ΜΙΚΡΟ ΠΕΖΟ
ΜΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙΣ ΤΗΝ ΜΑΝΑ ΜΟΥ
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Εκείνο το παιδί που το όνομα του λεγόταν Τάσος, μεγάλωσε σε μια δυσλειτουργική οικογένεια σε καιρούς μετακατοχικούς και χαλεπούς μέσα στην φτώχεια και την καταφρόνια.Η φτώχεια λέει ο λαός μας "φέρνει γκρίνια." Οι καβγάδες μεταξύ του ανδρόγυνου οι αλληλοκατηγορίες τα κοσμητικά επίθετα τα νευρικά ξεσπάσματα γινόταν μια καθημερινή συνήθεια.Οι υποτιμητικοί χαρακτηρισμοί της μητέρας προς τον σύζυγο της και πατέρα των παιδιών της, και προς τα τέκνα της, ιδίως προς τα κορίτσια που ήταν "περιττά" γιατί οι γαμπροί ζητούσαν προίκες που δεν υπήρχαν, δεν ήταν κάτι το πρωτοφανές. Ο πατέρας τον περισσότερο καιρό ήταν άνεργος και δεν έμπαινε στο σπίτι ούτε το ψωμί που ήταν τόσο αναγκαίο για την πολυμελή οικογένεια.Το ασήκωτο φορτίο έπεσε στα παιδιά που βγήκαν στην δουλειά από την παιδική τους ηλικία.Είπατε τίποτα για παιδική εργασία και για προστασία της εφηβείας; Σίγουρα δεν ζούσατε στην Ελλάδα του 50-60.Το κυριώτερο βάρος έπεσε στον μεγάλο αδελφό.Η μητέρα του τον είχε αντικαταστήσει ως φαίνεται στην καρδιά της και του φερόταν σαν να ήταν εκείνος ο σύζυγος και υπήρξε ο κουβαλητής της οικογένειας.Ο Τάσος ο μικρότερος, ονειρευόταν όταν μεγαλώσει και δημιουργήσει την δική του οικογένεια να¨ "παντρευτεί μια πριγκίπισσα όπου αυτός θα την έκανε βασίλισσα." Όταν όμως αποφάσισε και έκανε την δική του οικογένεια παντρεύτηκε με προξενιό μια γυναίκα που έμοιαζε στην μάνα του.Επιβεβαίωσε έτσι ένα παλιό λαϊκό τραγουδάκι της δεκαετίας του 80¨ "Μου θυμίζεις την μάνα μου γι`αυτό σε αγαπάω." "Μου θυμίζεις την μάνα μου φυλαχτό να σε φιλάω.."