ΠΑΝΤΟΥ ΠΑΣΤΡΑ

Ήταν μανιώδης στην καθαριότητα.

Έμοιαζε της μάνας της.

Αεικίνητη την έβλεπες να τρίβει,

από το πρωί ως το βράδυ τα πατώματα

και να κρατά το ξεσκονιστήρι..

Παντρεύτηκε και της έτυχε ένας ατζούμπαλος.

Συνέχεια έτρεχε από πάνω του, και του έβαζε τις φωνές.

Μη τούτο, μη κείνο.

Στο τέλος ο εκείνος, πήρε το καπελάκι του, κι έφυγε.

Κρίμα γιατί είχαν παντρευτεί από έρωτα.

Ώσπου έσβησε από την πολύ πάστρα εκείνης.



ΕΝ ΑΔΙΚΩ

Κληρονόμησε ένα σπίτι από τον παππού.

Ο παππούς του είχε μεγάλη αδυναμία.

Ένεκα που είχε το όνομα του.

Και το σόι θα διαιωνιζόταν.

Θα ξεπερνούσε τον θάνατο ,

που είναι ο αιώνιος ανθρώπινος φόβος.

Ανώριμος ο νέος ακόμη, αποφάσισε να πουλήσει

την κληρονομιά για να τζογάρει στο χρηματιστήριο

εκείνες τις εποχές της ανόδου.

Το σπίτι κατέληξε ένας άϋλος τίτλος.

Η κληρονομιά χάθηκε εν αδίκω.

Ο παππούς εκτελέσθηκε άσπλαχνα, από τον εγγονό.



ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ