Στη Δημοκρατία της Βαϊμάρης πρέπει να αναζητηθεί η γερμανική εμμονή με το ευρώ
Ο φόβος του υπερπληθωρισμού που κατέστρεψε την οικονομία της μεσοπολεμικής Γερμανίας είναι εγγεγραμμένος
στον ψυχισμό των Γερμανών.


Η οικονομική καταστροφή, την οποία υπέστη η Γερμανία την πρώτη περίοδο της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης λόγω του υπερπληθωρισμού των ετών 1921-24 έχει εγγραφεί στον «εθνικό ψυχισμό» των Γερμανών, διαμορφώνοντας τις σημερινές επιλογές του Βερολίνου σχετικά με το ευρώ.
Για το λόγο αυτό, οι εκκλήσεις ξένων ηγετών προς το Βερολίνο να επιτρέψει στην ΕΚΤ να καταστεί «πιστωτής τελευταίας ελπίδας» αντιμετωπίζονται αρνητικά. Ο υπερπληθωρισμός της δεκαετίας του 1920, με τις τιμές των καταναλωτικών προϊόντων να διπλασιάζονται κάθε 24 ώρες, αποτελούσε επίπτωση της προσπάθειας της Κεντρικής Τράπεζας να εξυπηρετήσει το χρέος της χώρας, που είχε προκύψει εν μέρει από τις αποζημιώσεις προς τα κράτη της Αντάντ μετά το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου.
Στα τέλη του 1923, ένα λίτρο γάλα κόστιζε στη Γερμανία 26 δισ. μάρκα, ενώ μία φραντζόλα ψωμί έφθανε τα 105 δισ. Τα καθημερινά ψώνια απαιτούσαν ένα καροτσάκι γεμάτο χαρτονομίσματα, ενώ ήταν ευκολότερο για τους εμπόρους να ζυγίζουν το αντίτιμο των προϊόντων, παρά να μετρούν τα χιλιάδες χαρτονομίσματα.
Σήμερα, η κεντρική τράπεζα της χώρας, η Bundesbank, προειδοποιεί ότι η αντιμετώπιση της κρίσης χρέους της ευρωζώνης δεν αποτελεί δική της αρμοδιότητα. Την ίδια στιγμή, το κυβερνών κόμμα της χώρας, το CDU, επιδιώκει να ενισχύσει την επιρροή του Βερολίνου στην ΕΚΤ, εκτιμώντας ότι δεν είναι δυνατόν η Γερμανία να διαθέτει μία μόνο ψήφο στο ΔΣ της ΕΚΤ, όσες και η χρεοκοπημένη Ελλάδα ή η μικροσκοπική Μάλτα.
Με την καγκελάριο Ανγκελά Μέρκελ να εξασφαλίζει τα εύσημα του κόμματός της για τη σκληρή της στάση απέναντι στην Ελλάδα και την Ιταλία, το Βερολίνο δεν πρόκειται να συμβιβασθεί εγκρίνοντας μεγαλύτερη αυτονομία για την ΕΚΤ.
www.kathimerini.gr με στοιχεία από Reuters