ΔΙΗΓΗΜΑ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ Η θεία μου η Ελευθερία μικροπαντρεύτηκε. Όχι βέβαια, σαν την γιαγιά μου την Κωστούλα, που παντρεύτηκε στα δεκατρία της , ή την μάνα μου που παντρεύτηκε στα δεκάξη της. Η θεία μου έβαλε το στεφάνι του γάμου γύρω στα δεκαοχτώ, ή στα δεκαεννέα της χρόνια. «Τι να έκανα μου λέει μια ημέρα η θεία;» Ήταν από εκείνες τις ημέρες, που της έκανα την τακτική μου επίσκεψη, γιατί είχε μια γλυκύτητα στο βλέμμα της, ήταν καλόψυχη και την συμπαθούσα ιδιαίτερα. Πίνοντας το καφέ μας μου λέει¨ «Να σκεφθείς ότι στο σπίτι μας ήμασταν εφτά αδελφές , και τρία αγόρια.» «Στα χωριά γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε, οι χωρικοί έσπερναν παιδιά σωρηδόν.» «Δεν μπορώ να καταλάβω βρε παιδί μου. Γιατί γεννοβολούσαν στην εποχή μου τόσα πολλά παιδιά οι καημένες οι γυναίκες, και δεν έπαιρναν οι άνδρες τους προφύλαξη; «Προβατάκια νόμιζαν πως έκαναν για να τα αφήσουν στο χωράφι για ελεύθερη βοσκή;» «Δεν θέλω να πω ότι δεν μας αγαπούσαν οι γονείς μας.» «Μας αγαπούσαν, κι ας μη το έδειχναν.» «Μπορεί όμως μόνο με την αγάπη να ζήσει ένα παιδί;» «Μπορεί σε μια σύγχρονη κοινωνία να ζήσει μόνο με ξερό ψωμί και λίγα χόρτα;» «Άντε και κρέας δύο τρις φορές τον χρόνο.» «Έχει και ανάγκες.» «Σχολείο, μέση εκπαίδευση, πανεπιστήμιο.» «Εγώ παιδί μου πήγα μόνο μέχρι την πέμπτη του δημοτικού.» «Πολλές φορές δεν μας έστελναν οι γονείς μας στο σχολείο, για να τους βοηθήσουμε στο μάζεμα των ελιών, από τα λιόδεντρα.» «Δεν ξέρω πόσο σύγχρονη ήταν η κοινωνία της εποχής μου. Μάλλον μεσαιωνική μου φαίνεται τώρα που το ξανασκέφτομαι.» Στην θεία μου την Ελευθερία, της άρεσε να μου διηγάτε ιστορίες από την ζωή της. «Κι εγώ πάντα την άκουγα με ανοιχτό το στόμα.» «Η ζωή μας συνέχισε η θεία, ήταν σκληρή την εποχή που εγώ ήμουν παιδί.» Σε σύγκριση με το σήμερα που εσείς οι νέοι έχετε όλες σας τις ανέσεις, εμείς ειδικά στα χωριά αλλά και στις πόλεις τότε, δεν είχαμε τίποτα.» «Οι γονείς μας έκαναν το παν για να μας στείλουν στην πόλη.»»Μας έλεγαν ότι δεν ήθελαν να περάσουμε την ίδια σκληρή ζωή, και τα ίδια βάσανα τα δικά τους.» «Εγώ ερχόμουνα στην πόλη δύο φορές την εβδομάδα γιατί ήμουν μαθητευόμενη μοδίστρα, σε μία μακρινή μου θεία την Αγγελική.» «Στην πόλη γνώρισα τον θείο σου τον Σταμάτη.» «Ήταν νέος ψηλός αρρενωπός με σγουρά μαλλιά και μαύρα μάτια. «Μου άρεσε ο νέος.» «Με φλέρταρε ο Σταμάτης αλλά εγώ ντρεπόμουν και χαμήλωνα τα μάτια» «Σκέψου να με έβλεπε η θεία μου η Αγγελική να φλερτάρω με νεαρό.» «Θα ειδοποιούσε αμέσως τους γονείς μου, γιατί ήταν πολύ αυστηρή, κι ο πατέρας μου, δεν θα με άφηνε να ξαναπατήσω στην πόλη.» «Ο Σταμάτης με πολιορκούσε με κάθε ευκαιρία, όταν θα με έβλεπε.» «Στο δρόμο, στο φούρνο της γειτονιάς, στο γωνιακό μπακάλικο.» «Άκου να σου πω του λέω μια μέρα.» «Αν με θέλεις, να έρθεις να με ζητήσεις από τους γονείς μου.» «Ο Σταμάτης άρχισε να λάμπει από χαρά.» «Δεν έχασε στιγμή. Την επομένη ημέρα καβάλησε ένα μοτοποδήλατο που είχε στην κατοχή του, και έτρεξε στα ορεινά που ήταν το χωριό μου.» Να μην πολυλογώ ανιψιέ μου. «Παντρευτήκαμε όταν εγώ ήμουν στα δεκαοχτώ κι Ο θείος σου ο Σταμάτης στα είκοσι δύο.» «Γέννησα πέντε παιδιά.» «Είδες ανιψιέ;» «Κριτίκαρα τους γονείς μου επειδή έκαναν πολλά παιδιά κι σχεδόν τους μιμήθηκα. Μικροπαντρεύτηκα, κι ούτε τα παιδιά μου σπούδασαν αλλά γίνανε μαστόρια, το ίδιο μικροπαντρεύτηκαν και τα παιδιά μου, γιατί¨ «σόι πάει το βασιλίκι» όπως λέει και η παροιμία, και στα τριανταενέα μου χρόνια είχα γίνει γιαγιά. «Σήμερα βέβαια οι κοπέλες σπουδάζουν, όσες είναι καλές μαθήτριες, και έχουν οικονομική ευχέρεια οι γονείς τους, κάνουν καριέρα και αργούν να παντρευτούν.» «Αδυνατούν ύστερα να συλλάβουν παιδί, και τρέχουν στην επιστήμη για τεχνητή γονιμοποίηση.» «Χάλασε ο κόσμος παιδί μου.» «Στην εποχή μου όλα ήταν αγνά.» «Σήμερα όλα είναι ψεύτικα, τεχνητά, πλαστικοποιημένα και χωρίς ουσία.» «Ποια όλα θεία;» «Και οι άνθρωποι σκάρτεψαν παιδί μου, και δεν έχουν ντομπροσύνη πια, και τα προϊόντα της γης σκάρτεψαν. «Δεν βγάζεις άκρη.» «Δεν βρίσκεις τίποτα καλό στο σήμερα θεία;» Άφησε εμένα στη άκρη.» «Εγώ την έζησα την ζωή μου με τα καλά, και τα αρνητικά της.» «Από την δική σας γενιά περιμένουμε τώρα να γράψετε την δική σας ιστορία.»