ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΚΑΣΤΡΟΦΗ"
                       ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Τι ενώνει ένα φιλελεύθερο καθηγητή οικονομολόγο, γκουρού του νεοφιλελευθερισμού, όπως ο Φρίντριχ Χάγιεκ με ένα αναρχικό πρίγκηπα πατέρα του αναρχισμού, όπως ο ΜΙΧΑΗΛ ΜΠΑΚΟΥΝΙΝ;
"Η ΔΗΜΙΟΥΡΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ." Ο Φ. Χάγιεκ υποστηρίζει ότι η κρίση του καπιταλισμού μπορεί να είναι "δημιουργική καταστροφή" διότι ο καπιταλισμός θα αναγεννηθεί και θα προσφέρει νέες θέσεις εργασίας.
Ο πατέρας του αναρχισμού ΜΙΧΑΗΛ ΜΠΑΚΟΥΝΙΝ βλέποντας τα πράγματα από άλλη οπτική γωνία πιστός στην διαλεκτική του ΧΕΓΚΕΛ υποστηρίζει ότι¨ "η χαρά της καταστροφής είναι ταυτόχρονα και δημιουργική" πιστεύοντας ότι θα αναγεννηθεί ένας νέος κόσμος χωρίς άρχοντες, βασισμένος στην κοινοκτημοσύνη και την άμεση δημοκρατία.
Και οι δύο διανοούμενοι έχουν διαψευστεί από την πραγματικότα. Διότι "η δημιουργική καταστροφή" του Φ. Χάγιεκ προϋποθέτει ανθρωποθυσίες των μαζών στο βωμό του κέρδους, ενώ "η χαρά της καταστροφής που είναι ταυτόχρονα και δημιουργική" του Μ. Μπακούνιν είναι ουτοπική και δεν μπορεί να γίνει πραγματικότητα στο καιρό μας.