ΟΜΟΙΕΣ ΗΜΕΡΕΣ

Ξημέρωσε πάλι η ίδια πληκτική ημέρα.
Τις ίδιες κινήσεις στο δωμάτιο.
Την ίδια διαδρομή ακολουθεί.
Όλα του φαίνονται ανούσια, ανιαρά.
Όλα θαμπά και ψεύτικα.
Είναι στιγμές που αναπολεί
το παρελθόν με τα μεγάλα
κατορθώματα, και τα πιο μεγάλα λάθη.

Το παρελθόν το ύψωσε απέναντι
του σε βάθρο
να το κοιτάζει και να καμαρώνει.
Τα λάθη του, που τον έφθασαν
ως το χείλος της αβύσσου.
Τα έχει κρύψει στο βαθύ το σκότος.
Διστάζει να σηκώσει το βάρος.

Δεν έχε τη πυγμή να σκάψει με ορμή.
Ν`ανασύρει ματαιώσεις,κενά,
ατελείωτα ταξίδια στο πουθενά.
Να τους δώσει φως.
Να γαληνέψει η ψυχή του.
Η δυστυχία της πλήξης θα τον ακολουθεί.
Δεν θα έχει γιαυτόν πλοίο ούτε οδό.

ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ