Δευτέρα 13 Οκτωβρίου 2014

ΤΟ ΓΗΡΑΣ
Όταν γεράσω και πέσω
ψυχολογικά και σωματικά.
Όταν τα κεράκια μου σβήσουν
Δεν θα κάθομαι να κλαίω
την μοίρα μου.
Είναι ντροπιαστικό
να κλαψουρίζεις εκ των υστέρων
υποκριτικά επί του τάφου
και να λες¨
"Πόσο καλός άνθρωπος
ήταν ο μακαρίτης."
Τα χάπια μου όλα μαζί.
Και τέζα για το χώμα.
Και για λίπασμα που
χρειάζονται τα λουλούδια
για ν`ανθίσουν.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
· 
Η ΘΕΑ
Γνώρισα μια ψιλή θεά.
Δεν είναι πάνω στον ουρανό.
Δεν κάνει έρωτα με τον θεό.
Την θεά Αγορά γνώρισα. 
Αυτήν και παρηγόρισσα .
Είναι γεμάτη ψιμύθια.
και θέλγητρα περίσσια.
Αν σε βάλει στο χέρι και
σου δώσει το πρώτο φιλί.
Συνεχώς θα σε έχει
αιχμάλωτο στην γη.
Δεν θα σ`αφήσει χρήμα.
Ούτε για λίγη ρετσίνα.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου