ΑΠΛΗΣΤΙΑ
Οι ολιγάρχες έδιναν τα ψίχουλα
που έπεφταν από το τραπέζι τους,
στους φτωχούς και άκληρους.
Η απληστία τους ήταν μεγάλη 
και θέλησαν να κερδίσουν τα πάντα,
και να φτάσουν μέχρι τον ουρανό.
Σχημάτισαν μια πυραμίδα
από τοξικά ομόλογα
εξαπατώντας τους πάντες .

Νόμιζαν οι άπληστοι ότι μπορούσαν
να κοροϊδεύουν το κόσμο για πάντα,
και να πατούν επί πτωμάτων.
Όταν αποδείχθηκε ότι έκτιζαν
σε χάρτινο πύργο, ο πύργος τους
απότομα κατέρρευσε.

Τη ζημιά τους την φόρτωσαν στους
δουλοπάροικους και τους άφησαν,
χωρίς εφόδια, ψωμί, λάδι, νερό, αλάτι.
Δούλευαν οι δούλοι με άδειο στομάχι
και ο ολιγάρχες
γέμιζαν με αναισθησία
τις δικές τους κοιλιές.

Ζούσαν όμως με το φόβο οι ολιγάρχες
και δεν χαίρονται τον πλούτο τους
που συσσώρευσαν με τον
ιδρώτα των άλλων.
Ότι θα ξυπνήσουν οι δούλοι
μια ημέρα και θα σπάσουν
τα δεσμά τους.

Και τότε αλλίμονο
στους εγωϊστές και τους άπληστους
που δεν διψούν για κοινωνική δικαιοσύνη.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ