Η ΦΘΟΡΑ
Όσο γερνούσε τόσο σκιαζόταν
Από φόβους και φοβίες.
Φοβόταν το γήρας, τις ασθένειες.
Τον θάνατο.
Φοβόταν τον φόβο.
Ο φόβος του είχε γίνει εμμονή.

Δεν του άρεσε πλέον ο εαυτός του.
Τα άσπρα του μαλλιά
Το πλαδαρό του σώμα
Ένα μόνιμο τικ που τον παίδευε.
Τα δόντια του που χαλούσαν.
Οι γιατροί, τα νοσοκομεία.

Τα φάρμακα που
κατάπινε σωρηδόν.
"Τα κεράκια" που σβήνουν.
Αργά και βασανιστικά.
Όλα του προκαλούσαν θλίψη.
Ποιητή της Αλεξανδρείας.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ