ΑΘΑΝΑΤΟΙ

"Φοβάμαι το θάνατο."
Μου είπε.
"Υπάρχει κανείς που να μην
τον φοβάται;"
Του απαντώ, δια της ερωτήσεως.
"Γιατί δεν μιλάμε για το θάνατο;
με ρωτά;"
"Θέλεις να κάνουμε τη ζωή μας 
καθημερινή τραγωδία;"
"Με τον θάνατο αντάμα
θα έχουμε ζωή;"

Βεβαίως φερόμαστε
σαν να είμαστε αθάνατοι.
Έχουμε γίνει πλάστες της γης.
Ζούμε με ευδαιμονία.
Διατηρούμε τραπεζικές
καταθέσεις.
Επί αορίστου ημερομηνίας.
Κτίζουμε κτήρια μεγαθήρια
μέχρι τον ουρανό.
Ταξιδεύουμε ακόμη
και στον πλανήτη Άρη.

Υποκρινόμαστε συνεχώς.
Κοροϊδεύουμε τους
εαυτούς μας.
"that,s life."
Όπως λένε και οι Αγγλοσάξωνες
Πονηρά καταφέρνουμε
να κερδίσουμε μια μέρα ακόμη
από τον σκοτεινό καβαλάρη
που μας περιμένει στη γωνία.

ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ