ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΡΡΥΘΜΙΣΗΣ ΤΩΝ «ΣΙΚΑΓΟ ΜΠΟΫΣ»ΕΦΕΡΕ ΤΟ Δ.Ν.Τ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

Μετά το κραχ του 1929 στην Αμερική, την πτώχευση τραπεζών, και το χάσιμο των καταθέσεων των πολιτών μέσα σε μία νύχτα, ,της διογκωμένης ανεργίας, το κλείσιμο των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, και των αυτοκτονιών, ο πρόεδρος των Η.Π.Α Φραγκλίνος Ρούζβελτ εφάρμοσε την πολιτική του «νιού ντήλ» {νέα συμφωνία} βασισμένη στην θεωρία του Βρετανού οικονομολόγου Σερ Τζον Μέϊναρντ Κεϋνς, όπου αναφερόταν στον παρεμβατισμό του κράτους στη οικονομία, στην προστασία των εργαζομένων, και στην κοινωνική ασφάλιση. Με την πολιτική αυτή σε μία χώρα που υμνούσε την ελεύθερη {βλέπε ασύδοτη} αγορά, ουσιαστικά κέρδισαν οι εργαζόμενοι δικαιώματα, βελτιώνοντας την θέση τους, και μειώνοντας τα προνόμια των εταιρειών, και της ολιγαρχίας. Λέγεται ότι ο Ρούσβελτ είχε απειλήσει τους βιομήχανους , με την περίφημη φράση «το καπέλο σας, ή το κεφάλι σας», προκειμένου να συναινέσουν στις μεταρρυθμίσεις.{ Τα ίδια συμπτώματα του κραχ, του 1929 στην Αμερική ζούμε σήμερα στην Ελλάδα, εκτός από το κλείσιμο των τραπεζών}. «Ο Ναζισμός είχε αποκτήσει ρίζες στην Γερμανία σε μια περίοδο καταστροφικής για την χώρα ύφεσης, την οποία είχαν προκαλέσει οι αντεκδικητικές πολεμικές επανορθώσεις, που είχαν επιβληθεί μετά τον β/ παγκόσμιο πόλεμο ,και είχε βαθύνει μετά το κραχ του 1929». Ο Κέϋνς είχε προειδοποιήσει εγκαίρως ότι, αν η φτώχεια της Γερμανίας αντιμετωπιζόταν με μία προσέγγιση Laissez -Faire, η ανάκρουση θα ήταν τρομερή. ¨ «η εκδίκηση τολμώ να προβλέψω, δεν θα βραδυπορήσει». Μετά τον β/ παγκόσμιο πόλεμο οι δυτικές δυνάμεις φοβούμενες την επικράτηση του κομμουνισμού κυρίως, και δευτερευόντως του φασισμού, όπου το μεγάλο κεφάλαιο στήριξε , εφάρμοσαν το κράτος πρόνοιας, και την προστασία των εργαζομένων στον δυτικό κόσμο, λιγότερο στις Η.Π.Α ,και με μεγαλύτερη έμφαση, στην δυτική Ευρώπη και Καναδά. «Το 1950 σοσιαλδημοκράτες και κευνσιανοί οικονομολόγοι της ανάπτυξης , εφάρμοσαν τον Κεϋνσιανισμό, «στο προωθημένο πειραματικό εργαστήριο της Λατινικής Αμερικής, Χιλή, Αργεντινή, Ουρουγουάη και τμήματα της Βραζιλίας». Στην διάρκεια αυτής της περιόδου ιλιγγιώδους οικονομικής επέκτασης , οι χώρες αυτές άρχισαν να μοιάζουν περισσότερο με τις χώρες της Ευρώπης και της Βορείου Αμερικής παρά με τις χώρες της Λατινικής Αμερικής και του τρίτου κόσμου. Την δεκαετία του 50 η Αργεντινή διέθετε την μεγαλύτερη μεσαία τάξη , όπως, και το 95 % των ανθρώπων στην Ουρουγουάη, ήταν εγγράμματοι, και παρεχόταν δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε όλους τους πολίτες. Σύμφωνα με τον Μίλτον Φρίντμαν και την σχολή του Σικάγου, όπου ο Φρίντμαν ήταν ο μέντορας τους, ¨ « οι κυβερνήσεις συμπεριλαμβανομένης και της δικής μου ,λοξοδρόμησαν από τον ορθό δρόμο.» Ο Φρίντμαν καθοδηγούσε τις κυβερνήσεις να καταργήσουν όλους τους κανόνες και τις ρυθμίσεις που εμποδίζουν την συσσώρευση κερδών στις μεγάλες εταιρείες και στις πολυεθνικές. Δεύτερον οι κυβερνήσεις όφειλαν να πουλήσουν την δημόσια περιουσία σε όφελος των ιδιωτών. Τρίτον έπρεπε να προβούν σε δραματικές περικοπές στην χρηματοδότηση των κοινωνικών προγραμμάτων. Όλες οι τιμές συμπεριλαμβανομένης της τιμής της εργασίας οφείλουν να καθορίζονται, από την αγορά. Με λίγα λόγια ζητούσε να καταργηθεί η κατάκτηση του «νιου ντηλ» του Ρούσβελτ, όπου είχε αποτρέψει την επανάσταση των εργαζομένων μετά την ύφεση του 1929. Η πολιτική της απορρύθμισης ήταν δύσκολο να εφαρμοστεί εξολοκλήρου στις κοινοβουλευτικές δημοκρατίες γιατί υπήρχαν αντιστάσεις. Εφαρμόστηκε όμως στην Χιλή την εποχή της δικτατορίας του Αουγκούστο Πινοσέτ ,μετά την πτώση από την c.i.a του σοσιαλιστή προέδρου Σαλβατόρ Αλιέντε το 1973.

Σήμερα την πολιτική των «Σικάγο μπόϋς» , την επιβάλλουν σιγά σιγά , στην Ελλάδα και στις χώρες του Ευρωπαϊκού νότου οι πιστωτές τους. Το Δ.Ν.Τ η Ε.Κ.Τ και η Ε.Ε. Για την κατάντια της Ελλάδας υπαίτιο είναι το Ελληνικό πολιτικό σύστημα. Η πολιτική της απορρύθμισης προς το παρόν έχει ως αποτέλεσμα, το κλείσιμο 150.000 μικρών επιχειρήσεων, ένα εκατομμύριο ανέργους σωρεία αυτοκτονιών με την Κρήτη να πρωτοπορεί ,και πλήθος νεόπτωχων στο προσκήνιο. Αυτή η πολιτική πρέπει σαφώς να ανατραπεί από την κοινωνία με τα πρωτοπόρα κινήματα της. Οι οπαδοί της πολιτικής της απορρύθμισης , έχουν ως κυριότερους εκπροσώπους , τον Στέφανο Μάνο, Ανδρέα Ανδριανόπουλο, Ντόρα Μπακογιάννη κλπ. ΠΗΓΗ -ΝΑΟΜΙ ΚΛΑΪΝ- ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΤΟΥ ΣΟΚ -ΛΙΒΑΝΗΣ