ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΖΩΓΡΑΦΟ ΓΙΩΡΓΟ ΚΟΥΝΑΛΗ ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ “Κόσμε χρυσέ, κόσμε αργυρέ – κόσμε μαλαματένιε κόσμε και ποιος σε χάρηκε – και ποιος θα σε κερδίσει ψεύτη κόσμε μα εγώ ‘μαι που σε γλέντησα εγώ θα σε κερδίσω – ψεύτη κόσμε πεζός περπάτου στα βουνά στους κάμπους καβαλάρης ψεύτη κόσμε“ Πριν μερικές ημέρες έφυγε από την ζωή ο καταξιωμένος ζωγράφος Γιώργος Κουνάλης.Τις ημέρες αυτές απουσίαζα από την Κρήτη, το έμαθα εκ των υστέρων και εκφράζω και δημόσια τα συλλυπητήρια μου στους οικείους του. Ο Γιώργος Κουνάλης γεννήθηκε στη Νεάπολη Λασιθίου το 1935, με ρίζες από τα Σφακιά και τον Αποκόρωνα. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας και στο Εργαστήριο Νωπογραφίας και Φορητής Εικόνας και άφησε πίσω του σημαντικό εικαστικό έργο. Από το 1968 και εντεύθεν είχε πραγματοποιήσει ατομικές εκθέσεις στο Βενιζέλειο Ωδείο Χανίων, σε γκαλερί στην Κρήτη, στην Αθήνα και στο εργαστήριό του και είχε πάρει μέρος σε δεκάδες ομαδικές εκθέσεις. Είχε, επίσης, ασχοληθεί με τον χώρο του θεάτρου και είχε επιμεληθεί τα σκηνικά και κουστούμια στο Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Κρήτης για τις παραστάσεις: «Χαρτοπαίκτης», Μ. Χουρμούζη, 1981, «Ταρτούφος», Μολιέρου, 1982, «Δάφνες και Πικροδάφνες», Κεχαΐδη – Χαβιαρά, 1984 και 2001, «Ατίθασοι», Δ. Ψαθά, 1986.» O Γιώργος Κουνάλης ήταν άνθρωπος ήρεμος καλοσυνάτος χαμηλών τόνων , σωστός οικογενειάρχης, και αξιόλογος καλλιτέχνης. Ήταν τιμή για μένα που με θεωρούσε φίλο του. Λέγεται ότι οι άνθρωποι που αφήνουν έργο πίσω τους ζουν στην αιωνιότητα με το έργο τους. Ο Γιώργος Κουνάλης, ανήκει σε αυτή την κατηγορία των καλλιτεχνών, όπου οι ερχόμενες γενιές θα μιλάνε και θα θαυμάζουν το έργο του. Στο πόδι του ο Γιώργος αφήνει ένα άξιο διάδοχο. Τον αγαπημένο του γιό και εικαστικό καλλιτέχνη Κώστα Κουνάλη, όπου θα συνεχίσει με επιτυχία την καλλιτεχνική παράδοση. Ας είναι αιωνία του η μνήμη.