Τετάρτη 27 Ιουλίου 2011

Διήγημα

ΟΙ ΔΥΟ ΦΙΛΟΙ

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ «Χεράκια που κρατώντας τα τριαντάφυλλα κι από τη χαρά ζεστά των φιλημάτων , χεράκια που κρατώντας τα τριαντάφυλλα χτυπήσατε τις πόρτες των θανάτων» ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ

Ο ένας φίλος ήταν τακτοποιημένος μεσοαστός. Το όνομα του ήταν Ναπολέων. Καταγόταν από οικογένεια στρατιωτικών, οι οποίοι ήταν μεγάλοι θαυμαστές του Γάλλου αυτοκράτορα. Έχουμε κι άλλα παραδείγματα στην Ελληνική κοινωνία, όπου οι γονείς δίδουν στα παιδιά τους, ονόματα γνωστών πολιτικών, όπως¨ Βενιζέλος ,και Πλαστήρας. Έτσι μόλις γεννήθηκε το παιδί ,δεν το σκέφθηκαν ούτε στιγμή . Όταν ήρθε η ώρα της βαπτίσεως, ο ιερέας το νεογέννητο το ευλόγησε με το μυστήριο της βαπτίσεως, δίδοντας του το όνομα Ναπολέων. Ο πατέρας του Ναπολέοντα ,ο Κομνηνός ,ήταν ανώτατος αξιωματικός του ναυτικού ,και ανέμενε ότι με τις φετινές κρίσεις θα αναλάβει την ηγεσία του στόλου. Ο ίδιο ήταν άθεος αλλά το κρατούσε για τον εαυτόν του. Υπηρετούσε σένα συντηρητικό σώμα ,και δεν μπορούσε εύκολα να πάει κόντρα στο ρεύμα ,χωρίς προσωπικό κόστος για τον ίδιο και την οικογένεια του.

Η μητέρα του Ναπολέοντα η Αλεξάνδρα καταγόταν από παλιά αρχοντική οικογένεια της Πελοποννήσου, με συμμετοχή στους Εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες . Ο Ναπολέων γνώρισε τον Αγησίλαο , στο λύκειο Χολαργού ,όπου ήταν συμμαθητές ,κι έγιναν φίλοι. Ο πατέρας του Αγησιλάου ήταν έμπορος, με δύο ισχυρά εμπορικά καταστήματα στο κέντρο του Χολαργού. Καταγόταν από την Σίφνο, κι ήταν αυτοδημιούργητος. Ήταν συντηρητικός και αυστηρών αρχών. Καταπίεζε την οικογένεια του , κι έβαζε τις φωνές με το παραμικρό. Οι δύο φίλοι, ο Ναπολέων, και ο Αγησίλαος , στο λύκειο έγιναν αχώριστοι. Μόνο μια φορά παραλίγο να παίξουν γροθιές για τα πράσινα μάτια της καλλίγραμμης Μυρτώς. Ήταν ένα κορίτσι συνομήλικο τους, η οποία ήταν μαθήτρια στο παραπλεύρως λύκειο . Την είχαν βάλλει στο μάτι και οι δύο, κι αυτοί έπαιζε επιπόλαια και με τους δύο. Αφότου κράτησαν για λίγο μούτρα, ο ένας στον άλλο στο τέλος , κατάλαβαν ότι δεν άξιζε τον κόπο, και άρχισαν ξανά να γίνονται τα παλιά κολλητήρια. Ο Ναπολέων μόλις τέλειωσε το λύκειο, έδωσε εξετάσεις στην νομική, και πέρασε στο πανεπιστήμιο Θράκης. Παρότι καταλάβαινε ότι ο πατέρας του θα ήθελε να γίνει αξιωματικός, αυτός ούτε είχε σκεφθεί να ακολουθήσει αυτό το επάγγελμα. Ούτε και στην νομική στέριωσε . Την παράτησε στο τρίτο έτος, και έδωσε εξετάσεις στην δραματική σχολή του Εθνικού θεάτρου. Πέρασε με επιτυχία στις εξετάσεις, και τελείωσε επίσης επιτυχώς. Μάλιστα πριν τελειώσει την σχολή συμμετείχε σε δύο ποιοτικές τηλεοπτικές σειρές. Ο Ναπολέων, αγαπούσε το επάγγελμα του ,κι είχε ταλέντο, το οποίο αξιοποιούσε ζυμώνοντας το, με πολύ δουλειά. Στην σχολή είχε γνωρίσει ένα σοβαρό κορίτσι την Μίνα, με την οποία ερωτεύτηκαν αλλήλους και συνήψαν δεσμό. Όταν βγήκαν στην εμπορική θεατρική πιάτσα δεν δυσκολεύτηκαν να πάρουν ρόλους, σε θεατρικά σχήματα και σε τηλεοπτικές σειρές.

Αρραβωνιάστηκαν επισήμως με οργάνωση δεξίωσης, καλώντας συγγενείς και φίλους.

Δεν πέρασε πολύ καιρός και την ευτυχία του Ναπολέοντα, την σκίασε ένα τραγικό γεγονός. Η Μίνα έφυγε με ένα θίασο για περιοδεία στην βόρεια Ελλάδα. Ο θίασος όπου εργαζόταν είχε φύγει ήδη πριν λίγες ημέρες , και η Μίνα πήρε το αεροπλάνο της γραμμής για να τους ακολουθήσει. Για κακή της τύχη το αεροπλάνο συνετρίβη και δεν διασώθηκε κανείς επιβάτης. Ο Ναπολέων έκλαψε την αγαπημένη του απαρηγόρητος. Μετά ένα μήνα και μετά την προαγωγή του πατέρα του Ναπολέοντα σε αρχηγό του στόλου, ο αρχηγός πέθανε μια νύκτα στο κρεβάτι του από καρδιακό επεισόδιο. Η γυναίκα του ναυάρχου δεν άντεξε την απώλεια γιατί ήταν πολύ δεμένη με τον σύζυγο της ,και «έφυγε» με υπερβολική δόση χαπιών από την ζωή. Όλη αυτή η χιονοστιβάδα έπεσε στο κεφάλι του Ναπολέοντα σαν ένας τεράστιος ογκόλιθος ίσαμε τον Όλυμπο. Από τότε ουσιαστικά παραιτήθηκε από την ζωή. Οι παλιοί του γνωστοί τον έβλεπαν να ζητιανεύει από τα καταστήματα, και να κρατά μόνιμα στο χέρι του, ένα μπουκάλι μπύρα Να κοιμάται στα παγκάκια μαζί με εξαρτημένους από ουσίες , και αλκοολικούς. Ο συμμαθητής του Ναπολέοντα ο Αγησίλαος, σπούδασε και πήρε το πτυχίο του φιλολόγου. Εργάστηκε για λίγο στην ιδιωτική εκπαίδευση. Τον τυραννούσαν όμως μεταφυσικές αγωνίες και ανησυχίες. Κατέληξε μοναχός στο άγιο όρος προσπαθώντας να ξεμπερδέψει τα ερωτηματικά που είχε μέσα του, τα οποία γινόταν ένα κουβάρι και δεν τον άφηναν να ησυχάσει τα βράδια στον ύπνο του.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου