Η ΦΛΟΓΑ

Ο πόνος, του έκαιγε το στήθος.
Κόχλαζε η θέρμη του και 
συντροφιά ζητούσε.
Να μοιραστεί την φλόγα που 
σιγά άσπλαχνα και μεθοδικά 
τον έκανε
παρανάλωμα του πυρός.

Μα ήταν μόνος τόσο μόνος
γιατί προσωπικός είν,και ο
πόνος.

Οι άνθρωποι έχουν τα δικά τους.
Κλείνονται στην κάμαρα τους.
Κι εκείνος καταπονημένος
στις πληγές πονούσε.
Όταν ξαφνικά τις ακουμπούσε.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ