ΦΟΥΡΤΟΥΝΕΣ ΣΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
"Όπου κι αν σταθώ η Ελλάδα με πληγώνει."
Γιώργος Σεφέρης.
Η κυβέρνηση έχασε την πλειοψηφία των βουλευτικών εδρών μετά την προχθεσινή ψηφοφορία στην βουλή.
Το δογματικό τμήμα της αριστεράς αποχωρεί σηκώνοντας τη δική του παντιέρα. Το τμήμα αυτό {Αριστερό ρεύμα} είχε αποχωρήσει από το ΚΚΕ το 1991 αλλά παραμένει σταθερό στις απόψεις του -όμοιες με του ΚΚΕ που είχε αγιογραφίσει τα κράτη του "υπαρκτού αυταρχικού σοσιαλισμού", κι ας βρίσκονται σε ψεύτικη, και εικονική διαμάχη.
Θα ακολουθήσει και η ακροδεξιών ίσως και απολιτικών απόψεων και πρώην βουλευτίνα του ΛΑΟΣ κ. Ραχήλ Μακρή.
Κύριε Τσίπρα άλλη φορά να προσέχεται τις μεταγραφές σας.
Η κ. Ζωή Κωνσταντοπούλου πιθανόν θα ακολουθήσει δική της ανεξάρτητη πορεία.
Οι εκλογές πλησιάζουν.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πλέον πολιτογραφείται ως κεντροαριστερό κόμμα.
Τα κόμματα θα απευθυνθούν σ`ένα κουρασμένο ταλαιπωρημένο από τα κάπιταλ κοντρόλ, {capital controls} των τραπεζών και διχασμένο κοινό.
Ακόμη μια φορά το κόμμα που ανέλαβε να κυβερνήσει διέψευσε τους ψηφοφόρους του.
Άλλα υποσχέθηκε και τα αντίθετα έπραξε. Μπορεί να είναι στην κυβέρνηση για¨ "πρώτη φορά η αριστερά". Όμως αυτό δεν την αθωώνει στα μάτια του λαού και δεν θα της δώσει κανένα συγχωροχάρτι. Στην κατάσταση αυτή βεβαίως δεν τον έφερε η αριστερά αλλά, τον έφερε το σύστημα.
Άρα το φταίξιμο της αριστεράς ήταν η αφέλεια της, ότι θ`αλλάξει η Ευρώπη μόνο με την πίεση της ελληνικής αριστεράς.
Αν προσγειωνόταν στην πραγματικότητα δεν θα έδινε ανέξοδες υποσχέσεις και δεν θα υπήρχαν οι λαϊκές απογοητεύσεις.
Για να πραγματοποιηθεί το σύνθημα της αριστεράς ότι "ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός". {που στον άλλο κόσμο;} Πρέπει ο λαός να είναι έτοιμος και μπροστάρης να κρατά την σημαία. Όχι οι επαγγελματίες πολιτικοί, και τα πληρωμένα από το κόμμα, συνήθως ανεπάγγελτα στελέχη.
Η οικονομική κατάσταση είναι τραγική και με τα νέα μέτρα θα γίνει ακόμη χειρότερη.
Τα κόμματα έχουν παραχωρήσει διεθνώς την πραγματική εξουσία στις απρόσωπες και σκληρές δυνάμεις της αγοράς.
Η κυβέρνηση της αριστεράς έδειξε σαν να το αγνοούσε, και ζούσε στον δικό της κόσμο σαν παιδί αυτιστικό, γιαυτό προέβη σε άτακτη υποχώρηση.
Δεν θ`αλλάξουν οι καταστάσεις αν δεν ξεσηκωθεί στον δυτικό κόσμο ο λαός να βγει στους δρόμους, αν δεν αγωνιστεί, αν δεν παλέψει ,και απαιτήσει αυτήν την αλλαγή.
Τώρα η αριστερά καλείται στην Ελλάδα με σκυμμένο το κεφάλι από την ήττα της, να "σώσει ότι σώζεται" σαν τον "Προμηθέα δεσμώτη" δεμένη στο βράχο του Καυκάσου μέσα από τα συντρίμμια του παγκόσμιου καπιταλισμού.
Λέει σε συνέντευξη το στην"Εποχή" ο σπουδαίος καθηγητής κοινωνιολογίας και συγγραφέας Ζίγκμουντ Μπάουμαν ότι¨
" Όσο ισχυρή θέληση και καλή οργάνωση και να έχουν τα κόμματα, δε νομίζω ότι μπορούν να καταφέρουν κάτι αν δεν αλλάξει το σύστημα. Όπως ανέφερα, εκείνο που παρατηρείται σήμερα, είναι η αποκοπή της εξουσίας από την πολιτική.
Ως εξουσία αντιλαμβάνομαι την ικανότητα να κάνει κανείς κάποια πράγματα. Ως πολιτική αντιλαμβάνομαι την ικανότητα να αποφασίζει κανείς τι πρέπει να γίνει. Παλιότερα, το ζητούμενο ήταν να επιβάλλει κανείς τη δική του πολιτική ατζέντα. Ήταν δεδομένο ότι το κράτος θα υλοποιούσε την όποια ατζέντα. Σήμερα, τα πράγματα είναι διαφορετικά.
Δεν εννοώ ότι το κράτος είναι τελείως ανίσχυρο, αλλά ότι έχει περιορισμένα περιθώρια ελιγμών. Έτσι, μπορεί π.χ. να αποφασίσει ποιούς θα φορολογήσει περισσότερο, αλλά δεν έχει λόγο στα μεγάλα προβλήματα."
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
"Όπου κι αν σταθώ η Ελλάδα με πληγώνει."
Γιώργος Σεφέρης.
Η κυβέρνηση έχασε την πλειοψηφία των βουλευτικών εδρών μετά την προχθεσινή ψηφοφορία στην βουλή.
Το δογματικό τμήμα της αριστεράς αποχωρεί σηκώνοντας τη δική του παντιέρα. Το τμήμα αυτό {Αριστερό ρεύμα} είχε αποχωρήσει από το ΚΚΕ το 1991 αλλά παραμένει σταθερό στις απόψεις του -όμοιες με του ΚΚΕ που είχε αγιογραφίσει τα κράτη του "υπαρκτού αυταρχικού σοσιαλισμού", κι ας βρίσκονται σε ψεύτικη, και εικονική διαμάχη.
Θα ακολουθήσει και η ακροδεξιών ίσως και απολιτικών απόψεων και πρώην βουλευτίνα του ΛΑΟΣ κ. Ραχήλ Μακρή.
Κύριε Τσίπρα άλλη φορά να προσέχεται τις μεταγραφές σας.
Η κ. Ζωή Κωνσταντοπούλου πιθανόν θα ακολουθήσει δική της ανεξάρτητη πορεία.
Οι εκλογές πλησιάζουν.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πλέον πολιτογραφείται ως κεντροαριστερό κόμμα.
Τα κόμματα θα απευθυνθούν σ`ένα κουρασμένο ταλαιπωρημένο από τα κάπιταλ κοντρόλ, {capital controls} των τραπεζών και διχασμένο κοινό.
Ακόμη μια φορά το κόμμα που ανέλαβε να κυβερνήσει διέψευσε τους ψηφοφόρους του.
Άλλα υποσχέθηκε και τα αντίθετα έπραξε. Μπορεί να είναι στην κυβέρνηση για¨ "πρώτη φορά η αριστερά". Όμως αυτό δεν την αθωώνει στα μάτια του λαού και δεν θα της δώσει κανένα συγχωροχάρτι. Στην κατάσταση αυτή βεβαίως δεν τον έφερε η αριστερά αλλά, τον έφερε το σύστημα.
Άρα το φταίξιμο της αριστεράς ήταν η αφέλεια της, ότι θ`αλλάξει η Ευρώπη μόνο με την πίεση της ελληνικής αριστεράς.
Αν προσγειωνόταν στην πραγματικότητα δεν θα έδινε ανέξοδες υποσχέσεις και δεν θα υπήρχαν οι λαϊκές απογοητεύσεις.
Για να πραγματοποιηθεί το σύνθημα της αριστεράς ότι "ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός". {που στον άλλο κόσμο;} Πρέπει ο λαός να είναι έτοιμος και μπροστάρης να κρατά την σημαία. Όχι οι επαγγελματίες πολιτικοί, και τα πληρωμένα από το κόμμα, συνήθως ανεπάγγελτα στελέχη.
Η οικονομική κατάσταση είναι τραγική και με τα νέα μέτρα θα γίνει ακόμη χειρότερη.
Τα κόμματα έχουν παραχωρήσει διεθνώς την πραγματική εξουσία στις απρόσωπες και σκληρές δυνάμεις της αγοράς.
Η κυβέρνηση της αριστεράς έδειξε σαν να το αγνοούσε, και ζούσε στον δικό της κόσμο σαν παιδί αυτιστικό, γιαυτό προέβη σε άτακτη υποχώρηση.
Δεν θ`αλλάξουν οι καταστάσεις αν δεν ξεσηκωθεί στον δυτικό κόσμο ο λαός να βγει στους δρόμους, αν δεν αγωνιστεί, αν δεν παλέψει ,και απαιτήσει αυτήν την αλλαγή.
Τώρα η αριστερά καλείται στην Ελλάδα με σκυμμένο το κεφάλι από την ήττα της, να "σώσει ότι σώζεται" σαν τον "Προμηθέα δεσμώτη" δεμένη στο βράχο του Καυκάσου μέσα από τα συντρίμμια του παγκόσμιου καπιταλισμού.
Λέει σε συνέντευξη το στην"Εποχή" ο σπουδαίος καθηγητής κοινωνιολογίας και συγγραφέας Ζίγκμουντ Μπάουμαν ότι¨
" Όσο ισχυρή θέληση και καλή οργάνωση και να έχουν τα κόμματα, δε νομίζω ότι μπορούν να καταφέρουν κάτι αν δεν αλλάξει το σύστημα. Όπως ανέφερα, εκείνο που παρατηρείται σήμερα, είναι η αποκοπή της εξουσίας από την πολιτική.
Ως εξουσία αντιλαμβάνομαι την ικανότητα να κάνει κανείς κάποια πράγματα. Ως πολιτική αντιλαμβάνομαι την ικανότητα να αποφασίζει κανείς τι πρέπει να γίνει. Παλιότερα, το ζητούμενο ήταν να επιβάλλει κανείς τη δική του πολιτική ατζέντα. Ήταν δεδομένο ότι το κράτος θα υλοποιούσε την όποια ατζέντα. Σήμερα, τα πράγματα είναι διαφορετικά.
Δεν εννοώ ότι το κράτος είναι τελείως ανίσχυρο, αλλά ότι έχει περιορισμένα περιθώρια ελιγμών. Έτσι, μπορεί π.χ. να αποφασίσει ποιούς θα φορολογήσει περισσότερο, αλλά δεν έχει λόγο στα μεγάλα προβλήματα."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου