ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ
ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

ΚΟΝΤΟΣ "Τι καθόμαστε στο παγκάκι και περιμένουμε;"
ΨΗΛΟΣ "Μήπως να μας φωτίσει το άγιο πνεύμα."
ΚΟΝΤΟΣ Κοιτάζει προς τον ουρανό.
ΚΟΝΤΟΣ "Συννεφιάζει και θα βρέξει."
ΨΗΛΟΣ " Αν δεν βρέξει σήμερα θα βρέξει αύριο."
ΚΟΝΤΟΣ "Ναι. Μέρα του Θεού είναι και αύριο"
ΨΗΛΟΣ "Άρχισες τώρα εσύ ο αγνωστικιστής
να πιστεύεις στον Θεό;"
"Μου φαίνεται ότι ψυχανεμίζεσαι το τέλος του βίου σου και ζητάς κάποιον ψηλά να σε συγχωρέσει σαν τις γριούλες που πηγαίνουν κάθε Κυριακή στην εκκλησιά
Κι είναι πολλές οι "αμαρτίες σου."
"Δεν είναι και λίγες ε."
-"Έλα μου που δεν υπάρχει τίποτα στον ουρανό."
ΚΟΝΤΟΣ"Δεν έχω παράπονο."
"Την έζησα τη ζωή μου."
ΚΟΝΤΟΣ "Επιλογή μου ήταν να κοιμούμαι σήμερα σε χαρτόκουτες
και να ξεροσταλιάζω στα παγκάκια του πάρκου.
ΚΟΝΤΟΣ "Το ξερό μου το κεφάλι φταίει."
ΨΗΛΟΣ "Τόσοι και τόσοι λένε ότι φταίει το σύστημα."
"Εσύ γιατί λοξοδρομείς;"
ΚΟΝΤΟΣ "Κανένα σύστημα δεν θα σε σώσει αν δεν θέλεις να σώσεις εσύ τον εαυτόν σου."
ΨΗΛΟΣ "Άφησε τις φιλοσοφίες γιατί νύσταξα."
{αρχίζει και χασμουριέται.}
ΚΟΝΤΟΣ "Κι εγώ νύσταξα." Βάζει το χέρι στο στόμα και χασμουριέται. -"Καληνύχτα."
-"Καληνύχτα."