ΜΕΣΟΤΗΤΑ
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

*"Για τον Αριστοτέλη η αρετή είναι ύψιστο αγαθό, ενώ οι τιμές, τα πλούτη και τα παρόμοια δεν ξεπερνούν απαραίτητα ένα αναγκαίο όριο. Ενέργεια του νου και σκοπός της πράξης είναι αλληλένδετα και αλληλοεξαρτώμενα κατ΄ αναλογία στο βαθμό πραγμάτωσης. Η ενέργεια του νου είναι λοιπόν ο σκοπός της πράξης, αλλά και το μέσον που πραγματώνει το σκοπό. Η ενέργεια έχει δύο όψεις· είναι και σκοπός και μέσον.
Για την κοινωνική δικαιοσύνη ο Αριστοτέλης λέει μεταξύ άλλων¨
"Ο αληθινός πατριώτης στη δημοκρατία πρέπει να φροντίζει με τέτοιο τρόπο ώστε η πλειοψηφία να μην είναι πτωχοί... πρέπει να φροντίζει να υπάρχει παντοτινή αφθονία. Και αυτό είναι επίσης προς όφελος των πλουσίων». Εκείνο που μπορεί να εξοικονομηθεί από το δημόσιο χρήμα να κατανέμεται μεταξύ των πτωχών, σε τέτοιες ποσότητες, ώστε να μπορεί ο καθένας από αυτούς να αγοράσει ένα μικρό αγρό. Επειδή όλοι είναι με τον ίδιο τρόπο ελεύθεροι, θεωρούν πως είναι με τον ίδιο τρόπο ίσοι. Η ισότητα είναι ισότητα προς την αξία του καθενός, όχι ισότητα μεταξύ στοιχείων με διάφορη αξία."
Κανείς σοφός αρχαίος ή σύγχρονος δεν ταυτίζει τον πλούτο με μια ευτυχισμένη ζωή.
Στις ημέρες μας τεράστιο πλούτο νέμεται το 1% του πληθυσμού.Είναι μια τεράστια αδικία στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης που δημιουργεί μεγάλα κοινωνικά προβλήματα.Ο Αριστοτέλης επίσης έχει πει ότι η μεσότητα και στον πλούτο είναι ωφέλιμη για την κοινωνία και όχι οι μεγάλες οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες που δημιουργούν αξεπέραστο χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών.
Ν`άταν τυχαίο που σε μια εποχή δύσκολη για τους φτωχούς Αθηναίους αγρότες, ο σοφός νομοθέτης Σόλων εφάρμοσε την "σεισάχθια"; {χάρισμα χρεών.}
Ο επιχειρηματίας που συσσωρεύει συνεχώς πλούτο, και ταξιδεύει στα πέρατα του κόσμου είναι αλαζονικός, και γίνεται αιχμάλωτος του πλούτου του. Παραμελεί τα παιδιά του και την οικογενειακή του ζωή που θα του χάριζε ίσως στιγμές χαράς και ευτυχίας.
Γιατί όπως έχει πει ο μέγιστος θεατρικός συγγραφέας Σάμουελ Μπέκετ¨
"Δεν υπάρχει ευτυχία. Υπάρχουν μόνο στιγμές ευτυχίας. Είναι από στιγμές η ζωή μας. Μαζεύω αυτές τις στιγμές."
Ο "δικός μας" Έλληνας Αριστοτέλης Ωνάσης από την Μικρά Ασία την αρχαία Ιωνική γη, μετανάστης στην Αργεντινή ξεκίνησε από μηδενική βάση και έγινε παγκόσμιος αυτοκράτορας του πλούτου.
Ο πλούτος του έφερε ευτυχία;
Ο γιος του Αλέξανδρος που υπεραγαπούσε σκοτώθηκε στα 25 του το 1973 σε αεροπορικό δυστύχημα. Ω! ΤΙ δυστυχία για τον πατέρα που δεν συνήλθε ποτέ. Η κόρη του Χριστίνα που όσο ζούσε, το μόνο που ήθελε ήταν να μην την προσεγγίζουν σαν "άνθρωπο χρυσάφι" αλλά να την αγαπούν,έκανε τέσσερις γάμους και στα 38 της βρέθηκε στην Αργεντινή πεθαμένη στην μπανιέρα της από υπερβολική δόση βαρβιτουρικών.
Ένα άλλο παράδειγμα που είναι ενδεικτικό του κόσμου που ζούμε.
Ο διάσημος προφανώς και πλούσιος Αμερικανός ηθοποιός Ρόμπιν Γουίλιαμς αυτοκτόνησε σε ηλικία 59 ετών.
Οι εφημερίδες έγραψαν ότι ο Γουίλιαμς είχε μεγαλώσει από εύπορους γονείς που ταξίδευαν συνεχώς, σ`ένα τεράστιο σπίτι με πολλά δωμάτια και προσωπική γκουβερνάντα.
Οι υπερβολικές ανισότητες δεν ωφελούν τις κοινωνίες παρά φέρνουν δυστυχία σε φτωχούς και πλούσιους.
*ΠΗΓΗ ΒΙΚΗΠΑΙΔΕΙΑ