ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
ΕΜΑΘΑΝ ΠΩΣ ΧΡΩΣΤΟΥΣΑΜΕ ΜΑΣ ΠΗΡΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΒΟΔΙ
Κάποτε σε μια μακρινή πολιτεία οι περαστικοί, είδαν να καταφθάνει με τις λιμουζίνες της, σε ένα πολυτελές ρεστοράν με πανάκριβα φαγητά και πολυτελή ορχήστρα, μια μεγάλη παρέα με κομψοντυμένους κύριους και κυρίες. Παράγγειλαν στον σερβιτόρο τα ακριβότερα μενού. Όταν ήρθαν στο κέφι, συνεχώς, αγόραζαν καλαθάκια με λουλούδια από το κορίτσι του μαγαζιού και τα πετούσαν στα πόδια της αοιδού. Οι σαμπάνιες και τα ουίσκι έρεαν άφθονα και έφερναν σε ευθυμία τους εκλεκτούς συνδαιτυμόνες. Ο απλός κόσμος περνούσε από έξω, τους έβλεπε να διασκεδάζουν και τους περιεργαζόταν χαζεύοντας. Κάποιοι από αυτούς άνοιγαν τις πόρτες και από οίκτο έστελναν με τον σερβιτόρο μεζέδες και φιάλες με κόκκινο κρασί στο πλήθος. Διασκέδασαν οι κύριοι κα οι κυρίες μέχρι τα ξημερώματα έπειτα κάλεσαν τους οδηγούς τους με τις απαστράπτουσες Μερτσέντες, και αναχώρησαν για τις οικίες τους. Πριν φύγουν όμως έστειλαν τον λογαριασμό στο πλήθος, με το αιτιολογικό ότι «κινδυνεύει η πατρίδα», κι ότι όλοι έπρεπε να συμβάλλουν για την υπεράσπιση της. Το πλήθος απόμεινε αποσβολωμένο να τους κοιτάει, αλλά εντωμεταξύ αυτοί είχαν στρίψει στην γωνία και είχαν χαθεί. Κάθε ομοιότητα με την πραγματικότητα είναι συμπτωματική. Στην Ελλάδα οι πλούσιοι με τα κότερα και τις Μερτσέντες, πάντα και ανελλιπώς στέλνουν τον λογαριασμό να πληρωθεί από τις «οφ σορ» εταιρείες τους στις νήσους Κέϊμαν.
ΣΙΓΑ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΚΟΙΜΑΤΑΙ
Τόσα χρόνια κανείς δεν μιλούσε δυνατά γιατί έλεγαν όλοι ψιθυριστά¨ «Σιγά η πατρίδα κοιμάται.» Ξαφνικά οι πάντες ξύπνησαν σαν από ένα λήθαργο. Κοιτάζουν από όλες τις πλευρές την πατρίδα, και διαπιστώνουν ότι από τον πολύ ύπνο, είχε όλο το σώμα της γεμίσει κακοφορμισμένες πληγές. Αυτοί που είχαν τελευταία την ευθύνη άρχισαν να τρομοκρατούνται. Χωρίς να το καταλάβουν η βόμβα έσκασε στα χέρια τους και τους έπιασε στον ύπνο. Βγήκαν στους δρόμους στις πλατείες και στα βουνά κι άρχισαν να εκφοβίζουν το κοσμάκη. «Τι θα γίνουμε αν η πατρίδα μας βουλιάξει»; Χτυπούσαν τα χέρια τους στα στήθη τους φωνάζοντας στους δρόμους και στις πλατείες σπαρακτικά. Οι άνθρωποι έβλεπαν τους κλειδοκράτορες στις πλατείες να σπαράζουν και πήγαιναν μαζί τους για συμπαράσταση. «Μην κάνετε έτσι βρέ παιδιά» «Θα κάνουμε ότι πρέπει φώναξε κάποιος». «Θα φωνάξουμε τους καλύτερους γιατρούς είπε κάποιος άλλος.» «Που θα βρούμε τα λεφτά»; "Οι μεγαλογιατροί είναι πανάκριβοι". "Χώρια που θέλουν και φακελάκι.» «Να την αφήσουμε να πεθάνει σε αυτά τα χάλια που βρίσκετε δεν έχει γιατρειά» Είπαν μερικοί από το πλήθος. «Την γλυκεία μας την πατρίδα να την αφήσουμε στο έλεος το Θεού ποτέ, ποτέ». Είπαν οι φτωχότεροι. Τότε μια μαυροντυμένη χήρα η κυρά Κατίνα η οποία ζητιάνευε για να τα βγάλει πέρα έβαλε το πρώτο πενηντάευρο στον δίσκο.
Ο φτωχόκοσμοςς ο οποίος συγκεντρώθηκε στην πλατεία, άνοιξε το πορτοφόλι του και έδωσαν όλοι τον οβολό τους από το υστέρημα τους .Ο έρανος είχε επιτυχία η πατρίδα σώθηκε με μια καταπληκτική εγχείριση από τον διακεκριμένο καθηγητή Αυτοί που έπρεπε όμως να δώσουν τα περισσότερα οι έχοντες και κατέχοντες δεν πλησίασαν καθόλου στον έρανο. Έκαναν πως δεν άκουγαν και δεν έβλεπαν. Οι φτωχοί και οι φιλότιμοι έσωσαν για μια ακόμη φορά την πατρίδα. Και πρώτη από όλους η χήρα κυρά Κατίνα που ζητιάνευε και καθάριζε σκάλες για να ζήσει.
ΤΑ ΚΟΚΟΡΑΚΙΑ
Εάν δεν απατώμαι το 1993 που ανέλαβε το ΠΑΣΟΚ του ΑΝΔΡΕΑ την εξουσία ο Ανδρέας Γ. Παπανδρέου είχε πει ότι. «Αν δεν τσακίσουμε το δημόσιο χρέος, το δημόσιο χρέος θα τσακίσει την Ελλάδα» Ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να τσακίσει η Ελλάδα . Με ευθύνη και των δυο μεγάλων κομμάτων εξουσίας. Και της «ισχυρής Ελλάδας» του Σημίτη ο οποίος αμέριμνος με καταχρεωμένη την Ελλάδα την χρέωσε περισσότερο με τους ολυμπιακούς αγώνες. Και του «Καραμανλή της «επανίδρυσης του κράτους» ο οποίος αντί να το εκσυγχρονίσει το άφησε με 100 δις επί πλέον χρέη βουλιαγμένο, στα χέρια του ΠΑΣΟΚ .Εδώ ταιριάζει η λαϊκή παροιμία «Δύο γάϊδαροι μαλώνανε σε ξένο αχυρώνα» επειδή κανένα κόμμα εξουσίας δεν σεβάστηκε την Ελλάδα.