ΧΑΝΙΑ ΚΡΗΤΗΣ
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΩΡΑ
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
ΟΤΑΝ ΚΥΡΙΑΡΧΕΙ Ο ΦΟΒΟΣ
Πάλι σενάρια καταστροφής. Πώς λειτουργεί ο πολιτικός φόβος;
Ο πολιτικός φόβος κατασκευάζεται, προωθείται και αναπαράγεται μέσα από την ανάδειξη εχθρών και κινδύνων, που απειλούν το ατομικό και το συλλογικό μας συμφέρον. Οι άνθρωποι αισθάνονται ότι δεν μπορούν να ελέγξουν τις καταστάσεις κι έτσι νιώθουν διαρκώς ευάλωτοι. Εξαιτίας του φόβου και του άγχους παγιδεύονται, παρότι έχουν ήδη θιγεί σε πολλαπλά επίπεδα. Αποφεύγουν να αναλάβουν πρωτοβουλίες ανατροπής της κατάστασης, καθώς αισθάνονται ψυχολογικά και πολιτικά καθηλωμένοι. Οι επιπτώσεις της πολιτικής λιτότητας φαντάζουν τότε αναπόφευκτες, «μικρές» απώλειες μπροστά στη δαμόκλειο σπάθη της χρεοκοπίας και της οικονομικής κατάρρευσης. Η «συμμόρφωση» των πολιτών προβάλλεται ως ο μόνος τρόπος προστασίας από τις αιωρούμενες απειλές και τον κίνδυνο μεγαλύτερης αστάθειας. Δηλώσεις, διαρροές, ανακοινώσεις αλλά και δημοσιεύματα από τους πρόθυμους «συνεργάτες» εντός και εκτός συνόρων εντείνουν τη σύγχυση. Παράλληλα, αποκρύπτονται τα επικείμενα σκληρά μέτρα που σχετίζονται με νέους φόρους, μειώσεις μισθών και συντάξεων, περαιτέρω περικοπές στην υγεία και την κοινωνική φροντίδα. Στη συνέχεια, οι κατασκευαστές του πολιτικού φόβου μετατρέπονται σε «προστάτες» του λαού από τους επικείμενους κινδύνους, όπως η χρεοκοπία.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΠΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
Πηγή {Εφ. των συντακτών.}
ΔΩΣΙΛΟΓΟΙ ΚΑΤΟΧΗΣ
• Ποιοι γνωστοί πολιτικοί, στρατιωτικοί, οικονομικοί παράγοντες εκπροσώπησαν στα δικαστήρια την οπτική των δωσιλόγων;
Ειδικά οι υποθέσεις που ενέπλεκαν τα μέλη των κυβερνήσεων, ισχυρούς οικονομικούς παράγοντες ή υψηλόβαθμους κρατικούς αξιωματούχους, θυμίζουν «all-star game» των αστικών ελίτ της εποχής.
Τα ειδικά δικαστήρια ήταν ο κόμβος όπου συναντήθηκαν κορυφαίοι βουλευτές, υπουργοί, πανεπιστημιακοί, του παλαιού πολιτικού κόσμου, μοναρχικοί και βενιζελικοί, όπως ο Θ. Σοφούλης, ο Κ. Ρέντης, ο Α. Στράτος και άλλοι, που αθώωσαν με τις καταθέσεις τους τους κατηγορούμενους, ιδιαίτερα σχετικά με την ίδρυση και τη δράση των Ταγμάτων Ασφαλείας. Στις εκατοντάδες δίκες που διεξάχθηκαν συναντά κανείς διάφορους κορυφαίους παράγοντες, όπως π.χ. τον Αγγ. Εβερτ, αρχηγό της Αστυνομίας, στη δίκη του διαβόητου Ν. Μπουραντά, τον Κ. Ζαβιτσάνο σε κάποιες υποθέσεις οικονομικής συνεργασίας, τον Γεώργιο Ράλλη στην υπεράσπιση του πατέρα του, τον Στυλ. Γονατά στην υπόθεση του Θ. Πάγκαλου και ο κατάλογος είναι μακρύς... Σε ό,τι αφορά τους μηχανισμούς του αντικομμουνιστικού «βαθέος κράτους», οι πιο εμβληματικές μορφές ήταν ο Ν. Αντωνακέας, στέλεχος του ΙΔΕΑ που εμφανίστηκε σε διάφορες δίκες πρώην ταγματασφαλιτών και ο εισαγγελέας Κωνσταντίνος Κόλλιας, μετέπειτα πρωθυπουργός της χούντας, που ενώ ήταν ο ίδιος υπόδικος για δωσιλογισμό, του ανατέθηκε η οργάνωση της λειτουργίας των Ειδικών Δικαστηρίων Δωσιλόγων. Γι’ αυτούς η Κατοχή ήταν μία παροδική και δευτερεύουσας σημασίας κατάσταση, ενώ το επείγον καθήκον ήταν η αντιμετώπιση του κινδύνου ανατροπής του «κοινωνικού καθεστώτος» από το ΕΑΜ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΣΟΥΡΗΣ ΔΡ. ΙΣΤΟΡΙΑΣ
ΠΗΓΗ{Εφημερίδα των συντακτών}
ΜΕΡΕΣ 1963
Το 1963 ήμουν 15 και την θυμάμαι καλά την περίπτωση με την δραχμή.
Ωρυόταν η Ε.Ρ.Ε του Παναγιώτη Κανελόπουλου¨"Ελληνικές λαέ αυτή η δραχμή είναι δική σου μην αφήσεις να σου την πάρουν." Όταν πνευματικοί άνθρωποι του επιπέδου του Κανελόπουλου πολιτεύοταν με τον λαϊκίστικο αυτό τρόπο τι θα περίμενες σήμερα από τον Άδωνι και τους λοιπούς αγροίκους; Μ.Δ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΕΚ
"Δεδομένου ότι το πλοίο δεν αποτελεί περιουσιακό στοιχείο της εταιρίας και ότι η ΑΝΕΚ ΑΝΕΚ -4,82% στο πλαίσιο της ως άνω ναύλωσης έχει προβεί σε πλήρη ασφαλιστική κάλυψη, εκτιμάται ότι δεν θα επέλθει σημαντική επίπτωση στα οικονομικά της αποτελέσματα."
Manousos Daskalakis Είχα γράψει στα "χανιώτικα νέα" πριν εισέλθει η ΑΝΕΚ στο χρηματιστήριο ότι για το συμφέρον των μικρομετόχων ήταν σωστότερο να παραμείνει πολυμετοχική και λαϊκής βάσης. Βεβαίως οι διοικούντες είχαν αποφασίσει να την εισάγουν στο χρηματιστήριο για να την αγοράσουν "χοιροβοσκοί" και "βοσκοί προβάτων" επειδή έχουν λεφτά. Ήταν επόμενο να βγει τέτοιας ποιότητας ανακοίνωση από την εταιρία. Για πνιγμένους και καμένους θα μιλάμε τώρα;
Ο ΣΟΦΟΣ ΚΥΡ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
Το μίσος εμαίνετο και μαινόμενον εβασίλευεν, εν μέσω οικογενειών και ατόμων. Εκυκλοφόρει εις όλας τας αρτηρίας, εις όλας τας φλέβας της μικράς κοινωνίας. Ο άγιος νόμος του Χριστού κατεπατείτο, απεδίδετο πάντοτε κακόν αντί κακού, πολλάκις κακόν αντί αγαθού, ουδέποτε αγαθόν αντί κακού. Ανυπέρβλητος φραγμός εχώριζε τα δύο κόμματα, τας δύο φατρίας. Έλεγες ότι συνέζων διά να μισώνται, ότι η τύχη τους έβαλε συγκατοίκους της αυτής πόλεως διά να τρώγωνται. Ο εκάστοτε ισχυρός της ημέρας, δήμαρχος ή βουλευτής ή όπως εκαλείτο, εφήρμοζε κατά πλάτος το δημώδες αξίωμα: «Το ’να παιδί, καλό παιδί· τ’ άλλο δεν είχε μάννα». Ήτο προστάτης της οικογενείας, των οικείων, των φίλων, του κόμματος, όχι προστάτης της πόλεως. Κατόπιν της κυρίας ταύτης διαιρέσεως, ήρχοντο άλλαι μυρίαι υποδιαιρέσεις. Η μία συνοικία εκήρυττε πόλεμον κατά της άλλης συνοικίας. Πάσα οικογένεια πόλεμον κατά της άλλης οικογενείας. Παν άτομον πόλεμον κατά του άλλου ατόμου. Ο γείτων δεν έλεγε μίαν καλημέραν, που είναι του Θεού, εις τον γείτονα. Έκαστος έχαιρε να βλέπει τον άλλον δυστυχούντα."
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΩΡΑ
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
ΟΤΑΝ ΚΥΡΙΑΡΧΕΙ Ο ΦΟΒΟΣ
Πάλι σενάρια καταστροφής. Πώς λειτουργεί ο πολιτικός φόβος;
Ο πολιτικός φόβος κατασκευάζεται, προωθείται και αναπαράγεται μέσα από την ανάδειξη εχθρών και κινδύνων, που απειλούν το ατομικό και το συλλογικό μας συμφέρον. Οι άνθρωποι αισθάνονται ότι δεν μπορούν να ελέγξουν τις καταστάσεις κι έτσι νιώθουν διαρκώς ευάλωτοι. Εξαιτίας του φόβου και του άγχους παγιδεύονται, παρότι έχουν ήδη θιγεί σε πολλαπλά επίπεδα. Αποφεύγουν να αναλάβουν πρωτοβουλίες ανατροπής της κατάστασης, καθώς αισθάνονται ψυχολογικά και πολιτικά καθηλωμένοι. Οι επιπτώσεις της πολιτικής λιτότητας φαντάζουν τότε αναπόφευκτες, «μικρές» απώλειες μπροστά στη δαμόκλειο σπάθη της χρεοκοπίας και της οικονομικής κατάρρευσης. Η «συμμόρφωση» των πολιτών προβάλλεται ως ο μόνος τρόπος προστασίας από τις αιωρούμενες απειλές και τον κίνδυνο μεγαλύτερης αστάθειας. Δηλώσεις, διαρροές, ανακοινώσεις αλλά και δημοσιεύματα από τους πρόθυμους «συνεργάτες» εντός και εκτός συνόρων εντείνουν τη σύγχυση. Παράλληλα, αποκρύπτονται τα επικείμενα σκληρά μέτρα που σχετίζονται με νέους φόρους, μειώσεις μισθών και συντάξεων, περαιτέρω περικοπές στην υγεία και την κοινωνική φροντίδα. Στη συνέχεια, οι κατασκευαστές του πολιτικού φόβου μετατρέπονται σε «προστάτες» του λαού από τους επικείμενους κινδύνους, όπως η χρεοκοπία.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΠΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
Πηγή {Εφ. των συντακτών.}
ΔΩΣΙΛΟΓΟΙ ΚΑΤΟΧΗΣ
• Ποιοι γνωστοί πολιτικοί, στρατιωτικοί, οικονομικοί παράγοντες εκπροσώπησαν στα δικαστήρια την οπτική των δωσιλόγων;
Ειδικά οι υποθέσεις που ενέπλεκαν τα μέλη των κυβερνήσεων, ισχυρούς οικονομικούς παράγοντες ή υψηλόβαθμους κρατικούς αξιωματούχους, θυμίζουν «all-star game» των αστικών ελίτ της εποχής.
Τα ειδικά δικαστήρια ήταν ο κόμβος όπου συναντήθηκαν κορυφαίοι βουλευτές, υπουργοί, πανεπιστημιακοί, του παλαιού πολιτικού κόσμου, μοναρχικοί και βενιζελικοί, όπως ο Θ. Σοφούλης, ο Κ. Ρέντης, ο Α. Στράτος και άλλοι, που αθώωσαν με τις καταθέσεις τους τους κατηγορούμενους, ιδιαίτερα σχετικά με την ίδρυση και τη δράση των Ταγμάτων Ασφαλείας. Στις εκατοντάδες δίκες που διεξάχθηκαν συναντά κανείς διάφορους κορυφαίους παράγοντες, όπως π.χ. τον Αγγ. Εβερτ, αρχηγό της Αστυνομίας, στη δίκη του διαβόητου Ν. Μπουραντά, τον Κ. Ζαβιτσάνο σε κάποιες υποθέσεις οικονομικής συνεργασίας, τον Γεώργιο Ράλλη στην υπεράσπιση του πατέρα του, τον Στυλ. Γονατά στην υπόθεση του Θ. Πάγκαλου και ο κατάλογος είναι μακρύς... Σε ό,τι αφορά τους μηχανισμούς του αντικομμουνιστικού «βαθέος κράτους», οι πιο εμβληματικές μορφές ήταν ο Ν. Αντωνακέας, στέλεχος του ΙΔΕΑ που εμφανίστηκε σε διάφορες δίκες πρώην ταγματασφαλιτών και ο εισαγγελέας Κωνσταντίνος Κόλλιας, μετέπειτα πρωθυπουργός της χούντας, που ενώ ήταν ο ίδιος υπόδικος για δωσιλογισμό, του ανατέθηκε η οργάνωση της λειτουργίας των Ειδικών Δικαστηρίων Δωσιλόγων. Γι’ αυτούς η Κατοχή ήταν μία παροδική και δευτερεύουσας σημασίας κατάσταση, ενώ το επείγον καθήκον ήταν η αντιμετώπιση του κινδύνου ανατροπής του «κοινωνικού καθεστώτος» από το ΕΑΜ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΣΟΥΡΗΣ ΔΡ. ΙΣΤΟΡΙΑΣ
ΠΗΓΗ{Εφημερίδα των συντακτών}
ΜΕΡΕΣ 1963
Το 1963 ήμουν 15 και την θυμάμαι καλά την περίπτωση με την δραχμή.
Ωρυόταν η Ε.Ρ.Ε του Παναγιώτη Κανελόπουλου¨"Ελληνικές λαέ αυτή η δραχμή είναι δική σου μην αφήσεις να σου την πάρουν." Όταν πνευματικοί άνθρωποι του επιπέδου του Κανελόπουλου πολιτεύοταν με τον λαϊκίστικο αυτό τρόπο τι θα περίμενες σήμερα από τον Άδωνι και τους λοιπούς αγροίκους; Μ.Δ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΕΚ
"Δεδομένου ότι το πλοίο δεν αποτελεί περιουσιακό στοιχείο της εταιρίας και ότι η ΑΝΕΚ ΑΝΕΚ -4,82% στο πλαίσιο της ως άνω ναύλωσης έχει προβεί σε πλήρη ασφαλιστική κάλυψη, εκτιμάται ότι δεν θα επέλθει σημαντική επίπτωση στα οικονομικά της αποτελέσματα."
Manousos Daskalakis Είχα γράψει στα "χανιώτικα νέα" πριν εισέλθει η ΑΝΕΚ στο χρηματιστήριο ότι για το συμφέρον των μικρομετόχων ήταν σωστότερο να παραμείνει πολυμετοχική και λαϊκής βάσης. Βεβαίως οι διοικούντες είχαν αποφασίσει να την εισάγουν στο χρηματιστήριο για να την αγοράσουν "χοιροβοσκοί" και "βοσκοί προβάτων" επειδή έχουν λεφτά. Ήταν επόμενο να βγει τέτοιας ποιότητας ανακοίνωση από την εταιρία. Για πνιγμένους και καμένους θα μιλάμε τώρα;
Ο ΣΟΦΟΣ ΚΥΡ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
Το μίσος εμαίνετο και μαινόμενον εβασίλευεν, εν μέσω οικογενειών και ατόμων. Εκυκλοφόρει εις όλας τας αρτηρίας, εις όλας τας φλέβας της μικράς κοινωνίας. Ο άγιος νόμος του Χριστού κατεπατείτο, απεδίδετο πάντοτε κακόν αντί κακού, πολλάκις κακόν αντί αγαθού, ουδέποτε αγαθόν αντί κακού. Ανυπέρβλητος φραγμός εχώριζε τα δύο κόμματα, τας δύο φατρίας. Έλεγες ότι συνέζων διά να μισώνται, ότι η τύχη τους έβαλε συγκατοίκους της αυτής πόλεως διά να τρώγωνται. Ο εκάστοτε ισχυρός της ημέρας, δήμαρχος ή βουλευτής ή όπως εκαλείτο, εφήρμοζε κατά πλάτος το δημώδες αξίωμα: «Το ’να παιδί, καλό παιδί· τ’ άλλο δεν είχε μάννα». Ήτο προστάτης της οικογενείας, των οικείων, των φίλων, του κόμματος, όχι προστάτης της πόλεως. Κατόπιν της κυρίας ταύτης διαιρέσεως, ήρχοντο άλλαι μυρίαι υποδιαιρέσεις. Η μία συνοικία εκήρυττε πόλεμον κατά της άλλης συνοικίας. Πάσα οικογένεια πόλεμον κατά της άλλης οικογενείας. Παν άτομον πόλεμον κατά του άλλου ατόμου. Ο γείτων δεν έλεγε μίαν καλημέραν, που είναι του Θεού, εις τον γείτονα. Έκαστος έχαιρε να βλέπει τον άλλον δυστυχούντα."
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου