Σάββατο 18 Φεβρουαρίου 2012

ΨΩΜΙ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ
Το ψωμί που τρώγω είναι βουτηγμένο
στον ιδρώτα και στο αίμα.
Με κόπο έμαθα να ζω
να εργάζομαι και να μοχθώ.
Αγαπώ και παλέβω για δικαιοσύνη.
να δώσει ελπίδα να φύγει η οδύνη. Είναι άδικο και οδυνηρό
οι προύχοντες να πίνουν να γλεντούν
και τους φτωχούς να αδικούν.
Μαζί με τον κόσμο σμίγω
στην αγορά,να δώσω φωνή, σ`εκείνους που την πνίγουν μέσα στην σιωπή. Αγορεύω,και για τα δίκια των ανθρώπων
παλεύω. Τον Μπρεχτ θαυμάζω όπου με το θέατρο
... και τους στίχους , στην εποχή του έδινε κουράγιο,
και ψύχωνε το πλήθος.
Τους τραπεζίτες λυπάμαι με τα
πλούτη, γιατί είναι φυλακισμένοι
στην ζωή ετούτη.
Να καταλάβουν, δεν μπορούν πως τους ανθρώπους
αδικούν. Μαζί με τους αδικημένους, θα πολεμήσουμε τον εγωϊσμό τους
να νικήσουμε.
Η ζωή μας είναι μικρή και θέλει αγάπη,
που μέσα στην βοή του βίου μας εχάθη.

ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου