώ μόλις πλησίασε, ζάρωσα στο κάθισμα μου φοβισμένος. Ο άνθρωπος αυτός ο οποίος είχε δύο πανέξυπνα σπινθηροβόλα μάτια, αντιλήφθηκε τον φόβο μου , και μου έκλεισε το μάτι. Σαν να μου έλεγε.¨ «Μη φοβάσαι μικρέ.» «Είμαι κι εγώ σαν όλους τους άλλους.» Εκείνες τις ημέρες, στην γειτονιά μας είχε γίνει σούσουρο. Ο κυρ Μιχάλης μετακόμιζε με την οικογένεια του, στην Αθήνα. Γιατί έφυγε έτσι ξαφνικά παρακαλώ; Άκουσα την μαμά μου να λέει ότι ο πατέρας του κυρ Μιχάλη, ο οποίος ζούσε μαζί τους, ήταν μουρντάρης, και έβαζε χέρι στην νύφη του. Ήμουν πολύ περίεργος και ρώτησα την μαμά μου «Τι θα πει μουρντάρης», και «τι είδος χέρι έβαζε ο πατέρας του κυρ Μιχάλη, στην νύφη του»; Η μητέρα μου παριστάνοντας την θυμωμένη, μου έδωσε μια στον ποπό. Μου είπε¨ «Μην ανακατεύεσαι εσύ στις κουβέντες των μεγάλων».Αρχίσαμε να μεγαλώνομε. Ο φίλος μου ο Ηλίας, ήταν πέντε χρόνια μεγαλύτερος μου. Ο ίδιος εργαζόταν στις οικοδομές μαζί με τον πατέρα του. Ο δικός μου ο πατέρας είχε αποδημήσει στο κύριο, πριν δύο χρόνια . Θα τον θυμάμαι πάντα με αγάπη,και θα τον βλέπω,"ζωντανά" από τις φωτογραφίες του. Η μητέρα μου, με έστειλε σένα γείτονα υδραυλικό, για να μάθω την τέχνη . Ο Ηλίας εκτός από την τέχνη του τεχνίτη στις οικοδομές,
τον είχε χτυπήσει και το βέλος του έρωτα. Αγάπησε την Κωνσταντίνα, μια όμορφη κοπελίτσα κάτοικο της «νέας χώρας».Μια βραδιά έρχομαι από την δουλειά στο σπίτι, και μαθαίνω ότι ο Ηλίας με την Κωνσταντίνα κλέφτηκαν και έφυγαν για το Ηράκλειο. Έκτοτε δεν συναντούσα τον παλιό μου φίλο τον Ηλία, παρά μόνο τον καιρό που ερχόταν να επισκεφθεί τους γονείς του στην παλιά του γειτονιά.
Φίλε Ηλία εσύ παντρεύτηκες, έκανες παιδιά, αργότερα εγγόνια, νοικοκυρεύτηκες. Εγώ έμεινα μαγκούφης, δεν έκανα ούτε οικογένεια ούτε παιδιά. Ζω μόνος μου σένα μεγάλο και άδειο δωμάτιο παρέα με τις αναμνήσεις μου.

Τρίτη 18 Οκτωβρίου 2011

"ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΕΜΟ" ΑΛΛΑ ΠΟΙΟΣ ΠΟΛΕΜΑ ΠΟΙΟΝ; ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ Με άρθρο του στην "Καθημερινή της Κυριακής" ο ομότιμος καθηγητής θεολογίας-φιλοσοφίας Χρήστος Γιανναράς κάνει έκκληση, να βρεθούν δέκα προσωπικότητες, για να σώσουν κατά την άποψη του, τον τόπο. Κριτικάρει τους θεσμούς, ότι δεν βρίσκονται στο ύψος των περιστάσεων, και μεταξύ άλλων αναφέρει και τις ένοπλες δυνάμεις οι οποίες κατά την γνώμη του "έχουν απεμπολήσει τις ευθύνες τους, κι έχουν "υπαλληλοποιηθεί"."Είναι πρωτοφανές να γίνεται έκκληση από πνευματικό άνθρωπο με κύρος, όπως ο κ. Γιανναράς, και με πρόσβαση στα ισχυρά μέσα ενημέρωσης της Αθήνας, και να πιστεύει, ότι οι ένοπλες δυνάμεις, θα βγάλουν την χώρα μας από την δημοσιονομική και πολιτιστική κρίση ,την κρίση θεσμών και αξιών.Μήπως όπως την έβγαλαν στην επάρατη εφταετία 67-74, με τους βαναύσως βασανισθέντες, και τους εξόριστους στα ξερονήσια; Τους νεκρούς του Πολυτεχνείου, και τον διαμελισμό της Κύπρου;Τουλάχιστον η μεταπολίτευση έβαλε τους στρατιωτικούς στους στρατώνες, για να ασχολούνται με την άμυνα της χώρας, κι όχι με την πολιτική, με την οποία, δεν ασχολούνται τώρα, ούτε στις χώρες της Λατινικής Αμερικής, οι οποίες έχουν χειραφετηθεί από τον ιμπεριαλισμό των Η.Π.Α Ασφαλως η χώρα χρειάζεται αλλαγή, από τον δικομματισμό και το πελατειακό κράτος, που την έφερε στο πάτο του πηγαδιού.Μην λησμονούμε όμως ότι η Ελλάδα, είναι μέρος του Δυτικού καπιταλσμού, ο οποίος περνάει την μεγαλύτερη κρίση του, μετά το 1929-33,όπου στην Αμερική ο Φρ. Ρούζβελτ εφάρμοσε την "νέα συμφωνία" {νιού ντήλ} για να βγει από την κρίση η χώρα του, και ο Α. Χίτλερ στην Ευρώπη με τον ναζισμό του, και την δικτατορία του, εξαπέλυσε τον καταστροφικό β/παγκόσμιο πόλεμο".Η Ελλάδα βεβαίως έχει την ιδιαιτερότητα του διεφθαρμένου και απροσάρμοστου κράτους, σύμφωνα με τα πρότυπα της Δύσης, αυτό όμως δεν αναιρεί την διεθνή κρίση, του ανεπτυγμένου καπιταλισμού."Έχουμε πόλεμο" λένε συχνά εκπρόσωποι της κυβέρνησης. Μάλιστα έχουμε πόλεμο, της διεθνούς, του κεφαλαίου εναντίον του κόσμου της εργασίας.Προσπαθούν χρόνο με τον χρόνο, να αφαιρέσουν από τους λαούς της Ευρώπης όλα τα κατακτημένα δικαιώματα τα οποία κατέκτησαν, μετά τον β/ παγκόσμιο πόλεμο.Θέλουν Κινεζοποίηση των οικονομιών της Ευρώπης, και δικτατορία των αγορών χωρίς όμως στρατιωτική επιβολή, τουλάχιστον προς το παρόν, αρκεί η αστυνομική κατστολή, και η παθητικότητα του λαού, χάριν της βοηθείας των τηλεοπτικών μέσων, εξαιτίας του κλίματος που διασπείρουν αυτό, της αβεβαιότητας και του φόβου.Η πολιτική των κυβερνήσεων πρέπει να αλλάξει.Όχι όμως με δέκα σοφούς φωστήρες{βλέπε Πλάτωνος Πολιτεία, περί φιλοσόφων βασιλέων} οι οποίοι θα εφαρμόσουν την ίδια πολιτική, έστω και λίγο πιο ήπια.Η λαϊκή οργή , η λαϊκή αγανάκτηση, και ο λαϊκός ξεσηκωμός, είναι αυτός, που μπορεί να επιβάλλει αλλαγή πολιτικής προς μια κατεύθυνση φιλοεργατική και πατριωτική. Την πολιτική αυτή μπορεί να την εφαρμόσει μια κυβέρνηση εθνικής λαϊκής ενότητας, η οποία θα σχηματιστεί μετά τις εκλογές ,όπου οι ψηφοφόροι θα έχουν αποδοκιμάσει τον δικομματισμό.Με την διαδικασία αυτή τιμώνται και οι θεσμοί μέσω της γενικής λαϊκής βούλησης, η οποία είναι αυτή που αποφασίζει-, καθιερώνοντας όμως από την κυβέρνηση, την απλή και άδολη αναλογική κι όχι καλπονοθευτικά συστήματα, -για το μέλλον της χώρας. Ακολουθεί απόσπασμα του άρθρου του κ. Χ. Γιανναρά. "Σε τέτοιες ώρες το κύρος ανθρώπων και θεσμών μπορεί να είναι πολύ πιο αποτελεσματικό από τις συμβατικές εξουσιαστικές προνομίες. Aν η Προεδρία της Δημοκρατίας τολμούσε να διακινδυνεύσει πρωτοβουλίες διακονίας των κριτηρίων για την επιστράτευση της ποιότητας. Aν οι Eνοπλες Δυνάμεις δεν είχαν απεμπολήσει τις συνταγματικές κοινωνικές τους ευθύνες και δεν είχαν δραματικά υπαλληλοποιηθεί. Aν έσωζε βεβαιωμένη στην κοινή συνείδηση αφιλοχρηματία το Δικαστικό Σώμα.

Aν η Eκκλησία δεν ήταν ηθικολογική φιοριτούρα του δημόσιου βίου. Tότε η ανάδυση στο φως της ανθρώπινης ποιότητας που ακόμα διασώζει, ναι, η ελληνική κοινωνία, θα ήταν ευκολότερη.

Tώρα μοναδική μας ελπίδα είναι να βρεθούν δέκα πατριώτες Eλληνες μέσα στη Bουλή, αποφασισμένοι για όλα.

Tην καταστροφή την αντέξαμε αρκετές φορές: το ’97, το ’22, το ’46 - 49. Tην ντροπή δεν αντέχουμε, τον εξευτελισμό. Γι’ αυτό και δεν υπάρχει συχώρεση για τα σπιθαμιαία, ιδιοτελή ανθρωπάρια που κυβερνάνε την Eλλάδα σήμερα".

Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2011

Ζ.Κ. ΓΙΟΥΓΚΕΡ¨ «ΓΝΩΡΙΖΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ»
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Ο Πρόεδρος του κρατών της Ευρωζώνης και πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου, Ζαν Κλωντ Γιούγκερ είχε δηλώσει προ μηνών ότι¨ «Γνώριζα για τον υψηλό δανεισμό της Ελλάδας. Όμως με τα δάνεια αυτά, αγόραζε η Ελλάδα προϊόντα από τις ισχυρές χώρες {Σ.Σ την Γερμανία και την Γαλλία} και γι`αυτό δεν μπορούσα να μιλήσω».Ο πρόεδρος του Ευρωγκρούπ Ζαν Κλωντ Γιούγκερ, είναι εντεταλμένος για να εποπτεύει τον δανεισμό των κρατών της Ευρωζώνης. Ο κύριος αυτός είχε τσιρότο στο στόμα, και δεν μπορούσε να μιλήσει για να μην θίξει τα συμφέροντα των ισχυρών κρατών. Σύμφωνα με την επιτροπή λογιστικού ελέγχου, -το ανεξέλεγκτο χρέος- που παρήχθη για την διαιώνιση της διαφθοράς, και του πελατειακού κράτους, αλλά και για την πληρωμή των πολεμικών εξοπλισμών,{ με τις ανάλογες μίζες} που ανέρχονται σε 100 δισεκατομμύρια την τελευταία δεκαετία- υπάγεται στο απεχθές ή επονείδιστο χρέος, και σύμφωνα με την διεθνή νομοθεσία τα κράτη, δεν υποχρεούνται να το πληρώσουν. Για να γίνει αυτό χρειάζεται να αλλάξει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ που σκύβει διαρκώς το κεφάλι σαν υπάκουος υπηρέτης των μεγάλων αφεντικών. Η Ελλάδα χρειάζεται,
μια ισχυρή κυβέρνηση λαϊκής εθνικής ενότητας, χωρίς τα κόμματα του δικομματισμού που έφεραν την Ελλάδα, στο σημερινό αδιέξοδο, με την συμμετοχή της αριστεράς συνεπικουρούμενη, από ένα δυναμικό λαϊκό κίνημα.
ΗΠΑ ΚΑΙ ΚΙΝΑ ΣΕ ΑΛΛΗΛΕΞΑΡΤΗΣΗ
ΟΙ Η.Π.Α υποχωρούν υπερχρεωμένες, ενώ η Κίνα έχει συνεχείς τάσσεις οικονομικής ανόδου. Στο διεθνές στερέωμα υπάρχει αλληλεξάρτηση οικονομιών. Γιαυτό έχει κυκλοφορήσει το γνωστό ανέκδοτο, ότι το πέταγμα μιας πεταλούδας στην Κίνα μπορεί να αποσταθεροποιήσει την διεθνή οικονομία. «Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της stantard chartered, ποσοστό έως 82% του ύψους των 2 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, σε συναλλαγματικά αποθέματα, που διαθέτει η Κίνα έναν από τους μεγαλύτερους αγοραστές ομολόγων, του Αμερικάνικου υπουργείου των οικονομικών , καθώς σε ορισμένες περιπτώσεις η Κίνα διαθέτει ακόμη και 10 δισεκατομμύρια δολάρια το μήνα, σε αυτές τις τοποθετήσεις . Σε αντάλλαγμα , η Κίνα κερδίζει περίπου 50 δισεκατομμύρια δολάρια, τον χρόνο σε τόκους, από τις Ηνωμένες Πολιτείες, σύμφωνα με τον Μπράντ Γ. Σέτσερ του συμβουλίου Διεθνών Σχέσεων. «Το μισό χαρτοφυλάκιο ομολόγων του Αμερικάνικου υπουργείου οικονομικών, βρίσκεται στα χέρια ξένων επενδυτών.» «Είναι αλήθεια ότι σε περίπτωση στάσης πληρωμών, από πλευράς Ηνωμένων Πολιτειών ,η ίδια Αμερικάνικη οικονομία θα υπέφερε, εφόσον θα την εγκατέλειπαν οι ξένοι επενδυτές. Όμως η στάση πληρωμών θα μπορούσε να θεωρηθεί ως απαραίτητη και προσωρινή για την επανεκκίνηση της οικονομίας.»
«Η Αμερική δεν θα ήταν η μόνη που θα έχανε. Θυμηθείτε ότι η Κίνα δεν θα έχανε απλώς την αξία όλου του Αμερικάνικου χρέους που κατέχει, αλλά το σημαντικό είναι πως μια τέτοια κίνηση από πλευράς Ηνωμένων Πολιτειών, μεμιάς, θα έθετε σε κίνδυνο την αναπτυξιακή στρατηγική της ίδιας της Κίνας, η οποία βασίζεται στα δάνεια που παίρνουν οι Η.Π.Α, {σε κρατικό και ατομικό επίπεδο}προκειμένου να αγοράζουν οι Αμερικανοί τα προϊόντα της, και να διατηρούν τις θέσεις εργασίας του Κινέζικου πληθυσμού.» ΠΗΓΗ¨ DAMBISA MOYO «ΠΩΣ ΧΑΘΗΚΕ Η ΔΥΣΗ»Εκδόσεις Α.Α ΛΙΒΑΝΗ

Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2011

ΤΟ ΔΙΛΗΜΑ ΤΟΥ ΑΔΟΛΟΥ ΨΗΦΟΦΟΡΟΥ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Αν αύριο διεξαχθούν εκλογές δεν θα θα ψηφίσω ούτε ΠΑΣΟΚ ούτε Ν.Δ. Με την δύναμη και την ισχύ και της δικής μου ψήφου, έπαιρναν τα δύο αυτά κόμματα το 85% των ψήφων του Ελληνικού λαού. "Αυτοί τα φάγανε" σένα κράτος πελατειακό διεφθαρμένο και κλεπτοκρατικό.Εγώ είμαι ο άδολος ψηφοφόρος που πιστεύει στην ελεύθερη, αλλά ελεγχόμενη οικονομία, και στην εναλλαγή των κομμάτων στην εξουσία. Δεν αισθάνομαι ενοχές, γιατί δεν έφαγα ούτε μία μπουκιά από το πάρτι του δικομματισμού, των φίλων και των κολιτών.Είμαι ένας ιδεολόγος , ο οποίος δεν έχω κολιτούς στα κόμματα, αλλά δεν κάνω ούτε δουλειές, με το δημόσιο.Πάντα στην απέξω είμαι λόγω της εντιμότητας μου.Είμαι ελεύθερος επαγγελματίας, και παρόλα αυτά που βλέπω γύρω μου, προσπαθώ να μην κρύψω φορολογητέα ύλη, από το κράτος.Είμαι η εξαίρεση θα μού πείτε. Ναι αλλά με το παράδειγμα μου μπορεί αύριο να γίνω ο κανόνας.Μπορεί να έκτισα ένα αυθαίρετο στις παρυφές της πόλεως,για να στεγάσω την οικογένεια μου, αλλά φταίει το κράτος διότι δεν είχε προβλέψειέγκαιρα πολεοδομικό σχεδιασμό, και ορισμό χρήσεων γης.Όχι κ. Πάγκαλε "δεν τα φάγαμε μαζί". Εσείς και τα κόμματα σας, τα φάγατε κατασπαταλώντας, το μέλλον της χώρας. Είμαι ένας από τους πολλούς προβληματισμένους πολίτες που λυπάται βαθύτατα, για το κατάντημα της χώρας , από αυτούς που τάχθηκαν με δημοκρατικές διαδικασίες να την υπηρετήσουν με γνώμονα το κοινό συμφέρον.Όχι δεν θα ρίξω ούτε λευκό ούτε άκυρο όταν γίνουν εκλογές.Δεν ταιριάζει στον χαρακτήρα μου η φυγή . Δεν θα αφήσω τους άλλους να ψηφίσουν για λογαριασμό μου.Θα ψηφίσω ένα από τα μικρά κόμματα,εκτός τους ακραίους δεξιούς, ελπίζοντας επί τέλους να σπάσει το απόστημα του δικομματισμού και του πελατειακού κράτους.Δεν μου επιτρέπει η αγωγή μου να πετάω αυγά και γιαούρτια στους πολιτικούς.Αν και θα ήθελα να τους φτύσω κατάμουτρα.Είμαι όμως νοερά μαζί μ`εκείνους που το κάνουν, εκφράζοντας το κοινό αίσθημα της αγανάκτησης, για το ξεζούμισμα των φτωχότερων, λαϊκών στρωμάτων και το ξεπούλημα της χώρας στους ξένους ιμπεριαλιστές, και νεοαποικιοκράτες..

Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2011

Έκκληση από Μίκη Θεοδωράκη και Μανώλη Γλέζο αλλά και από Βαρδή Βαρδινογιάννη για τη σωτηρία της Ελλάδος



Δραματική έκκληση απευθύνουν μέλη της εθνικής αντίστασης μεταξύ των οποίων οι Μανώλης Γλέζος και Μίκης Θεοδωράκης για τη σωτηρία της Ελλάδος και του Ελληνικού λαού υπογράφοντας το παρακάτω κείμενο τονίζοντας όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν ότι “παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν βρίσκεται σήμερα υπό στρατιωτική κατοχή, εντούτοις, 70 χρόνια μετά την ίδρυση του ΕΑΜ, βρίσκεται ξανά μπροστά σε αντίστοιχου ιστορικού μεγέθους τραγωδία. Σήμερα διακυβευέται η εθνική ανεξαρτησία, καταπατείται το Σύνταγμα και υποθηκεύεται η επιβίωση μεγάλου μέρους του ελληνικού λαού”.
Το σύνολο του κειμένου:

Η Ελλάδα βρίσκεται σήμερα μπροστά σε πρωτοφανείς και δραματικές εξελίξεις. Διακυβεύεται το παρόν και το μέλλον της ως ανεξάρτητης και βιώσιμης χώρας. Κατά συνέπεια, το πρόβλημα της είναι σήμερα πρόβλημα επιβίωσης. Πρόβλημα εθνικό και όχι απλώς πρόβλημα χρέους.

Η απαίτηση των δανειστών να οδηγηθεί η χώρα σε συντεταγμένη χρεοκοπία με στόχο την αδιάκοπη πληρωμή των τόκων και των χρεολυσίων, και με συνέπεια τη στάση πληρωμών στο εσωτερικό, σε συνδυασμό με την απαίτηση να τους δοθεί ως αντιπαροχή ο δημόσιος πλούτος, υποθηκεύει την ανεξαρτησία της χώρας και την επιβίωση του ελληνικού λαού.

Εμείς, αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, αναλογιζόμενοι τις ιστορικές στιγμές που περνάει η χώρα μας, συναντηθήκαμε στην Αθήνα και συμφωνήσαμε ότι παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν βρίσκεται σήμερα υπό στρατιωτική κατοχή, εντούτοις, 70 χρόνια μετά την ίδρυση του ΕΑΜ, βρίσκεται ξανά μπροστά σε αντίστοιχου ιστορικού μεγέθους τραγωδία. Σήμερα διακυβευέται η εθνική ανεξαρτησία, καταπατείται το Σύνταγμα και υποθηκεύεται η επιβίωση μεγάλου μέρους του ελληνικού λαού.

Με αίσθημα ευθύνης απέναντι στην ιστορία, απέναντι σε εκείνους που θυσιάστηκαν για να είμαστε σήμερα ελέυθεροι, αλλά και απέναντι στον εαυτό μας, απευθυνόμαστε στις κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις που ελπίζουν σε ένα διαφορετικό μέλλον από το ζοφερό του Μνημονίου και καλούμε σε κοινόν αγώνα με στόχο:

- την άμεση απεμπλοκή της χώρας από το Μνημόνιο και την εκδίωξη της Τρόϊκας.
- την ανάκτηση και την κατοχύρωση της εθνικής κυριαρχίας.
- την αναδιανομή του πλούτου υπέρ αυτών που τον δημιουργούν και την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.
- τον ριζικό γεωπολιτικό αναπροσανατολισμό της χώρας μας.

Κατά συνέπεια:

Καλούμε τους Έλληνες πατριώτες να απεγκλωβιστούν από τον δογματισμό και την καταστροφική πολιτική των δύο κομμάτων εξουσίας, τα οποία είναι δέσμια της πολιτικής μας εξάρτησης και των συμφερόντων του ελληνικού και του ξένου κεφαλαίου.

Καλούμε του Έλληνες πατριώτες που συναισθάνονται την ευθύνη και την ανάγκη για κοινό αγώνα για τη σωτηρία της ελληνικής κοινωνίας από τη λαίλαπα της Τρόϊκας και του Μνημονίου, σε αγωνιστική συνεργασία με άμεσο στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης του Μνημονίου και την αλλαγή των συσχετισμών και πολιτικών δυνάμεων, ώστε η λαϊκή πλειοψηφία να επιβάλει την αλλαγή της διακυβέρνησης και της πορείας της χώρας. Καλούμε σε αγώνα για μια κυβέρνηση σωτηρίας της πατρίδας. Για μια κυβέρνηση που θα φέρει το λαό στην εξουσία.

Αθήνα, 11 Οκτωβρίου 2011

Βαρδινογιάννης Βαρδής, Γλέζος Μανώλης, Γουργιώτης Νίκος, Δαμιανάκου Βούλα, Θανασέκου Βάσω, Θεοδωράκης Μίκης, Καλλίνος Θόδωρος, Καραγιώργη Μαρία, Κατερίνης Παναγιώτης, Μπενά Ελένη, Μπενάς Τάκης, Μπιτσάκης Ευτύχης, Τσαπόγας Γιώργος.
ΣΕ ΚΟΙΝΟ ΑΓΩΝΑ ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ ΚΑΙ ΒΑΡΔΗΣ ΒΑΡΔΙΝΟΓΙΑΝΝΗΣ Γράφει ο Μανούσος Γ. Δασκαλάκης Σε κοινό αγώνα καλούν μερικοί από τους εναπομείναντες αγωνιστές της κατοχικής εθνικής αντίστασης με στόχους όπως την απεμπλοκή από το μνημόνιο την εθνική ανεξαρτησία και την αναδιανομή του πλούτου, τους οποίους παραθέτουμε παρακάτω σύμφωνα με την διακήρυξη τους.Όπως αναφέραμε ένας από τους στόχους τους είναι¨ "η αναδιανομή του πλούτου υπέρ αυτών που τον δημιουργούν και η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας".Πρώτος στην λίστα των υπογραφόντων είναι ο Βαρδής Βαρδινογιάννης το μεγάλο αφεντικό του ομίλου Βαρδινογιάννη.Γνώριζα ότι στα νιάτα του ό Μίκης Θεοδωράκης ήταν οργανωμένος αν δεν απατώμαι στην ΕΠΟΝ στην νεολαία του Ε.Α.Μ Για τον Βαρδή Βαρδινογιάννη του γνωστού ομίλου πρώτα φορά μαθαίνω ότι πήρε μέρος στην αντίσταση. Μου κάνει εντύπωση πως ο επι κεφαλής του πανίσχυρου ομίλου Βαρδινογιάννη ο Βαρδής, απαιτεί¨ "αναδιανομή του πλούτου υπέρ των εργαζομένων".Λέτε η οικογένεια να έχει τύψεις που διαβιεί σένα σύστημα όπυ υπάρχει εκμετάλευση ανθρώπου από άνθρωπο καιεπιθυμεί την απαλλοτρίωση της περιουσίας της, υπέρ των φτωχών ;Η μήπως πρόκειται για συνωνυμία και όνειρο θερινής νυχτός του γράφοντος; Ακολουθει απόσπασμα της διακήρυξης¨ "Με αίσθημα ευθύνης απέναντι στην ιστορία, απέναντι σε εκείνους που θυσιάστηκαν για να είμαστε σήμερα ελέυθεροι, αλλά και απέναντι στον εαυτό μας, απευθυνόμαστε στις κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις που ελπίζουν σε ένα διαφορετικό μέλλον από το ζοφερό του Μνημονίου και καλούμε σε κοινόν αγώνα με στόχο:

- την άμεση απεμπλοκή της χώρας από το Μνημόνιο και την εκδίωξη της Τρόϊκας.
- την ανάκτηση και την κατοχύρωση της εθνικής κυριαρχίας.
- την αναδιανομή του πλούτου υπέρ αυτών που τον δημιουργούν και την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.
- τον ριζικό γεωπολιτικό αναπροσανατολισμό της χώρας μας."
ΕΝΑ ΓΚΟΛΝΤΕΝ ΜΠΟΙ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΊΣΗ
ΓΡΑΦΕΙ ΚΑΙ ΕΠΙΜΕΛΕΙΤΑΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
«Στο βιβλίο μου περιγράφω την Ελλάδα ως μια ανατολίτικη χώρα, με δυτικό χαρακτηρισμό». Ι.Μανωλόπουλος
Ο Ιάσων Μανωλόπουλος απέκτησε το πτυχίο του στα οικονομικά από το πανεπιστήμιο του «Σάρεη» , και στη συνέχεια ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό δίπλωμα στη λογιστική, και στα χρηματοοικονομικά από το «Λόντον Σκουλ οφ Ικονόμικς».
Είναι συνιδρυτής και επικεφαλής επενδύσεων ενός Χεντζ Φαν αναδυομένων αγορών, που εδρεύει στην Γενεύη. Έχει ενδιαφέρον να δούμε την ματιά του στα Ελληνικά πράγματα, ενός νέου μορφωμένου πλούσιου αστού, ειδικού στην χρηματοοικονομική επιστήμη.Έδωσε αποκλειστική συνέντευξη στον δημοσιογράφο Χρόνη Πολυχρονίου στο περιοδικό «Ε» της «ΚΕ» της 10 -10 -2011. Από την πολυσέλιδη συνέντευξη του για να μην κουράσουμε τους αναγνώστες παραθέτουμε μικρά ενδιαφέροντα αποσπάσματα. «Τα ένστικτα του «Αργεντίνικου Περονισμού» και του Παπανδεϊσμού είναι ακριβώς τα ίδια¨ η αρπαγή ρευστού από οπουδήποτε για την εξαγορά ψήφων και ευρύτερης πολιτικής στήριξης αντί της διαμόρφωσης υπομονετικά και συστηματικά, ενός θετικού οικονομικού περιβάλλοντος, στα πρότυπα των επιτυχημένων ανεπτυγμένων οικονομιών. Τόσο ο Περόν όσο και ο Ανδρέας Παπανδρέου αποτελούσαν κλασικά πρότυπα ακραίων λαϊκιστών ,με την παραμονή τους στην εξουσία να είναι το μοναδικό ζητούμενο, και την ιδεολογία να χρησιμεύει ως κύριο μέσο για την επίτευξη αυτού του σκοπού. Τώρα στην περίπτωση του Ανδρέα Παπανδρέου, θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι υπήρχε ιστορική και πολιτική ανάγκη, για την εξαγορά της κοινωνικής ειρήνης μέσω γενναιόδωρων κοινωνικών απολαβών. Το πρόβλημα είναι ότι αυτή η τακτική έγινε καθεστώς. Η ίδια τακτική συνέβαλλε σε μεγάλο βαθμό, και στην πτώση της Αργεντινής που στις απαρχές του 20ου αιώνα ήταν μια από της 10 πλουσιότερες χώρες του κόσμου».
«Συχνά ξεχνάμε ότι η οικονομική αποδοτικότητα προέρχεται τελικά από την συμπεριφορά, η οποία διαμορφώνεται από την κουλτούρα. Στην σύγχρονη πολιτική κουλτούρα της Ελλάδας ,η δημοκρατία , η λογοδοσία, το αστικό ήθος, {Σ.Σ Ποιο αστικό ήθος κύριε; Μήπως είχαμε ποτέ Εθνική αστική τάξη;} και η κοινωνική ευθύνη δεν έχουν το ίδιο νόημα, ή ακόμη την ίδια αξία, που έχουν σε άλλες δυτικές κοινωνίες. Για παράδειγμα στη Μεγάλη Βρετανία, στις ΗΠΑ, στη Γαλλία και αλλού τιμωρούνται ποινικά οι διεφθαρμένοι πολιτικοί. Αυτό όχι μόνο δεν συμβαίνει στην Ελλάδα, αλλά τους προστατεύει και το ίδιο το Σύνταγμα.{ Σ.Σ Ο Συνταγματολόγος υπουργός Ευάγγελος Βενιζέλος εισηγήθηκε το νέο Σύνταγμα όπως και το άρθρο 86 για την παραγραφή των ποινικών αδικημάτων, εντός πενταετίας, και το ψήφισαν και τα δύο μεγάλα κόμματα.} Το σκάνδαλο Ζήμενς και το κουκούλωμα του είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα. Το φαινόμενο της διαφθοράς που φυσικά υπάρχει σε όλο τον κόσμο, είναι ιδιαίτερα έντονο στην Ελλάδα εξαιτίας κάποιων χαρακτηριστικών της πολιτικής κουλτούρας της χώρας. Το ίδιο πράγμα μπορεί να πει κανείς και για το νεποτισμό. Αυτές οι συμπεριφορές έχουν τεράστιο αρνητικό αντίκτυπο στη λειτουργία μιας κοινωνίας και φυσικά στην οικονομία».
«Στο διεθνές δίκαιο το απεχθές χρέος είναι μια νομική θεωρία, η οποία υποστηρίζει ότι οποιοδήποτε χρέος, που αναλαμβάνεται από ένα καθεστώς για λόγους που δεν εξυπηρετούν τα συμφέροντα του έθνους, δεν θα πρέπει να εκτελείται. Τέτοια δάνεια θεωρούνται από την συγκεκριμένη θεωρία προσωπικά δάνεια του καθεστώτος που τα έχει λάβει, κι όχι χρέη του κράτους. Οι Έλληνες πολίτες έχουν σε κάποιες πτυχές νόμιμες ενστάσεις για το χρέος που αναλήφθηκε. «Οι Έλληνες πολιτικοί των δύο μεγάλων κομμάτων, ήταν απίστευτα καιροσκόποι και ανεύθυνοι. Χρησιμοποίησαν χρηματοδοτικά προγράμματα της Ε.Ε και την ευκαιρία να δανειστούν σκληρό νόμισμα με χαμηλά επιτόκια, ως επί το πλείστον για να εξαγοράσουν ψήφους, αντί να προχωρήσουν στην οικοδόμηση μιας παραγωγικής οικονομίας. Υπήρξε μια ιστορική ευκαιρία που την σπατάλησαν ,με εξαίρεση κάποια προγράμματα υποδομών.»

Το βιβλίο του «Greek odious debt " θα κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες από τις εκδόσεις «ΜΕΛΑΝΙ

Τρίτη 11 Οκτωβρίου 2011

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΥΤΟΣ Ο ΜΕΓΑΣ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Τι είναι ο άνθρωπος; Ένα θαύμα του φυσικού κόσμου είναι ο άνθρωπος.
Δύο άνθρωποι -άνδρας και γυναίκα- ενώνονται εις σάρκα μία, η δε γυνή
κυοφορεί επί εννέα μήνες μια νέα ζωή. Το θαύμα επιτελέσθη. Ο άνθρωπος
είναι ένα εύθραυστο πλάσμα, ένα σύντομο διάλειμμα, σε μία ατέρμονη
αιωνιότητα. «Σκιάς όναρ άνθρωπος τι γαρ σκιάς ασθενέστερον», είπε
κάποτε ο σοφός Πλούταρχος.
Γιατί σκοτώνουν άσκοπα τους ανθρώπους οι απάνθρωπες σαρκοβόρες ελίτ
σε πολέμους; Γιατί εμποδίζει η κάθε εξουσία, τον άνθρωπο να ζήσει
ελεύθερα την ζωή του και να αποκτήσει την αυτογνωσία του
φιλοσοφώντας την έννοια της ύπαρξης του;
Ο μεγάλος Αλεξανδρινός ποιητής Κ.Π. Καβάφης έγραψε¨
« Κι αν δεν μπορείς να κάνεις την ζωή σου όπως την θέλεις
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον όσο μπορείς¨ μην την εξευτελίζεις.
μες την πολύ συνάφεια του κόσμου, μες στες πολλές κινήσεις κι
ομιλίες».
Μπορεί να ζήσει ο άνθρωπος σήμερα μια ζωή ελεύθερη μια ζωή που
ο ίδιος θα επιλέξει χωρίς να ετεροκαθορίζεται από τις εκάστοτε
συνθήκες;
Ποιος διαμορφώνει την συνείδηση; Το σύστημα. Το εκάστοτε
σύστημα. Είμαστε φυλακισμένοι σε μια αόρατη φυλακή.
Όταν το συνειδητοποιήσουμε , είναι μια πρώτη αρχή ελευθερίας.

Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2011

ΕΓΕΡΤΗΡΙΟ
Σηκωθείτε αδέλφια μου σηκωθείτε.
Δεν σας πρέπουν δάκρυα και θλίψη.
Από τον αγώνα της ζωής, κανένας να μη λείψει.
Ύμνος στην χαρά είναι η ύπαρξη, κι ας έχει θλίψη
Δεν είναι αγωνία, πέταμα κοράκου, μοιρολόι θανάτου .
Είναι καιρός με το μπόι σας να αναμετρηθείτε.
Μην αφήσετε σε άλλους τα ηνία.
Να πατούν πάνω σας με υστεροβουλία.
Την τύχη σας οριστικά να καθορίζουν.
Χωρίς να σας δίνουν σημασία.
Όταν πέσατε στο χώμα θυμηθείτε
ότι λαθροθήρες λάβωσαν τα χρυσά φτερά
σας, και πήραν μένα βόλι την χαρά σας.
Δεν ταιριάζει σε γενναίους, η αβουλία
χαράξτε με το αίμα σας νέα λαμπρή πορεία.

ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2011

ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΚΑΤΟΧΙΚΟ ΧΡΕΟΣ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Ο καθηγητής πολιτικής οικονομίας του Α.Π.Θ κ. Ζήσης Παπαδημητρίου δήλωσε στη «Μέγα τηλεόραση» {εκπομπή Χασαπόπουλου –Αναγνωστάκη} ότι¨ «το 1998 όπου γινόταν διαπραγματεύσεις για την είσοδο μας στο ευρώ, η Ελλάδα συνάντησε άρνηση από την Γερμανία. Όταν όμως η Ελλάδα της ανέφερε για τα κατοχικά δάνεια τότε επίσπευσε τις διαδικασίες, για την ένταξη μας στην ευρωζώνη σε μικρό χρονικό διάστημα ,ενώ χρειαζόταν προετοιμασία τριών χρόνων». Κι ότι¨ «το κατοχικό δάνειο κοστολογείται σήμερα γύρω στα 80 δις ευρώ». Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μια χώρα μονίμως ελλειμματική, με ισχνή παραγωγική βάση, με χαλαρή δημόσια διοίκηση, και με πελατειακού τύπου οργάνωση, δεν χωρούσε στο στενό κοστούμι της Ο.Ν.Ε Όταν μάλιστα της αφαιρείτο το εκδοτικό προνόμιο της έκδοσης Εθνικού νομίσματος, και της υποτίμησης του, για να καταστεί ανταγωνιστική η οικονομία , και να προωθηθούν οι εξαγωγές. Στο διάστημα αυτό η χώρα έχασε μέρος του ισχνού παραγωγικού της δυναμικού. Οι δυναμικές βιομηχανίες και βιοτεχνίες ,αναχώρησαν για να επενδύσουν στις γειτονικές Βαλκανικές χώρες, όπου υπήρχε η διαφορά του φθηνότερου μισθολογικού κόστους.
Η ανοιχτή παγκόσμια αγορά , και το άνοιγμα των Ελληνικών συνόρων , αποτελείωσε την μικρομεσαία παραγωγή , η οποία δεν άντεξε τον ανταγωνισμό των χωρών του φθηνού εργατικού κόστους. Επίσης η αγροτική παραγωγή επλήγη ανεπανόρθωτα λόγω της ακρίβειας του ευρώ, σε σχέση με τις αγροτικές εξαγωγές των χωρών εκτός ευρώ. Η ανάπτυξη η οποία εμφανίστηκε στη Χώρα και επί Σημίτη και επί Καραμανλή, πριν την κρίση, δεν ήταν παραγωγική ανάπτυξη, αλλά δανεικά χρήματα που έπεσαν στην κατανάλωση. Αν η Ελλάδα εξακολουθήσει να έχει την ίδια ποιότητα πολιτικού προσωπικού,
και δεν κάνει υπερβάσεις σε όλα τα επίπεδα , πολιτικό πολιτιστικό και οικονομικό, προσανατολιζόμενη σε ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης, θα βράζει διαρκώς στο ζουμί της.
Αν παραμείνει στην Ο.Ν.Ε της επιφυλάσσεται από την Γερμανία διαρκής λιτότητα.
Εκτός Ο.Ν.Ε πάλι η Ελλάδα παραμένοντας στα ίδια, δεν θα μπορεί να ανταπεξέλθει στον διεθνή ανταγωνισμό, και διαρκώς θα πέφτει το βιοτικό επίπεδο των πολιτών της.
ΜΕΤΑΛΛΑΧΤΗΚΕ Η Ε.Ε;
Αρκετοί διεθνείς αναλυτές αναφέρουν ότι από τότε που έπεσε το Σοβιετικό μπλοκ ,
και επανενώθηκε η Γερμανία , δεν ενδιαφέρεται πια για την σύγκλιση βορά νότου
αλλά αφήνει να αναπτύσσεται μια Ευρώπη πολλών ταχυτήτων, όπου η Γερμανία, θα είναι κυρίαρχος με την οικονομική της ευρωστία. Αυτό που δεν κατάφερε η Γερμανία με δύο παγκοσμίους πολέμους το καταφέρνει τώρα με την οικονομική της δύναμη.
Η Ευρώπη μετά την πτώση των κρατών του υπαρκτού σοσιαλισμού χάνει σιγά σιγά το κοινωνικό της πρόσωπο, και εξελίσσεται συνεχώς υπό την σκέπη του νεοφιλελευθερισμού και του σοσιαλφιλελευθερισμού , σε Ευρώπη των μονοπωλίων, των τραπεζών, και του παρασιτικού κεφαλαίου, που τα κινήματα ονόμασαν καζινοκαπιταλισμό.
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΡΧΑΙΟΣ ΤΡΑΓΩΔΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ ΤΟΥ ΟΙΔΙΠΟΔΑ; Ορισμένοι δεν γνωρίζουν ποιος αρχαίος τραγωδός έγραψε τον "Οιδίποδα Τύρανο". Πολοί νομίζουν ότι τον έγραψε ο σπουδαίος Αισχύλος αντί του Σοφοκλή."Ή του Σοφοκλέους, βεβαίως βεβαίως όπως θάλεγε κάποιος παλιός φιλόλογος".Τους αφιερώνω το σχετικό λήμα από την βικιπαίδεια, την ελεύθερη ανοιχτή εγκυκλοπαίδεια του διαδιχτύου.
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

Οιδίπους Τύραννος
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
Οἰδίπους Τύραννος
Ποιητής Σοφοκλής
Χορός Θηβαίοι γέροντες
Πρόσωπα Οιδίποδας,
Τειρεσίας,
Κρέων,
Ιοκάστη,
Άγγελος
Δούλος
Εξάγγελος
Χώρος Έξω από το παλάτι
Η τραγωδία «Οἰδίπους Τύραννος» είναι έργο του Σοφοκλή. Η χρονολογία συγγραφής του έργου θεωρείται άγνωστη. Εικάζεται ότι παρουσιάστηκε τελικά για πρώτη φόρα το 428 π.Χ. Πολλοί κριτικοί, συμπεριλαμβανομένου και του Αριστοτέλη, θεωρούν τον Οιδίποδα Τύραννο ως την κορυφαία τραγωδία που έχει γραφτεί ποτέ. Βασίζεται στο Θηβαϊκό δραματικό κύκλο, ή κύκλο των Λαβδακιδών. Κεντρική ιδέα είναι η θέση πως ο άνθρωπος δεν μπορεί ποτέ να ξεφύγει από το πεπρωμένο του.

Ο Λάιος, βασιλιάς της Θήβας, είχε πάρει χρησμό πως το παιδί που θα γεννούσε με την Ιοκάστη, θα σκότωνε τον πατέρα του και θα παντρευόταν τη μητέρα του. Έτσι, όταν ο γιος τους γεννήθηκε, τρύπησαν τα πόδια του και τον άφησαν έκθετο στον Κιθαιρώνα. Κάποιος βοσκός βρήκε το βρέφος, το έσωσε και το έδωσε σε άλλο βοσκό, που το παρέδωσε στον αφέντη του, τον βασιλιά της Κορίνθου. Αυτός το μεγάλωσε σαν παιδί του. Όταν ο Οιδίπους μεγάλωσε, αμφιβάλλοντας για την καταγωγή του, πήγε στο μαντείο των Δελφών, όπου πληροφορήθηκε πως υπήρχε χρησμός, σύμφωνα με τον οποίο έμελλε να σκοτώσει τον πατέρα του και να παντρευτεί την μητέρα του. Θέλοντας ν' αποφύγει την πραγματοποίηση του φοβερού αυτού χρησμού, δεν επιστρέφει στην Κόρινθο και σ' εκείνους που θεωρούσε γονείς του. Στον δρόμο του όμως συνάντησε και αμυνόμενος σκότωσε τον Λάιο, αγνοώντας πως είναι πατέρας του. Όταν έφτασε στη Θήβα, έλυσε το αίνιγμα της Σφίγγας και κέρδισε την βασιλεία της πόλης, παίρνοντας την Ιοκάστη γυναίκα του και αποκτώντας μαζί της τέσσερα παιδιά. Τη Θήβα έπληξε όμως φοβερός λοιμός, υπεύθυνος για τον οποίο είναι ο δολοφόνος του Λαίου. Ο Οιδίπους αναλαμβάνει να τον βρει και να σώσει την πόλη. Στην πορεία αναζήτησης του δολοφόνου, ο ήρωας ανακαλύπτει ποιος είναι πραγματικά ο ίδιος. Όχι μόνο είναι ο φονιάς του προηγούμενου βασιλιά της Θήβας αλλά και δολοφόνος του πατέρα του και σύζυγος της μητέρας του. Ύστερα από την αποκάλυψη της τραγικής αλήθειας η Ιοκάστη απαγχονίζεται και ο Οιδίπους αυτοτυφλώνεται, εκλιπαρώντας για εξορία και ανησυχώντας για την τύχη των παιδιών του.

Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2011

ΤΙΣ ΠΤΑΙΕΙ;
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Για την δημοσιονομική κατάρρευση της χώρας είναι υπεύθυνη και υπόλογη στην συνείδηση του λαού και του έθνους η πολιτική τάξη, που κυβέρνησε τη χώρα τα τελευταία 35 χρόνια. Μια επαναστατική κυβέρνηση πιθανόν να εκτελούσε «τους προδότες στο Γουδί», όπως έγινε το 1922 μετά την Μικρασιατική καταστροφή. Φυσικά με την εκτέλεση αποδιοπομπαίων τράγων, δεν λύνεται κανένα πρόβλημα Απλώς αναβιώνει ο διχασμός ενώ επέρχεται η δήθεν κάθαρση του συστήματος , για να επαναληφθούν τα ίδια λάθη. Το ερώτημα είναι; Θα δεχτεί ο λαός τα κόμματα που τον εκπροσωπούν να συνεχίσουν να πολιτεύονται με τις ίδιες συνταγές; Πελατειακού και διεφθαρμένου κράτους το οποίο αναπαράγεται με εξωτερικά δάνεια; Θα δεχθούν να τους υπόσχονται τεχνητούς παραδείσους προεκλογικά, και να πράττουν τα ακριβώς αντίθετα μετεκλογικά; Θα δεχτούν να τους παραφουσκώνουν με χιλιάδες ψέματα , και καμία αλήθεια για την κατάσταση της χώρας και της οικονομίας της; Αν δεν πραγματοποιηθεί μια ηθική λαϊκή επανάσταση
μέσα μας , να απαιτήσουμε περισσότερη δημοκρατία άπλετο φως και διαφάνεια , θα μας ξαναβάλουν οι κακής ποιότητας ηγήτορες μας στο ίδιο τούνελ του σκότους και του ερέβους. Ας μην βγάζουμε κι εμείς ο λαός την ουρά μας απέξω. Οι πολιτικοί είναι σαρξ εκ της σαρκός μας. Τους ψηφίζουμε και τους ανεχόμαστε. Ανεχόμαστε τα ψέματα τους σαν θέσφατα και μοναδικές αλήθειες. Διότι η αλήθεια είναι οδυνηρή και πονάει. Γιατί τότε πρέπει κι εμείς να κοιταχτούμε στον καθρέπτη και να κάνουμε την αυτοκριτική μας. Η πολύ σκέψη οδηγεί στην αυτογνωσία. Φοβόμαστε τι θα αντικρύσουμε μέσα μας και δεν το θέλουμε.. Αρκούμαστε να ζούμε με τις ψευδαισθήσεις μας. Οι οποίες οδηγούν στο χάος. Αν δεν αλλάξουμε κι εμείς μυαλά θα έχουμε πάντα τις κυβερνήσεις που μας αξίζουν.