Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2016

ΠΑΛΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ
ΠΕΖΟΓΡΑΦΗΜΑ
--------------------------------------------------------------
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
------------------------------------------------------------------
"Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία.
Κάποιος την έγραψε στον τοίχο με μπογιά.
Ήταν μια λέξη μοναχά, ελευθερία.
Κι έπειτα είπαν πως την έγραψαν παιδιά."
-------------------------------------------------------
Κωστούλα Μητροπούλου
---------------------------------------------------------
Έφυγε Από την ζωή ο Βασίλης Ζαχαρόπουλος ένας παλιός φίλος "πριν 3-4 χρόνια" όπως μου είπε ένας στενός του συγγενής που συνάντησα τυχαία σ`ένα πεζοδρόμιο.
Ο Βασίλης τα τελευταία χρόνια κατοικούσε στην Κέρκυρα όπου ήταν και ο τόπος καταγωγής του.
Εντάξει δεν ήταν και κολιτός μου αλλά αλληλοσυμπαθιόμαστε.
Ο Βασίλης ήταν λινοτύπης σε τοπική Χανιώτικη εφημερίδα πριν καταργηθεί αυτή η ειδικότητα.
Δεν γνωρίζω πως του κατέβηκε στο μυαλό να εκδόσει στα Χανιά δική του εφημερίδα το 1972, εποχή χούντας με λογοκρισία που όλα¨ "τά`σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά."
Την εποχή εκείνη -το γράφω για τους νεότερους- υπήρχε στρατιωτικό καθεστώς με καταργημένες τις εκλογές χωρίς δημοκρατικό σύνταγμα, χωρίς κοινοβούλιο με έκτακτα στρατοδικεία να καταδικάζουν τους αντιφρονούντες.
Το άρθρο του Συντάγματος που προστάτευε την ελευθερία γνώμης είχε ανασταλεί όπως και το αντίστοιχο του¨ "συνέρχεσθαι και "συνεταιρίζεσθαι."
Ο τύπος που εκδίδετο σε Αθήνα και περιφέρεια έγραφε τις "ειδήσεις" που του υπαγόρευε το καθεστώς και άρθρα αυστηρώς λογοκριμένα.
Δηλαδή ήταν σαν να έλεγε το καθεστώς¨"σου επιτρέπω να γράφεις αρκεί να μην γράφεις για τα "παλιά πολιτικά κόμματα" "και για τον κομουνισμό" που εξαιτίας του κάναμε την επανάσταση για να προστατεύσουμε την χώρα από τον κομουνιστικό κίνδυνο."
Ποια επανάσταση βρε κομπλεξικοί αγύρτες; 
Η Ελλάδα είχε περιέλθει με την ήττα της αριστεράς το 1946-49 οριστικά στο δυτικό στρατόπεδο.
Το Κ.ΚΕ ήταν παράνομο .
Οι δημοκρατικοί Έλληνες-ίδες είχαν φακέλους στην ασφάλεια.
Μετά τον εμφύλιο η κοινοβουλευτική "δημοκρατία" ήταν απολύτως ελεγχόμενη.
Πραξικόπημα έκαναν οι συνταγματάρχες για να προλάβουν την χούντα των στρατηγών και του βασιλέως και με τανκς στους δρόμους και στρατιωτικά αποσπάσματα συνέλαβαν νύκτα τους πολιτικούς και όλους τους αριστερούς τους οποίους είχαν φακελώσει στα κατάστιχα τους και τους μετήγαγαν εξορία στα ξερονήσια του Αιγαίου.
Το πραξικόπημα των Συνταγματαρχών ο Ανδρέας Γ. Παπανδρέου στο βιβλίο του¨ "η δημοκρατία στο απόσπασμα" το είχε χαρακτηρίσει¨ "ως πράξη αστυνόμευσης των Αμερικανών στο δικό τους στρατόπεδο."
Ο Βασίλης λοιπόν έβγαλε εφημερίδα σε κλειστά τυπογραφεία που του είχαν παραχωρηθεί δεν γνωρίζω για πόσο διάστημα.
Αυτά τα τυπογραφεία ήταν ιδιοκτησίας του πρώην βουλευτή Χανίων της "Ε.Κ"και πρώην υπουργού Κωνσταντίνου Μητσοτάκη ο οποίος είχε αποστατήσει μαζί με μεγάλη ομάδα βουλευτών τον Ιούλιο του 1965 και έριξαν την κυβέρνηση της ¨ΕΚ" του Γ. Παπανδρέου που είχε εκλεγεί με το 53% του Ελληνικού λαού.
Την εποχή εκείνη ο Μητσοτάκης ήταν αυτοεξόριστος στο Παρίσι.
Ο φίλος μου ο Γιώργος γνώριζε ότι είχα "ψώνιο" με το διάβασμα και το γράψιμο.
Ο Γιώργος γνώριζε επίσης την προσπάθεια του Βασίλη που ήταν συντηρητικής ιδεολογίας να εκδόσει εφημερίδα και με παρακάλεσε να γράφω πότε πότε κάτι για την εφημερίδα του.
Ενέδωσα και έδινα στον Βασίλη πότε πότε κειμενάκια απολίτικα περί "ανέμων και υδάτων" για την δισεβδομαδιαία εφημεριδούλα του που είχε τον τίτλο "ΔΡΑΣΗ" έτσι για κάλυψη.
Διότι πολλές νύκτες με την παρέα μου γράφαμε συνθήματα στους τοίχους με κόκκινη μπογιά εναντίον της δικτατορίας.
Παρόλα αυτά δεν πέρασε πολύ καιρός και η δικτατορία είχε σημειώσει ένα σχόλιο στην ¨"ΔΡΑΣΗ", που είχε ξεφύγει του λογοκριτή και δεν ήταν αρεστό στο καθεστώς, και τον διέταξε να κλείσει την εφημερίδα του.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου