Στους πλημμυροπαθείς της Αττικής
ΚΑΡΑΒΙ ΝΑΥΑΓΙΟ
Το όνειρο έγινε σπασμένο καράβι. 
Και βούλιαξε στο πέλαγος.
Η αδιαφορία των ανθρώπων
στεναγμός
Λυγμός και κρυφός καημός.
Πάντα εμείς οι φτωχοί
σε κάθε νεροποντή.
Με δάκρυα από τις πλημμύρες
ζούμε κι ονειρευόμαστε
Αγκαλιαζόμαστε και αγαπιόμαστε
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
26-10-2014