ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΟΥ
Το ξέρω πως δεν αρέσουν 
σε ορισμένους τα ποιήματα μου.
Θέλουν να γράφω μόνο για 
το χρώμα των λουλουδιών.
Για ιδανικούς έρωτες και
για ποιητές αυτόχειρες.
Αχ αυτή η επιφάνεια
των πραγμάτων με συνθλίβει.
Δεν διαθέτω μνήμη χρυσόψαρου
που τσαλαβουτά σε γυάλα.
Κατοικώ μέσα στην κοινωνία
και πονά η ψυχή μου με
τα κοινωνικά προβλήματα.
Μια ασήμαντη μονάδα είμαι.
Πάνω μου ρέει αίμα που
τρέχει και κοκκινίζει την άσφαλτο.
Μια αλογόμυγα κατοικεί εντός μου.
Προσπαθεί
να αφυπνίσει τις συνειδήσεις.
Όσων κοιμούνται μακαρίως.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ