ΔΥΟ ΚΟΣΜΟΙ ΣΥΓΚΡΟΥΟΝΤΑΙ

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

----------------------------------------------------------------------------------

Η ολιγογράμματη ηλικιωμένη γυναίκα της επαρχίας είχε ένα ζωηρό διάλογο με την κόρη της που είχε δημιουργήσει δεσμό.

-"Σε ξεπαρθένεψε μωρή;

-"Να τον φέρεις στο σπίτι."

-"Να τον γνωρίσουμε εγώ

και ο πατέρας σου.

-"Να σου φέρει γρήγορα δακτυλίδι.

και ύστερα στεφάνι μωρή."

"Χωρίς μεγάλη καθυστέρηση

και έρθεις φουσκωμένη στην εκκλησία."

"Αλίμονο μας τότε με τις γλώσσες

της γειτονιάς."

---------------------------------------------------------------------------------

Τον διάλογο μου τον διηγήθηκε φιλικό μου πρόσωπο που υπήρξε αυτήκοος μάρτυρας.

Η κοπέλα εντωμεταξύ με μικρή αλλά αναγκαία βοήθεια από τους γονείς της και με εργασία δική της τον ελεύθερο χρόνο της, είχε αποκτήσει πτυχίο κοινωνιολόγου. Εκείνη την εποχή εργαζόταν για την δικτατορική της διατριβή στο ΕΚΠΑ.

Ήταν δύο κόσμοι διαφορετικοί σε κοινωνίες που αλλάζουν ραγδαία.

Είναι αναγκαίο και απαραίτητο ο λαϊκός κόσμος που φεύγει να κατανοεί τον σύγχρονο κόσμο .

Ο οποίος λόγω των τεχνολογικών εξελίξεων κυρίως, είναι και ένας κόσμος που τρέχει με ταχύτητα σπρίντερ διαρκώς.

Με τι εργαλεία όμως που δεν τα διαθέτει;