ΟΥΡΑΝΕ
Ουρανέ πόσο σ`αγαπώ.
Όταν είσαι ξάστερος
Και φωτεινός.
Όταν με τον ήλιο σου
τη γη φωτίζεις.
Στα δέντρα στα σπαρτά
δίνεις ζωή, στους 
ανθρώπους θάρρος και υπομονή.

Ουρανέ όταν σε σκεπάζουν
τα σύννεφα η μελαγχολία φωλιάζει.
Στη σκοτεινή πλευρά του νου
σιμά πλησιάζει.
Ουρανέ γόη μου καλέ,
είσαι μακρινός
και ανεξερεύνητος.
Σαν τον έρωτα τον αφανέρωτο.

Σαγηνεύεις αυτούς που σ`αγαπούν.
Με τη κρυφή σου γοητεία
Το βράδυ όταν πέφτει το σκοτάδι.
Φωτίζεις των ανθρώπων τις ζωές.
Τη νύχτα που βαδίζει το φεγγάρι.

ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ