ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
«Τα ψέματα είναι συχνά πιο αληθοφανή , πιο ελκυστικά για τη λογική απ` ότι η πραγματικότητα, μια που ο ψεύτης έχει το μεγάλο πλεονέκτημα να γνωρίζει από πριν τι επιθυμεί ή περιμένει να ακούσει το κοινό». ΧΑΝΑ ΑΡΕΝΤ
Επειδή τα ψέματα είναι πιο ελκυστικά και εμπορεύσιμα από την αλήθεια, που πολλές φορές είναι σκληρή και αδυσώπητη όσο η πραγματικότητα τη ζωής, έχει εισχωρήσει στην πολιτική η διαφήμιση και το πολιτικό μάρκετιγκ που βασίζεται εν πολλοίς στην κάλυψη των επιθυμιών του ανθρώπου. Ας φέρουμε λίγα παραδείγματα από την Ελληνική πολιτική πραγματικότητα. . Την προεκλογική του εκστρατεία ο Κώστας Καραμανλής το 2004 την στήριξε στην «διαφάνεια παντού», και στην κάθαρση» από τα σκάνδαλα τα οποία μονίμως πλήττουν το πολιτικό σύστημα και στην «επανίδρυση του κράτους». Γνώριζε βεβαίως η Ν.Δ κι ο Κώστας Καραμανλής ότι η διαφθορά είναι σαν μια λερναία Ύδρα που της κόβεις ένα κεφάλι, και πετάγονται δέκα. Γνώριζε επίσης ότι η επανίδρυση ενός κράτους, που στελεχώθηκε στρεβλά από τότε που ιδρύθηκε ,χρειαζόταν συγκρούσεις αλλαγή νοοτροπίας των πολιτικών και του λαού αλλά και αδιαφορία για το πολιτικό κόστος. Καμία από τις υποσχέσεις του δεν πραγματοποιήθηκε . Μάλιστα έκανε τα αντίθετα από τα οποία έλεγε. Ας έρθουμε τώρα στον Γιώργο Παπανδρέου το ΠΑΣΟΚ και στο φρέσκο παρελθόν. Γνώριζε το στενό επιτελείο του ΠΑΣΟΚ και ο Γιώργος Παπανδρέου για το δυσθεώρητο δημόσιο χρέος , τα υψηλά ελλείμματα, και για τα χάλια τη οικονομίας,¨ το στεβλό μοντέλο ανάπτυξης, και τα διαρθρωτικά προβλήματα. Όμως το προεκλογικό του σύνθημα ήταν η «διαφάνεια παντού» και ότι¨ «υπάρχουν λεφτά». Τα λεφτά που υπάρχουν αποδείχτηκαν ότι ήταν άνθρακες και έτσι εισήλθαμε στην φιδίσια «αγκαλιά» του Δ.ΝΤ. της Ε.Κ.Τ και της Ευρωπαϊκής επιτροπής, της γνωστής μας «τρόικας» με την υπογραφή του μνημονίου , όπου επεβλήθη στον λαό η ποιο σκληρή λιτότητα της μεταπολεμικής του ιστορίας «Η πολιτική δεν είναι η αναζήτηση της αμερόληπτης αλήθειας , η οποία μπορεί να θεωρηθεί μοναδική και αντικειμενική , είναι αγώνας μεταξύ ομάδων με διαφορετικές –ίσως και ασυμβίβαστες-αξίες συμφέροντα και πιστεύω ,είναι μάχη αντιθέσεων , μερικές φορές και μάχη ανταγωνισμών που δεν φτάνει ποτέ σε ένα οριστικό τέλος». Μάρτιν Τζέυ καθηγητής στην ιστορία των ιδεών στο {Παν. Μπέρκλευ Ην. πολιτειών}.