ΕΡΗΜΟΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟΣ
Σε βλέπω έρημο και μόνο.
Έχασες την εξουσία που κατείχες
επί σειρά ετών.
Δεν λέω με εκλογές υπήρξες.
Ένας από τους εκλεκτούς του "λαού."
Ένας συνηθισμένος άνθρωπος ήσουν.
Καθόλου ξεχωριστός.

Μέτριος άνθρωπος.
Ένας από το πλήθος.
Ένας από εμάς.
Με την εξουσία ανά χείρας
Με φωτογραφία δίπλα στον αρχηγό
αισθανόσουν πανύψηλος.
Πρώτο μπόι κοντούλη μου.
Και καμάρωνες σαν γύφτικο σκεπάρνι.

Ότι μπορούσες με την μπαγκέτα το μαέστρου
"να ανεβάζεις και να κατεβάζεις."
Τώρα θλίβεσαι χωρίς πραγματικούς φίλους.
Στην ερημιά της μοναξιάς σου.
Είσαι φοβισμένος γιατί ¨
Είσαι υποχρεωμένος να αναμετρηθείς
με τον βαθύτερο εαυτόν σου.
Αυτή η αναμόχλευση
είναι μια πονεμένη ιστορία.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ