ME TON KΑΘΡΕΠΤΗ ΜΟΥ

Γερνάω καθρέπτη μου.
Κουράζομαι εύκολα.
Κύρτωσε η πλάτη μου
Το πρόσωπο μου ζάρωσε
σαν της γιαγιάς
μου όταν ήμουν παιδί.
Σβήνουν τα κεράκια μου
καλέ μου σύντροφε.

Είμαστε και οι δύο εύθραστα
πλάσματα της φύσης.
Εσύ ανθρώπινο
δημιούργημα από γιαλί κι
εγώ από σάρκα και πνεύμα.
Είναι άγνωστο πότε
θα ραγίσουμε και θα γίνουμε
κομμάτια και θρύψαλα
καλέ μου σύντροφε καθρέπτη.

ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ