ΣΤΕΡΕΨΑ

Στέρεψα από λέξεις
Στέρεψα από σκέψεις
Στέρεψα από συνθέσεις
Δεν έχω πλέον τίποτα να πω.
Μονάχα να κλάψω που
έφυγαν τα νιάτα μου.

Που γέρασα κι άσπρισαν
τα μαλλιά μου.
Και η καρδιά μου άτακτα κτυπά.
Οι αρρώστιες με πλάκωσαν.
Τι μελαγχολία κι αυτή να παρατηρείς
ότι φεύγει η ζωή σου κι εσύ να
μη μπορείς να σταματήσεις
τις ημέρες που περνούν;

Πόσο χρονών θα`θελα να είμαι τώρα;
Μόνο τριάντα χρονών.
Κι όμως φέτος έκλεισα τα εξήντα πέντε.
Τι κρίμα.
Κάποιες όμως στιγμές η ψυχή μου
αισθάνεται να πετά.

ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ