ΜΕΓΑΛΗ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

Όταν υπέβαλε την υποψηφιότητα του ο Φιλελεύθερος Ζαν Κλώντ Γιούγκερ ως πρόεδρος της Κομισιόν κανένας δεν γνώριζε ότι υπήρξε υπουργός οικονομικών και επί σειρά ετών πρωθυπουργός του μικρού κρατιδίου του Λουξεμβούργου. Δεν γνώριζε επίσης ότι το Λουξεμβούργο είναι φορολογικός παράδεισος και ότι οι καταθέσεις στις τράπεζες του, είναι της τάξεως του 37% του Α..Ε.Π έναντι της Κύπρου που ήταν αδύναμη και την "κούρεψαν" όπου είχε 7% του δικού της ΑΕΠ.
Ξαφνικά επειδή ο Ζαν Κλωντ Γιούγκερ όπως και ο κεντρικός τραπεζίτης Μάριο Ντράγκι τάχτηκαν υπέρ της χαλάρωσης της Γερμανοπροτεσταντικής πειθαρχίας και λιτότητας, που έχει επιβληθεί στην Ε.Ε τα Γερμανικά και τα Αγγλικά έντυπα που- βέβαια δεν έχουν συμπάθεια προς της Ε.Ε- σαν να έπεσε από τον ουρανό η θεία επιφοίτηση του αγίου πνεύματος άρχισαν να "ανακαλύπτουν" και να "ξεσκεπάζουν" την πλάτη που έβαλε ο Ζ.Κ.Γ για την φοροδιαφυγή των πολυεθνικών επιχειρήσεων.
Ως χθες τίποτα δεν γνώριζαν ούτε συγκάλυπταν. Στην πραγματικότητα η Γερμανική ελίτ θέλει να κρατά στο χέρι τον πρόεδρο της κομισιόν να είναι αποδυναμωμένος πολιτικά για να γίνει πιστό όργανο της.Μήπως τα ίδια δεν έχουν πράξει και με πολλούς "λαδιάρηδες" Έλληνες πολιτικούς; Το όραμα και ο φόβος των Ευρωπαίων οραματιστών ηγετών όταν ξεκινούσαν την Ευρωπαϊκή ιδέα της ένωσης, μετά από δυο καταστρεπτικούς πολέμους στον 20ο αιώνα ήταν να ενταχθεί η Γερμανία στην Ευρώπη και να γίνει ευρωπαϊκή δύναμη. Μετά την πτώση των κρατών του υπαρκτού σοσιαλισμού το 1990 και την ένωση των Γερμανιών η Γερμανία δεν σέβεται τους εταίρους της στην Ευρωπαϊκή ένωση ούτε τις πολιτιστικές διαφορές τους. Η προσπάθεια της είναι να επιβάλλει την δική της πολιτική σε μια Γερμανική Ευρώπη.
Βασίζεται στην δύναμη του ισχυρότερου Ευρωπαϊκού κράτους και έχει ως δόγμα αυτό που έχουν όλοι οι ισχυροί της γης. "Ότι συμφέρει την Γερμανία συμφέρει την Ε.Ε ."{Ευρώπη.}