ΔΙΗΓΗΜΑ
ΑΝΑΜΝΗΣΤΙΚΟΝ
------------------------------------
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
------------------------------------------
Παιδιά ήμασταν τότε. Έφηβοι γεννημένοι οι περισσότεροι λίγα χρόνια μετά την γερμανική κατοχή. Την περίοδο της κατοχής όπου εγώ δεν είχα γεννηθεί, μου την θύμισε ένας παλιός αντάρτης που τον συνάντησα χρόνια αργότερα σε μεγάλη ηλικία.
"Ο συγγενής σου Κ. μου λέει ήταν υπεύθυνος επαρχίας του ΕΑΜ στην γερμανική κατοχή."
Κόρδωνα κι εγώ όταν το άκουγα διότι από την εποχή των κρητικών μακεδονομάχων η ευρύτερη οικογένεια μας δεν είχε να επιδείξει νέους ήρωες.
Ποτέ μου όμως δεν μπόρεσα να χωνέψω πως τα καταφέραμε εμείς οι έλληνες που αντισταθήκαμε στην κατοχή εναντίον του ναζισμού φασισμού, και ήμασταν με την πλευρά των νικητών μόλις έφυγαν νικημένοι οι κατακτητές να "φαγωθούμε" μεταξύ μας σ`ένα αιματηρό εμφύλιο πόλεμο όπου ο αδελφός στην κυριολεξία πυροβολούσε αδελφό.
Κάποια ημέρα συνταξιούχοι πια απολαμβάναμε τον καφέ μας παρέα με τον φίλο μου τον Κυριάκο.
-"Ήμασταν τυχεροί εμείς "του 60 οι εκδρομείς" όπως θα`λεγε και ο ποιητής που δεν ζήσαμε τον εφιάλτη του β/ παγκοσμίου πολέμου."
-"Ξεχνάς τις επιπτώσεις του πολέμου και του εμφυλίου."
-"Εμείς δεν μεγαλώσαμε σε μια κατεστραμμένη χώρα σε ακραία φτώχεια και μετανάστευση;"
"Γυμνοί ξυπόλητοι και πεινασμένοι ."
"Δεν αντιλέγω ούτε ξεχνώ."
-"Οι γονείς μας όμως πολέμησαν στα βουνά της Ηπείρου στην Αλβανία λαβώθηκαν από τα κρυοπαγήματα πολέμησαν στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα τους Γερμανούς πέρασαν στην πείνα της κατοχής και δημιούργησαν την εθνική αντίσταση."
Παραλίγο να τσακωθούμε με τον φίλο μου "δι`ασήμαντον αφορμήν."
Το καταλάβαμε ενωρίς και πάψαμε για λίγο τον "καυγά"μέχρι να ηρεμήσουμε.
-"Θυμάσαι Γιώργο τα Χανιά των αρχών της δεκαετίας του 1960;" -"Βέβαια θυμάμαι." "Τις άμαξες με τα άλογα έξω από το Α/ γυμνάσιο."Τον γυμνασιάρχη μας που τον κοροϊδεύαμε "μπόγια"επειδή είχε ένα γυάλινο μάτι. 
-"Παιδιά ήμασταν και από το "πολύ ώριμο μυαλό" δεν είχαμε καταλάβει ούτε σεβαστήκαμε ότι ήταν τραυματίας πολέμου εναντίον των Ιταλών στην Αλβανία. "
-"Θυμάμαι επίσης ένα κοντούλη καθηγητή που τον λέγαμε περιπαικτικά¨ "θηρίο."
-"Εμείς τα θηρία, όλα και όλους τα γκρεμίζαμε και δεν αφήναμε τίποτα όρθιο."
-"Την αριστερά βρε την θυμάσαι όπου πραγματοποιούσε συγκεντρώσεις στην πλατεία Κοτζάμπαση;"
-"Και γύρω γύρω χωροφύλακες να τριγυρίζουν με μοτοποδήλατα και να τα μαρσάρουν με πειραγμένες εξατμίσεις, για να μην ακούγεται ο ομιλητής;"
-"Πως, πως, το θυμάμαι." 
"-Εκείνη την εποχή -το 1963- δεν δολοφόνησαν οι παρακρατικοί τον βουλευτή της ΕΔΑ Γρηγόρη Λαμπράκη στην Θεσσαλονίκη;"
"Σιγά κάνε κράττει,σιγά. Εσύ θα με πας στον Κολοκοτρώνη και στον Καραϊσκάκη!!
-"Ζούσες και τότε;"
-"Θυμάμαι ακόμη τον θάνατο του υιού του Ελευθερίου Βενιζέλου του πολιτικού Σοφοκλή Βενιζέλου το 1964."
-"Ήμουν τότε στα 16 μου χρόνια."
-"Όλο ζωή."
-"Όχι ραμολιμέντο όπως σήμερα."
-"Εξετέθη ο μακαρίτης από τις τοπικές αρχές στην Μητρόπολη Χανίων σε λαϊκό προσκύνημα."
-"Τον προσκύνησα και εγώ έτσι από περιέργεια."
-"Λένε οι φήμες ότι έπασχε από πριαπισμό."
-"Το πουλί του ήταν ακόμη όρθιο;"
-"Σοβαρέψου εσύ." 
-"Γέρος άνθρωπος και αναπαράγεις σαχλαμάρες."
-"Βρε Γιώργη θυμάσαι τα Ιουλιανά και την αποστασία του Κων/νου Μητσοτάκη από το κόμμα της Ε.Κ και την κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου;"
-"Την κάθοδο του στα Χανιά στην εκλογική του περιφέρεια, όπου οι ψηφοφόροι του τον υποδέχτηκαν με αυγά και τομάτες;"
-"Πως δεν το θυμάμαι."
-"Οι ηλικιωμένοι έχουν μακρύ παρελθόν και πολλές αναμνήσεις."
-"Τέρμα όμως για σήμερα."
Σηκώθηκαν σαν ελατήρια όρθιοι και οι δύο φίλοι. 
-"Πάμε για το μεσημεριανό υπνάκο."
-"Συνεχίζουμε μιαν άλλη φορά."
--------------------------------------
ΤΕΛΟΣ