Στις u.s.a τον λόγο έχουν οι επιχειρήσεις
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Στις Ην. πολιτείες μια συντηρητική ρεμπουμπλικανική οργάνωση, πίεσε το κογκρέσο όπου ψήφισε νόμο για να μπορούν ελεύθερα οι επιχειρήσεις, να κάνουν προεκλογικές εκστρατείες, υπέρ του άλφα η του βήτα υποψήφιου της αρεσκείας τους
Με αυτό τον τρόπο οι ισχυροί του χρήματος, θα επιβάλλουν ακόμη περισσότερο τους εκλεκτούς που στηρίζουν και …με την άδεια της αστυνομίας όπως θα έλεγε ο φίλος μου ο Γιώργος. Άλλωστε η αστική δημοκρατία είναι η δημοκρατία των ισχυρών, διότι με το χρήμα τους χειραγωγούν την κοινή γνώμη, μέσω της μαζικής επικοινωνίας, υπέρ των συμφερόντων της τάξης τους. Στην θεωρία υπάρχει ισότητα των πολιτών ,αλλά στην πράξη γίνεται το αντίθετο. Αλλού κυβερνούν απευθείας οι μεγαλοεπιχειρηματίες όπως στην Ιταλία , όπου πρωθυπουργός είναι ο μεγιστάνας των μίντια και των επιχειρήσεων Σύλβιο Μπερλουσκόνι, κι αλλού κυβερνούν οι πολιτικοί ως εκπρόσωποι της μεγαλοαστικής τάξης. Ο λαός βεβαίως με την κατάλληλη χειραγώγηση και με την πλύση εγκεφάλου που του ασκείται μέσω της μαζοποίησης του από την τηλεόραση κυρίως, ψηφίζει και ζητωκραυγάζει υπέρ του ταξικού του εχθρού. Ο σπουδαίος φιλόσοφος Κορνήλιος Καστοριάδης είχε υποβάλει το ρητορικό ερώτημα . «Είναι δυνατόν να έχει την ίδια επιρροή ένας οδοκαθαριστής του Παρισιού που το πολύ πολύ να επιρρεάσει την οικογένεια του και δύο φίλους του, και το ίδιο ένας μεγιστάνας των μίντια και των επιχειρήσεων;»