ΘΑΛΑΣΣΑ
Θάλασσα με την απεραντοσύνη σου
την νηνεμία και την καλοσύνη σου.
Φοβάμαι τον άγριο θυμό σου
και τους υφάλους σου.
Φοβάμαι την μανία και
και τα τσουνάμι σου.

Τους άγριους οδοντωτούς
σαρκοβόρους καρχαρίες.
Θάλασσα γαλαζομάτα αγαπημένη.

Με την γοργόνα να πλέει στα
νερά σου και να ρωτά με αγωνία¨
"Ζει ο Αλέξανδρος;"
Μεγάλη μου γαλήνια
και θυμωμένη.
Ταξίδεψε με, μέχρι εκεί που
τελειώνουν τα γαλάζια νερά σου.

ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ