ΠΙΚΡΟΣ ΚΑΦΕΣ
Πικρός καφές, όταν είσαι μόνος.
εξέρχεται από τα στήθη ο πόνος.
Το σπίτι είναι άδειο.
Το κρεβάτι δακρύζει.
Το φως του ήλιου
το δωμάτιο
δεν αντικρίζει.
Σκέπτεσαι γιατί;
Με λάθη οδηγήθηκες
σε έρημο τοπίο.
Σ`ένα μονήρη βίο.
Το παρελθόν έχει πια γραφεί
με τα δικά σου χέρια.
Είναι θλιβερό ως ώριμος
με αυτοκριτική, να θέλεις
την αλλαγή
και να είναι τόσο αργά.
Δεν επιστρέφει
ο χρόνος
να διορθώσεις τα λάθη σου.
Τα μίση και τα πάθη σου.
Τη καταδίκη σου, μόνος έχεις
υπογράψει και μη το αρνηθείς.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Πικρός καφές, όταν είσαι μόνος.
εξέρχεται από τα στήθη ο πόνος.
Το σπίτι είναι άδειο.
Το κρεβάτι δακρύζει.
Το φως του ήλιου
το δωμάτιο
δεν αντικρίζει.
Σκέπτεσαι γιατί;
Με λάθη οδηγήθηκες
σε έρημο τοπίο.
Σ`ένα μονήρη βίο.
Το παρελθόν έχει πια γραφεί
με τα δικά σου χέρια.
Είναι θλιβερό ως ώριμος
με αυτοκριτική, να θέλεις
την αλλαγή
και να είναι τόσο αργά.
Δεν επιστρέφει
ο χρόνος
να διορθώσεις τα λάθη σου.
Τα μίση και τα πάθη σου.
Τη καταδίκη σου, μόνος έχεις
υπογράψει και μη το αρνηθείς.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου