ΦιλοπατρίαΚαταχωρίσεις (RSS) Σχόλια (RSS) Αρχική ΣΧΕΤΙΚΑ ΝΕΟΤΑΞΙΚΑ Επικοινωνία ΕΠΙΦΥΛΑΚΗ ΔΡΑΣΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ (των εκλεκτών) Τζώρτζ Σόρος, κερδοσκόπος και φιλάνθρωπος Αδικήματα των «μυημένων» και πραξικοπήματα Τζώρτζ Σόρος, κερδοσκόπος και φιλάνθρωπος 15 Ιανουαρίου 2004 - Αρχέτυπο του κερδοσκόπου και προφήτης της «ύστερο-κεφαλαιοκρατίας», ο κεφαλαιούχος και φιλόσοφος Τζώρτζ Σόρος είναι συγχρόνως επίφοβος και λατρευόμενος. Υπεύθυνος χρηματιστηριακών καταρρεύσεων και μαικήνας μέσα σε καμια πενηνταριά χώρες, κατέχει σήμερα μια περιουσία που αξιολογείται στα επτά δισεκατομμύρια δολάρια και προσφέρεται να χρηματοδοτήσει τις εκστρατείες ενάντιον του Τζώρτζ W. Bush παρά το γεγονός ότι έσωσε τον Τζούνιορ από πτώχευση το 1990 και συνεχίζει να εργάζεται με τον πατέρα του στο κέντρο του ομίλου Καρλάϊλ (Group Carlyle). Ταυτόχρονα ενεργός μέσα σε πολλές αλλαγές πολιτεύματος, κατηγορείται πως είναι προπέτασμα της ΣΙΑ. Αναλαμβάνοντας δημόσια δέσμευση μέσα στην προεδρική προεκλογική εκστρατεία των ΗΠΑ να αντιμετωπίσει την υποψηφιότητα του Μπους, ο δισεκατομμυριούχος Τζώρτζ Σόρος ξεσήκωσε θύελλα στην Ουάσιγκτον. Αντιθέτως, ο διάσημος κερδοσκόπος προσείλκυσε τη συμπάθεια όλων εκείνων που, στον κόσμο, φοβούνται πως ο Μπους θα διαδεχτεί τον εαυτό του. Γεννημένος στην Ουγγαρία, το 1930, εγκαθίσταται στην Αγγλία μετά το τέλος του δεύτερου παγκόσμιου πόλεμου, το 1947. Συναντά εκεί τον αντικομμουνιστή φιλόσοφο Καρλ Πόππερ (Karl Popper), τον οποίο δεν θα σταματήσει να επικαλείται. Το 1956, φεύγει στις ΗΠΑ και εκεί δημιουργεί τα πρώτα «κεφάλαια ασφαλείας» με την πρόθεση των μεγάλων περιουσιών. Από το 1969, η κύρια επιχείρησή του, το Quantum Fund (με έδρα τους φορολογικούς παράδεισους, τις Ολλανδικές Αντίλλες κι έπειτα το Κιουρασάο), εξασφαλίζει ανταπόδοση στην επένδυση του ύψους 34,5% κατά μέσον όρο ετησίως. «ο άνθρωπος που ξετίναξε την τράπεζα της Αγγλίας» Ο Τζώρτζ Σόρος δεν δημιούργησε ποτέ πλούτο, αλλά πλούτισε χάρη στη χρηματιστηριακή δραστηριότητά του. Με 7 δισεκατομμύρια δολάρια, η κληρονομιά του πρέπει να είναι σήμερα η 28η περιουσία στις ΗΠΑ σύμφωνα με την ταξινόμηση του περιοδικού Forbes το 2003. Επωνομαζόμενος «ο άνθρωπος που ξετίναξε την τράπεζα της Αγγλίας», ύστερα από μια επιδρομή στη λίρα στερλίνα, το Σεπτέμβριο 1992, που του απέφερε 1 δισεκατομμύριο δολαρίων εις βάρος του βρεταννού φορολογούμενου, έχει γίνει το παράδειγμα του κερδοσκόπου. Παρόλο που γνώρισε σημαντικές απώλειες κατά τη διάρκεια της χρηματιστηριακής κατάρρευσης του 1987, της ρωσικής κρίσης του 1998 και με την έκρηξη της φούσκας του Διαδικτύου, ήταν ο μεγάλος κερδισμένος της Ταϊλανδικής κρίσης του 1997 και της ασιατικής κρίσης. Προεδρεύων στις τύχες μιας πληθώρας ενώσεων στις οποίες πρέπει να έχει αφιερώσει περισσότερα από 300 εκατομμύρια, ίσως είναι ένας από τους μεγαλύτερους συγχρόνους φιλάνθρωπους. Το κύριο ίδρυμά του, η Open Society Institute, (Ίδρυμα Ανοικτής κοινωνίας) οφείλει το όνομά του στο φιλοσοφικό πρόγραμμα του δασκάλου του Καρλ Πόππερ: την οικοδόμηση ανοιχτών κοινωνιών, δηλαδή ενήμερων των ατελειών τους και ικανών να αυτοβελτιωθούν, για να κάνουν τον κόσμο καλύτερο. Τα κύρια προγράμματά του στοχεύουν στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων του ανθρώπου, στην πάλη ενάντια στην τοξικοεξάρτηση, στην κατάρτιση των πολιτικών στελεχών και, στην ανάπτυξη της ελευθερίας της πληροφορίας. Αυτοί οι συναινετικοί στόχοι περιλαμβάνουν τις αμφισβητούμενες εκστρατείες της υπεράσπισης των δικαιωμάτων των ομοφυλόφιλων, της αποποινικοποίησης των ναρκωτικών και της καθιέρωσης των προγραμμάτων της αντικατάστασης για τους τοξικομανείς. Αυτή η φιλανθρωπική και προοδευτική δραστηριότητα έχει αντισταθμίσει ωφέλιμα την εικόνα του ως οικονομικού άρπαγα. Παρόλα αυτά, εδώ και αρκετά έτη, φωνές έχουν σηκωθεί για να αντιτείνουν ότι η φιλανθρωπική δράση του είναι ένα κάλυμμα στις παρεμβάσεις της ΣΙΑ και του κράτους του Ισραήλ παγκοσμίως και ότι η περιουσία του οφείλεται περισσότερο στα αδικήματα των μυημένων παρά «στο άγγιγμα του Μίδα» [1]. Αρχικά το Quantum Fund είχε διαχειριστές αντιπροσώπους του λόρδου Ιακώβ Ροτσιλντ (Jacob Rothschild- σημερινός πληρεψούσιος είναι ο Michail Khodorkovsky-Μιχαήλ Χοντορκόφσκυ), του σερ Τζαίημς Γολντσμιθ (Sir James Goldsmith ο οποίος υπήρξε ευρωβουλευτής στο πλευρό του Φιλίπ ντε Βιλλιέ -Philippe de Villiers) και του Εντμοντ Σαφρά — Edmond Safra (κύριος χοντρέμπορος όπλων του Ισραήλ). Μέλος του ομίλου Καρλάϊλ Το Έθνος (The Nation) πρόσφατα αποκάλυψε ότι είναι ο Σόρος, μέσω των επιχειρήσεων Harken Energy και Spectrum 7, αυτός που, το 1990, έσωσε τον νεώτερο Μπους από την πτώχευση εκκαθαρίζοντας τα χρέη του. Ερωτούμενος επί του προκειμένου από την εφημερίδα, έδηλωσε ότι ενήργησε έτσι για να αποκτήσει «πολιτική επιρροή» (σικ) [2]. Όπως ο φίλος του ο Khodorkovsky, ο Τζώρτζ Σόρος μπήκε στο όμιλο Καρλάϊλ όταν αυτός έγινε το καταφύγιο των πρώην της διοίκησης του πατέρα Μπους, το 1992. Αυτός ο όμιλος είναι παγκοσμίως η πιο σημαντική εταιρεία διαχείρισης χαρτοφυλακίων μετοχών. Ασχολείται κυρίως με τις περιουσίες των οικογενειών Μπους και Μπιν Λάντεν. Μέσω των επιχειρήσεων που ελέγχει, ο όμιλος Καρλάϊλ είναι ο 11ος στη σειρά προμηθευτής του Πενταγώνου. Στις 20 Δεκεμβρίου του 2002, ο Σόρος καταδικάστηκε σε ποινική ρήτρα 2,2 εκατομμύρια από το σωφρονιστικό δικαστήριο του Παρισιού για το αδίκημα του «μυημένου» κατά τη διάρκεια της χρηματιστηριακής επίθεσης το 1988 ενάντιον της τράπεζας «Société Générale». Παρατηρητήριο των Ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ο Όμιλος Διεθνούς Κρίσης (Human Rights Watch, International Crisis Group) Εκτός από το Ίδρυμα Ανοικτής κοινωνίας (OSI), το οποίο είναι παρόν μέσα σε μια πενηνταριά χώρες, ο Σόρος έχει δημιουργήσει ή χρηματοδοτεί τις διάφορες ενώσεις και ιδρύματα πρώτου μεγέθους, όπως είναι το Παρατηρητήριο των Ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ο Όμιλος Διεθνούς Κρίσης. Το Παρατηρητήριο των Ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι μία από τις οργανώσεις που τεκμηρίωσε περισσότερο τα εγκλήματα που αποδίδονται στον Slobodan Milosevic, δικαιολογώντας έτσι την παρέμβαση του ΝΑΤΟ εναντίον της Σερβίας. Ένα μεγάλο μέρος των κατηγοριών αυτής της οργάνωσης δεν έγινε δυνατό να επιβεβαιωθούν μέχρι σήμερα από το διεθνές ποινικό δικαστήριο για την Πρώην Γιουγκοσλαβία. Ο Όμιλος Διεθνούς Κρίσης (ICG) δημιουργήθηκε το 1994 ως μη κυβερνητική διπλωματική οργάνωση, κάτω από τη προεδρία του δημοκράτη γερουσιαστή Τζώρτζ Mitchell (που έδωσε το όνομά του στην υποβολή έκθεσης του ίδιου ονόματος στο ισραελο-παλαιστινιακό πρόβλημα). Κατ’ αρχήν ενεργός στο Μπουρούντι, τη Νιγηρία και τη Σιέρα Λεόνε, το ICG προσέγγισε το ΝΑΤΟ σχετικά με την Γιουγκοσλαβία. Προεδρεύεται σήμερα από τον Martti Ahtisaari, τον Φινλανδό πρώην Πρόεδρο που έκανε πως διαπραγματεύεται με τον Milosevic για να αποτρέψει τον πόλεμο. Το διοικητικό του Συμβούλιο μοιάζει με κατάλογο τηλεφώνου νατοϊκών προσωπικοτήτων. Στο πλευρό των παλαιών εθνικών συμβούλων της ασφάλειας Άλλεν (Richard Allen) και Μπρεζίνσκυ (Zbigniew Brzezinski), βρίσκουμε τον Κουβεϊτιανό πρίγκηπα Αλ Σαμπάχ (Saud Nasir Al-Sabah), τον παλαιό κατήγορο του Διεθνούς ποινικού δικαστηρίου για την Πρώην Γιουγκοσλαβία Άρμπουρ (Louise Arbour), ή τον παλαιό ανώτατο διοικητή του ΝΑΤΟ κατά τη διάρκεια του πόλεμου της Γιουγκοσλαβία το στρατηγό Κλαρκ (Wesley Clark). Μερικές οικονομικές σχέσεις όπως ο Φιλιππινέζος Πρόεδρος Ράμος (Fidel Ramos) ή ο ρώσος ολιγάρχης Χοντορκόφσκυ (Michail Khodorkovsky), όλοι τους μέλη του ομίλου Καρλάϊλ. Εμφανίζονται επίσης και Γαλλικές προσωπικότητες: Η Βέϊλ (Simone Veil), Πρόεδρος του μνημείου του Ολοκαυτώματος (Shoah), και η δημοσιογράφος Κριστίν Οκρέντ (Ockrent), σύζυγος του πρώην κυβερνήτη του Κοσσυφοπεδίου Κουσνέρ (Bernard Kouchner). Το 2001, ο Σόρος δημιούργησε το Πρόγραμμα Δημοκρατικός Συνασπισμός (Democracy Coalition Project-DCP) επιφορτισμένο να εμψυχώσει το μη κυβερνητικό φόρουμ στο περιθώριο των συσκέψεων της κοινότητας των δημοκρατιών που οργανώνονται από το Αμερικανικό Στέϊτ Ντιπάρτμεντ. Μεταξύ των συντακτών του πρακτορείου του, η αφρόκρεμα των νεοφιλελεύθερων οικονομολόγων. Έχει δημιουργήσει επίσης ένα πρόγραμμα Δικτύου ΜΜΕ (Network Media Program) που έχει εξαγοράσει τα αρχεία του ραδιοφώνου Ελεύθερη Ευρώπη (Radio Free Europe-του οποίου ένας εκ των παλαιών ηγετών, ο Herbert Okun, εδρεύει στο διοικητικό Συμβούλιο του OSI), του σταθμού της ΣΙΑ κατά τη διάρκεια του ψυχρού πόλεμου. Έχει επιδοτήσει πολλά «ανεξάρτητα» ΜΜΕ, όπως το ραδιόφωνο B92 κατά τη διάρκεια του πόλεμου στη Γιουγκοσλαβία και σήμερα τις «ελεύθερες» εφημερίδες στο Ιράκ. Ελέγχει το Project Syndicate, ένα πρακτορείο μετάδοσης του ελεύθερου βήματος πολιτικών προσωπικοτήτων μέσα σε 181 διεθνείς ημερήσιες εφημερίδες. Μεταξύ των συντακτών του, βρίσκουμε την πλειοψηφία των διαχειριστών του ICG και την αφρόκρεμα των νεοφιλελεύθερων οικονομολόγων [3]. Εγκωμιάζει την χειραγώγηση των θυμάτων της 11 Σεπτεμβρίου Το Σεπτέμβρη του 2001, ακριβώς μετά από τις απόπειρες, ο Σόρος συμμετείχε σε μια ομάδα εργασίας του Συμβουλίου των Διεθνών σχέσεων, τη λέσχη του κατεστημένου της Ουάσινγκτον, για το ρόλο της προπαγάνδας στον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας. Πρόεδρος των εργασιών ο πρέσβης Χολμπρουκ (Richard G. Holbrooke), ο οποίος έπαιξε έναν κρίσιμο ρόλο στο έναυσμα της επίθεσης κατά της Γιουγκοσλαβίας και του οποίου η σύζυγος, Κάτι Μάρτον (Kati Marton), είναι διαχειρίστρια στο OSI. Το αντίγραφο των συμπερασμάτων που απευθύνθηκε στον Πρόεδρο Μπους συνιστά ενθέρμως να πείσει τον υπόλοιπο κόσμο για το βάσιμο της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ επαναλαμβάνοντας συνεχόμενα τις απόπειρες της 11ης Σεπτεμβρίου και χειραγωγώντας τα θύματα για να προκαλέσουν τον οίκτο. Επιμένει έτσι ώστε οι ξένες κυβερνήσεις όχι μόνο προσκληθούν να καταδικάσουν τις απόπειρες, αλλά να εγκρίνουν το σκεπτικό που προκύπτει για τον πόλεμο στην τρομοκρατία. Τελικά, συμβουλεύει να αναπτύξει μια μεσολαβητική παρουσία μέσα στον κόσμο, κυρίως συμπεριλαμβάνοντας τα συμπληρώματα των Times της Νέας Υόρκης μέσα στις μεγάλες φιλικές ημερήσιες. Η Ρωσσία εξεδίωξε το Ίδρυμα Ανοικτής κοινωνίας Open Society Institute στο τέλος του 2003 Τα τελευταία χρόνια, ο Τζώρτζ Σόρος έχει παίξει έναν κεντρικό ρόλο μέσα στις αλλαγές του πολιτεύματος, κυρίως στην ανατολική και κεντρική Ευρώπη. Ήταν ιδιαίτερα ενεργός στην Πολωνία πού ήταν συγχρόνως ο προσωπικός φίλος του στρατηγού Jaruselski και ο κύριος επίσημος ευεργέτης του συνδικάτου Αλληλεγγύη (ξαναβρίσκουμε σήμερα τον Γκιέρεμεκ (Bronislaw Geremek) στο διοικητικό Συμβούλιο του ICG). Αλλά επίσης βεβαίως στην Ουγγαρία, την χώρα της προέλευσής του. Φαίνεται να συμμετείχε στην σκηνοθεσία «της βελούδινης επανάστασης» στην Τσεχία, που τοποθέτησε στην εξουσία τον Vaclav Havel. Αναπαρήγαγε αυτό το πρότυπο στην Σερβία για να ανατρέψει τον Slobodan Milosevic και πιό πρόσφατα στην Γεωργία ενάντια στον Edouard Shevarnardze. Κάθε φορά, στηρίχθηκε σε κινήματα νεολαίας του τύπου Otpor. Κατηγορείται ότι ενθαρρύνει τις ίδιες αναταραχές στην Ουκρανία και την Λευκορωσία. Για να μπει τέλος στην παρέμβασή του στη Ρωσσία, οι αρχές έλαβαν πρόφαση ενός απλήρωτου ενοικίου για να κάνουν έξωση στο Ίδρυμα Ανοικτής κοινωνίας μερικές ημέρες μετά τη σύλληψη του Mikhail Khodorkovsky που υποψιάζονταν ότι συνωμοτούσε. Ποιό είναι το ελατήριο του Σόρος; Λαμβάνοντας υπόψη τις πολλαπλές όψεις του άνθρωπου που ξετίναξε την τράπεζα της Αγγλίας, είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί διάλεξε να επενδύσει σήμερα 12 εκατομμύρια δολάρια για να εναντιωθεί στην εκλογή του Μπους. Μέσα σε ένα άρθρο που παρατηρήθηκε στο New Statesman [4], ο δημοσιογράφος Neil Clark βεβαιώνει ότι ο Πρόεδρος και ο δισεκατομμυριούχος, που συνεργάστηκαν επί μακρόν και συνεργάζονται ακόμη, είναι και οι δύο οπαδοί της νεοφιλελεύθερης Αυτοκρατορίας, αλλά εναντιώνονται σχετικά με τον τρόπο διαχείρισης της. Ο Τζώρτζ Σόρος, ο οποίος προσπαθεί από έτη να δώσει μια πρόσοψη με ανθρώπινο πρόσωπο στην χρηματιστηριακή κεφαλαιοκρατία, θεωρεί ότι η βιαιότητα του Μπους βάζει σε κίνδυνο την αποδοχή του συστήματος από τους λαούς. Άλλοι υπαινίσσονται ότι η εκστρατεία του Σόρος είναι καταδικασμένη σε αποτυχία και εξυπηρετεί μόνο την δημιουρία της αυταπάτης μιας δημοκρατικής συζήτησης στις ΗΠΑ. Το 2002, δήλωνε «Στην αρχαία Ρώμη, μόνο οι Ρωμαίοι πολίτες ψήφιζαν. Κάτω από τη σύγχρονη παγκόσμια κεφαλαιοκρατία, μόνοι οι Αμερικανοί ψηφίζουν. Οι Βραζιλιάνοι, αυτοί, δεν ψηφίζουν». Ένα ολόκληρο πρόγραμμα. [1] Μυθικό πρόσωπο ο βασιλιάς Μίδας εθεωρείτο ότι μπορεί να μετατρέψει ότι ακουμπά σε χρυσάφι. [2] Ο Μπους και ο δισεκατομμυριούχος. Πως ο καπιταλισμός των μυημένων ωφέλησε τον Μπους του David Corn, The Nation 17/072002 [3] Για την Γαλλία οι οικονομολόγοι Michel Camdessus, Daniel Cohen, Jean-Paul Fitoussi, Jean-Pierre Lehmann, Jean Pisani-Ferry ; και οι πολιτικολόγοι όπως οι François Heisbourg, ο Pierre Nora ή ο Jacques Rupnik. [4] George Soros, NS Profile par Neil Clark, στο New Statesman της 2/06/2003. Πηγή: www.reseauvoltaire.net Μετάφραση: ΦΙΛΟΠΑΤΡΊΑ