ΚΕΝΟ ΜΝΗΜΗΣ

Σήμερα έχω κενά μνήμης.
Δεν έχω τίποτα να πω.
Δεν θυμάμαι τίποτα από
τις εμπειρίες μου.
Σαν να μην έζησα ποτέ.
Λέτε να ξεκινήσω από 
την αρχή να γράφω
τη ζωή μου;
Ναι, Ναι.
Είναι η μεγάλη δική μου αλήθεια.
Τώρα που ωριμάζω θ`άθελα.
Να μηδενίσει το κοντέρ.

Να ζούσαν οι γονείς μου.
Να με κρατούσε η γιαγιά
στην ποδιά της και
να μου λέει παραμύθια.
Να παίζω με το γάτο μας
που κοιμόταν δίπλα στο τζάκι.
Τι λύπη να φεύγει τόσο γρήγορα
η ζωή από τα χέρια μας.
Πριν προλάβουμε να την αγαπήσουμε
και να της παραδοθούμε.
ψυχή και σώμα.

ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ