ΣΗΜΕΡΑ ΘΑ ΣΑ ΠΩ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΧΜΕΤ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Σήμερα θα σας πω για τον Αχμέτ. Σαν κι αυτόν υπάρχουν πολλοί Αχμέτ στην χώρα μας. Εμείς τους λέμε «λαθρομετανάστες» . Ίσως να γεννήθηκαν και λαθραία . Απελπισμένοι με την ψυχή στο στόμα ήρθαν ακάλεστοι στη χώρα μας. Ξεριζωμένοι από την πατρίδα τους, από τις οικογένειες τους, ψάχνοντας για μία δουλειά κι ένα καλύτερο μέλλον. Κι εμείς κάποτε είμαστε μετανάστες. Μπορεί να μην φύγαμε λαθραία, γιατί στο τέλος του 19ου αιώνα ,οι Αμερικάνικες βιομηχανίες και τα ορυχεία είχαν ανάγκη από εργατικά χέρια. Ποιος γνωρίζει για τον Κρητικό συνδικαλιστή Λούη Τίκας -Σπαντιδάκη από το Ρέθυμνο, όπου αγωνίστηκε για τα δικαιώματα των εργαζομένων στα ορυχεία του Ροκφέλερ, στην Γιούτα και σκοτώθηκε από τις σφαίρες των αστυνομικών, σε μια απεργία; Μεταπολεμικά χρειάστηκε η Γερμανία Έλληνες μετανάστες, κι όχι μόνο, επειδή είχε εξολοθρευτεί ο εργατικός πληθυσμός της, από τον όλεθρο του Ναζισμού και τον πόλεμο. Οι παλιότερες γενιές έζησαν την μετανάστευση στο πετσί τους. Δείτε και την εξαίρετη ταινία του Παντελή Βούλγαρη "Νύφες" όπου αναπαριστά τον τρόπο ,αλλά και το δράμα των φτωχών κοριτσιών από την Ελλάδα, όπου έφευγαν στην Αμερική για να ανταμώσουν με Έλληνες γαμπρούς που δεν τους γνώριζαν από κοντά. Σήμερα όμως θα σας μιλήσω για τον Αχμέτ, από την Συρία ετών 23. Ξέρετε κάθε μετανάστης έχει και την ιστορία του ,γιατί και αυτοί είναι άνθρωποι με ψυχή και αισθήματα. Ο Αχμέτ μου είπε το παράπονο του ,σήμερα και φορτίστηκα τόσο , που το μεταδίδω σε σας για να κατανοήσετε την τραγωδία αυτών των ανθρώπων, που έρχονται στοιβαγμένοι σε σαπιοκάραβα, με κίνδυνο της ζωής τους, γιατί είναι νέοι από πολυμελής οικογένειες ,από χώρες που πλήττονται από την φτώχεια ,και τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, και θέλουν να ζήσουν. Ο Αχμέτ λοιπόν, ήρθε με τον αδελφό του από τν Συρία . Δουλεύει εδώ όταν βρει κάποια δουλειά. Οποιαδήποτε δουλειά. Σήμερα ήταν απελπισμένος., γιατί έπιασε η αστυνομία τον αδελφό του, να οδηγεί ένα μοτοποδήλατο χωρίς άδεια οδήγησης. Επί πλέον βρισκόταν παράνομα την χώρα μας. Και τρίτον είχε αγοράσει το μηχανάκι από ένα φίλο του, χωρίς τα νόμιμα παραστατικά, και χωρίς να γνωρίζει ότι είναι κλεμμένο. Τώρα ο αδελφός του Αχμέτ είναι φυλακή, και τον ετοιμάζουν για απέλαση. "Έχω εννέα αδέλφια μου είπε ο Αχμέτ". «Ο πατέρας μου δεν εργάζεται, δύο αδέλφια μου είναι στρατιώτες ,στην πατρίδα μου την Συρία. Ο αδελφός μου είναι στην φυλακή και εγώ έδωσα ότι χρήματα είχα, για να την εξαγοράσω για να φύγει στην Συρία μετά την απέλαση. Είμαι 23 χρονών μου είπε ο Αχμέτ κι ένα χοντρό δάκρυ έτρεχε από ο μάγουλο του, ποτίζοντας το καυτό οδόστρωμα του καλοκαιριού. Η εννεαμελής οικογένεια μου, περιμένει στην Συρία από εμένα να τους βοηθήσω. Εδώ δουλειές δεν υπάρχουν πλέον, χρήματα δεν μπορώ να μαζέψω , για να βάλω στην άκρη .Πότε θα κάνω εγώ δική μου οικογένεια ; Αναρωτιόταν ο Αχμέτ και μου εκμυστηρεύτηκε την πίκρα του, γεμάτος παράπονο και πόνο. Ο Αχμέτ από την Συρία είναι μόνο 23 χρονών κι είχε γεράσει πριν την ώρα του.