Ο ΚΟΣΜΟΣ ΑΝΑΠΟΔΑ
Πίστεψε σε αυτόν τον κόσμο με ενθουσιασμό.
Μέχρι που του ήρθε ο κόσμος ανάποδα
και κανείς δεν βρέθηκε να κλάψει.
Μα και εκείνος κάποτε στο ρετιρέ του ήταν 
αγέρωχος, και αδιάφορος.
Μέχρι που άρχισε ο κατήφορος
που ήταν τόσο εύκολος σαν παιδική τσουλήθρα.
Από το ρετιρέ κατέβηκε στο ισόγειο.
από το ισόγειο έπεσε στο υπόγειο.
Δεν υπήρχαν όρια στο κατέβασμα.
Η ελεύθερη πτώση του συνεχίστηκε
στο κόσμο που μεγάλωσε ελεύθερα
στις κατευθύνσεις που του υποδείκνυαν.
Μια νύχτα βρέθηκε να κοιμάται
ρακένδυτος σε μια χαρτόκουτα
σε ένα απόμερο πάρκο.
Και τότε μόνο σκέφθηκε ότι η ελευθερία είναι ανάπηρη
και χωρίς αξία,αν δεν έχει ζεστασιά, ανθρωπιά, και αγάπη.

            ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ