ΔΙΗΓΗΜΑ
ΕΙΚΟΣΗ ΧΡΟΝΩΝ ΠΑΙΔΙ...
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
"Ένα παλληκάρι είκοσι χρονώ
τ’ άρματα του δώσαν για τον πόλεμο
Πόλεμο δεν βρήκε πίσω γύρισε, 
στα μισά του δρόμου νεροδίψασε."
{Παραδοσιακό}
Όταν το φέρι μπώουτ αναχώρησε από την Κρήτη ταξίδεψε σε ήρεμα νερά εκείνο τον Ιούλιο του 1968. Φθάσαμε με συγκρατημένη αγωνία ένα τσούρμο νεοσύλλεκτοι νωρίς το πρωϊ στο λιμάνι του Πειραιά. Τα περισσότερα παιδιά για να μην πω όλα, πρώτη φορά πατούσαμε τα πόδια μας στο χώμα της Αττικής γης.
Είχα αγωνία ν`ανέβω στο ιερό βράχο της Ακροπόλεως να δω τον Παρθενώνα τον οποίο γνώριζα από τις καρτ ποστάλ.
Πήραμε τον ηλεκτρικό και κατεβήκαμε στο Μοναστηράκι.Από την στάση εκείνη ποδαρόδρομο κινήσαμε για την Ακρόπολη.
Κοιτάζαμε με τα μάτια γεμάτα θαυμασμό το αιώνιο έργο στο οποίο
οι αρχιτέκτονες που εργάστηκαν ήταν ο Ικτίνος, ο Καλλικράτης και πιθανόν ο Φειδίας, που είχε και την ευθύνη του γλυπτού διάκοσμου.
Ήταν η ηγεμών της εποχής Αθήνα, του Περικλή των Αθηναίων στον κολοφώνα της δόξας της. Κατηφορίσαμε με το στομάχι μας να διαμαρτύρεται στα ψητοπωλεία της οδού Μητροπόλεως.
Πριν βραδιάσει βρισκόμουν πάντα με τρις νεοσύλλεκτους από την Κρήτη έξω από το στρατόπεδο Χαϊδαρίου που θα ελάμβανα την βασική στρατιωτική εκπαίδευση.
Προσήλθαμε σ`ενα κουρείο και είπαμε στον κουρέα να μας αφήσει λίγα μαλλιά στο κεφάλι. Γιατί ήταν γνωστό ότι στο στρατόπεδο νεοσυλλέκτων σας κούρευαν και σας έκαναν το κεφάλι σαν λάμπα εκατό κηρίων.
Βέβαια οι πονηροί την ψιλή μηχανή δεν την γλυτώσαμε.
Η βασική εκπαίδευση ήταν σκληρή με καθημερινά καψόνια.
Ήταν δικτατορία και η βουλή είχε κλείσει ένα χρόνο και 3-4 μήνες πριν.
Οι οργανωμένοι αριστεροί είχαν εξορισθεί στα ξερονήσια του Αιγαίου.
Ο Κωστής που συνοδευόταν από ένα φάκελο αριστερού, ίσαμε το μπόϊ του κλήθηκε μερικές φορές στα γραφεία του διοικητού του λόχου, με προτροπές και απειλές "να πάψει να σκέφτεται κομμουνιστικά διότι οι κομουνιστές είναι αντεθνικώς δρώντες" και να υπογράψει δήλωση ότι¨ "αποκηρύσσει μετά βδελυγμίας και αηδίας το Κ.Κ.Ε και τας παραφυάδας αυτού." Ο Κωστής ήταν σκληρό καρύδι και πάντα απαντούσε με αρνητικό κούνημα του κεφαλιού. Επέστρεφε τότε στον λόχο κατηφής με πρησμένο από τα χαστούκια πρόσωπο.
Μετά την βασική εκπαίδευση πήρα μετάθεση για το νομό Σερρών.
Τι γυρεύει ένας Κρητικός του θερμού κλίματος να ξεχειμωνιάζει σ`ένα νομό του Ελληνικού βορά;
Δυστυχώς αυτά έχει ο στρατός που όπως μας λέγανε τότε ότι¨ "από παιδιά μας έπαιρναν από την αγκαλιά της μαμάς μας για να μας κάνουν άντρες."
Τις πρώτες ημέρες με υποδέχτηκαν κάποιοι συνάδελφοι στρατιώτες με την ερώτηση. "Τι ζητάς κι εσύ στην Ακανία;" Σιώπησα γιατί δεν ήξερα τι να απαντήσω. Στην πρώτη μου έξοδο όμως κατάλαβα το νόημα. Είδα στις προθήκες των ζαχαροπλαστείων να διαφημίζουν "ακανέδες Σερρών " όπου ήταν νόστιμα λουκούμια. 
Όχι δεν είχαν μέσα τα λουκούμια τον Κωνσταντίνο Καραμανλή για να τον μασήσω μαζί με τα λουκούμια, αυτόν και το χωριό του την Πρώτη Σερρών.
Είχε προλάβει και είχε φύγει με το ψευδώνυμο Τριανταφυλλίδης για το Παρίσι μετά την ήττα της ΕΡΕ στις εκλογές.
Όλο το χειμώνα με τις χαμηλές θερμοκρασίες και την παγωμένη ατμόσφαιρα τον βίωσα στις Σέρρες.Νοσταλγούσα την Κρήτη με το γλυκύ κλίμα. Όχι δεν είχα πάει στην αρχαία Αμφίπολη ούτε έκανα ανασκαφές για να βρω τους τάφους των Μακεδόνων Βασιλέων.Άλλωστε δεν είχα ιδέα από αρχαιολογία. Αυτό έγινε το 2014 από τους τοπικούς αρχαιολόγους του Υ.ΠΟ επί πρωθυπουργίας Αντώνη Σαμαρά για λόγους πολιτικούς και χωρίς αποτέλεσμα.Εκείνη την εποχή η μόρφωση μου ήταν ελλειπή και ούτε καν γνώριζα ότι υπήρχε Αμφίπολη και πως βρισκόταν στο νομό Σερρών.
"Σε δυο βουνά ανάμεσα
κλήμα ήταν φυτρωμένο
Κάμνει σταφύλι ραζακί
κι το κρασί μουσχάτο
Το πινουν άντρες δε μεθούν
μάνες παιδιά δεν κάμουν
Ας το `πινε κι η μάνα μου
να μη είχε κάν’ κι εμένα
Που μ’ έκαμε και μ’ έδωσε
πολύ μακριά στα ξένα."
{Παραδοσιακό}
Ούτε τρομάρα μου γνώριζα την ιστορία, του τοπικό ήρωα του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα της Μακεδονίας Εμμανουήλ Παπά ,όπως και τ`άλλα φανταράκια που ήταν ολιγογράμματα αγροτόπαιδα από μακρινές γωνίες της Ελλάδος. 
Εισέπρατταν οι φαντάροι την μήνιν του διοικητή του τάγματος όταν απαντούσαν "δεν γνωρίζω" στην ερώτηση."Ποιος ήταν ο Εμμανουήλ Παπάς;" "Τον κομουνιστή Γρηγόρη Λαμπράκη τον γνωρίζετε. Τους έλεγε οργισμένος." "Τον ήρωα Εμ.Παπά γιατί δεν τον γνωρίζετε; "
Την τελευταία περίοδο της στρατιωτικής μου θητείας την έζησα στον νομό Λέσβου.
Ήμουν ευχαριστημένος που μετατέθηκα σένα νησί έστω και μακριά από το δικό μου.
Έκανα αυστηρή δίαιτα κι έτσι ούτε φημισμένο ούζο ΕΠΟΜ Μυτιλήνης έπινα ούτε σαρδέλες Καλλονής γευόμουν όπως μερικοί άλλοι, και τους ζήλευα.
Υποδιοικητής του λόχου μας ήταν ένας ανθυπασπιστής.Ήταν τυπικός αλλά δεν έριχνε άσκοπες φυλακίσεις στους φαντάρους και τον συμπαθούσαμε.
Μερικά χρόνια αργότερα ως καλός και νομοταγής πολίτης πλέον έζησα για να δω την πτώση της χούντας.
Οι εφημερίδες έγραφαν για τις δίκες των βασανιστών της χούντας.
Φανταστείτε την έκπληξη μου όταν διάβασα το όνομα του ανθυπασπιστή που είχα υποδιοικητή να δικάζεται για βασανισμό πολιτικών κρατουμένων στις φυλακές Μπογιατίου. Και δεν του φαινόταν καθόλου ότι θα γινόταν βασανιστής ανθρώπων.
Αλήθεια πως διαμορφώνονται οι άνθρωποι υπό ορισμένες συνθήκες σε βασανιστές; Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου.
Μην περιμένετε να σας τα πω όλα.Διαβάστε σας παρακαλώ Εριχ Φρομ ,Βίλχεμ Ράιχ και άλλους διακεκριμένους ψυχιάτρους και ψυχολόγους.
Η πολύ τηλοψία κάνει ζημία στον εγκέφαλο.
ΤΕΛΟΣ