ΟΝΕΙΡΟ ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΦΟΡΑ

Ονειρευόμουν ότι είμαι
ο τελειώτερος του κόσμου.
Ότι θα ζούσα στον αιώνα τον άπαντα.
Ότι θα έκανα πλούτη και παλάτια.
Ότι θα συζούσα με την 
ομορφότερη γυναίκα του κόσμου.
Κι ότι θα με κυνηγούσαν 
οι γυναίκες ξοπίσω μου, 
σαν τον Ροδόλφο Βαλεντίνο.
Ότι θα ταξίδευα σε
όλο τον πλανήτη και θα
χαιρόμουν τη ζωή.

Είμαι μόνο είκοσι χρονών
και ξαπλωμένος σένα δωμάτιο
νοσοκομείου με δύο γιατρούς
να στέκονται
από πάνω μου.

"Ευτυχώς που ήσουν προνοητικός
και φορούσες κράνος
λέει ο ένας.
"Μια ελαφρύ διάσειση έχεις,
θα περάσει λέει ο άλλος."

"Δεν με αφήνατε στην ησυχία μου.
Κι έβλεπα τα ωραιότερα
όνειρα της ζωής μου.
Ίσως βέβαια να φταίει
η παραζάλη
από το χτύπημα.

ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ