όνειρο κουράγιο

 

Mε ζέστη και με κρύο
πάντα εκείνος, ορθός
 και ποτέ γονατιστός
στο δρόμο προχωρούσε.


Ξεπερνούσε τους φόβους του
και τις αναστολές του.
Δεν υπήρξε ποτέ ήρωας.

Πόσες φορές όμως δεν
έκανε ηρωικές πράξεις!
Το κουράγιο του έχασε
και το ξαναβρήκε.

Τα φτερά του έσπασε και
τα συγκόλλησε με το αίμα
του για να συνεχίσει να πετάει.

"Η ζωή κυλάει την ανηφόρα"
είπε ο ποιητής.
"Με σημαίες και με ταμπούρλα."

Και προχωρούσε μέρα και νύχτα.
και αστμάτητα ονειρεύοταν.
Και στο διάβα του διαλυόταν
το σκοτάδι
Μια νύχτα είχε την ελπίδα, ότι για όλους

τα αστέρια θα λάμπουν στον ουρανό.

ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ