ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΑΓΝΩΣΤΟ

Φοβάμαι το κρύο που θα έρθει
μέσα στο καταχείμωνο .
Περισσότερο φοβάμαι 
το κλείσιμο την μοναξιά
και το πάγωμα της ψυχής μου.

Κάποιες φορές νοιώθω σαν ένα
μικρό φοβισμένο ανθρωπάκι.
Ως ένα μικρούλι τόσο δα παιδάκι.
Που ζητά αγκαλιά όπως τον μικρό
εγγονό μου.

Ναι γερνάω και με κυριεύουν
οι ανασφάλειες μου,
Παρόντες είναι
οι παιδικοί μου φόβοι.
Και ο φόβος ο μεγάλος
του επέκεινα ,και του θανάτου.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ