ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΕΛΛΑΔΑ
Γεννήθηκε στο τέλος του 40 κι ήρθε στο φως της οικουμένης. Αλήθεια τι μπορούσε άλλο να προσμένει. Ήταν ολόφωτο το καλοκαίρι και είχε ο μήνας δεκοχτώ.Άρχισε να μεγαλώνει με το σφυρί και το αμόνι.Λύγισε σίδερα η γεννιά του
για να βγει από την μιζέρια , χαρά να δώσει στην ζωή της , ανάταση μέχρι τ`αστέρια.
Όταν χόρτασε Ο Γιάγκος το ψωμί ζήτησε και παντεσπάνι,χωρίς να κοιτάξει για να δει, ό ήλιος για όλους αν εφάνη.Κάποτε βγήκε μια κραυγή από το Πολυτεχνείο μια νύχτα τόσο σκοτεινή με τσουχτερό το κρύο.'Ελαμψε τότε η Ελλάδα από τιμή και υπρηφάνεια.
Δεν πρόλαβε ο Γιάγκος να χαρεί για το έπος της γεννιάς του,και ήρθε για την Κύπρο μέρα σκοτεινή. Ελλάδα μου κλαίω για σε, που τρώεις τα παιδιά σου, και σε εμφύλιους σπαραγμούς ματώνεις την θωριά σου.Όταν από τα συντρίμια σου σηκώνεσαι αρχίζεις να ξανακυλάς στους γνώριμους τους δρόμους. Εκεί που πέφτει σαν αστραπή ,της διχόνοιας το κοφτερό σπαθί. Δεν σε σεβάστηκαν πατρίδα, οι πρωτοπόροι της γεννιάς μου. Ασέλγησαν στην ιστορία χωρίς καμία τιμωρία. Ελλάδα μάνα μου
καλή, γλυκειά του ήλιου θυγατέρα. Ακόμη μια φορά σ`αφήσαν ορφανή. Δεν σκιάζομαι για σένα, του ήλιου πατρίδα ,ψηλή πανώρια φωτεινή ηλιαχτίδα. Έχεις αρχαία ιστορία, ω κόρη λυγερή,που φώτισες τον πλανήτη με την φιλοσοφία. Έχεις κοπέλλες και παληκάρια, που θα παλέψουν σαν λιοντάρια, να σε κρατήσουν όρθια ,ζωντανή. Σαν νέα σκυταλοδρόμο της αρετής. Αν και μικρή Ελλάδα εσύ, αύριο και πάλι θα πρωτοπορείς.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ