Ματιές στα γεγονότα
Γράφει ο Μανούσος Γ. Δασκαλάκης
ΠΕΡΑΝ ΤΗΣ ΔΕΞΙΑΣ
«Η πιο πρόσφατη εκδοχή τα Ελληνικής ακροδεξιάς συγκροτείται θεσμικά το 2000
από τον ανεξάρτητο τότε βουλευτή Γιώργο Καρατζαφέρη, σένα πλαίσιο εθνικολαϊκιστικό και εναντίον του κατεστημένου.»
Η ακροδεξιά έχει υιοθετήσει στις πολιτικές της την θεωρία της συνωμοσίας.
«Αμέσως μετά τις εκλογές του 2009, ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ Γιώργος Καρατζαφέρης, δήλωσε ότι για τον σχηματισμό της νέας κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ ο Γ. Παπανδρέου ανέμενε τηλεφώνημα από το «ΧΙΛΤΟΝ», προκειμένου προφανώς να αποφασίσει την σύνθεση της. Ο υπαινιγμός ήταν παραπάνω από σαφής. Ξένα κέντρα , προφανώς αμερικάνικα υποδεικνύουν μαζί με την πολιτική που πρέπει να ακολουθήσει η κυβέρνηση, και τα πρόσωπα που θα την στελεχώσουν.»Τέτοιου τύπου αντιλήψεις δεν είναι ξένες προς την Ελληνική πολιτική κουλτούρα ούτε βέβαια την καθημερινή κομματική αντιπαράθεση. «Ο Αμερικάνικος εχθρός», αποτελεί τον μοναδικό φαντασιακό αντίπαλο ο οποίος από τα παρασκήνια, κινεί τα νήματα των εξελίξεων σε βάρος των εθνικών συμφερόντων.» «Η ίδρυση του νέου κόμματος {ΛΑΟΣ] το 2000 απαντά
σε δυο «εθνικές» αναγκαιότητες την «αποκατάσταση της λαϊκής κυριαρχίας» «και την ανατροπή του κατεστημένου που καταδυναστεύει τη χώρα μας και την οδηγεί σε βαθμιαίο αφελληνισμό και υποδούλωση».Αν σε επίπεδο ρητορικής έχουμε να κάνουμε με ένα τυπικό εθνικολαϊκιστκό μόρφωμα, το ερώτημα που τίθεται περαιτέρω
είναι πια χαρακτηριστικά της συγκυρίας επιτρέπουν την γένεση και ανάπτυξη ενός ακροδεξιού κόμματος στην Ελληνική πραγματικότητα. Δεν είναι τυχαίο ότι περίπου την ίδια περίοδο η Νέα Δημοκρατία υιοθετεί μια νέα στρατηγική κατάκτησης της εξουσίας, την μετατόπιση προς τον μυθικό «μεσαίο χώρο» και συνολικά μια πολιτική επιδίωξη της μεσότητας, της μετριοπάθειας και του πραγματισμού [που θα μετεξελιχθεί σε ¨[»σεμνότητα και ταπεινότητα»] επιχειρώντας μια συμμαχία από τις μεσαίες τάξεις οι οποίες αποδεσμεύονται από το ΠΑΣΟΚ. Την ίδια στιγμή εξαντλείται η προωθητική ισχύς του εκσυγχρονιστικού προτάγματος , το οποίο κατόρθωσε πράγματι να εγκαθιδρύσει μια ηγεμονία στα πολιτικά πράγματα της χώρας. Ενώ διαμορφώνεται ένα κλίμα απολιτικοποίησης και απαξίωσης της πολιτικής, με το ΠΑΣΟΚ να εμπεδώνει μια τεχνοκρατική αντίληψη και την Ν.Δ. μια ηθικοποίηση της, το ΛΑΟΣ έρχεται να προσφέρει πολιτική εκπροσώπηση σε ένα τμήμα «παραδοσιακού» δεξιού ακροατηρίου και στα εθνικά του πάθη που μένουν πολιτικώς άστεγα-επαναλαμβάνοντας αλλά όχι ως φάρσα, την περίπτωση της «Πολιτικής Άνοιξης» του Αντώνη Σαμαρά».
ΠΗΓΗ{ Περιοδικό «ΝΕΑ ΕΣΤΙΑ» Τεύχος 1827 Από άρθρα Ανδρέα Πανταζόπουλου- Κατερίνας Λαμπρινού - Γιάννη Μπαλαμπανίδη.}