ΘΥΜΟΣ
Καθόταν αντικριστά στις καρέκλες
Κοιταζόταν και έβλεπες το μίσος
και το θυμό μέσα στα μάτια τους.
Αντρόγυνο ήταν...
Την νύχτα φίλιωσαν και αναστέναξε
το κρεβάτι.
Στο εννιάμηνο γεννήθηκα κι εγώ
Και κανείς δεν με ερώτησε
αν ήθελα να γεννηθώ.
Κι όμως μεγάλωσα και ποτέ
δεν μου έφυγε το μίσος και
ο θυμός των γονιών μου.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ