ΠΑΡΑΜΥΘΑΔΕΣ
Λόγια πολλά ακούω συχνά
από πολιτικούς φαφλατάδες.
Τους ψηφίζει ο λαός 
και του δημιουργούν μπελάδες.
Άλλα υπόσχονται κι άλλα κάνουν.
Σαν τον Αίσωπο παραμύθια πλάθουν.

Βάζουν το μακρύ χέρι στη τσέπη του,
για ίδιον όφελος,
και παριστάνουν τους σωτήρες.
Είναι βέβαιο ότι είναι της
πατρίδας οι ολετήρες.
Έχει κι ο λαός ευθύνες που
εμπιστεύεται κηφήνες
Για να τον κυβερνήσουν.
Και δέχεται αγόγγυστα όποια
ψέματα, του "πουλήσουν."

Εθισμένος στα ρουσφέτια
τις φτηνές εξυπηρετήσεις,
γίνεται δούλος των αρχών
και εξαρτούμενο αυτών.
Χάνει αξιοπρέπεια
το συλλογικό εμείς
υποταγμένος στο εγώ
απομονωμένος και δυστυχής.

Για μια εργασία που
δικαιούται κατεβαίνει
κάτω ένα σκαλί, και νομιμοποιεί
ένα σύστημα όπου την
κοινωνία παραλύει.
Δεν αλλάζουν έτσι οι κοινωνίες
με δούλους πολίτες, και παρίες.

ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ