ΠΟΥ ΠΑΣ;
Που πας διαβάτη μέσα στην βροχή;
Όταν κρατάς την κάπα σου στον ώμο
και άσκοπα τριγυρνάς εδώ και εκεί;

Έζησες την ημέρα;
Αν δεν έχεις αναρωτηθεί
είσαι ηττημένος
από το ίδια τη ζωή.
Γιατί πεζός διασχίζεις
τις πλατιές λεωφόρους
και τα στενά μονοπάτια σφυρίζοντας
αδιάφορα;

Σσσσ...
Μην κτυπάς διαβάτη τα κρόταλα
με δύναμη.
Ακούγονται οι υποχθόνιες φωνές.
Πλησιάζει η σκιά του θανάτου.
Πάρε στο χέρι την φυσαρμόνικα
και άρχισε ένα μελωδικό σκοπό.
για να αγκαλιάσεις γλυκά
την φθαρτή ύπαρξη σου.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ